Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1991, Blaðsíða 24

36
'LAUGARDAGUR 17: ÁGÚST 1991.
Meðvitundarlaus í 15 ár eftir umferðarslys:
Ástandið fer
stöðugt versnandi
- segja foreldramir, Sesselja Helgadóttir og Magnús Gunnþórsson
. Björgvin varö tvítugur í júní sl.
en hann var á fimmta ári þegar slys-
ið gerðist 18. febrúar 1976. Síðan hef-
ur hann legið svo að segja meðvit-
undarlaus og líkamlegt ástand hans
fer stöðugt versnandi. En hann hefur
ótrúlega sterkt hjarta," segja Sesselja
Helgadóttir og Magnús Gunnþórs-
son, foreldrar þessa ógæfusama pilts.
í rúmlega fimmtán ár hafa þau
þurft að horfa upp á son sinn nánast
meðvitundarlausan, gjörsamlega
hreyfmgarlausan og án þess að geta
tjáð sig á nokkurn hátt. Björgvin er
í raun lifandi dáinn. í fyrstu bjó þó
alitaf sú von í brjósti þeirra að einn
daginn kæmist hann til meðvitundar
og tæki einhverjum framfórum.
Læknar gáfu þeim von en hún hefur
aldrei orðið að veruleika. Litli
hrausti drengurinn þeirra mun aldr-
ei ná sér.
Harður árekstur
„Magnús var sjómaður á þessum
tíma og ég var heimavinnandi með
þrjá syni okkar en Björgvin var
þeirra yngstur. Þann átjánda febrúar
1976 kom skipið að landi og ég og
Björgvin fórum að sækja Magnús
niöur á höfn í Reykjavík. Á leiðinni
heim beygöum við inn Njarðargöt-
una og ætluðum yfir á Hringbraut.
Ljósin voru óvirk, mikil hálka og við
vissum ekki fyrr en strætisvagn, sem
ók eftir Hringbrautinni, ók inn í bíl-
inn á gatnamótunum," segir Sesselja.
Þetta var harður árekstur. Sesselja
flaug út um framrúðuna og skall í
götuna í talsverðri fjarlægð. Hún
höfuðkúpu- og rifbeinsbrotnaði auk
annarra meiðsla og missti meðvitund
strax. Sesselja var lengi að ná sér
eftir slysið. Hún missti bæði lyktar-
og bragðskyn og hefur ekki fengið
aftur. Björgvin litli, sem sat í aftur-
sætinu, fékk einnig mikið höfuðhögg
en meiðsl hans voru ekki sjáanleg.
Magnús og starfsbróðir hans, sem
fékk far með þeim, slösuðust ekki
alvarlega.
„Það var gerð aðgerð á Björgvini
um kvöldiö og aftur um nóttina en
hann hafði orðið fyrir heilaskemmd-
um, aðallega vegna þess að stífla
myndaðist og mænuvökvinn komst
ekki rétta leið. Þar sem ekki sást
mikið á honum líkamlega töldum við
ekki að hann væri svo alvarlega slas-
aður í fyrstu,“ segir Magnús en hann
sjálfur var í miklu andlegu áfalli eft-
ir slysið. „Ég gerði mér enga grein
fyrir hversu alvarlega drengurinn
var slasaður."
Enginn staðurtil
„Það er varla hægt að segja að hann
hafi komist til meövitundar eftir
slysið því það eina sem hann getur
gert er að opna augun og loka. Björg-
vin var á gjörgæsludeild í sex vikur
eftir slysið en var þá tluttur á bama-
deild Landspítalans. Þegar hann var
útskrifaður þaðan var mér sagt að
MÓTSGESTIR
STARFSFÓLK
cA,
f gefnu tilefni viljum
við þakka öllum, sem hlut
áttu að máli;
mótsgestum, starfsfólki,
skemmtikröftum,
heilsugæslufólki, lögreglu,
fyrirtækjum og
einstaklingum, fyrir vel
heppnaða fjölskylduhátíð
í Galtalækjarskógi.
Mótsstjórn
happdrætti - vinningaskrá:
Ósóttir vinningar: Barónsstíg 20 í Reykjavík s. 21618
Barnamibi: Útvarpstæki: 1112 Teiknldúkur: 103 - 142 - 480 - 484 - 589 - 619 - 787 -
788-1642-1708- 2044 - 2141 - 2188 - 2932 - 2989 Bíómibi: 112 -168 - 221 - 448 - 508 -
615 - 767 - 854 - 897- 943 - 1190 - 1337 - 1420 - 1609 - 1 703 - 1721 - 1765 - 1838 - 1844 -
1970 - 1982 - 2059 - 2095 - 2137 - 2479 - 2642 - 2677 - 2800 - 2852 - 2972
Unglingami£>i: Útvarpstæki: 1405 Coca Cola útvarp: 56-58-451 -620 -641 -
774 - 1182 - 1383- 1493 Bíómi&i: 11 -43 -81 -91 -92- 109- 175-268-279-522-525 -
565 -635- 714 - 719- 721 - 722- 771 - 783 -837 -882-895 - 941 - 1111 - 1183 - 1192-
1324- 1354 - 1443- 1466
óskilamunir:
Templarahöllinni vi& Eiríksgötu 5 í Reykjavík s. 20010
Hann var aðeins sex mánaða þegar hann stóð upp i fyrsta skipti og byrjaði snemma að ganga
' •
1 ^ í* | %
iS * 4
annaðhvort yrði að setja hann á
Kópavogshæli eða elliheimilið Sól-
vang í Hafnarfirði en við höfum allt-
af búiö í Hafnarfirði.
Okkur fannst hvorugur staðurinn
henta og tókum hann því heim. Hann
var alveg lamaður og leit yfirleitt út
eins og hann væri sofandi. Á þeim
tíma bar þó ekki eins mikið á fótlun
hans og í dag,“ segja þau.
Sesselja og Magnús fengu á þessum
tíma enga faglega ráðgjöf eða utanað-
komandi hjálp. Magnús hætti á sjón-
um og fékk sér starf í landi til að
vera meira heima og hjálpa til með
drenginn enda þurfti hann alhliða
umönnum allan sólarhringinn. Erf-
iðast segja þau hafa verið að mata
hann því mikil hætta er á köfnum.
„Við þurftum að mauka allan mat
og treystum engum nema okkur
sjálfum til að mata. Þaö gat oft tekið
hálftíma eða jafnvel meira að“koma
einum matarskammti í hann,“ segja
þau. „Bræður hans tveir reyndu að
hjálpa til en vegna þess hversu mikla
umönnum Björgvin þurfti á að halda
gafst minni tími fyrir þá. Foreldram-
ir telja að heimilislífið hafi verið
mjög erfitt fyrir þá. „Við gátum aldr-
ei farið neitt með þeim því annað
hvort okkar þurfti ávallt að vera
heima og gæta Björgvins,“ segir
Sesselja.
Fékkdagvistun 13 ára
Það var fyrir tilviljun að hún komst
að því að hægt væri að senda hann
í dagvistun hjá Lyngási í Safamýri.
„Ég var stödd á barnadeildinni í ein-
um af þeim skiptum sem Björgvin
hefur verið þar þegar kona spurði
mig hvar hann væri í dagvistun. Ég