Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1984, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1984, Blaðsíða 12
12 DV. FÖSTUDAGUR 29. JUNI1984. Frjálst, óháð dagblað Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON. Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON. Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM. Aóstoöarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON. Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON. Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON. Ritstjórn: SÍÐUMÚLA 12—14. SÍMI 686611. Auglýsingar: SÍÐUMÚLA 33. SÍMI 27022. Afgreiðsla, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI11. SÍMI 27022. Sími ritstjórnar: 686611. Setning, umbrot, mynda-og plötugerð: HILMIR HF„ SÍÐUMÚLA 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 19. Áskriftarverð á mánuði 275 kr. Verð í lausasölu 25 kr. Helgarblað28 kr. Könnunin um bjórínn I skoðanakönnun DV um bjórinn, sem birt var fyrir viku, kemur skýrt í ljós vilji meirihlutans. Munurinn milli fylgjenda og andvígra er langt umfram skekkjumörk í skoðanakönnun. Vafalaust fá þingmenn bjórmálið til meöferðar enn á næsta þingi. Þeir þurfa ekki að fara í grafgötur um, aö meirihluti landsmanna vill láta leyfa sölu á áfengu öli. En hvernig? I ummælum fjölmargra í könnuninni kemur fram vilji til að leyfa sölu bjórs eingöngu í áfengisverslunum ríkis- ins og á almennum vínveitingastöðum. Þyngdarpunktur- inn virðist liggja þar. Almennur vilji er ekki til þess, að áfengt öl verði selt í matvörubúðum. Það er einmitt hið mikla „bjórflóð”, sem margir, sem erutregirtil að samþykkja bjórinn, óttast. Margir and- stæöingar bjórsins nefna hættuna á, að „unglingar muni ánetjast honum” eða „menn drekki í vinnutíma”. Vafalaust væri rétt að fara af stað með mikilli gát. Sumir viðmælendur DV í skoöanakönnuninni töldu rétt, að „tilraun” yrði gerð með bjórsölu. Slík tilraun stæði takmarkaðan tíma og eftir hann bæru menn saman bæk- ur sínar um, hvernig til hefði tekizt og hvort rétt væri að leyfa bjórsölu lengur. I könnuninni sögðust um 60 prósent þeirra, sem tóku af- stöðu, vilja leyfa bjór, en um 40 prósent voru því andvíg. Okkur mun þykja þaö lýðræði, að meirihlutinn ráði. Einnig má færa fram þau rök, að þaö séu „mannréttindi” að hafa aðgang aö áfengu öli, jafnvel í tilvikum þegar meirihlutinn sé því andvígur. Fyrir síðasta þingi lá frumvarp um að leyfa áfengt öl og tillaga um, að þjóðaratkvæði færi fram um, hvort það skyldi leyft. Hvorugt kom til atkvæðagreiðslu. Olli þar mestu þver- móðska ákveðins nefndarformanns. Sú málsmeöferð hlýtur að teljast slysni og ætti ekki að þurfa aö koma fyrir aftur. Það kom í ljós í skoðanakönn- unum DV í vetur, að mikill meirihluti landsmanna vildi láta þjóðaratkvæði skera úr í málinu. Sem sagt vilja mjög margir andstæðingar bjórsins sætta sig við þá málsmeö- ferð. Landsmenn meta lýðræðið mikils og mun meira en Alþingi gerir, ef marka má, hvernig það fór með bjórtil- lögurnar. Þótt skoðanakönnunin um bjórinn sýndi greinilegan meirihluta með bjór, ber að undirstrika, að andstaðan gegn honum er mikil. Andstaðan er mest