Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.1994, Blaðsíða 12

12
Spumingin
FIMMTUDAGUR 2. JÚNÍ1994
Ertu hlynnt(ur)
hvalveiðum?
Herdís Sigurbergsdóttir: Já.
Sigríður Dóra Gísladóttir: Já, þær
eru 1 góðu lagi í hófl.
Sigurbjörg Hjörleifsdóttir: Já, það er
til svo mikið af hvölum.
Guðrún Hjálmarsdóttir: Já, já.
Stefán Runólfsson: Já, undir vísinda-
legu eftirhti.
Guðlaugur Nielsson: Þetta er allt
spuming um hagsmuni.
Lesendur
Lúsug var
íslenska moldin
Anna skrifar:
Fyrir nokkrum árum eyöilögðust
plöntur mínar vegna lúsa og var auð-
velt að rekja þennan kaupbæti til
moldar sem ég keypti. Ég tók mig því
til og bakaði alla moldina. Það er
seinlegt verk og leiðinlegt en vel
framkvæmanlegt. Ég tók svo það ráð
að kaupa erlenda mold sem auðvitað
var bæði dýrari og vandfundari. Það
er óneitanlega hlægilegt að hér á ís-
landi þurfi maður að kaupa danska
mold.
Eftir þetta döfnuðu plöntur mínar
vel í nokkur ár og aldrei bar á lús.
Þar kom þó að ég fór að verða kæru-
lausari og keypti íslenska mold á ný.
Það gekk um hríð og ég held að ég
hafi þá oftast keypt grænu pokana
sem margir kannast við úr Hruna-
mannahreppi. Blómin döfnuðu. En
samkvæmt spakmæhnu: hafa skal
það sem hendi er næst, keypti ég
aðra íslenska mold síðastliðið vor og
nú tóku hlutimir að gerast hratt. -
Vefjanet var komið á eina plöntuna
sem strax var hent. Síðan eru plönt-
urnar ein og ein að faUa í valinn.
Nú er ég reið. Þessi blóm sem mér
hefur þótt vænt um og gætt af um-
hyggju sýkjast eitt af öðru. Hvers
vegna þarf íslensk framleiðsla svona
oft að vera vafasöm? Þegar við velj-
um íslenskt veit maður aldrei hvað
maður hreppir. Það þýðir ekkert að
segja eins og einum blómasalanum
Plastrósirnar eru þó örugglega lúsarlausar, eða hvað?
varð að orði - að maður geti aldrei
verið 100% öruggur! Ég var þaö á
meðan ég keypti erlendu moldina og
aldrei bar á skorkvikindum enda
moldin örugglega ekki send á mark-
aðinn nema undir ströngu eftirliti.
Hér dettur einhverjum gaurnum í
hug að setja upp fyrirtæki og verða
ríkur. En bæði ábyrgðina og eftirUtið
vantar. Við blómakonurnar sitjum
eftir með sárt ennið. Við rogumst
heim með moldarpoka en við fáum
bara lús í kaupbæti. Ég hef talað við
nokkrar konur sem hafa lent í því
sama og ég. Kannski ég endi eins og
ein vinkona mín, með plastrósir uppi
um alla veggi. - Nei, ég held að ég
hafi híbýUn min heldur blóma- og
moldarlaus.
Vilja ekki tveggja f lokka kerf i
K.R.P. skrifar:
Nokkuð hefur verið rætt um það
hvort tímabært sé að hugsa alvarlega
um að koma á tveggja flokka kerfi
hér í stjórnmálum. ÚrsUt sveitar-
stjómarkosninganna síðustu gáfu
umræðunni lausan tauminn á ný. -
Ekki síst úrsUt kosninganna hér í
Reykjavík. - Eitt dagblaöanna spurði
gagngert nokkra þekkta stjórnmála-
menn úr þremur flokkum hvort úr-
sUt kosninganna hér í Reykjavík
bæri að túlka sem kröfu um upp-
stokkun í flokkakerfinu. Þeir sem
spurðir voru sögðu það af og frá. Um
þetta gátu þeir þó verið sammála
þótt ekki Uggi leiðir saman á öðmm
sviðum.
