Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.1987, Qupperneq 32

32
FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 1987.
Dægradvöl
Þeir sóknhörðustu eru
sagðir eyða að meðaltali
átta stundum vikulega í
dvöl innan veggja
skemmtistaðanna - er þá
ekki meðtalinn tíminn sem fer í
undirbúning fararinnar á staðinn
og heimferðina. Staðimir eru ófáir
héma á höfuðborgarsvæðinu og
talsverður íjöldi sem stundar þá
reglulega. Fastagestir láta sig ekki
vanta eina einustu helgi og af þessu
má ljóst vera að skemmtistaðaferðir
em ein alvinsælasta tómstundaiðja
mannfólksins - einkum meðal yngri
kynslóðarinnar.
Síðastliðið laugardagskvöld
vom skemmtistaðimir
pakkaðir vel að venju. í
Broadway dundi tónlist af
gömlu og nýju diékógerð-
inni - dansgólfið troðfullt af iðandi
tvímenningum. Skammt frá fata-
geymslunni standa þremenningar
sem segjast vera að halda upp á
annan í árshátíð hestamanna. Þetta
em Steingrímur Ólafsson, Guðbjörg
Sigurðardóttir og Hjörtur Bergstað
sem segjast ekki dæmigerðir fasta-
gestir á staðnum.
í Casablanca er nægilegt olnboga- og hnjárými til þess að dansa en það sama verður varla sagt um marga aðra
skemmtistaði.
1 £ý
rjf |l f 1 y /
^ íw ^ im
hún fullyrðir að sé ekkert annað en
tilvonandi eiginmaður sinn. Stál-
glampinn í augunum bendir til að
kappinn muni þar litlu fá um ráðið
- en hann skrefar þessa stundina
alsæll um salinn - gmnlaus um að
nú þegar hefur farið fram úthlutun
örlaga honum til handa.
í Hollywood em gestir fáir enda
standa þar yfir aðgerðir sem miða
að því að breyta ímynd staðarins
og laða að aðra gesti. Diskótónlistin
hefur orðið að víkja fyrir rokkaðri
línu og ekki endanleg mynd komin
á sóknina - fastagestimir ekki á
hreinu ennþá. Uppi við vegg sitja
þrír uppvaxnir Eyjapeyjar og bíða
þess að menn almennt fari að
streyma inn í fjörið. Þetta em Sig-
urður Vignir Friðriksson, Páll
Scheving og Grétar Salómonsson -
þeim þótti ferð í Hollí góður leikur
í stöðunni.
Fyrir utan Borgina er Jón
Sigurðsson síðastur í röð-
inni - að venju. Hann
stendur þungbrýnn á
Austurvelli og gnæfir
tígulega yfir mismunandi allsgáðum
landserfingium. Tvöfalt fleiri virðast
Gestir veitingastaðanna:
„Við stundum Borgina og lifum á
Visa. Förum aðallega til þess að
skoða fólkið." Og Hjörtur vill gift-
ast, tekur fram að erindið í Broad-
way sé einkum að leita uppi
konuefni sem á bæði íbúð og bíl.
Skiptingin á gestum staðanna er
einhver og mörkin skýr í hugum
sækjenda. Einn ungur maður tók
það skýrt fram að ellismellimir
væm allir í Broadway og ung kona
á Vanginum sagði að þetta væri þó
skárra en Kjallarinn:
Þ
ar er allt menntasnobb-
liðið með háskólaprófin -
og listamennimir líka.
Lítur niður á alla aðra
svo það er bara gaman
að fara þarna einu sinni eða svo -
að skoða liðið til tilbreytingar.
Og önnur ung kona situr grafal-
varleg úti í homi og horfir ákveðið
í eina átt alllengi. Hún er með til-
ganginn á hreinu - ferðin á staðinn
er liður í því að negla náunga sem
,Héma eru alH (rá vísitölum upp í listamenn og skólatólk." Dóra Einarsdóttir og Keli - Hrafnkell Sigurðsson í Casablanca.
þama í biðstöðu heldur en hægt er
að ætlast til að komist inn í húsið
með góðu móti og annað eins virð-
ist innan dyra. Umræður manna á
milli um innræti og framkomutækni
dyravarða hljóma eins og skolla-
franska þar til komið er að inn-
göngupunktinum.
„Góða kvöldið, við erum frá DV
að vinna að greinarkomi um gesti
skemmti...“
Lengra nær ræðan ekki því stór-
númemð hönd frá dyravörslukemp-
unni gefur þungt högg á bringspal-
imar og hurðin skellur aftur með
ótrúlegum krafti. Það er mesta
heppni að halda nefi, brjóstum og
fingurgómum í návígi við þessa
stéttarbræður Lykla-Péturs á jörðu
niðri. Þegar önnur tilraun verður
ennþá háskalegri má öllmn ljóst
vera að Borgarmenn vilja síður eyða
tímanum í samræður við gesti og
gangandi - og gefa viljann til kynna
á ákaflega ótvíræðan máta.