Dagblaðið Vísir - DV - 09.07.1994, Blaðsíða 16

16
LAUGARDAGUR 9. JÚLÍ 1994
Sviðsljós
„Ég fór til Mallorca. í dag skil ég ekki hvernig ég þorði að sýna mig.“
Hún var aðeins 19 kíló:
Þakka fyrir að
vera lifandi
- segir norska stúlkan Wenche sem þjáðist af anorexiu
„Eg get aftur fundið til svengdar
en það er ný upplifun fyrir mig.“
Þetta segir Wenche Golten en hún
hefur átt við anorexiuvandamál að
stríða í tíu ár og á tímabili vó hún
aðeins 19 kíló en þá hprfðist liún í
augu við dauðann. í dag hefur
Wenche meira en tvöfaldað þyngd
sína og lítur lífið jákvæðum augum
en það er einmitt það sem hjálpar
mest.
„Að ég skuli hafa lifað þetta af
er ótrúlegt," segir hún í samtali við
Norsk Ukeblað. „Fyrir ári var ég
aðeins 19 kíló og það er ótrúlegt til
þess að hugsa að ég stakk af til
Mallorca. Þaö var svo undarlegt að
ég þorði að sýna mig á ströndinni.
Ég hafði verið lögð inn á sjúkrahús
í 21 skipti og legið þar í samtals
1129 daga á tíu ára tímabili. Ég var
hársbreidd frá dauða. Líklegast hef
ég óskað mér þess að fá að deyja en
í dag þakka ég fyrir að fá að lifa,“
segir hún.
Þegar Wenche, sem er 32ja ára,
lítur í spegil, sér hún tvöfalt þyngri
manneskju sem hefur fengið lífs-
viljann aftur í augun. Breytingin
er ótrúleg. Það hefur verið erfitt
fyrir hana að ná bata en hefur þó
gengið merkilega vel. Það sem hef-
ur hjálpað henni mest síðasta ár
er lífsviljinn.
Varbara
eðlileg stúlka
„Mér gekk vel í skóla, átti góða
vini, var í íþróttum, dansaði og
skemmti mér með vinum mínum.
Ég var dugleg og iðin stúlka. Þess
vegna skil ég ekki hvers vegna
þetta gat gerst með mig,“ segir
Wenche. Hún var ein af sjö systkin-
um. „Ég fann lítillega fyrir þessu
vandamáli þegar ég trúiofaði mig
átján ára. Fannst ég kannski í
þykkara lagi en ég var 54 kíló og
Wenche Golten er nánast fædd á
ný eftir að hafa þjáðst af anorexiu
í tíu ár.
1,62 á hæð. Um svipað leyti missti
ég bróður minn í bílslysi og það
hafði mikil áhrif. Kílóin hrundu af
mér og nokkru síðar slitnaði upp
úr trúlofuninni. Systkini mín voru
öll flutt að heiman og meira að
segja mamma fór þannig að ég bjó
ein með pabba. Ég ólst upp úti á
landi í litlu þorpi og í rauninni var
bara eldra fólkið eftir. Maður varð
að hafa bíl til að komast í heimsókn
til einhverra vina en undir það síð-
asta treysti ég mér ekki til að keyra.
Ég þorði heldur ekki út fyrir dyr
af ótta við aö einhver sem ég þekki
myndi hringja á lækni og láta
leggja mig inn.“
Engin matarlyst
Næstu árin var Wenche þó ýmist
inni á sjúkrahúsi eða utan þess.
„Þeir náðu mér upp í fjörutíu kíló
og þá var ég send heim og lofaði
að borða. Hins vegar hafði ég enga
lyst og neyddi í mig fljótandi fæði.
Eg datt niður í 19 kíló en fékk þá
hjartastopp og var enn flutt á
sjúkrahús. Foreldrar mínir héldu
að þetta væri mitt síðasta en ég
vaknaði og stakk af. Ég fannst og
var sett á lokaða deild en fannst
vera farið með mig eins og smá-
bam. Það þoldi ég ekki. Ég hugsaði
ekkert um sjálfa mig sem heil-
brigða heldur las allt sem ég komst
yfir um megrunarkúra. í dag lít ég
ekki á þá enda er ég ekki hrædd
um að fitna. Borða bara frekar
meira í dag en í gær.
