Alþýðublaðið - 01.06.1967, Side 13

Huui
LeyniiBinrásin
(The Secret Invaison)
Hörkuspennandi og vel gerð
ný, amerísk mynd í litum og
Panavision.
Stewart Granger
Mickey Rooney.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Allra síðasta sinn.
JUDSTH
Frábær ný amerísk litmynd.
Sophia Loren
ÍSLENZKUR TEXTI.
Sýnd kl. 9.
Allt til raílagna
Rafmagnsvörur
Heimilistæki.
Útvarps- og sjónvarps-
tæki.
RAFMAGNSVÖRU-
BÚÐIN S.F.
Suðurlandsbraut 12
Sími 81670
BÆNDUR
Nú er rétti tíminn til að skrá
vélar og tæki sem á að selja.
TRAKTORA
MÚGAVÉLAR
BLÁSARA
SLÁTTUVÉLAR
ÁMOKSTURSTÆKI
Við seljum tækin.
Bíla- og
Búvéiasalan
v/Miklatorg, sími 23136.
BÍLAMÁLUN -
RÉTTINGAR
BREMSUVIÐGERÐIR O. FL.
BIFREIÐAVERKSTÆÐIÐ
VESTURÁS HF.
Súðavogi 30 — Siml 35740.
SERVÍETTU-
PRENTUN
SÍMI 32-101.
D.
Framhaldssaga eftir Nicholas Johns
FANGI ÓTTANS
svefnlyf. Mér kæmi það ekki á
óvart þótt þetta reyndist lán í
óláni. Það lítur helzt út fyrir
að Chris hafi læknazt algjör-
lega af minnisleysinu. Jæja, ég
þarf að koma mér.
Hervey tók skyndilega ákvörð
un. — Má ég sitja í, læknir?
— Svona seint, sagði Galton.
— Ég þarf að gera dálítið,
sagði Hervey. — Ég tek leigu-
bíl heim.
Það var fátt fólk á götum Tors
moor þegar hún steig úr bíl
læk'nisins. Hún bauð honum
góða nótt og gekk meðfram fljót
inu. Þegar hún kom heim til
frú Wilkins hikaði hún. Augna-
blik iðraðist hún ákvörðunar
sinnar. Samt barði hún að dyr-
um og konan, sem Ned Stokes
hafði leigt hjá, frú Wilkins,
kom til dyra. Hún leit fýlulega
á Hervey. — Ég hélt það væri,
Ned, tautaði hún. — Hann gleym
ir alltaf lyklinum.. Hvað viljið
þér?
Hervey dró andann djúpt. —.
Er Ned ekki heima?
— Auðvitað ekki. Ég var að
enda við að segja það. Hún virti
Hervey fyrir sér. — Mér finnst
ég kannast við yður? Eruð þér
ekki dóttirin á Dale búgarðin-
um, sem Ned var einu sinni svo
hrifinn af? Ef þér eruð að koma
til að. . .
— Mig langar að tala við yð-
ur, sagði Hervey. — Um Ned.
— Hvað?
— Urðuð þér ekki undrandi,
þegar hann fór til London? Viss
uð þér. að hann ætlaði þangað?
Konan vék til hliðar og bauð
Hervey inn í forstofuna, svo
læsti hún útihurðinni.
— Hann minntist ekki á það
einu orði, sagði hún. — Hann
hlýtur að hafa ákveðið sig mjög
snögglega. Ég kom heim og sá
að hann hafði tekið föggur sín-
ar og farið. Ég segi það satt, að
ég varð öskureið. Hann skuld-
aði mér húsaleigu. Það var
heppilegt fyrir hann, að hann
skyldi borga mér daginn eftir.
— Daginn eftir? Sendi hann
peningana frá London? Það
hefði hann ekki getað, það er
dagsferð þangað.
— Nei, bréfið kom ekki frá
London. Það kom frá Dales-
ford.
— En Dalesford er rétt hér
hjá.
— Ég veit ekki, hvað hann
var að gera þar. Dyrnar opn-
uðust og Ned Stokes kom inn.
— Þarna er hann, spyrjið hann
sjálfar.
— Ég þarf að leggja fáeinar
spurningar fyrir YÐUR, sagði
Ned. — Ég fann ekki nýja jakk-
ann minn í morgun og þér vor-
uð ekki á fótum svo ég gat ekki
spurt yður. Hann leit á Hervey.
— Þetta er óvænt. Hvað ert þú
að gera hér?
— Leita að yður — og spyrja
um • allt mögulegt. sagði frú
Wilkins. — Þér getið farið með
hana inn í dagstofuna en ekki
lengra. Það er framorðið og
þetta er virðulegt hús þó svo
að lögreglan sé hér snuðrandi
allan daginn.
Ned fylgdi Hervey inn í
teppalagða dagstofuna og lokaði.
Svo liallaði hann sér brosandi
að dyrakarminum. — Hvað vild-
irðu spyrja mig um? Þegar Her
vey svaraði engu, hélt hann á-
fram: — Kannski þú komir til
að segja mér að þú ætlir að
fara frá Dale búgarðinum?
— Hjarta hennar barðist ótt
og títt.
20
— Ned mig langar til að
spyrja þig um það, sem lögregl-
an hefði átt að spyrja þig að
fyrir löngu. Hvar varst þú þeg-
ar ráðizt var á Maisie Barlow?
Hann leit undrandi á hana.
— Lögreglan spurði mig, sagði
hann. — Ég var hjá frænda mín
um í London. Þeir sóttu mig
þangað.
