Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1986, Page 20

M> MUNA HEILA BOK
Torgny Lindgren leit við í Norræna
húsinu um daginn. Og las úr eigin verk-
um. Og má reyndar telja það umtalsverð-
an viðburð þegar þessi ágæti, sænski
skáldsagnahöfundur hefur upp sína raust
og þylur eigin texta því maðurinn er
skemmtilegur upplesari. Og kann verk sín
utan að.
„Já, ég skrifa stöðugt. En ég skrifa
ekkert niður - niður á pappír fyrr en verkið
er fullmótað í huga mér og ég hef lært
það. Ég kann textann alveg þegar ég
loksins byrja að skrifa, kann hverja ein-
ustu kommu."
H*- Torgny (eða Þórgnýr - segist elskur að
norrænum nöfnum og norrænni hefð,
jafnt í frásögn sem ýmsu öðru. Sonur
hans einn heitir Torgils) vill hvorki nota
ritvél eða tölvu, aðeins eigin heilabú og
svo gamla pennann, þegar hann „skrifar
niður", sem er létt verk, að því er hann
segir. „Ég held ég hafi valið mér þennan
máta - vegna þess að mér finnst gaman
að segja sögur, gaman að segja sjálfum
- -mér sögur. Og ég er svo óskaplega latur
að ég nenni ekki að erfiða við skrifborð
heilan dag, ég geng heldur um gólf eða
sinni einhverju öðru á meðan ég er að
segja sjálfum mér söguna."
Músíkin í textanum
„Ég geymi kjarna sögunnar sem ég ætla
að segja í minninu. Svo segi ég hana
aftur og aftur - þangað til ég finn músík-
ina í textanum, músíkina í hverju orði.
Tónlist og texti er tvennt alveg náskylt,
tel ég vera," sagði Torgny Lindgren. Og
sagðist gera sér far um að kompónera
»-sinn texta út frá vissum lögmálum tónlist-
arinnar. „Mig dreymir líka um að skrifa
píanókonsert áður en ég verð allur," sagði
hann og brosti.
Minni hans er sem stendur bólgið af
orðum, því maðurinn gengur með ekki
færri en þrjár skáldsögur sem hann á eftir
að „skrifa niður" og liberettó fyrir eina
óperu. „Ég er reyndar búinn að skrifa
niður einar fimmtíu síður af einni þessara
skáldsagna, meira er það nú ekki."

Torgny Lindgren
Norðlendingurinn
Hann er Norðlendingur, fæddur og
uppalinn á stað sem heitir Raggsjö í
Vesturbotni. „Þetta er tunga úr Vestur-
botni sem gengur norður í beitarlönd
Lapplands. Samarnir ráku sín hreindýr
jafnan hjá þarna, og við hittum þá oft.
En menning okkar og Sama er svo óskyld
að það var ekki og er ekki um neinn
raunverulegan samgang að ræða."
Lindgren-fjölskyldan flutti svo suður á
bóginn. „Það skiptir ekki öllu máli hvar
maður býr. Ég tók auðvitað mitt Norrland
með mér. Við bjuggum í Vimmerby þar
sem ég var m.a. kennari um hríð. Fyrir
þremur árum fluttum við til Linköping.
Það var nú bara vegna þess að þar höfðu
hinir í fjölskyldunni komið auga á og fest
ást á stóru, fögru húsi við sjóinn.
En ég er farinn að þrá annað umhverfi,
stærri staði, kannski eitthvað nær Mið-
Evrópu. Þýska er mitt annað tungumál."
Bókmenntir eru samtal
Sá sem skrifar á tölvu eða festir hverja
hugsun á blað, tapar þeim hæfileika sín-
um að muna. Og hættir að heyra, segir
Torgny. „Og bókmenntir eru samtal,"
segir hann. „Minnið fyllist af orðum-sem
leita svo út. Ef við festum allt á blað frá
byrjun þá notar maður ekki minnið.
Hættir að heyra. En fólk er á ýmsa lund.
Sumir muna allt sem þeir heyra. Ég er
þannig. Aðrir muna aðeins það sem þeir
sjá.
Ég reyni að skrifa fyrir útvarp, helst eitt
leikrit á ári. Það finnst mér sérlega
skemmtilegt."
Torgny talar um „frelsi og öryggi" í
frásögninni. Og kemur aftur og aftur að
því að sagan eigi að koma úr minninu.
Með músíkölskum undirtóni. Og svo
kveikir hann í stórri pípu, kreppir stóra
hendi um munntóbaksdós, drepur í síga-
rettunni og skálmar af stað út í Vatns-
mýrina á sínum löngu leggjum.
-GG
ÁBAKINU
\í !7 ' 1
V
'. w. J
f, )