Ef ég hefði ekki ákveöið að fara
til Óslóar er ég viss um að ég væri
í gröfinni í dag. Ég las í blaði um
meðferðarheimili sem hjálpar fólki
með t.d. anorexiu. Ef hægt var að
hjálpa öðrum væri kannski hægt
að hjálpa mér.“ Þegar Wenche var
lögð inn á heimilið var hún 22 kíló.
„Eg átti erfitt með að halda jafn-
væginu þegar ég kom þangað.“
Brengluð
sjálfsímynd
Á meðferðarheimilinu fékk
Wenche sérstaka meöferð undir
handleiöslu sálfræðinga og lækna.
Hún haíði einnig sinn stuðnings-
mann eftir að hún útskrifaðist og
það þykir hafa gefiö góða raun. Það
tók langan tíma að breyta hugsun-
arhætti hennar og lífsstíl og kenna
henni að líta jákvæðum augum á
lífið. Það er ekki minnsta lækning-
in. Sjálfsímyndin var mikið brengl-
uð og hún var ekki síst orsökin
fyrir sjúkdómnum. Maður verður
að bera virðingu fyrir sjálfum sér.
Krossgáta _________________pv
f( 0 0 ° vl \l ; L'/T/L mfíNN GERÐ /N VESÆL VE/Nfíl FLÝTfí SrfíOPflH 5/6 VONWR L/r '/ SP/Lum / 1 3 V 5
Fl% F£L /96 25 RfíKJ 3o/< TfíK- mfíRKfl LfíUST fíUKfl ‘OÞOKK . RR / /~ 6
✓ r: HE/L BRI6 Dum 23 ELFU RENNSu Kv'/ZfER II 7
’/THE K> LOKfl 8
DRFtum 'ORR - rOENM S — ' álNNfí FjÆRSr rr/ERi 26 9
GUÐ'* 5/<.S" H 5 /0
) RvoTt RE6N SKÚR/N /0 II
f L'fíTNU OL'IU LUKTflR gler 29 n
ROám/ ÖKRum 7 /3
5 K.ST. NLflSS fíR E/L'/F UR m %H PU6/VP LOI</N galdRA KVFND/ /V
6 R6/0 S/ER. Þolv/ Svefn far/r NfíR /5
/b f KRSTrR Jflá BLfíD %o /b
FóÐR- fíÐA Fl'oÐ !
HLÝJU u 80RG 6 n
YND/ Vu/n&fl
UV/NN 7>R6 UR DHLJÖD * $774/./9 UPP*r- öLLum KRÖfTu/n n '8
f H/JfíE) Ffíj-m KL.’0 - SBrr/Ð 21 % /9
'OGNH : LE/Ðfí 10
FR6 m'n T/u 6/EjL.fl LfíBB
/<£YRí)/ B£RG /n'Hu QfíRKR KÝ/./M sTStfSu V&OUB /Afrr 30 18 ll
) VRYKK 11 BL/KNfí /5 12
FLÖáu Nfí RÓSTur
f ÖRu,, mfíNNS /n/K/L. V/NNfí Sfl/nST GRFFDA 23
RfíUS BRHK KRor /7 8 'fl . RE/KN■ TflÚTfí Ifl
'muNN/ NIJÚK/ VÆ-/A 3 FJ/ER fíFTöKu TRÉ 25
'S DOK/Z) V/Ð 1 PRÖF . • 26
V fíÐ- KOFIfí BORDfl 28 2?
f 19 Sfífífí t/L'/K/R 1 28
SK.sr LE/KúR
5 TRUN S/R ÚTT. R/mPA FÉLfíá 9 /3 29
B£Rfí SfímA HElT/ VE/X/H 30
N «1 K vv. k a: 63 <0 vn C3L <x: c/ N, 41 o:
<C ÍCL ■4 k «1 * ÍC V N. VJl V CO 41 0) k
5: u. k 63 £ 41 41 k 63
<3£ kD 4i £ CO 0) 63 N s •4
U. K V ’C) Q: * •4 0> ÍC Qc Ki c^ N X 63
• K vo -4 V <3£ -4 Ns K CC <*: C3£ k C3 VO N
.Cl -4 vo 41 -4 0) • 41 -0 K u. o: K CO k Uj
ft K k \-. c: 4 03 V V 0) -4 vo o: k u:
> N k o: 41 -4 v*: VO VT) - 41 -4 <j: V K 4j
■4 '-4 X > 41 k '4 VÖ VO 0) • <0 C3£ <0 C; •0) K
-4 X •03 41 G3 VQ k K
Ci 41 Kl >3 CU N N 63 <*: k 41 'N
í: 41 41 41 41 41 <0