Tveir hinna þriggja sem spurðir
voru (frá Framsóknarflokki og Al-
þýðubandalagi) sögðu að svona úrsUt
hæri ekki að túlka sem neina kröfu
í þessa átt. Þingmaður Alþýðubanda-
lagsins sagðist ekki hafa orðið var
við nein sUk sjónarmið þótt árangur
samfylkingar í Reykjavík hefði verið
ágætur. - Þingmaður Framsóknar
sagði það skoðun sína að með
Reykjavíkurframboðinu hefðu
flokkarnir verið með ákveðið
markmið í huga, annað ekki. Ekki
væri tímabært að velta vöngum yfir
frekara samstarfi flokka á Alþingi
eða í ríkisstjórn.
Þetta sýnir okkur að alþingismenn
eru flestir á móti því að koma hér á
tveggja flokka kerfi. Einkum þing-
menn dreifbýUsins. Það túlkar þó
engan veginn áUt almennings í land-
inu, og þeir þingmenn sem eru því
hlyntir að skoða áfram möguleikann
á tveggja flokka kerfi eiga að ýta á
um athugun á því meðal flokkanna
í landinu og ekki síst almennings. I
þessu máli mætti beita skoðana-
könnunum og í ýmsu formi, líkt og
um úrsUt kosninganna.
Árni Kristjánsson skrifar:
Það hefur ávallt tíðkast að auglýsa
og selja nýja (ókeyrða) bíla af eldri
árgeröum á lægra verði en nýjustu
árgerðirnar. Líka hér á landi. Þá
hefur venjulega verið tekið fram sér-
staklega að um eldri árgerðir sé að
ræða (t.d. síðasta árs eða ársins þar
áður ef um það er að ræða). - Það
færist nú í vöxt hér á landi að nýir
(ókeyrðir) bílar séu auglýstir án þess
að taka fram sérstaklega að um eldri
árgerðir sé að ræða. Þetta kemur að
vísu í ljós þegar væntanlegir við-
skiptamenn koma á staðinn og málin
eru rædd frekar.
Annað atriði kemur svo líka inn í
sölumál nýrra bifreiða og það er þeg-
ar síðasta eintak ákveðinnar gerðar
. or boðið til sölu. Oft eru bílar fram-
leiddir svo til óbreyttir ár eftir ár,
ef til vfil með nokkrum-minniháttar
áherslubreytingum í búnaði en ekki
útUti. Að því kemur þó að viðkom-
andi bíltegund dettur út hjá framleið-
anda og algjörlega ný tekur við. Þá
er mikUvægt fyrir væntanlega kaup-
endur að vita hvort sú bUtegund sem
auglýst er sé síðasta árgerðin sem
framleidd er eða ekki. Bíltegund sem
ekki er framleidd lengur á nefnfiega
ekki eins mikla möguleika á vara-
hlutaþjónustu og sú nýja sem tekur
við.
„Bíllinn getur veriö jafn góöur og jafnvel betri þótt tegundin sé ekki fram-
leidd lengur," segir m.a. i bréfinu.
Vissar bUtegundir sem nú eru aug-
lýstar nokkuð hér á landi eru ein-
mitt þær sem þegar er hætt að fram-
leiða. Þetta eiga viðskiptavinir kröfu
á að vita, og það strax í auglýsingum.
BíUinn getur verið jafn góður og jafn-
vel betri þótt hann verði ekki fram-
leiddur lengur. Áralöng reynsla er
þó fyrir hendi sem ekki er til staðar
um nýjan bU. En gamfir bílar verða
aldrei nýir og eldri árgerðir ætti að
selja með verulegum afslætti þótt
nýjar séu og ókeyrðar.
Gömlu, nýju bflarnir auglýstir
Hvaða
persónuskilríki?