meðal kvenna. I rööum kvenna utan Reykjavíkursvæðisins voru fleiri konur andvígar bjórn- um en fylgjandi. Það eru hinir öflugu andstöðuhópar, sem hafa árum saman haft þau áhrif á þingmenn, að þeír hafa ekki þorað að fylgja lýðræðinu fram. Könnun á afstööu þingmanna til tillögunnar um þjóðar- atkvæði sýndi, að hún naut stuðnings meirihluta þings. Undirstrika ber í framhaldi af þessum könnunum, að þetta mál fái lýðræðislega afgreiðslu eins og önnur. Þing- menn geta til dæmis valið þann kostinn að láta fara fram þjóðaratkvæði um, hvort leyfa skuli sölu áfengs öls í ákveðinn „reynslutíma,,. Síðan verði að nýju borið undir þjóðina, hvort leyfið skuli framlengt. Þetta mál verður aldrei mál flokka, sem fólk getur að marki kosið um í þingkosningum. Hátt hlutfall þeirra, sem taka afstöðu til þess í skoðanakönnunum, sýnir mikinn áhuga. Síðasta könnun DV er áminning til þingmanna. Haukur Helgason. OV GJAFIR ERU YÐUR GEFNAR I öllu því umróti sem nú er í þjóö- félaginu sýnist mér það hafa farið fram hjá flestum að nú, i u.þ.b. ár, hef- ur hið veraldlega almætti verið að gera aðför að starfsfólki á sjúkrahúsunum. Fyrst og fremst að þeim sem sannar- lega hafa lægstu launin. Það viröist vera náttúrulögmál hjá því opinbera að þegar á að spara skuli byrjaö á þeim lægst launuðu. Það sem er nokkuð sérstakt við þennan sparnað nú er að jafnframt því að laun eru skorin niður, jafnvel um allt að þriðjung, er vinnuálagið aukið svo aö vinna sem var ærið erfið fyrir er gerð að þrældómsoki. Hvernig má þetta vera spyrja einhverjir. Eg skal rey na aö s vara því. Sérfræðingar ráðast á ófaglært starfsfólk Stofnanir ríkis og bæjar, sem alltaf eru að bæta við stöðuheitum, hafa komið sér upp einskonar hag- ræöingum. Þeir verða að sýna hvað þeir geta og þá er næst að ráðast á þá sem þeir þora, ófaglærða starfsfólkið sem er næstum eingöngu konur. En þeir þurfa hjálp. Enginn getur ætlast til að þeir stígi sjálfir niður til almúg- ans. Þeir kalla þá niður til sín konur, oftast lítið menntaðar og stundum lítið verkvanar. Þeim er gefið starfsheiti og þær eru sendar sem opinberir starfs- menn til bræðraþjóðanna til „náms”. Þaðan koma þær svo eftir svo sem hálfan mánuö svo sprenglæröar aö þær taka öll völd á sjúkrahúsinu. Fólk með margra ára menntun, jafnvel háskólamenntun, er ekki spurt ráða. Því finnst kannske að málið komi því ekki viö. Þó rís ein og ein Sóknar- konum til vamar en því miður ekki nógu almennt, en þökk sé þeim sem það gera. Nú þegar hafist er handa mega íslenzkir hagfræðingar hvergi nærri koma. Það eru sóttir sænskir og danskir menn sem stika og mæla hve mikla vinnu megi kreista út úr slitnum erfiðiskonum. Sumir efast um þekk- ingu þeirra. Eitthvað finnst fólki undarlegt þegar þeir gleyma að fólk deyr stundum á sjúkrahúsi. En áfram er haldið. Ný tæki keypt. Sumir segja nú reyndar að bræðra- þjóðirnar hafi losað sig við þau en þau teljast ágæt hér. Svo er allt endur- skipulagt. Fólki er sagt upp með löglegum fyrirvara og gefinn kostur á sömu vinnuprósentu. Oft bregður svo við að á því reynast ýmsir annmarkar. Það sem fyrst og fremst kemur í ljós er að vinnuálagið er