Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.1994, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 7. JANÚAR 1994
Lesendur
íslenski hesturinn og arabíski hesturinn. - Fálkaorðan til beggja!
Fálkaorðan
fáránlega
Spumingin Á hvaða íslenska tón- listarmanni hefur þú mestar mætur?
m
Hólmgeir Jóhannsson: Bubba, nú svo era Stuðmenn alltaf góðir.
mk ' a||Í| Hk — :
Bergþóra Eiðsdóttir: Ég hef mestar mætur á Bogomil Font.
: M Wm " í
Friðrik Þór Snorrason: Auðuni Ge-
org Ólafssyni gítarleikara.
Róbert Arnarsson: Björk Guðmunds-
dóttur.
Guðmundur Árnason: Bubba Mort-
hens.
Snæbjörn Árnason: Bubba Mort-
hens.
Kristinn Guðmundsson skrifar:
Það er ef til vill að æra óstöðugan
að ætla að leggja til atlögu við orðu-
veitingar og þann fáránlega hlut sem
nefnist fálkaorða. En stundum getur
maður nú ekki stillt sig. - Um ára-
mótin og 17. júní er þessum orðum
úthlutað að því er virðist af handa-
hófi og til fólks sem er ekkert betur
að þeim komið en rétt hver annar.
Og víst er orðunum eða þeim sem
þær fá ekki ætlað að vera samnefn-
ari fyrir ákveðna stétt manna því svo
oft er búiö að veita fálkaorðuna til
manna og kvenna í sömu starfsgrein
að með ólíkindum er.
Einnig er afskaplega undarlegt að
það skuli vera yfirgnæfandi meiri-
hluti manna í opinbera geiranum
sem hlýtur þessar orður. Fólk sem
er að sinna þjónustustörfum sem
Sverrir skrifar:
í gærkvöldi (4. janúar) var þáttur
í Sjónvarpinu um fjármál sveitarfé-
laga undir stjóm Ola Bjöms Kára-
sonar. Þama vora mættir til þátttöku
horgarstjórinn í Reykjavík, Kristín
Ólafsdóttir borgarfulltrúi, Sigurður
Geirdal, hæjarsfjóri í Kópavogi, og
Vilhjálmur Egilsson alþingismaður.
- Þarna var til staðar fólk sem vel
þekkir til þessara mála og svo einn
þingmaður sem átti hlut að máfi með
lagasetningu á þingi, m.a. um afnám
Eiríkur Ólafsson skrifar:
Fyrir nokkru var í DV lesendabréf
þar sem að því var ýjað að í sjó-
mannadeilunni sem nú stendur sem
hæst væra það ekki kvótakaup sjó-
manna sem deilan snerist um, heldur
snerist málið fyrst og fremst um -
eins og fyrri daginn - að ná fram fisk-
verðshækkun með einum eða öðrum
hætti. Ekki datt mér í hug að leggja
trúnað á þessi skrif, og taldi þar ein-
hvem ókunnugan málum á ferð. Það
hefur þó heldur betur sýnt sig að
þarna var rétt til getið.
í fréttum beggja sjónvarpsstöðv-
anna sl. þriðjudag kom berlega í ljós
hjá viðmælendum í deilunni að þar
fóra menn skyndilega að tala um fis-
kverðshækkun, og fulltrúi sjómanna
játaði þaö hreinlega að um þetta
stæðu deilumar. Hvemig gat líka
almenningur eins og ég verið svo
blindur að halda aö vinnudeila hér á
landi snerist um annað en það eitt
aö ná fram hærri launum? Um það
snúast líka kjaramál. Ekkert annað.
Og þá vitum við það. Sjómenn ætla
ekki að láta á sér standa að krefjast
greidd era af skattpeningum lands;
manna að miklu eða öllu leyti. - Þess
má geta að af þeim 17 aðilum sem
fengu heiðursmerki fálkaorðunnar
um síðustu áramót voru 12 sem ann-
aöhvort era eða voru beinir starfs-
menn hins opinbera eða í nánum
tengslum við ríkið sem launþegar.
