Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.1987, Page 16

16
FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 1987.
Spumingin
Kom það þér á óvart að
meðallaun í landinu væru um
63 þús. á mánuði?
Lilja Oddsdóttir húsmóðir: Já og nei.
Það er náttúrlega margt fólk með
góðar tekjur en svo aðrir sem eru
með lægri laun en meðallaunin jafn-
ast niður á þessa einstaklinga.
Garðar Jónsson, dreifingarstjóri HP:
Ég hefði nú búist við frekar lægri
tölu eftir öllu vælinu að dæma. Ég
er náttúrlega mjög sáttur við þetta,
ef þetta er staðreynd er þetta mjög
ánægjulegt að því undanskildu að
þetta mætti skiptast jafnara niður á
fólk.
Bergsteinn Björgúlfsson, starfsmað-
ur á Stöð 2: Nei, það kemur mér
engan veginn á óvart þó að skipting-
in sé eflaust mjög ójöfn meðal þeirra
ríku og hinna er lægri tekjur hafa.
Sigurður Jakobsson, starfsmaður
á Stöð 2: Nei, enda finnst mér þetta
ekkert sérstakar tekjur, þetta er svo
sem enginn obbi.
Sigrún Ingólfsdóttir húsmóðir: Já,
því get ég ekki neitað því, ég þekki
það mikið af fólki sem er með mun
lægri laun. En mér finnst þetta ein-
mitt staðfesta þann mikla mismun
milli þeirra hæst og lægst launuðu.
Valgerður Kristjánsdóttir fóstra: Já,
svo sannarlega enda þarf maður ekki
annað en að miða þessi meðallaun
t.d. við laun fóstra. Mér finnst þetta
einmitt endurspegla launamismun-
inn milli þeirra hæst og lægst
launuðu.
Lesendur
Sigurður Bjömsson skrifar:
Nú nýverið var gengið írá sölu á
ýmsum tegundum landbúnaðarvara
til vamarliðsins á Keflarvíkuflug-
velli. Það vakti athygli að þar var
ekki um eitt kíló að ræða af lamba-
kjöti. Margir héldu hins vegar að
um það væri verið að semja og að
allur hvellurinn sem varð á sínum
tíma þegar stöðvað var eða lagt af-
greiðslubann á innflutt kjöt til
vamarliðsins hefði verið vegna þess
að við vildum koma lambakjötinu
inn á vallarsvæðið, til átu, vel að
merkja.
En þetta er vandamálið með
lambakjötið, það vill bara enginn
borða það lengur, hvorki hér á landi
né annars staðar. Utan hvað ein-
staka þjóðflokkar halda sig við þessa
tegund kjöts, eftir að hafa gengið
úr skugga um sérstaka tilhögun í
slátmn skepnanna. En hver er þá
skýringin á minnkandi neyslu á
lambakjöti hér á landi annars vegar
og t.d. í Bandaríkjunum hins vegar?
Bandaríkjamenn hafa aldrei neytt
lambakjöts að ráði og munu ekki
gera, þess vegna er það borin von
að neyða þeirri tegund kjöts upp á
þá þjóð. Og úr því að ekki var hægt
að semja um neyslu þess kjöts hjá
hópi sem þó er undir sérstökum aga,
hvað viðvíkur störfum og háttum
ýmiss konar, eins og hermönnum
sem stunda hana tímabundið, þá er
„Það er ákveðinn ótti við að éta kjöt af dýrum sem hafa verið undir eftir-
liti vegna riðuveiki nú og mæðiveiki áður.“
ekki von til þess að almenningur í
Bandaríkjunum fáist til að taka
neyslu þess.
Hér á landi minnkar neyslan jafnt
og þétt einnig. Bæði vegna kynna
af öðrum neysluvenjum á ferðalög-
um og í fríum og svo vegna þess að
það er ákveðinn ótti við að éta kjöt
af dýrum sem hafa verið undir eftir-
liti vegna riðuveiki nú og mæðiveiki
áður. Það er ekkert sjálfgefið að
riðuveiki sé hættulegur sjúkdómur.
Einhvers staðar las maður það að
riðuveiki hefði engin áhrif á annað
en heilann í skepnunni. Það væri
því í lagi að borða kjötið! Annars
staðar las ég að kjöt af riðuveiku fé
væri ekki til sölu hér á landi! -
Hvoru á maður að treysta?
Auðvitað spyrst út að fé hér sé
með riðuveiki og hver vill eta kjöt
af veikum skepnum meðan annað
kjöt er til?
Sama er upp á teningnum með
fiskinn. Hann er verðmætur og selst
vel vegna þess að hann er veiddur í
ómenguðum og köldum sjó norður-
hafa. Það er hans gæðastimpill.