miklu meira, m.a. af því að þeir sem hafa meiri völd á deildum en Sóknarkonur sætta sig ekki við hvernig verkin eru unnin, kalla á meiri vinnu frá þeirra hendi. Sóknarfélagar aldrei spurðir Guðrún Jónsdóttir' borgarfulltrúi skrifaði kjallaragrein um þessi mál í DV. Eg get tekið undir allt sem hún sagði þar. Aðrar kvennastéttir á sjúkrahúsum koma á eftir, ajn.k. sjúkraliðar. Því liggur mikið viö að aflar konur sem starfa á sjúkrahúsum standi saman. Og þar er kannske ennþá meiri þörf á því ai áður því að nú kemur fram enn meiri tilhneiging aö ná meiri vinnuaf- köstum út úr fólki, einkum konum En ef það bregst að aðrir styðji okkur Sóknarkonur þá eigum við vopn ef við stöndum saman. Við höfum kannske verið einum of þolinmóðar en Ómaklega veist að ferða- skrifstofum I fréttum sjónvarps 6. júní sl. var slegið upp frétt um hve óhagstætt það væri Islendingum aö ferðast í beinu leiguflugi til sólarlanda. Niöurstaða fréttamannsins var að hjón með eitt barn gætu sparað sér 25 þúsund krónur með því einfaldlega að fljúga í áætlun- arflugi til London, síðan með enskri ferðaskrifstofu til Mallorca og gista þar á Royal Magaluf í þrjár vikur. Á vegum ferðaskrifstofunnar Ur- vals hafa þúsundir Islendinga á undan- förnum árum flogið í leiguflugi og gist þetta fyrsta flokks hótel. Þó fréttamað- ur hafi kannski ekki ætlað að beina spjótum sínum að Urvali sérstaklega þá vita þessir viðskiptavinir okkar og fjölmargir aðrir að Urval hefur einka- umboð á Islandi fyrir þetta vinsæla hótel. Því hljótum við að taka upp hanskann. I viðtali við Mbl. 8. júní sl. ásakaði ég sjónvarpið fyrir óvönduö vinnu- brögð meö því aö afla sér ekki nauö- synlegra gagna áður en fréttin var birt, þrátt fyrir ábendingar þar um. Það er nefnilega ógerningur að gera alvarlegan samanburö á verði tveggja aðila nema verðskrá liggi fyrir frá báðum, ekki síst ef um ferðalög er að ræða en þar spilar margt inn í, s.s. á hvaða tíma er ferðast, barnaafsláttur, staðgreiðsluafsláttur o.fl. Að kynna sór málið Með því að kynna sér verðskrá og KARL SIGURHJARTARSON, FORSTJÓRI FERÐA- SKRIFSTOFUNNAR ÚRVALS bækling Urvals hefði fréttamaður upp- götvað að Úrval veitir 8% staðgreiðslu- afslátt sé greitt með 3ja vikna fyrir- vara en ensku hjónin áttu að hafa greitt með a.m.k. tíu vikna fyrirvara skv. kvittun. Með því að kynna sér bækling og ferðaáætlun OSL (sem er sá aðili sem sér um framkvæmd þessara ferða þó svo Callers Pegasus hafi í þessu tilfelli selt feröina) svo og skilmála á rauöum apex-gjöldum til London, hefði frétta- maðurinn séð að til að koma við rauðu apex-gjaldi þurfti vikudvöl í London, sem er gott og blessað fyrir þá sem vilja stoppa viku í London en afleitt fyrir hina sem ekki hafa áhuga eöa tíma eða peninga til slíkra hugguleg- heita. I mínum samanburði hef ég því notað grænt apex svokallaö, sem er um 4.000 kr. hærra fyrir fullorðinn en stytt- ir dvölina í London um sex nætur og er því ódýrari í reynd. Með því að skoöa verðskrá OSL hefði fréttamaðurinn einnig séð að brottför í síðustu viku apríl, sbr. bresku fjölskylduna, er verulega lægri

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.