En svo er það spurningin sem
margir velta fyrir sér; hvað er svona
merkilegt við störf að ótilgreindum
félagsmálum, æskulýðs- og kirkju-
málum, landkynningarstörfum, hús-
mæðrafræðslu, tónfistarmálum,
markaðsmálum, skólamálum, sýslu-
mannsstörfum, að ekki sé nú talað
um ræktun íslenska hestsins - að
vissum og sérstaklega tilnefndum
einstaklingum skufi árlega vera veitt
viðurkenning fyrir störfin? - Eru t.d.
ekki alfir hrossabændur að rækta
aðstöðugjalds af fyrirtækjum.
Það var kannski vegna þess að
þama var fólk sem gjörþekkir ein-
mitt þann málaflokk sem um var
rætt, fjármál sveitarfélaga, að úr
þessu varð hinn fróðlegasti þáttur
og einn áheyrilegasti sem lengi hefur
verið sýndur af þessu tagi. A ég þá
við þætti almennt talað þar sem fólki
er safnað saman til að ræða vissa og
fyrirfram ákveðna þætti í samfélag-
inu. Oft hefur viljað við brenna að í
svona þáttum fer allt í bál og brand
hærri launa fyrir sig þótt alfir aðrir
á vinnumarkaðinum (utan dómarar
dómarar, prestar og embættismenn
í æöstu stöðum) geti sig hvergi hreyft
í launamálum. Þeir verða að sætta
sig við það sem að þeim er rétt í formi
virðisaukaskattsbreytinga og áfika
mýrarljósa. - Já, gefið bara eftir, þið
íslenska hestinn? Engan hávaxinn
enskan hest eða arabískan hef ég séð
í landinu! Væri þó ræktun þeirra
verðlaunaverð.
Mér finnst sannarlega nóg komið
af þessum tilgangslausu orðuveiting-
um. Þær eru ekki bara hlægilegar,
heldur lika mjög mannskemmandi
fyrir þá er hljóta. Til þess að sjá það
þarf ekki mann nema með meðalinn-
sæi í sálfræði. Má þar til nefna illt
umtal og öfund annarra sem hafa
gegnt sömu störfum en fá ekki sína
orðu. En hvers eiga þeir að gjalda?
Nú fer sól hækkandi og 17. júni í
augsýn. Hvað skyldu margir verða
orðaðir við orðuveitingu á þeim
timamótum? - Fimmtíu ára lýðveldi.
Er ekki við hæfi að nefna samhljóða
tölu svo öllu sé til skila haldið?
og orðaflaumurinn svo mikill að eng-
in orðaskil verða greind.
Ég held að stjórnendur svona þátta
verði að vera vel greindir, menn eða
konur, sem kunna til verka og vita
um hvað þau ætla að spyrja eða beina
kastljósinu að. Oft er mikill misbrest-
ur á þessu. - Þessi þáttur var að
mínu mati fyrirmynd þátta og gaf
ekkert eftir öðrum sem maður hefur
séð í góðum dagskrárfiðum t.d. á
bresku sjónvarpsstöðvunum.
ráðamenn þjóðarinnar, líkt og þið
hafi gert við aðra frekustu launa-
kreíjendur og þrýstihópa þessa
lands. Liðkið bara til fyrir útgerð-
inni, svo að íslands hrafnistumenn
nái sínu fram. Viö borgum eins og
venjulega með aukinni skattheimtu.
Siðleysi
í stjórnmáium
Anna Ái'nadóttir hringdi:
Ég fullyrði að óvíða er meíra
siðleysi í stjórnmálum en hér á
landi. Þaö sanna fjölmörg dæmi.