Þegar kemur að fiskeldinu og þeim
aðbúnaði sem þar gildir, t.d. varð-
andi úrgang frá fiskinum, verður
annað upp á teningnum. I dag vilja
allir fremur silung sem veiddur er
gegnum ís úr einhverju vatninu en
eldisfisk. Svona einfalt er þetta.
RUV:
LrtiH]óriegir
þættir
Ólafur Guðmundsson hringdi:
Mikið finnst mér þættimir I takt við
tímann lítið spennandi. Það er fyrst
núna sem maður sér hvað Á líðandi
stundu vom góðir þættir samanborið
við taktinn. Þættimir em svo gjör-
samlega litlausir og hugmyndasnauðir
að engu tali tekur. Vonast ég til að
sjónvarpið bjóði upp á eitthvað fram-
bærilegra eftir þessa þáttaröð.
k /,
„Mér finnst þessir þættir svo gjörsam-
lega litlausir og hugmyndasnauðir að
engu tali tekur.“
Gypsi. haldið tónleika
B.S. skrifar:
Eftir að hafa orðið þeirra skemmtun-
ar aðnjótandi að sjá og heyra hljóm-
sveitina Gypsi á tónleikum i M.H.
þann 24. janjúar sl. finnst mér ég mega
til að vekja athygli fólks á þessari
mjög svo frambærilegu hljómsveit.
Eins og þar kom fram var hljómsveitin
að halda upp á tveggja ára afinæli sitt
og finnst mér og sjálfeagt fleirum vera
komirrn tími til að Gypsi fari að fá þá
athygli sem hún á svo sannarlega ski-
lið. Það var stórskemmtilegt og frísk-
legt þungarokkið sem Gypsi flutti við
mikirrn fögnuð viðstaddra, er vart
hægt að hugsa sér betri skemmtun.
Þeir eiga líka lof skilið að vera með
allt efnið frumsamið. íslendingar geta
greinilega ef þeir vilja spilað gott og
kraftmikið þungarokk og finnst mér
sjálfsagt að við styðjum við bakið á
okkar mönnum.
Þegar tillit er tekið til þess að með-
limir Gypsi virðast ekki vera mjög
aldurhnignir þá á þessi hljómsveit fyr-
ir sér bjarta framtíð með blóm í haga
ef rétt er að málum staðið. Ég vona
bara að plata sé í sjónmáli hjá þeim
Gypsi félögum og næstu tónleikar séu
ekki í meira en seilingarfjarlægð. Lá-
tið þvi hlustir standa fram úr eyrum
og mætið.
Það var stórskemmtilegt og frisklegt þungarokkið sem Gypsi flutti við mikinn fögnuð viðstaddra, er vart hægt að hugsa
sér betri skemmtun.
Úri stoliö
Hrafhkell hringdi:
Úri var stolið frá mér en ég lagði
það frá mér í Nýju bílaþjón-
ustunni, Dugguvogi 23. Þetta var
Pierpoint úr með svartri leðuról
og þetta gerðist á föstudaginn á
milli kl. 3 og 5. Þeir sem geta veitt
mér einhveijar upplýsingar um
hvar úrið sé niðurkomið vinsam-
legast hringi í síma 651596 eða
skili úrinu á sinn upphaflega stað.
Glerbrot
í súpunni
Anna Garðarsdóttir hringdi:
Ég fór á Sælkerann núna nýlega
og pantaöi mér ágætis súpu. Er ég
var næstum því búin með hana
komst ég að því að það var gler-
brot i henni. Er ég gerði athuga-
semd við þetta við afgreiðslufólkið
flissaði það og fannst þetta voða
fyndið og sagði að ég þyrfli ekki
að greiða fyrir súpuna. Eg get ekki
að því gert en mér finnst þetta alls
ekki fyndið og mjög óæskilegt að
starfefólkið skuli bregðast svona
við. Það er nú ekkert gamanmál
að verða fyrir þessu,
Einstreng-
ingslegur
harðstjóri
Sigurður Krisfjánsson hringdi:
Til að leysa þann hnút sem
fræðslustjóramálið er komið nú í
er langsanngjamast að skipa hlut-
lausa nefnd til að rannsaka málið
í kjölinn. Ég verð nú að viður-
kenna það að. mér finnst hann
Sverrir ansi öfgakenndur þegar
hann ætlar sér að taka til hend-
inni og honum væri nær að læra
af mistökunum í stað þess að gera
þau alltaf aftur og aftur. Ein-
strengingslegir harðstjórar eiga oft
erfitt með að stjórna í lýðræðis-
ríki, það sýna dæmin svo sannar-
lega.