Alþýðublaðið - 23.06.1967, Blaðsíða 5

WILLY BRANDT, utanríkis-
ráðhcrra Vesturþýzka sambands-
lýðveldisins, kemur hingað til
lands síðdegis í dag í opinbera
heimsókn. Hann hefur gist höf-
uðborgir hinna Norðurlandanna
síðustu daga, og mætti kalla
þessa ferð hans pólitíska kurt-
eisisheimsókn.
Ferð Brandts er stórpólitísk
að þvi vleyti, að hann hefur
hreytt veruiega um tón vestur-
þýzkrar uíanrikissiefnu, og leita
Þjóðverjar nú eftir auknum sam
skiptum og samstaríi við Aust-
ur-Evrópu. — Hefur hann rætt
þetta mál við ieiðtoga Norður-
landanna, en þeir hafa allt
kalda stríðið haft betra sam-
toand við kommúnistaríkin í
austri en flestir aðrir leiðtogar
álfunnar.
Ferðin er kurteisis’heimsókn
af þeim sökum, að stjórnin í
Bonn hefur lagt sig fram um
að hafa gott samband við granna
sína í norðri þar lá meðal ísland.
Þessi þáctur er Willy Brandt
sérstakt áhugamál, því að hann
dvaldist iandfiótta í Noregi og
Svíþjóö á annan áratug, talar
norsku og toefur orðið fyrir var-
anlegum áhrifum af norrænni
menningu og stjórnmálum.
Íslendingum er Willy Brandt
kærkominn gestur, sem toæði. er
gagn og ánægja að kynnast. —
Hann er nú einn af fremstu
stjórnmalamönnum álfunnar, —
ungur maSur, jafnt að árum sem
í hugsun og stefnu, maður, sem
vill ryöja nýjar brautir til betri
framtíðar.
Brandt varð toeimskunnur sem
yfirborgarstjóri í Vestur-Berlín,
og er í hugum fólks um allan
toeim tálcn fyrir hugrekki og stað
festu þeirrar lunsetnu borgar.
Þar miá segja, að hann hafi sjálf
ur snúið toeim til föðurlands síns
eftir útlegðina og lagt leið sína
inn á svið þýzkra stjórnmála und
ir handleiðslu toins mikia fyrir-
rennara síns í borgarstjóraem-
toættinu, Ernst Reuter.
Saga hins þýzka utanríkisráð-
toerra hófst í borginni Lúbeck á
jólaföstu 1913. Hann var skýrð-
ur Herbert Ernst Karl Frahm og
Ihlaut ættarnafn móður sinnar,
sem vann í kaupfélagsbúð þar í
borginni. — Föður sinn þekkti
drengurinn aldrei, en var að
mestu alinn upp af móðurafa
sínum. Þar hlaut hann fyrstu
kynni sín af jafnaðarstefnunni,
því gamli maðurinn var einn
af forustumönnum verkamanna
á stórbýlum Norður-Þýzkalands
og álitinn stórhættulegur af
landeigendum. Drengurinn lauk
námi í Johanneum skólanum í
Lúbcek 1932, en hann gerðist
floi cbsundinn jafnaðarmaður
það sama ár.
Vorið 1933 var Willy Brandt,
þá accins 19 ára gamall, orðinn
svo ailiafnasamur flokksmaður,
að nazistar veittu honum athygli
og fylgdust með honurri. Kom
svo, að 'hann varð að flýja land
til að forðast fangelsun, og
komst hann til Noregs. Margir
þýzkir jafnaðarmenn flúðu um
þetta leyti undan nazistum til
Norðurlanda, og reyndu flokks-
bræður þeirra að greiða götu
þeirra. Norskir jafnaðarmenn
veittu Brandt ýmsa aðstoð, og
tókst honum að thalda áfram
námi við hláskólann í Osló. Lagði
hann þar stund á sögu, en gerð-
ist að því loknu blaðamaður.
Sem slíkur ferðaðist hann til ým
issa Evrópulanda, m. a. til Spán-
ar 1937, og kynntist hann þar
starfsaðferðum kommúnista vel.
Þegar Þjóðverjar hernámu
Norég, fór Willy Brandt huldu
höfði til að forðast handtöku.
Duidist hann sem norskur her-
maöúr og slapp þannig úr klóm
landa sinna. Hafa andstæðingar
Brandts á stjórnmálasviðinu í
Þýzkalandi, sem sumir hverjir
eru fram úr hófi hersíkáir og
samvizkulausir, gert tilraunir til
að nota þetta gegn honum og
breiða út heimafyrir, að hann
hafi borið vopn gegn sinni eigin
þjóð. Sem betur fer hefur
Brandt staðið af sér þennan og
annan illkvittnislegan áróður á
hinum pólitíska vígvelli.