Ekki að stjórnmálamenn steli eða
ft’emji beina glæpi en þeir sýna
þeim mun meira siðleysi í gjörð-
um sínum. Ég tel þá fremur fleiri
en færri íslensku stjórnmála-
mennina sem hafa sýnt af sér sið-
leysi í starfi. Að hygla skyld-
mennum er einn angi siðleysis.
En ehtnig er meðferð opinbers
fiár oftar en ekki á mörkum þessa
niðurlægjandi hugtaks. -Á þessu
má ekki taka vettfingatökum á
nýbyrjuðu ári.
Ógnvegna
eriendra skulda
N.K. skrifar:
Langtímalán ríkissjóðs hafa
hækkað um 22 milljarða á einu
ári eða 60 milljónir dag hvern dag
síðasta ár. Nú eru erlend lang-
tímalán ríkissjóðs komin í um 100
milljarða króna en voru fyrir
einu ári um 76 milljarðar. Hver
flölskylda skuldar að meðaltali
um eina og hálfa milljón kiúna í
erlendum lánum eingöngu. En
allar langtímaskuldir okkar eru
komnar í rúmar 150 milljarða. -
Ef þetta er ekki ógnvænleg staða
þjóðarbúsins gagnvart erlendum
skuldunautum þá er öll önnur
óáran hér aðeins smámunír. Get-
um við yfirleitt komist út úr þess-
um skuldum?
Þakkagóða
fyrirgreiðslu
Berglind Halldórsdóttir hringdi:
Hinn 22. des. sl. fór ég til
Reykjavíkur ýmissa erinda. Leið
mín lá m.a. í verslunina Steinar,
músík og myndir í Austurstræti.
Ég átti í nokkrum vanda vegna
vöru sem ég þurfti að skipta og
hafði áhyggjur af hvernig leysast
myndi. En ég mætti þarna hinu
besta og þægilegasta starfsfólki.
Ekki síst þakka ég Ingunni, en
svo hét hún, aðspurð, sem leysti
minn vanda fljótt og vel. Ég vildi
því færa versluninni og af-
greiðslufólki hennar þakkir.
Liverpool-
Lifrapool!
Héðinn Jónsson skrifar:
í íþróttafrétt á Bylgjunni kl. 13
4. jan. sl. sagði iþróttafréttamað-
urhm Guðjón Guðmundsson frá
stórleik í ensku knattspymunni
sem átti að vera það kvöld með
leik Manchester Utd og Liverpo-
ol. Allt gott um þaö. Ég varð hins
vegar hneykslaður að heyra
fréttamanninn segja „LifrapooI“!
- Til hvers segja menn svona vít-
leýsur og það í útvarpi? Vel má
vera að þetta sé ekki hans lið í
deildinni en hann þeiði betur
sleppt þessu í útvarpi. Ekki
myndu aðdáendur Manchester
Utd ánægðir að heyra liðið nefnt
t.d. „Mansteftir" - Utd. - Státtu
þig betur næst, Guðjón.
Foreldragreiðsla
vegnabarna
Guðný hringdi:
Nú hefur verið ákveðið að for-
eldrar, sem ekki nýta sér leik-
skólapláss fyrir böm, sem eru á
aldrinum tveggja og hálfs árs til
fjögurra og hálfs, fái greiðslur
sem nema 6000 kr. Hvers vegna
skyldí þessi aldurshópur vera
vafinn? Eiga börn sem náð hafa
fjögurra og hálfs árs aldrinum aö
vera ein heima? Eða á að tryggja
að mæður geti komið bömum
sínum fyrir á leikskólum við það
aldursmark? Þetta hefur ekki
verið útskýrt frekar af þeim er
málum ráða. Betur væri aö við
fengjum frekar að heyra.
Sjónvarpsþáttur um sveitarstjómarmál:
Fyrirmynd að gagnlegum umræðum
Um hvað sjómannadeilan snýst:
Ekki kvóta heldur f iskverðshækkun
Var krafan þá fiskverðshækkun eftir allt, ekki kvótakaupin? - I Karphúsinu
er áfram karpað.