Ásbjörn hringdi:
Um sl. helgi var iögð áhersla á
það við kjósendur að þeir sýndu
persónuskilríki við komu í kjör-
deildir. Ekkert nema gott um það
að segja, nema hvað þaö eru eng-
in sérstök persónuskilríki í gangi
í þessu þjóðfélagi. Menn eiga jú
vegabréf, ökuskirteini, banka-
kort með mynd, eða annað sem
kynni aö sanna hver maðurinn
er. En þetta er ekld algilt. Sumir
eiga ekkert slíkt skilríki og hafa
aldrei átt. Það hefur aðeiits einu
sinni verið gefið út nafnskírteini
hér á landi - fyrir unglinga - en
ekkí aðra. Og því skírteini var
ekki einu sinni ætlað að bera
mynd. - Hvað er þá verið að tala
um persónuskilríki?
Þiðfáið
loðnuístaðinn!
Stefáu Gunnarsson skrifar:
Emt ein svarta skýrslan um enn
minni leyfilegan þorskafla. Allir
harma þessa ákvörðun. Þeir sem
eiga að stjórna þessu öllu segja
sent svo að þetta sé slæmt en það
sé bara ekki hægt að játast undir
svona mikla skerðingu. En svo.
er bent á annað; loðnuna. Hafró
segir að við fáum loðnuna í stað-
inn fyrir þorskinn. Tæplega eina
og hálfa mifljón tonna! Og svo
síldina, rúmlega 120 þúsund tonn.
Já, hvaða viljum við meira? En
hvað skyldu þeir nú segja á Vest-
fjörðum? Dauðadómurinn
uppkevðinn? Þeir fá nú karutski
farseðil hingað suður og geta þá
dáið hér. Það er mikill rnunur.
Dugandi
ræðismaður
Elísabet hringdi:
Það er mikið happ aö hafa ræð-
ismenn um allar koppagrundir á
erlendum vettvangi, eínkanlega á
tímum kosningá heima er landar
okkar leita til þeirra til að neyta
réttinda sinna um framgang
stjómarfars í landi sínu. Nú hef-
ur ræðismannsskrifstofa íslands
í HoUandí með trassaskap sínum
og handvömm eyðilegt atkvæði
hóps íslendinga sem þar búa. -
Þarna er dæmi um einn dugandi
ræðismann sem ætti að verð-
launa fyrir vikið, t.d. með því að
bjóða honum í laxveiði i sumar.
Þeir eru fleiri ræðismennirnir
sem verðlauna þyrfti með lax-
veiðitúr fyrir leti, kæruleysi og
afskiptaleysi af íslenskum afdrif-
um erlendis.
drottins
Ólafur Árnason skrifar:
Gármigarnir sögðu daginn eftir
að úrslit kosninga hérí Reykjavik
voru opinber og sem var mikiU
regndagur - raunar eíns og hellt
væri úr skýjum - aö nú gréti
Reykjavíkurborg af sorg út af tapi
sjálfstæðismanna. Einn góður og
gegn stuðningsmaður R-listans
lét þetta ekki á sig fá en svaraði
að bragði: „Nei, nú hefur drottinn
hafið hreingerningu á Reykjavík
og henni verður fylgt eftir af R-
Ustamönnum allt kjörtímabilið.“
Kærum WHOtil
Þjóðverja
Einar Jóhannesson hringdi:
Úrþví Alþjóða heilbrigðisstofn-
unin, WHO, telur ísland vera of
lítið til að miðla upplýsingum um
meðallífslíkur, ungbarnadauða
og fleira sem máli skiptir í niður-
stöðum heilbrigðismála, skulum
við ekki virða viðlits heimsókn
framkvæmdastjóra Evrópusvæð-
is WHO hinn 10. júní. Víð skulum
kæra máliö til sterkasta aöilans
i Evrópusamstarfmu, Þjóðverja.
og sjá hvað þeir gera fyrir okkur.
Þéir hafa, einir þjóða, veriö
hlynntir okkur Islendingum
gegnum tíðina.