/A ?."

f ‘
SÍSarar kæt
ast í höllinni
Þúsund manna veisla
verður haldin i íþróttahöll-
inni á Akureyri á næst-
unni. Þrátt fyrir aukningu
mikla á veisluhúsnæði á
Akureyri er enginn veislu-
salur sem tekur SÍS-fólkið
á staðnum þegar það vill
safnast saman á einn stað.
Því hefur verið afráðið að
árshátíð SÍS verði haldin i
glæstri íþróttahöll Akur-
eyringa. Sérstakt dansgólf
verður lagt yfir hluta af
gólfsvæði hallarinnar og
teppi frá sambandinu lagt á
aðra gólfhluta sem er alls
ekkisvolítillhluti.
í hverjum kima hallar-
innar er æft alla daga, þar
er hlaupið, hnitað og spark-
að. A næstunni bætast þús-
und SíSarar í hópinn og
kætastihöllinni.
Kennedy-
skemman
Á Akureyrarflugvelli er
nýleg skcmma. Skemman
er reist af Kennedy-bræð-
rum svonefndum á Akur-
eyri. Kennedy bræður eru
kunnir athafnamenn norð-
anlands og hefur þessi
nafnbót fest við þá, cn
annars eru þeir Ágústssyn-
ir. Bræðurnir reka m.a.
bílaleigu. Þcir eru einnig
áhugamenn um flug. Þeir
reistu skemmuna á flug-
vellinum fyrir flugvélar
sinar. Annars er fleira i
skemmunni nýju en flug-
vélar. Þar mun lika vera
glæsileg líkamsræktarstöð
sem er til afnota fyrir
Kennedyfjölskylduna og
vinafólk.
íþróttahöll Kennedy-
bræðra er fyrir útvalda til
að kætast i alla daga á
meðan SíSarar á Akureyri
þurfa að tjalda til einnar
nætur til að upplifa hallar-
ævintýri.
Nývélí
flotann
Áfram með fregnir af
Kennedy-bræðrum á Akur-
eyri. Eins og skemman
nýja við flugvöllinn ber vott
um eru þoir bræður miklir
áhugamenn um íþróttir og
flug. Einn hræðranna,
Skúli, kom frá Bandaríkj-
unum í síðustu viku. Hann
flaug heim í nýrri flugvél
bræðranna. Flugvélin sú
mun kosta rúmar tuttugu
milljónir króna. Nú er það
spurning hvort bræðurnir
byggja við Iþróttaskem-
muna á Akureyrarflugvelli.
ísmann eða
Davíð
Æskulýðsforkólfar úr
Reykjavík voru nýlega á
ferð á Akureyri. Kollegar
á Akureyri sýndu þeim
margt athyglisvert sem
tengist tómstundum ungra
og aldinna Akureyringa.
Skautasvellin á Akureyri
eru rómuð og ekki laust við
að Reykvíkingarnir litu þá
aðstöðu öfundaraugum.
Eitt mesta þarfaþing norð-
anmanna sem þeir nota til
að halda skautasvellunum
spegilsléttum er Ismann.
Með ísmann cr hægt að
fara út á hálan is og halda
honum sléttum og greið-
færum.
Reykvikingarnir höfðu orö
á þvi að þeir þyrftu að eign-
ast ísmann. Það var í'lagi
af hálfu Akureyringanna
en þeir vildu fá Davíð í stað-
inn. Skautasvellin á Akur-
eyri verða áfram spegil-
slétt.