Dagblaðið Vísir - DV - 01.07.1983, Blaðsíða 4

4
DV. FÖSTUDAGUR1. JÚLÍ1983.
VINNUEFTIRLITIÐ
HEIMSÆKIR BÆNDUR
Vlnnueftirlltið mun koma við á rúm-
lega þrjú hundruð býium. Til að byrja
með verður lögð áhersla á dráttarvél-
ar og tæki en 20 dauðaslys urðu af
völdum þeirra á árunum frá 1970 tll
1981..
EftirUtsmenn Vinnueftirlitsins
munu í sumar heimsækja nokkurn
f jölda býla i hverjum landshluta, rúm-
lega þrjúhundruð býli alis. Þetta er í
fyrsta skipti sem sh'kt eftirlit er fram-
kvæmt á sveitabýlum en þaö var ekki
fyrr en með lögunum um aöbúnaö,
hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum,
sem gengu í gildi fyrir tveimur og
hálfu árí, aö landbúnaöur féll undir
slíka löggjöf. 1 framtiöinni er stefnt aö
því aö taka upp reglubundið eftirlit
með öllum bændabýlum landsins.
-JGH.

Hrafnhildur Schram (lengst t.v.), Björg Þorsteinsdóttir og Ann Sandelin áttu allar þátt i því að koma upp Ásgrims-
sýningunni.
DV-mynd Einar Ólason.
Það var létt yfir þessum sóiarlandaförum sem fóru á vegum Útsýnar á miðvikudaginn til A1 Garve i Portúgal og
Costa del Sol. Við Flugleiðaþotuna standa um 170 manns. Sólin var örlát þennan dag á Keflavikurflugveili og von-
andi hefur ekkert lát verið á þegar út var komið. Flogið var beint til Portúgal og siðan yfir til Malaga á Spáni.
DV-mynd Einar Ólason.
Sumarsýning Norræna hússins 1983:
Ásgrímur Jónsson
og Húsafellsskógur
Einn fyrsti landslagsmálari ís-
lands, Asgrimur Jónsson, gerði sem
barn mynd af Heklu með þvotta-
bláma og krít þvi að enga átti hann
litina. Hann var fæddur árið 1876 á
bænum Rútsstaöahjáleigu í Flóa.
Eins og alsiða var um fátæka ungl-
inga á þeim dögum fór hann strax
eftir f ermingu að heiman til aö vinna
fyrir sér, fyrst á Eyrarbakka, síðar á
BíldudaL Tuttugu og eins árs gamall
tók hann sér far með póstskipinu
Láru tíl Kaupmannahafnar með al-
eiguna í lausafé, 200 krónur, upp á
vasann. Þar hófst eiginlegt listnám
hans og framhald sögunnar þekkja
flestir.
Næstu vikur, til 24. júlí, verða
fjörutíu af myndum Ásgríms til sýnis
í Norræna húsinu. Kjami sýningar-
innar er ellefu olíumálverk úr Húsa-
feilsskógi, nær öll gerð á árunum
1940—’50. Þá var listamaðurinn
kominn um sjötugt en margir telja
að þá hafi hann veríð á hátindi sköp-
unarferils síns. Ennfremur eru á
sýningunni rúmlega 20 vatnslita-.
myndir, margar frá Þingvöllum.
Loks hin kunna teikning af Gissurí á
Botnum og nokkrar aðrar myndir úr
þjóðsögum.
Allar myndimar em í eigu As-
grímssafns. Forstöðumaður sa&is-
ins, Björg Þorsteinsdóttir, Guð-
mundur Benediktsson myndhöggv-
ari og Hrafnhiidur Schram list-
fræðingur völdu myndirnar. Hrafn-
hildur gerði einnig sýningarskrá.
Hún er i þann veginn að fara aö
skrifa bók um Asgrím ásamt Hjör-
leifi Sigurðssyni listmálara.
I tengslum við útgáfuna veröur
reynt að skrásetja og ljósmynda öll
verk Ásgríms. Þeir gestir sýningar-
innar sem eru svo lánsamir að eiga
Ásgrímsmynd era beðnir að gefa
upplýsingar um það.
Þetta er sjöunda sumarsýning
Norræna hússins. Eins og hinar fyrri
er hún miðuð við að erlendir ferða-
menn fái tækifæri til að kynnast því
besta í íslenskri list. Opið er frá 14—
19 daglega.
-lhh.
A f Veðurstofunni í
prestskap í Svíþjóð
Gísli Friðriksson, 45 ára gamall
Reykvíkingur, vígðist á dögunum til
prests i Svíþjóð og hefur nú hafið störf
sem prestur í tveim söfnuðum, Gran-
inge og Lángsele i Hárnosandstifti.
