Dagblaðið Vísir - DV - 01.08.1989, Qupperneq 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 1. ÁGÚST 1989.
Spumingin
Lesendur
Ertu sátt(ur) við skrefataln-
ingu Pósts og síma?
Hulda Jónsdóttir: Nei, það er ég ekki.
Sigurður Smárason: Já, svona nokk-
uð. Ég bý á Akureyri og þarf mikið
að hringja til Reykjavíkur.
Páll Halldórsson: Já, ég kann ekki
annað ráð.
Jón S. Benediktsson: Nei, mér finnst
það ættu að vera mun fleiri mínútur
í skrefinu.
Áslaug Ásmundsdóttir: Mér finnst
orðið afitof dýrt að hringja út á land
og var það þó dýrt fyrir.
Hörður Björnsson: Já, ég held að ég
sé nokkuð sáttur við hana.
Skattheimta fram og til baka:
Avísanir um land allt
Látum nú vera að skattgreiðendum
séu sendar ávísanir vegna ofgreidds
tekjuskatts, það er viðtekin venja í
mörgum löndum, og er ekki annað
en það sem reglumar um stað-
greiðslukerfi skatta segja til um. -
Hitt, að senda 800 milljónir í ávísun-
um til rúmlega 22 þúsund aðila vegna
einhvers sem heitir „vaxtaafsláttur“,
„húsnæðisbætur" upp á tæplega 700
milljónir til um 13 þúsund aðila og
770 milljónir vegna „barnabóta" - og
„barnabótaauka" til tæplega 70 þús-
und manns (þar af 31 þús. hjóna) er
náttúrlega þvílíkur fáránleiki og mgl
að stjómarfarinu hér verður ekki
líkt við annað en algjöra „tragí-
kómedíu".
Hinir, skattgreiðendur sem ekki
eiga bömin og einhleypingarnir
bamlausu - og skuldlausu, þeir
greiða skattana. Tekjuskattinn,
eignaskattin og eignaskattsviðauk-
ann sem gerir ríkissljórninni kleift
að leika sér með skattheimtu, fram
og til baka og senda ávísanair um
land allt. Og vantekinn tekjuskattur
kemur svo á móti öllu klabbinu og
er hann hærri! en sem nemur endur-
greiðslum úr kerfinu. Hins vegar er
vantekinn og oftekinn tekjuskattur
hærri en áætlanir gerðu ráð fyrir,
þannig að mun meira fer úr ríkis-
sjóði en áætlað var!! - Sjá menn nú
ekki vitleysuna?
En hjá Gjaldheimtunni vinna ungl-
ingar og sumarvinufólk upp um alla
veggi og á gólfinu við að flokka ávís-
anir í „Odda“-kassa, því ekki er hætt-
andi á að rúmlega hundrað þúsund
manns verði að afpanta sólarlanda-
ferðir eða hætta við aðrar „transak-
sjónir“ í fjármálalífinu vegna örlætis
ríkisstjómcirinnar!
Skattgreiðandi skrifar:
Það eru ekki færri en hátt á annað
hundrað þúsund manns sem fá
sendar ávísanir í byrjun ágúst frá
fjármálaráðuneytinu og nemur sú
upphæð um þremur og hálfum millj-
arði króna. - Þarna er um að ræða
endurgreiðslu á ofgreiddum tekju-
skatti, bamabætur, bamabótaauka
og húsnæðisbætur.
Um þetta er tilkynnt í Morgun-
blaðinu í baksíðufrétt undir fyrir-
sögninni „Landsmenn eiga von á
glaðningi frá skattyfirvöldum". Fyr-
irsögnin verkar eins og rós í hnappa-
gat ríkisstjómarinnar. - Þeir eru
heppnir í ríkisstjóminni að hafa ráð-
herra sem á innhlaup hjá Mogga! Ég
segi nú hins vegar einfaldlega: Mikil
óskapleg ógæfa ætlar þessi ríkistjóm
að verða þjóðinni.
