Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1985, Síða 2

54
DV. LAUGARDAGUR14. DESEMBER1985.
90 sekúndna
morðið
Jan Linders heitir rit.höfundur einn
sem býr í bænum Ángelholm á Skáni
í Svíþjóð. Linders skrifar einvörð--
ungu glæpasögur. Og þar að auki er
hann fulltrúi ákæruvaldsins, al-
mennur ákærandi, eins og það heitir
í Svíþjóð - og þykir sérlega farsæll
klórfenol. Mauritz Morðmann í
þorpinu Kýreyða minntist þessarar
aðferðar þegar hann ætlaði að svipta
frænku sína, hana Malínu Gullfjalls,
lífi. Hann var erfingi hennar enda
þau hæði ættuð frá Þrælagrind.
Hann bauð kerlingunni, afsakið
frænkunni, upp á te með heimabak-
aðri sandköku. Kökuna bakaði
Mauritz sjálfur og studdist við upp-
skrift sem hann sjálfur hafði fundið
upp. Hann notaði kökumix sem hann
keypti hjá kaupmanninum í Ký-
reyðu. En í stað þess að nota nokkra
desílítra af vatni setti hann klórfenol
i staðinn. Og stakk svo forminu í
ofninn.
Á meðan hann beið eftir frænk-
unni og kakan bakaðist skemmti
hann sér við að hugsa um allar þær
dásemdir sem myndu koma í hans
hlut ef hann bara stillti sig um að
bragða á kökunni sinni sjálfur.
Honum fannst þetta yndisleg tilfinn-
ing, raunar hápunktur lífs síns, því
að Mauritz Morðmann hafði verið
blankur letingi alla ævi og það var
óréttlátt að kerlingin Gullfjalls
skyldi stöðugt vera að vinna hæsta
vinning bæði i fótboltagetraununum
og í happdrættinu.
En nú virtist sem hamingjuhjólið
væri farið að rúlla í aðra átt - og þó!
I heitum ofninum ummyndaðist
klórfenolið í díoxínur, mesta eitur
sem mannkynið þekkir. Og um leið
og Mauritz Morðmann opnaði ofn-
inn og góndi á bakkelsið - dó hann.
Jólá Hawaii
I síðustu viku kom kæliskip með
170 þúsund jólatré til Honolulu.
Breiðsíðunefndin sendir öllum
Hawaibúum sínar bestu jóla- og
nýjársóskir. Nefndin.
sem slíkur.
Nú er það að tímarit í Svíþjóð efndi
til samkeppni um glæpasögur. Þessar
smásögur áttu að vera með því sniði
að hægt væri að lesa þær upp á
aðalfundi sænska glæpasagnasam-
bandsins(sem kalla má „Reyfaravin-
ina“ á íslensku) og mátti upplestur-
inn ekki taka lengri tíma en 90 sek-
úndur.
Og auðvitað var það Jan okkar
Linders sem sigraði með yfirburðum
í samkeppni tímaritsins.
I tilefni af því að Jan Linders er
sérstakur vinur Breiðsíðunnar og
hugsanlegt að hann fái þegar tímar
líða aukaaðild að Breiðsíðunefnd-
inni - þá birtum við hér hina frægu
90 sekúndna glæpasögu hans. Sagan
heitir:
Kakan illa
Munið þið eftir sjúkrahúsmorð-
ingjanum í Malmey?
Hann var ungur maður sem leit svo
á að hann leysti sjúklingana frá
kvölum sínum með því að myrða þá.
Hann notaði eitraðan þvottalög,
Strípalingar
Jimmy engist á gólfinu, andlit hans
afmyndað af kvölum, keðja fest um
háls hans. Yfir honum sténdur ljós-
hærður unglinguv klæddur nær-
skornum buxum úr leðri og sveiflar
svipu.
„Láttann fá það!“ æpir skræk kona
í áhorfendahópnum. Svona strípal-
ingasýning karla, kallað „Trylltir
strákar - „sexkljúsíft" fyrir konur“,
er það sem talað er um í Frankfurt
þessa dagana.
Þjálfari piltanna heitir Monika.
Hún segist hafa hitt á „gat i mark-
aðnum“ - tryllt eftirspurn sé eftir
berum strákum sem slást.
í sumum löndum hafa strákar
reyndar haft strípalingasýningar
lengi - en þær hafa ekki verið al-
gengar í Þýskalandi fyrr en nú. Og
íþróttin á með öllu eftir að festa
ræturáíslandi.
35 konur sátu um miðjan dag og
horfðu á Jimmy og félaga hans slást.
Við undirleik trylltrar diskó- tónlist-
ar - þegar útsendari Breiðsíðunefnd-
arinnar heimsótti „Monte Carlo
danshöllina“ i Frankfurt. Dræm
aðsókn var aðeins þennan dag, þvi
áður en fór að frjósa í Þýskalandi
sátu stundum 400 konur og horfðu á
strákana. Þær höfðu flestar sagt
eiginmönnum sínum að þær þyrftu í
hárgreiðslu.
Monika sagði að hún vildi endilega
geta sýnt konum eitthvað skemmti-
legt. „En það verður að hafa fagur-
fræðilegt gildi. Mér er illa við klám.“
Hún sagðist hafa auglýst eftir liprum
strákum í dagblaði. 27 manns svör-
uðu auglýsingunni. Hún réð fimm til
sín. „Ég var ekki að leita að ljós-
hærðum hálfguðum heldur piltum
sem gætu hreyft sig án fyrirhafnar
og í takt við músík.“
Á sýningunni, sem útsendari
Breiðsíðunefndarinnar var á, hófst
sýningin með því að fimm strákar,
klæddir eins og þjónar, þ.e. í dökk
föt og hvítar skyrtur, streymdu fram
á svið. Konurnar í salnum, flestar á
milli tvítugs og þrítugs, skríktu
óstyrkar. En svo þegar piltarnir
sneru sér við og í ljós kom að rassinn
var úr buxunum brutust fagnaðar-
lætin út.
