Dagblaðið Vísir - DV - 05.12.1985, Qupperneq 15

DV. FIMMTUDAGUR 5. DESEMBER1985.
15
Menning
Bókmenntir
RANNVEIG
ÁGÚSTSDÓTTIR
Ég vek athygli á einkunnarorðum
bókarinnar sem höfð eru eftir Arthur
Schopenhauer: „Hverjum og einum
ber því að líta á sjálfan sig sem
ómissandi. . .“
Káputeikning bókarinnar er eftir
Harald Gripe, mann skáldkonunnar.
Myndin er ákaflega rómantísk og
minnir á teikningar úr Grimmsævin-
týrum sem gefin voru út fyrr á öld-
inni af Leiftri. En þar sem þær
myndir voru' svarthvítar er þessi
mynd í dularfullum litum, aðallitur
dökkgrænn dimmur skógur með
háum trjám og þéttu laufþaki. Það
sést aftan á unga stúlku með fléttu
aftur á bak, í svörtum kjól. Hún
heldur á gulri sólhlíf. Blár fugl situr
á grein og vekur hugsanatengsl við
„bláa blómið", tákn óendanleikaþrár
skáldanna og rómantísku stefnunn-
ar. Rauð blóm í körfu á hliðarstólpa.
Stúlkan snýr í átt að logaskæru ljós-
hafi fyrir enda stígsins. Að baki
hennar í forgrunni er opið hlið.
Með þessari rómantísku sögu gleð-
ur María Gripe og Vilborg áreiðan-
lega þúsundir lesenda, ef ekki millj-
ón. Eg hef sannprófað það á fjórum
ungum og þremur gömlum í fjöl-
skyldu minni. Rannveig.
Bókmenntir
ANDRÉS
KRISTJÁNSSON
Guðmund Hagalín og Skyttuna eftir
Hannes Pétursson til dæma um þær.
En hvort sem draga má allar þessar
sögur í dilk sannrar hrollvekju eða
ekki er hér komin einkar skemmtileg
bók, læsilegar, spennandi sögur - og
augsýnilega vegnar til úrvalsins á
vog orðlistar eigi síður en hrylli-
áhrifa. Og þessar sögur hafa nokkra
sameiginlega skírskotun til hug-
hrifa, hvort sem það er hrollur eða
hrifning á snjöllu skrifi.
Aftast í bókinni er höfundatal og
getið hvar valin saga hefur áður eða
fyrst birst. Þar segir t.d. að Vísa
Hadríans eftir Guðmund Daníelsson
hafi birst í sögusafninu Vængjaðir
hestar 1955. Það er rétt, en ógetið,
að hún birtist fyrst í Dvöl nærri
áratug áður.
Það er fengur að þessari bók. Hún
er vel búin úr hlaði og af umhyggju
yst sem innst. Hún vekur til um-
hugsunar um hrollsöguna í íslensk-
um bókmenntum fyrr og síðar. Þegar
betur er að gáð er það mikill og fjöl-
gróinnakur. - A.K.
Bókmenntir
HILDUR
HERMÓÐSDÓTTIR
ágæta persóna undirstriki fordóma-
leysi höfundar gagnvart fólki, mann-
skilningoghúmor.
Frásögn Guðlaugar er leikandi létt
og sögð á lifandi máli en vönduðu.
„Þetta myndi afi blindi kalla húm-
or.“ Þetta hugsar Stjáni með sér
einhvern tíma í viðskiptum við
Engilbert. Ósjálfrátt varð mér oft
hugsað til þessarar setningar síðan
við lesturinn, líklega vegna þess hve
frásögnin er full af húmor og
skemmtilegheitum - eins og reyndar
lífsbaráttan sjálf þrátt fyrir allt.
Sagan endar á því að Stjáni er aftur
á leið í sveitina eftir langan vetur.
Vonandi heyrum við bráðlega af
honum þar eða þá í Smáíbúðahverf-
inu!
Teikningar Önnu Cynthiu eru
mjög viðfelldnar og letur viðráðan-
legt fyrir sæmilega læsa. HH

Sparnaöur er dyggð sem allir foreldrar
ættu aö brýna fyrir börnum sínum.
Gömul máltæki eins og
„græddur er geymdur eyrir“,
„safnast þegar saman kemur“ og
„mjór er mikils vísir" eru sannarlega
enn í fullu gildi.
Landsbanki
íslands
Banki aiira landsmanna
í Landsbanka íslands eiga börn um
margar leiöiraö velja til ávöxtunar
á sparifé sínu. Tinnabaukurinn er
tilvalin byrjun. Þeir þremenningarnir,
Tinni, Tobbi og Kolbeinn skipstjóri
gæta gullsinsvel. Þegar í bankann kemur
hefst ávöxtunin fyrir alvöru.
Tinnabaukurinn kostar aöeins 100 kr.
Sparnaðinn er síðan tilvalið
að leggja í Kjörbók, sem ber háa vexti
og verötryggingu.