Alþýðublaðið - 24.11.1967, Side 13
Sjóræningi á sjö
höfusn
Hörkuspennandi sjóræningja-
mynd í litum og Cinema-scope.
Gerald Barry.
Antonella Luaodi.
íslenzkur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
BÍLAKAUP
15812 — 23900
Böfum kaupendur »B flest-
um tegundum og árgerðum
af nýlegum bifreiSum.
Vlnsamlegast látið skrá bit-
reiðina sem fyrst.
BÍLAKAUP
Skúlagötu 55 viS Rauðará
Simar 15812 - 2S90I.
Raívirkjar
Fotoselluofnar,
Rakvélatenglar,
Mótorrofar.
Höfuðrofar, Rofar, Tenglar,
Varahús, Varatappar.
Sjálfvirk rör, Vír, Kapall,
margar gerðir.
Lampar í baðherbergi,
ganga, geymslur,
Handlampar
Vegg-, loft og lampafalir
inntaksrör, jámrör,
1“ 1 y4“ mu og 2“.
Einangrunarband, margir
litir og önnur smávara.
— Allt á einum stað.
Rafmagnsvörubúðin sf.
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81670.
— Næg bílastæði. —
■að Helen ætlaði að giftast Henry
Yates. Það var andlit morðingja!
— Clarence Darrow sagði einu
sinni, að hann 'hefði aldrei myrt
mann, aðeins haft ánægju af
að lesa dánartilkynningar, —
muldraði Ellery. — En vikjum
okkur að efninu. Þér vantreyst-
ið þessum náunga . . .
— Ég þekki svoná menn!
— Og hann verður viðstadd-
ur brúðkaup dóttur yðar . . .
— Hann verður ekki aðeins
viðstaddur, stundi hr. Troy, —
hann á að vera svaramaðurinn!
Það varð löng þögn.
— Hamingjan góða, sagði
Nikki. Hvernig fór hann að því?
— Hann hefur hangið utan í
Henry síðan þeir slógust í bóka
herberginu, sagði hr. Troy villt
ur til augnanna, — og hann hef-
ur greinilega látið Henry finna
að eina leiðin til að Henry geti
sýnt honum að hann hati 'hann
ekki sé með því að gera hann
að svaramanni sínum. Ég hef
beðið Helen um að hafna þessu,
en hún svífur uppi í skýjunum
þessa dagana og heldur að allt
sé rósrauð rómantík. Ég segi
ykkur það satt, að þetta er nóg
Itil að . . .
— Hvenær og hvar á brúð-
kaupið að fara fram, sagði-Ell-
ery hugsandi. — Og hvers kon-
ar brúðkaup verður þetta?
— Kyrrlátt, hr. Queen, afar
kyrrlátt. Konan mín dó nýlega
og veglegt kirkjubrúðkaup kem
ur ekki til greina. Ég vildi að
Helen biði fáeina mánuði, en
júní byrjar á föstudegi og hún
heimtar að giftast í júní —
hjónabönd í júní eiga að vera
'hamingjusöm og hún vill ekki
bíða þangað til í júní næsta ár.
Svo brúðkaupið verður heima,
fáeinir gestir, nánustu ættingj-
ar og vinir, á laugardaginn kem
ur. Ég hefði leitað til lögregl-
unnar, hr. Queen, sagði hr. Troy
alvarlegur á svipinn, ef ekki . . .
Vilduð þér vera viðstaddur brúð
kaupið, svona .til vonar og vara?
— Ég held að þér hafið ekk-
ert að óttast, hr. Troy, sagði
Ellery brosandi, — en ef yður
líður betur ...
— Þakka yður fyrir!
— Enfer þennan Luz ekki að
gruna eitthvað, sagði Nikki, —
þegar gjörókunnugur maður . . -
— Ég held að hann megi
gruna eitthvað, sagði hr. Troy
reiðilega.
— Þetta er rétt hjá 'hr. Troy,
Nikki. Ef Luz veit að fylgzt er
með honum eru minni líkur fyr-
ir að 'hann reyni nokkuð. Ef,
bætti Ellery svo við, — hann
ætlar þá nokkuð að gera.
FJÓRÐI KAFLI.
Hvort sem Ellery hafði á-
hyggjur eða ekki, lét liann ekki
langan tíma líða unz hann
kynnti sér Victor Luz. Hann tal
aði líka við Queen lögreglufor-
ingja og lögregluforinginn skip
aði Thomas Velie lögreglu-
manni að elta Luz hvert sem
hann færi. Lögreglumaðurinn
hlýddi fyrirskipunum, þó að
hann nöldraði yfir þessum
skyldustörfum. Því vissi Ellery
harla mikið um venjur og siði
Vietors Luz daginn, sem Troy
ætlaði að giftast Yates og hr.
