Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.1987, Qupperneq 6

56
FIMMTUDAGUR 30. APRIL 1987.

'

/I. i 1
.tV, i?*f*&*Í*J>*«
mwM^
llitll
Málmfríður Sigurðardóttir: Við gerum okkar kröfur og hvikum ekki frá þeim
DV-mynd GVA
íslenskra stjórnmála-
manna bíður nú það
verkefni að mynda nýja
ríkisstjórn. Þeir, sem og
aðrir landsmenn, spá í
stöðuna sem upp kom
með kosningunum.
Málmfríður Sigurðar-
dóttir er komin norðan
úrlandi til að leggja
hönd á plóginn með sam-
herjum sínum af
Kvennalistanum.
Hún er ein þeirra
kvenna sem nú taka sæti
á þingi eftir sögulegar
kosningar. Hún hefur að
vísu setið þar áður sem
varamaður en nú tekur
föst þingseta við. Lífs-
hlaup Málmfríðar er
ólíkt því sem flestir aðrir
þingmenn eiga að baki
og til þessa hafa konur,
sem titla sig „aðstoðar-
matráðskonur“, ekki
verið í hópi þingmanna.
„Eg hef ekki beinlínis gert mér
grein fyrir hvernig ég fell inn í hóp
þingmanna og hef ekki áhyggjur af
því,“ segir Málmfríður þegar hún er
spurð hvernig hún hugsi til starfsins
næsta vetur.
Margt ólært
„Ég geri mér samt ljóst að ég á
margt ólært af því sem kunna þarf
skil á en mér dettur ekki hug að ég
geti ekki lært það eins og hver annar.
Ég hef alla tíð haft áhuga á þjóð-
málum en mínar heimilisástæður
leyfðu ekkert að ég tæki beinan þátt.
Ég tck heimilið fram yfir afskipti af
stjórnmálunum. Ég á mörg börn og
þurfti að sinna þeim.“
Málmfríður skipaði fyrsta sætið
hjá Kvennalistanum í Norðurlands-
kjördæmi eystra við þessar kosning-
ar. Hún var í sama sæti við
kosningamar árið 1983 og var þá
nærri því að ná kjöri.
' „Aðdragandinn að því að ég fór að
starfa með Kvennalistanun var sá
að ég fylgdist á sínum tíma vel með
kvennaframboðinu sem bauð fram til
bæjarstjórnar á Akureyri árið 1978,“
segir Málmfríður.
„Að vísu starfaði ég ekkert með
þeim konum því ég hafði ekki að-
stöðu til þess. En ég fylgdist með
þeim og fannst það merkilegt sem
þær voru að gera.
Andvökunætur
vorið 1983
Þegar að því kom að þær urðu að
ákveða hvort ætti að bjóða fram til
Alþingis við kosningarnar árið 1983
boðuðu þær mig á fund til sín gagn-
gert til að spyrja hvort ég vildi taka
efsta sæti á lista. Þá var orðinn mjög
skammur tími til stefnu. Ég held að
það hafi ekki verið eftir nema rúm
vika af framboðsfrestinum. Ég hafði
því nánast engan umhugsunartíma
og ég hefði ef til vill aldrei farið í
framboð ef ég hefði fengið lengri tíma
til að hugsa mig um.
Mér fannst afleitt ef framboðið
strandaði á því að ég segði nei. Það
réð úrslitum og ég sé ekki eftir að
hafa slegið til. Þetta kostaði mig
auðvitað andvökunætur og alls kon-
ar hugrenningar því ég gerði mér
grein fyrir því að ég var alls ekki
undir þetta búin. Ég gerði mér einn-
ig grein fyrir því að það væri ekki
óhugsandi að þingseta fylgdi í kjöl-
farið.
Akurinn var ekki mikið plægður
þá og við renndum blint í sjóinn með
hvaða fylgi við hefðum úti í kjör-
dæminu. Við vissum að við áttum
sterkan kjarna á Akureyri. Þó voru
alls ekki allar konur, sem fylgdu
framboðinu til bæjarstjórnarinnar,
því sammála að bjóða fram til Al-
þingis. Samt sem áður held ég að þær
hafi flestar fylgt okkur þegar á hólm-
inn var komið."
- Þú segist lengi hafa haft áhuga á
þjóðmálum. Fylgdir þú þá öðrum
stjórnmálaflokki að málum áður?