Alþýðublaðið - 15.03.1967, Síða 6

JACOB Javits, öldungadeildar
maður frá New York, sem er
einn af leiðtogum frjálslyndra
repúblikana, ihefur látið svo
um mælt, að „pólitískur á-
greiningur og tilfinningavanda
*nál“, sem séu undirrót mis-
klíðarinnar milli Johnsons for-
seta og Robert Kennedys öld-
ungadeildarmanns, megi ekki
koma í veg fyrir að hinar nýju
tillögur Kennedys um frið í
Vietnam verði athugaðar eins
gaumgæfulega og þær eigi skil
ið.“
En því miður er það einmitt
þetía sem virðist hafa orðið
uppi á teningnum, ekki aðeins
innan stjórnarinnar og Demó-
krataflokksins heldur einnig í
Iblöoum og umræðum manna á
meöal. Það er ekki efni ræð-
unnar sem vekur forvitni og
eftirtekt heldur áhrif ræðunn-
ar á misklíð forsetans og öld-
ungadeildarmannsins.
í marga mánuði jukust vin-
sældir Kennedys stöðugt á
sama tíma og forsetinn lækk-
aði sífellt í áliti, ekki sízt með-
al óbreyttra stuðningsmanna
Demókrataflokksins. Bæði fyr
ir og eftir þingkosningarnar í
nóvember í fyrra virtist meiri-
hluti kjósenda demókrata telja
að Kennedy fremur en John-
son yrði forsetaefni flokksins í
forsetakosningunum 1968.
★ Johnson á uppleið.
En á undanförnum vikum
virðist Johnson hafa aukizt
fylgi — • sumpart vegna þess
að hann hefur miklu hægar um
slg en áður og sumpart vegna
þess, að þegar hann hefur kom
ið fram í sjónvarpi í seinni tíð
ihefur hann verið hæverskari
og lítillátari og ekki eins stór-
orður og menn hafa átt að venj
ast.
Á sama tíma ihefur fylgi
Kennedys greinilega minnkað.
Skýringin kann meðal annars
að vera sú, að hann hefur allt-
' of mikið verið x sviðsljósinu.
Þetta er talin ein helzta skýr-
ingin á hinum minnkandi vin
sældum forsetans kringum
þingkosningarnar. Þegar stjórn
málamenn láta of mikið á sér
bera virðast margir fá leið á
þeim og að lokum geta þeir
farið í taugarnar á ýmsum.
En höfuðorsökin er þó senni
lega hin langdregna og leiðin-
lega deila um útgáfu bókar
William Manchesters um morð
ið á John F. Kennedy forseta.
Fljótt á litið virðist málstað-
ur Kennedyfjölskyldunnar vera
betri. En nú þegar deilan er
um garð géngin virðist Kenne-
dyfjölskyldan hafa farið óhyggi
lega að ráði sínu með því að
halda of stíft fram sínum mál-
stað. Þetta kann Robert Kenne-
dy einnig að hafa talið, en
hann fór eftir óskum frú Jaque-
line Kennedys í þessu máli.
Hann lét til skarar skríða gegn
Manchester, og hefur mál
þetta allt skaðað hann sjálfan
meira en rithöfundinn.
★ >,GAMLI BOBBY“
Fram að þessu átti Robert
Kennedy að fagna mikilli vel-
gengni, sem er sjaldgæf í
stjórnmálaheiminum. Honum
tókst að gerbreyta þeim hug-
myndum, sem fólk hafði gert
sér um hann, hvort sem hann
gerði það af ásettu ráði eða
ekki.
Áður en Kennedy forseti var
myrtur í Dallas hafði Robert
Kennedy orð á sér fyrir að
vera framgjarn, miskunnar-
laus og harður í horn að taka.
Talið var, að hann væri einn
þeirra, sem létu ekkert standa
í vegi fyrir sér. Þetta álit
manna á honum var mikill
þrándur í götu. Eftir dauða
bróður hans virtist Robert
Kennedy ætla smám saman að
draga sig út úr opinberu lífi.
Þegar hann bauð sijg síðan
fram til öldungadeildai’innar
virðist fólk hafa gleymt því orð*
sem áður fór af honum og
fagnaði honum í þess stað sem
bróður lians endurfæddum.
Deila Manehesters og Kenne
dys hefur nú leitt til þess, að
minningar fólks um hinn
„gamla“ Robert Kennedy eru
fai-nar að vakna aftur og finnst
fólki nú að hann sé hinn raun-
verulegi ,,Bobby“. Deilan hef-
ur einnig skaðað Kennedygoð-
sögnina, því að Kennedyfjöl-
skyldan með Robert í broddi
fylkingar virðist hafa vei-ið allt
of mikið í mun að hafa eftirlit
með því sem skrifað er um 'hinn
látna forseta.
Þar sem stjarna Roberts
Kennedys virðiat nú vera á nið
urleið hefur Vietnamræða
hans haft langtum minni áhrif
en hún hefði haft fyrir aðeins
nokkrum mánuðum. Það eru
margir fleiri en Javits sem
harma þetta. En eins og nú
standa sakir munu tillögur
Kennedys vart fá hljómgrunn
meðal almennings nema því að-
eins.að breyting verði til hins
verra í Vietnamstríðinu.
*
KYNNISFERÐIR INNANLANDS MILLI
ÆSKULÝÐSFÉLAGA ÞJÓÐKIRKJUNNAR
KIRKJAN og málefni henn-
ar hafa verið ofarlega á baugi
undanfarið, en þó hefur mest
borið á gagnrýni á þessa stofn-
un. Margt er þó, sem kirkjan
hefur vel gert, og eitt af því er
hið öfluga æskulýðsstarf henn-
ar. Hérlendis eru starfandi mörg
og góð æskulýðsfélög á vegum
kirkjunnar. Hafa þau haft sam-
starf sín á milli og einnig við
æskulýðsfélög . annarra landa,
einkum Bandaríkjanna, en þar
dveljast í vetur 20 íslenzk ung-
menni á-aldrinum 16—1R áraj og
nokkrir bandarískir unglingar
eru hér á landi í staðinn.
Þessi nemendaskipti þjóð-
kirkjunnar hafa gefið mjög góða
raun, og í fyrra hófust kynnis-
ferðir milli æskulýðsfélaganna
innanlands. Þetta tókst vel í
fyrra og í vetur var þessu fram
haldið, og föstudaginn 3. marz
fóru fimrn félagar úr Æskulýðs-
félagi Langholtssóknar til Akur-
eyrar og dvöldu þar fram á
mánudag í boði Æskulýðsfélags
Ákureyrafkrrkju. Vár þeim vel
tekið nyrðra, þar sem þau m. a.
heimsóttu Minjasafnið og Gagn-
fræðaskólann, fórú á píanótón-
leika, voru á ungtemplaradans-
leik í Skíðahóteiuiu, á árshátíð
.hjá æskulýðsfélagihú og á æsku-
lýðsguðsþjónustu í Akureýrar-
kirkju. Brátt munu svo nokkrir
Framhald á 15. síðu.
0 15. marz 1967 —
ALÞÝÐUBLAÐIÐ