Frá Noregi komst Willy á
laun til Svíþjóðar, og þar hélt
hann áfram blaðamennsku sinni.
— Eftir ófriðarlok varð hann
fróttaritari fyrir mörg dagblöð
á Norðurlöndum og skrifaði mik
ið um alþjóðamiál. Snemma árs
1947 var hann gerður að blaða-
fulltrúa við norsku hernaðar-
sendinefndina í Berlín og komst
hann þar með í kynni við heima-
land sitt á ný. Tókust kynni með
honum og leiðtogum þýzkra jafn
aðarmanna. í árslok útnefndi
flokksformaður þeirra, Kurt
Schumaeher, Brandt sem full-
trúa flokksstjórnarinnar í Ber-
lín. Árið 1948 varð hann aftur
þýzkur ríkisborgari og ári síðar
var nafni hans löglega breytt úr
Frahm í Willy Brandt.
Eftir þetta hlaut Brandt skjót
an frama á sviði stjórnmálanna.
Hann varð einn af fulltrúum Ber-
línar á þingi í Bonn þegar 1949,
og 1950 kjörinn í Senat Berlín-
arborgar. Hann varð forseti Sen
atsins 1955 og 1957 var hann
kjörinn yfirborgarstjóri að Reu-
ter látnum.
Vegur Brandts sem borgar-
stjóra óx ár frá ári, og var hann
þá smám saman kjörinn til meiri
trúnaðarstarfa innan þýzka jafn
aðarmannaflokksins, SPD. Árið
1962 varð hann varaformaður
flokksins og tveim árum síðar
formaður, eftir liát Erich Ollen-
hauers.
Þýzkir jafnaðarmenn hafa frá
upphafi sósíalismans sem nú-
tíma stjórnmálastefnu verið
kreddubundnari en flokkar ann-
arra landa. Flestir höfundar
stefnunnar voru þýzkir, og það
er Þjóðverjum líkt að vera fast
heldnir á gamlar kenningar. —
Eftir heimsstyrjöldina var hinn
endurvakti flokkur, SPD, þessu
sama marki brenndur undir
stjórn Scliumachers, og hefur
það vafalaust verið hollt fyrir
þýzk stjórnmál á þeim árum. En
með breyttum tímum og nýrri
kynslóð, sem ólst upp í tíð
efnahagsundursins og vildi
gleyma fortíðinni, var kominn
tími til breyttra viðhorfa. Þýzkir
jafnaðarmenn hlutu að ganga í
spor flokksbræðra sinna í öðr-
um löndum. Þá leituðu þeir
einna helzt fyrirmynda á Norð-
urlöndum, og gætti þar áhrifa
manna eins og Willy Brandt, —
sem þar höfðu dvalizt árum sam
an. Með samþykkt hinnar svo-
- nefndu Godesberg-stefnuskrár
tóku þýzkir jafnaðarmenn nýja
stefnu, og þar með sköpuðu þeir
möguleika fyrir því, að þeir geti
hlotið meirihluta með þjóðinni
og tekið stjórnartaumana.
Síðan hefur vegur jafnaðar-
manna verið vaxandi. Þar kom
eftir síðustu kosningar, að
bandalag Kristilega demókrata-
flokksins og Frjálsra demó-
krata riðlaðist, og Þjóðverjar
stóðu frammi fyrir stjórnar-
kreppu — hinni fyrstu síðan fyr
ir stríð. Þá tóku jafnaðarmenn
undir forustu Willy Brandt þá
ákvörðun að mynda „Stórfylk-
ingu“ með Kristilegum demó-
krötum, þótt erfitt væri af ýms
um ástæðum. Þeir töldu, aÓ
stjórn með smáflokk eins og
FDP mundi ekki valda þeim
verkefnum, sem framundan voru
eða hafa nægan styrk til að
leysa þau.
Þessi stjórnarmyndun var aff
vonum mjög umdeild í flolckn-
um og raunar landinu öllu. En
stjórnin hefur farið vel af stað,
og í utanríkismálum hefur
Brandt þegar skapað „nýja
stefnu“ — leitina að betri sam-
búð til austurs, sem hefur verið
óhugsandi undh- stjórn hinna
kristilegu demókrata. Enda þótt.
jafnaðarmenn séu í grundvallar-
atriðum mestu fjandmenn
kommúnista, eru þeir raimsæir
og vilja framar öliu tryggja frið'
og aukin samskipti allra þjóða í
vinsemd. Þess vegna hika þeir
ekki við að beita sér fyrir stefnu
breytingu eins og þeirri, stm
Willy Brandt mun í fyrramqlið
ræða við íslenzka ráðamenn.
SERVÍETTU-
PRENTUN
SÍMI 32-101.
23. júní 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5