— Já — daginn eftir, sagði
Hervey rólega. — En hvert
fórstu héðan?
Hann varð varkár á svipinn.
— Ég sagði þér það. Hvað
viltu vita? ,
Þú fórst ekki beint til Lon-
don, Ned, sagði Hervey. — Þú
fórst ekki lengra en til Dales-
ford. Þaðan sendirðu peninga til
konunnar, sem þú leigir hjá.
Þú gazt vel komið aftur kvöld-
ið, sem ráðizt var á Maisie.
Hann vætti varirnar með
tungubroddinum. Svo rauk hann
upp.
— Ertu að gefa í skyn, að ég
hafi ráðizt á Maisie? Hversvegna
skyldi ég gera svo heimskuleg-
an. . .
Hervey var orðin viss.
— Til að koma Chris í erf-
iðleika, sagði hún. — Þú vissir
að grunurinn félli á hann og
vildir losa þig við hann áður
en hann giftist mér.
Ned hallaði sér. áfram. — Ég
snertí ekki Maisie, urraði hann.
— Ég sá Manning.
— Ég veit, að þú sást hann,
greip Hervey fram í. — Hann
sá þig lika. Eg veit, að þú gerð-
ir það, Ned.
Hýn þagnaði, þegar dyrnar
opnuðust. Frú Wilkins leit skelk
uð inn.
— Þarna frammi eru tveir
lögregluþjónar, sem vilja tala
við þig. Ned, sagði hún. — Ég
bjóst líka við, að eitthvað væri
að. þegar þeir komu í gær-
kveldi og vildu fá að sjá fötin
þín. Hvað hefur þú nú gert?
Frú Wilkins var ýtt til hliðar
og lögregluþjónarnir komu inn.
Annar þeirra ihélt á sportjakka
Neds. Hann rétti honum hann.
— Eigið þér þennan jakka,
Stokes?
— Já, ég á hann.
— Maisie Barlow greip í
jakka mannsins, sem réðst á
hana. Við fundum ullarkorn
undir nöglum hennar. Ullar-
korn, sem svara til efnisins í
þessum jakka. Komið þér með
ég þarf að leggja fáeinar spurn-
ingar fyrir yður.
Smástund virtist Ned Stokes
ætla að berja frá sér, en svo
féll hann saman. Hann leit á
Hervey og fór svo með lögreglu
þjónunum.
Hervey heyrði lögreglubílinn
starta og leggja af stað og eins
og úr fjarlægð heyrði hún frú
Wilkies segja: — Nú hita ég te.
Mér veitir ekki af tebolla sjlfri.
19. KAFLI
Hervey og Chris frestuðu
brúðkaupinu unz réttarhöldin yf
ir Ned Stokes voru á enda,
hann játaði og fékk átta mánaða
fangelsi fyrir árás.
Kvöld nokkurt, þegar Hervey
var að koma heim úr vinnu kom
Chris til móts við hana. Hann
liómaði af hrifningu og gleði,
þegar hann faðmaði hana að
sér.
— Ég hef dálítið handa þér.
Gettu hvað, sagði hann hrifinn.
Hervey reyndi að lesa leynd-
armálið úr brosi hans. — Ný
ibrúðargjöf frá einhverjum,
sem við reiknuðum ekki með?
Nú, þegar brúðkaupsdagurinn
var að renna upp gerðist eftt-
hvað skemmtilegt daglega. —
Segðu mér það, bað hún. En
Chris hristi höfuðið. — Komdu
með og sjáðu sjálf. Það er bezta
brúðagjöf sem hægt er að hugsa
sér.
Þau gengu saman inn í húsið,
en í stað þess að fara inn í
eldhús tók Chris Hervey með
sér inn í dagstofuna. Ung stúlka
stóð við gluggann. Hún leit við,
þegar þau komu inn.
— Helen — Helen Tolsworth,
hrópaði Hervey.
— Já, ég er komin aftur. en
nú hef ég góðar fréttir. Hún
faðmaði Hervey að sér. — Það
gleður mig, að sjá þig aftur.
— En gaman, sagði Hervey
og faðmaði Helen að sér --
Síðast gaztu ekkert stoppað. En
nú verður þú við brúðkaupið.
Við ætlum að gifta okkur eftir
fimm daga og þú getur búið
hér.
— Mig langar að vera við
brúðkaupið, sagði Helen hlæj-
andi.
Chris var enn hrifinn, þegar
hann sagði:
— Hún hafði samt aðra á-
stæðu fyrir komu sinni, He'ivey.
Hann tók utan um hana. —
Segðu henni það Helen. Bros-
ið hvarf af vörum hans. — Það
er um Anítu.
Manstu hvað ég sagði við þig,
Hervey, rétt áður en lestin ók
síðast, þegar ég kom? spurði Hel-
en og settist í hægindastól.
Látið stilla í tíma,
áður en skoðun hefst.
Hjólastillingar
Mótorstillingar
Ljósastillingar
Fljót og örugg þjón-
usta.
.BÍLASKOÐUN &
STILLING
Skúlagötu 32
Sími 13-100.
ÚRVALSRÉTTIR
á virfcum dögum
oghátiöum
Á matseðli vikunnar:
STEIKT LIFUR
BSJáRáBJÚGU
KIRBAKJOT
RAUTASMÁSTEIK
LIFRAREÆFA
Á hverri dós er tillaga
um framretítslu
. KJÖTIÐNAÐARSTÖÐ/
allttil sauma
1. jiinf 1967 - ALÞÝBUBLAЮ 1J