Þaö er sérstætt við feril Gísla að
hann hafði um árabil starfað sem loft-
skeytamaður hjá Veðurstofu Islands
er hann, árið 1977, tók sig upp með f jöl-
skyldu sína og hélt til Svíþjóðar. Ari
síðar hóf hann guðfraeðinám í Lundi,
lauk því námi í fyrra og vígðist til
prests 12. júni siðastliðinn. Hann var
vígður af Bertil Werkström, biskupi í
Hamosand, en hann tekur við embætti
erkibiskups hér í Svíþjóð um mánaða-
mótin.
Gísli er kvæntur Sigríði Bemótus-
dóttur og eiga þau 3 böm.
GAJ-Lundi.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
--------— •_________________________________________________________________________
ALLTAF PUÐAR NJÖRÐUR
Njörður Njarðvík og þelr kumpán-
ar virðast telja, að yfirlýsing forseta
tslands um að i ráði sé að mynda
verðlaunasjóð tll rithöfunda til minn-
ingar um Jón Sigurðsson, sé ein-
hvers konar aukalöggilding á Rithöf-
undasambandi tslands. Það er vitan-
lega f jarri öilum sanni.
Það er löngu ljóst, að þau samtök
eru orðln einkasamtök nokkurra
manna, sem telja slg eiga forgang að
öllu fé, sem úthlutað er til rithöfunda
úr almannasjóðum. A sínum tima
gengu aðilar Félags islenskra rithöf-
unda til samstarfs í Rithöfundasam-
bandinu i von um, að hægt værí að
vinna með sálufélögum Njarðar á
heiðarlegum grundveill, og það tókst
fyrstu árin. En svo virðist vera, sem
hæfileiki Njarðar og samherja hans
tll slíkra hluta sé bundlnn sömu tak-
mörkunum og geta forfallins
drykkjumanns að halda sér þurrum.
Það er hægt nokkra mánuði, en
loglnn innra brennur, og verður óðar
en varir að báli á ný.
Af þessum ástæðum ákváðu þeir,
sem áður höfðu starfað í Félagi is-
lenskra rithöfunda, að blása nýju lifl
í sitt gamla félag. Þar era nú margir
rithöfundar, og félaglð hefur tekið að
sér að gæta hagsmuna þeirra. Að þvi
er nú unnið, að félagið semji við opin-
bera aðila um réttlndi félagsmanna
sinna. Hvergi eru í lögum ákvæði, sem
ségja, að rithöfundar skuli hafa með
sér eitt félag, enda er það i andstöðu
við mannréttlndi. Skiptir þar engu
máli, þótt Njörður Njarðvík haldl
öðru fram.
Stjórn Rlthöfundasambandsins
hefur hins vegar genglð berserks-
gang tll þess að koma Félagi ís-
lenskra rithöfunda fyrir kattarnef.
Stjórnin hefur notað hvert tækifærl
til þess að koma sér og sinum i
áhrifastöður þar sem fjallað er um
málefnl rlthöfunda, og gert samn-
inga við ríkið í nafnl allra rithöfunda.
En það puð kemur ekki mál við Fé-
lag islenskra rithöfunda. Og er því
hægt að taka undir orð i leiðara
Morgunbiaðslns sl. flmmtudag;
þegar blaðið fjallar um sjóðshug-
mynd forseta tslands:
„Hvað um Rithöfundasamband ís-
lands? Hvað sem lögum þess liður er
Ijóst, að það kemur ekki lengur fram
fyrir hönd allra rithöfunda.”
Þetta er kjarnl málsins.
Það má segja, að rithöfundar á is-
landi hafi tvlsvar slnnum klofnað í
fylkingar. Astæðan i bæði skiptin var
pólitiskur yfirgangur kommúnlsta
sem gerðu borgaralegum rithöfund-
um ókleift að vinna með þelm. Það
hefði verið æskilegt að allir rithöf-
undar gætu staðið saman að sam-
tökum, en hins vegar er engin ástæða
til þess að harma það, að borgara-
leglr rithöfundar vilji frekar vera
með eigin samtök ásamt með þelm
öðrum rlthöfundum, sem vilja halda
stjórnmálum utan við slik samtök.
Þeir sem nú halda um stjómvölinu
i Rithöfundasambandlnu hafa beitt
sínum völdum ótæpilega, og vitað er,
að mlkfll kurr er meðal félags-
manna. Er skemmst að minnast
siðasta aðalfundar félagsins, en þar
mun stjómin hafa lagt tll að höfund-
ar kennslubóka i algebru og bók-
færslu gætu orðið aðflar að rithöf-
undafélagl. Sú tillaga var felld, en
sýnir hins vegar, að stjóra Rithöf-
undasambandslns er að safna liðl út
fyrir raðir rlthöfunda til þess að
treysta völd sin.
Tfllaga forseta lslands um stofnun
rithöfundasjóðs i mlnningu Jóns Sig-
urðssonar er mjög tll sóma. Þessi
sjóðsstofnun má hlns vegar ekkl
verða til þess að löggilda forréttindi
stjóraar Rithöfundasambandsins tll
þess að ráðskast með málefnl rithöf-
unda á isiandi. Nóg era þau áhrif
samt.
Svarthöfðl.