En fólkið, viðtakendur ávísananna,
á annað hundrað þúsund manns,
glotta við tönn, taka við fegins hendi
og hóka sig í sólarlandaferð hjá
næstu ferðaskrifstofu. Fréttir herma
líka að bókanir í slíkar ferðir hafi
tekið við sér. Allt upp á væntanlegan
glaðning frá ríkisstjóminni, ef að lík-
um lætur.
Unnið á gólfinu. - Ávísanir flokkaðar i „Odda“-kassa.
H.G. skrifar. - Orðprúður maður, Steingríraur
Okkar skatta- og veisluglaða rík- Joð. En samt verð ég að segja að
isstjórn stendur nú fyrir stórútsöl- ég hefi mætur á þeim manni. Sá
um, m.a. á banka þjóðarinnar og er nú ekki oft í útlandinu. Ýmist
fjaUaiömbum. Þegar ég leit á þtjá sér maður hann vera að sprengja
ráðherra mína, skælbrosandi, að gijót í jarðgöngum fyrir norðan eða
skoða úrvalskjötið sneitt og snyrt, þá að telja fénað bænda, nú eða þá
stóðst ég ekki mátiö, og hlýddi kalii önnum kafinn við að styrkja varnir
kaupfélags mins sem augiýsti landsins norður í Koibeinsey.
„ódýra“ kjötiðhansÓlafsRagnars. Svo er bara ein spuming í lokin
þá var nú ekki ónýtt að fá upp- sem beina verður til bænda og
skriftmeistarannaaöhinumgimi- meistara Qallalambsins: Hvernig
legustu kjötréttum alla daga vik- líst þeim á söluhorfur dilkakjöts í
unnar, ýmist steiktum í vím eða haust? - Við sem gegndum kaili
þaö drukkið með ljúfmetinu. hinna brosmildu landsfeöra og er-
Ég sá í einhverju blaði að við umnúmeöallarfrystikiskurMlar
neytendur værum búnir að borga af stjómarkjöti - eigum við
útsölukjötið samkvæmt samning- kannski að bíða næstu útsölu á
um við ríkið! - Þetta sagði Stein- ársgömlu fjallalambi?
grímur Joð, að væri „argasta iygi“.
Með fótbolta
á öðrum fæti
Kvenréttindafári lokiö:
Aftur á byrjunarreit
Ólafur Jóhannsson skrifar:
Ég horfði á sjónvarpsþáttinn Uglu-
spegil sunnudaginn 23. þ.m. undir
stjóm Helgu Thorberg sem tekur
gjarnan fyrir einhver atriði tengd
kvennabaráttunni hér á landi og
margfrægu að endemum. Þarna hafa
komið fram konur sem em óánægðar
meö lífið á einhvern hátt, kannski
ekki fundist þær vera nógu mikið í
sviðsijósinu, sumar þóst vera með
áhyggjur vegna sifjaspella eða af því
að reglum um kyngreiningu í at-
vinnuauglýsingum sé ekki fylgt eftir
o.s.frv., o.s.frv.
Þetta var hinn fróðlegasti þáttur
aö flestu leyti þótt enn væri sama
vandamálið brotið til mergjar; af
hveiju ekki fleiri konur í háu stöðun-
um - í fréttunum - í ráðherrastöðum
og svo mætti lengi telja. Þarna kom
svo fram ein þeirra kvenna sem fyrr-
um vildi fyrir alla muni hafa enda-
skipti á hlutunum, vera „maður“ í
endingu samsettu orðanna, eins og
t.d. Þóra þingmaður, Katrín kaup-
maður eða Skúlína skólastjóri.
En nú bar nýrra við. Þessi viðmæl-
andi og þekkta kvennalistakona var
nú albúin að játa að þetta hefðu allt
verið mistök frá upphafi. - Auðvitað
átti aldrei að kalla konurnar annað
en konur, þær væru engir „menn“!
Það á að kalla konur á þingi „þing-
konur“ enda gera þær kvennalista-
konur það sjálfar og ótilneyddar.
