Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1985, Síða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1985, Síða 12
12 DV. FÖSTUDAGUR 21. JUNI1985. Menning Menning Menning Menning Frjálst, óháð dagblað Nauðungaruppboð sem auglýst var í 137. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1983 og í öðru og fimmta tölublaöi þess 1984 á húseigninni Brúnagerði 1, Húsavik, þingl. eign Árna Loga Sigurbjörnssonar, fer fram eftir kröfu Róberts Hreiðars Árnasonar hdl., Jóns Ingólfssonar hdl. og fl. á eigninni sjálfri miðvikudaginn 26. júní 1985 kl. 14. Bæjarfógetinn á Húsavík. SMÁAUGLÝSINGAR DV MARKADSTORG TÆKIFÆRANNA Þú átt kost á aö kaupa og selja allt sem gengur kaupum og sölum. Bara aö nefna það í smáauglýsingum DV, hinu ótrúlega markaöstorgi tækifæranna. Matthías Viðar Sæmundsson Markaöstorgið teygir sig víöa. Þaö er sunnanlands sem noröan, vestan sem austan, í bátum sem flug- vélum, snjóbílum sem fólksbílum, hvarvetna er DV lesiö. Einkamál. Já, það er margt í gangl á markaöstorginu, en um hvaö er samið er auövitaö einkamál hvers og eins. Sumir borga meö fínpressuöum seölum. Menn ný- 'komnir úr banka? Þarf alls ekki aö vera. Gætu hafa keypt straubrettí á markaöstorginu daginn áöur. Smáauglýsingar DV eru markaður meö mikinn mátt. Þar er allt sneisafullt af taekifærum. Þaö er bara aö grípa þau. Þú hringir...27022 Viö birtum... Smáauglýsíngadeildin er í Þverholti 11. Oplð: Mánudaga-föstudaga, 9.00—22.00 laugardaga, 9.00—14.00 sunnudaga, 18.00—22.00 Það ber árangur! ER SMÁAUGLÝSINGABLAÐIÐ Bókmenntir Steinrunnar draumsýnir — sýning Arnar Inga að Kjarvalsstöðum örn Ingi, myndlistarmaður frá Akureyri, er augsýnilega meðal mestu kraftaverkamanna norðan heiða um þessar mundir. Hann lætur sér ekki nægja að reisa og reka eigin sýningar- sal, halda uppi starfsemi í Laxdalshúsi og standa í fjölþættum útréttingum fýrir menninguna heldur hlutgervir hann draumsýnir og hugaróra sina af fádæma öryggi og vandvirkni. Ahorf- andinn er eiginlega klumsa andspænis þeim furðuverkum sem hann hefur komið fyrir á austurgangi Kjarvals- staöa. Hvemig á maöur að bregöast við stórri sviðsmynd á miöju gólfi, þar sem stólar, borð, lifandi hvítar mýs, hljóðfærakassi og uppstoppaður mörð- ur sitja innan um afganginn af hey- stabba? Eða hvað skal segja í návist myndarlegra brauðhleifa sem mynda baksvið fyrir gínu með áfestu lita- speldi? Þannig mætti lengi telja. Súrrealismi síaður Fyrstu viöbrögð flestra eru senni- lega þau að rekja ættir þessara sam- setninga til súrrealismans þar sem regnhlíf og saumavél ganga í eina sæng á straubretti. Og sjálfsagt er upprunalegan hvata þessara mynd- verka Amar Inga að finna þar, síaðan gegnum ótal liststefnur og strauma. Það er a.m.k. óliklegt að listamaður láti sér detta i hug listsköpun af þessu tagi án þess að vera sér meðvitandi um súrrealisma. I þessu tilfelli er ekki heldur óliklegt að Magnús Tómasson haf i komið við sögu. Allt um það er súrrealisminn í dag orðinn hluti af okkur, rétt eins og marxisminn og kenningar Freuds. Þvi er umræðugrundvöllurinn um þá hug- myndafræði alla orðinn svo umfangs- mikill aö nánari útskýringa er þörf i hvert sinn sem við vísum til hennar. Myndlist Aðalsteinn Ingólfsson Hjáróma hljómar Við getum allténdigengiðútfráþvíað öm Ingi sé ekki að velta fyrir sér formrænum eiginleikum þeirra hluta sem hann setur saman, eins og venju- legir myndhöggvarar gera, heldur tefl- ir hann saman inntaki þeirra. I flestum tilfellum er hann meö svo ólíka hluti i takinu að hjáróma hljómar heyrast er þeir mætast. En öfugt við marga frum- herja súrrealismans lætur iistamaöur- inn sér ekki nægja að koma áhorfand- anum í opna skjöldu, hræða hann eða erta — enda er slík erting ekki til lang- frama — heldur virðast þeir hlutir sem hann ráðstafar vera hlutar af líkinga- máli um tilveruna eins og nafn sýning- arinnar ber með sér („Sviðsmyndir í tilveru lífs og dauða”). Þar stendur örn Ingi frammi fyrir sama vanda og margir aðrir tákn- hneigðir listamenn að áhorfandann vantar einhvers konar Rósettu-stein til aö ráða táknin. Nema auðvitaö þar sem merkingin er augljós, — eins og í „Verndaranum”. En augljós tákn fara heldur illa með myndverk. Ánleiðsagnar Af þessu spjalli mætti ætla aö ekki mætti njóta sýningar Amar Inga án leiðsagnar. Svo er ekki. Með því að láta hugsanlegan boðskap verka hans lönd og leið og skoða þau sem margræðan skáldskap um allt mögulegt má hafa af þeim talsverða ánægju. Notkun hans á alls kyns uppstoppuöum kykvendum, fuglum, loðdýrum, músum o.s.frv. hefur undarlegan áhrifamátt sem ekki lætur mann í friði. AI Gunnar í 100 ár Það er til siös aö minnast merkra manna þegar þeir eiga stórafmæli, lífs eða liönir. Oft er slíkt umstang tildrið eitt og hégóminn, venjan þó góö þvi hún minnir okkur á að fortíðin er oft nútímalegri en samtiöin. Eftir örfá ár á maður sem lengi hefur verið góð- vinur bókelskra Islendinga aldar- afmæli sem vert er aö huga aö í tíma. Sá er Gunnar Gunnarsson frá Fljóts- dal og fór til Danmerkur fyrir margt löngu en kom aftur frægur um margar jarðir. Gunnar þessi var í meira lagi gott skáld þó að pólitískar moldvörpur kæmu ekki auga á það á sinum tíma, blindar sem þær jafnan eru. Smám saman hafa þó æ fleiri sannfærst um að Gunnar er einn okkar alsnjöllustu rithöfunda. Hlutur hans í þróun íslenskra nútímabókmennta er þó stærri en margir gera sér i hugarlund. Hann reit Fjallkirkju sem jafnast á við sjálfsævisögu Gorkís, sálfræöilega rómana í anda Dostóéfskís, sögulegar skáldsögur o.fl. Hann vakti og nýja tíma í islenskri sagnagerð með verk- um eins og Sælir eru einfaldir, Vflri- vaka, Brimhendu og Aðventu. Þar fór hann leiðir sem módernistar héldu síöar, beitti táknrænu raunsæi, fjar- stæðutækni, samfléttun fantasiu og veruleika, expresssjónskum stil. Viö lestur þessara sagna verður Ijóst að Gunnar er stærra nafn í formbyltingu skáldsagna á þessari öld en ætla mætti. Gunnar er og einn af mestu hugsuöum i hópi islenskra rithöfunda, skrifaði um grundvallarspurningar mannkynsins „sem alls staöar eru þær sömu”. Framan af fjallaði hann á opinskáan hátt um lífsháskann og hlut- skipti manna i nútímaveröld, var aö því leyti á undan islenskri samtíð sem blöskraðL Siðar meir mótaöi hann í verkum sínum heimspeki sem var á margan hátt frumleg en um leið heföbundin og einkar islensk, túlkar þar norrænan hugmyndaarf á sjálf- stæöan hátt og lagar hann að nútfman- um í ljósi eigin lifsreynslu. Hugmyndir hans ennþá tímabærar sem meöal ann- ars má s já af þvi að afstaðan til náttúr- unnar er sú sama og hjá umhverfis- verndarmönnum nú á tímum Þvi minnist ég á þetta hér að eftir f jögur ár, 1989, er aldarafmæli Gunn- ars og ástæða til aö minnast þess með viðeigandi hætti. Hvemig væri til dæm- is aö undirbúa nýja útgáfu á þeim skáldsögum sem Gunnari sjálfum auðnaðist ekki að þýða: Strönd lífsins, Grámanni, Fóstbræðrum og Hvíta- kristi? Þessar sögur komu aö visu út i þýöingum á sinum tima en þær ná alls ekki stilkynngi og sérkennum höfund- arins og eru um sumt meingallaöar. Á seinustu árum hafa komið út fjölmarg- ar ágætar þýöingar á erlendum bók- menntaverkum. Slíkt ber aö þakka en er ekki ástæða til að þýöa meistara- verk sem enn hafa ekki komist sæmi- lega til skila, meistaraverk sem eru mikilsverður hluti af okkar eigin bók- menntaarfi? Viö eigum margt mjög góðra þýðenda sem vafalaust gætu unnið slíkt verk af list og trúnaði við Gunnar Gunnarsson. MVS.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.