Svo sýndu strákarnir margt snið-
ugt á sviðinu. Teygðu sig hálfberir í
leikfimistellingum. Síðasta atriðið
Þrettán nóttum fyrir j ól
Smásaga eftir Gunnar Sigursteinsson
Desembernótt. Nýtt tungl. Jóla-
tungl. Stjörnubjartur himinn. Ég
skýst í stjörnuskoðunarferð út fyrir
bæinn. Upp á fjöll. Pólstjarnan.
Reikistjarnan Mars. Karlsvagninn.
Hvað? Ein stjarnan þýtur hratt
yfir himininn. Er það halastjarnan
Halley? Nei. Stjörnuhrap? Nei.
Gervitungl? Nei. Hvað er að ger-
ast? Hún stefnir á mig. Ég leita
skjóls. Mikið ljós nálgast. Snjórinn
bráðnar. Ljósið dofnar. Hvað sé ég?
Fljúgandi furðuhlut? Geimskip?
Dyr opnast. Stigi fellur niður.
Svartur köttur stekkur út. Tröll-
kall fikrar sig niður stigann. Tröll-
kona. Og einn, tveir. þrír, fjórir,
fimm, sex, sjö, átta, níu, tíu, ellefu,
tólf, þrettán piltar. Öll eru þau í
gömlum, íslenskum fötum. „Við'
verðum að halda fund,“ skrækir
tröllkonan. „Leppalúði! Þú verður
fundarstjóri." Er mig að dreyma?
Ég klíp mig í handlegginn. Grýla,
Lcppalúði og jólasveinarnir. Dett-
ur mér þá í hug þessi þula úr þjóð-
sögunum:
Giýla reið fyrir ofan garð,
hafði hala fimmtán,
en á hverjum hala hundrað belgi
en í hverjum belg börn tuttugu.
„Fundur er settur,“ segir Leppa-
lúði. „Jólin 1985 eru í nánd og
okkar hlutverk er grallarapunga-
háttor. Kertasníkir! Þú sníkir öll
kerti í bæjum og sveitum." Grýla
stelur orðinu af Leppalúða. „Hver
borðar bjúgu á jólunum? Bjúgna-
krækir! Þú gistir í Sláturfélagi
Suðurlands. Skyrgámur. . . “,
Skyrgámur stelur orðinu af Grýlu.
„Hver borðar skyr á jólunum? Ég
gisti í Mjólkursamsölunni í
Reykjavík." Leppalúði stappar í
jörðina. „Ég vil biðja fundarmenn
að stilla sig. Faldafeykir! Þú feykir
földum. Gáttaþefur...“ Gáttaþefur
grípur fram í fyrir Leppalúða. „Eg
vil gæjast á glugga þessi jól, herra
fundarstjóri."
Nú er hnakkrifist. Fjölskyldan
fer í bál og loga. Og kemst í mát.
Stúfur miðlar þá málum. Gáttaþef-
ur og Gluggagægir hafa verka-
skipti. Askasleikir verður Pottas-
leikir og Pottasleikir Askasleikir.
Þvörusleikir verður Pottasleikir og
Pottasleikir Askasleikir. Þvörus-
leikir hótar að segja af sér völdum
í fjölskyldunni, verði hann ekki
Giljagaur. „Sá vægir sem vitið
hefur meira.- Og þá ræður sá sem
verr vill,“ segir Giljagaur og fer í
embættisföt Þvörusleikis. Stekkj-
arstaur og Ketkrókur sitja áfram
að sínum stólum.
Ákveðið er að hver jólasveinn
komi af fjöllum ofan, hver sína
nótt, til að hrekkja börnin. Leppa-
lúði stappar í jörðina. „Fundi er
slitið.“ Stekkjastaur þýtur fyrstur
jólasveina af stað til mannabyggða
til að taka til við iðn sína. Tröllin
tvö og jólasveinarnir tólf sem eftir
eru leggjast til svefns umhverfis
geimskipið. Þau bíða síns tíma.
Svarti kötturinn stekkur inn í
geimskipið.
Ég mæni aftur upp i himininn.
Venus, morgunstjarnan. Merkúr-
íus. Innan skamms mun birta á ný.
Óvæntur vættur fyllir upp í geim-
skipsdyrnar. „Fjórtán jólasvein-
ar,“ hrópa ég upp yfir mig. „Ég er
Leiðindaskjóða, barnið mitt.“ Hún
horfir löngunaraugum á mig.
„Komið til mín, börnin mín,“ æpir
hún skrækróma. „Nú fer ég að
sjóðatiljóla."
Ég hleyp sem fætur toga í hvarf.
Burt úr barnafælugreninu. Dagur
rís á leið minni heim til manna-
byggða og ég nfja upp tröllasögur
Jóns Árnasonar. Og þegar ég hef
falið mig undir dúnmjúkri sæng
minni kemur mér í hug vísa sem
ættuð er úr Grímsey:
Karlinn undir klöppunum,
klórar hann sér með löppunum;
baular undir bökkunum
og ber sig eftir krökkunum
á kvöldin.