Þessi þáttur, sem sýndist meira eða
minna heiðarleg tilraun til að halda
uppi merki kvenna og um leið að
vekja samúð meö fjarveru þeirra í
fréttum fjölmiðlanna, var að mínu
mati endanlegt uppgjör við kvenrétt-
indafárið sem hefur tröllriðið flest-
um innlendum útvarps- og sjón-
varpsviðtalsþáttum sem konur hafa
stjórnað mörg undanfarin ár.
Nú eru íslenskar konur „back to
normal“ á nýjan leik, komnar á byij-
unarreit. Hverju þær taka upp á
næst er flestum huhn ráögáta. En
gott er til þess að vita að þær eru þó
(flestar) orðnar konur aftur en ekki
karlaígildi.
Er unnt að bjarga
Dómkirkjunni?
Kona í Kópavogi skrifar:
Nú finnst mér mælirinn vera full-
ur. Sumargluggi Sjónvarpsins er fót-
bolti og aftur fótbolti. - Þessi blessað-
ur Sumargluggi er vægast sagt óvin-
sæll á mínu heimili og litla dóttir
mín sagði: „Mamma, ég er hætt að
horfa á Sumargluggann, það er alltaf
fótbolti.“
Fyrst var Frístund hluti af Sumar-
glugganum, gjörsamlega misheppn-
uð, og svo heldur áfram fótbolti
sunnudag eftir sunnudag. Hvemig
er það, er skilyrði þess að vera stjórn-
andi í bamatíma eða íþróttatíma í
Sjónvarpinu að vera fóboltaaðdá-
andi?? - Þessi stööuga fótboltasýning
er orðin, vægast sagt, þreytandi.
Myndin, sem bömunum okkar er
sýnd, er karhnn með fótbolta á öör-
um fæti og veldissprota í hendi á
meðan konan er með skúringarfótu
í annarri og sleif í hinni - með báða
fætur samvaxna eldhúsgólfinu.
Stöð 2 sýnir líka þessa mynd en
bamatímarnir þar em ekki alveg
eins gegnsýrðir af fótbolta. Aftur á
móti leyfa þeir sér á Stöð 2 aö marg-,
marg-endursýna sömu barnamynd-
imar sem reyndar á nú viö um allt
- eða svo til allt - þeirra efni.
Hvemig væri að brjóta þessa hefð
næst þegar kynningarfígúra í barna-
tíma verður búin til og koma meö
eitthvaö nýtt, í takt við tímann, og
sleppa þessum kyngreindu skilaboð-
um?. Það eru th bamabækur um
strákinn hann Tuma. Ein þeirra heit-
ir „Tumi bakar köku“ og er hann
sýndur þar að baka með pabba sín-
um.
Það er kominn tími til að hugsa um
þessi mál og sérlega þar sem böm
eiga í hlut. Hlustið á það sem Sigrún
Stefánsdóttir hefur að segja og eins
er Ugluspegih tímabær þáttur.
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Mikið hefur verið rætt um hús-
næðisskort Alþingis. Þó má segja, að
dijúgur skerfur miðborgarinnar sé
þegar kominn í vörslu þeirrar stofn-
unar. - En nú vilja þingmenn fá Hót-
el Borg sem í nærfeht sex tugi ára
hefur verið samastaður, ekki aðeins
Reykvíkinga heldur annarra sem
hingað koma, utan af landi eða úr
öðram heimshlutum.
Hún er vissulega hjarta höfuð-
borgarinnar. Það er fáránlegt af
þingmönnum að ásælast Hótel Borg
og ekki líklegt til að auka á vinsæld-
ir þeirra - sem era litlar fyrir. - Al-
þingi á margar byggingarlóðir sem
henta betur th þeirra þarfa.
Alþingi hefst ár hvert með guðs-
þjónustu í Dómkirkjunni. Heyrst
hefur að alþingismenn heimti kirkj-
una aUa árið um kring. - Veröur
henni bjargað frá ógæfunni?
Hringið í síma
milli kl. 14 og 16, eða skrifið.