^<«1 itiiiiiiiiiiidiiiiKiiiiiiiiiiisiKtaitiiiiiaKitiitiiiiadiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiicdiKiiiiaiiiiiitaiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiiiiiiiniiiiaia
I *'$■
\ Vonsvikni
| BIÐILLINN 3
_________________________________ eftir . '
Ellery Oueen
Luz hafði grun um að hann væri
eltur á röndum. Hvað viðkom
skýrslunni um Luz, fann Ellery
þar ekkert merkilegt nema hva°
margsinnis var tekið fram að
Luz væri afar uppstökkur og
geðstirður, að hann gengi stund
um berserksgarig og að hann
væri kominn af hefðarætt í Evr
ópu sem hefði það orð á sér
að hafa gengið berserksgang á
köflum og hneigst að sadisma
og fyrrum grimmd gagnvart
bændunum á afar útsmoginn
hátt. Svo lifði Luz á peningum
föður síns og einkalíf hans var
hvorki meira né minna vafa-
samt en einkalíf annarra ungra
piparsveina á Park Avenue.
En af því að Ellery var ná-
kvæmur samdi hann við Rich-
ard K. Troy um að Velie lög-
regluþjónn yrði líka viðstaddur
brúðkaupið.
— Þú átt að leika leynilög-
reglumann, útskýrði Ellery.
— Hvað áttu við með að leika?
urraði Velie.
— Einkaleynilögreglumann,
sem fylgist með brúðargjöfun-
um.
— Nú, sagði Velie lögreglu-
þjónn, en hann fór samt óánægð-
ur í brúðkaupið.
SMURT BRAUÐ
SNITTUR - ÖL - GOS
Opið frá 9-23,30. — Pantið
tímanlega veizlur.
BRAUÐSTOFAN
Vesturgötu 25. Sími 16012.
ÖKUMENN
Látið stilla í tíma.
Hjólastillingar
Mótorstillingar
Ljósastillingar
Fljót og örugg þjón-
usta.
BÍLASKOÐUN &
STILLING
Skúlagötu 32
Simi 13-100.
Engin brúður hefði getað ósk-
að sér betra veðurs. Það var garð
brúðkaup og brúðurinn var í kjól
frá Mainbocher blómaskreyt-
ingar og brúðarvöndur voru frá
Max Svhling maturinn var írá
Ritz, presturinn var biskup og
það voru aðeins 60 gestir. Og
Júnó Himnadrottning brosti til
þeirra af himnum ofan.
Ellery fannst hann aðeins vera
að eyða deginum á þægilegan
hátt. Þeir Velie voru í röndótt-
um buxum, komu snemma og
voru búnir að skoða allt húsið og
umhverfið og gættu þess vand-
lega að hr. Luz sæi þá vera að
því. Hr. Luz fölnaði lítið eitt þeg
ar hann sá kraftalega vaxinn
líkama Velie lögregluþjóns og
hann minntist á það við föður
brúðarinnar.
— Þetta eru leynilögreglu-
menn, sagði hr. Troy og reyndi að
láta það hljóma kæruleysislega.
Luz beit á vörina og fór beint
upp í herbergin sem voru ætluð
brúðgumanum. Þegar hann sá,
að Ellery fylgdi eftir á hæla hans
beit hann á jaxlinn. Ellery beið
rólegur fyrir utan dyrnar. Þegar
Luz kom út aftur eftir langa
mæðu ásamt Henry Middleton
Yates, elti Ellery þá niður.
— Hver í skollanum er þetta?
heyrði hann að Yates spurði Luz.
— Hr. Troy sagði að hann
væri leynilögreglumaður.
— Til hvers í ósköpunum?
Ellery benti til Velie lögreglu
þjóns, þegar þeir komu inn í stof
unar og Velie rakst á Luz.
— Hvað eruð þér að gera mað
ur? spurði Luz reiðilega.
—Afsakið sagði lögregluþjónn
inn og sagði Ellery að hann væri
óvopnaður.
Hvorugur þeirra leit af Luz.
Þegar athöfnin hófst stóð Elle
ry fremst beint fyrir aftan Luz.
Velie var í dyragættinni á mót-
tökuherberginu. Hann hélt ann-
arri hendinni undir jakkaboðung
inn alveg eins og Napóleon.
Ellery einbeitti sér að svara-
manninum og lét sem hann
heyrði ekki ræðu biskupsins. Hon
um var fyrir löngu farið að finn-
ast þetta heimskulegt og óþarfi.
Luz stóð dálítið fyrir aftan og til
hliðar við brúðgumann, hæfilega
alvarlegur á svipinn og vissi
greinilega að fylgzt var með
hverri hreyfingu hans. Yates stóð
á milli hans og Helenu Troy og
hann hefði alls ekki getað komizt
til hennar án þess að Yates gripi
í hann. Og brúðurinn var of fög
ur í brúðarkjólnum til að minna
á dauðann - fegurri en nokkur
önnur kona, sem inni var, sér-
staklega mun fegurri en brúðar-
meyjan, systir hennar Eufemia,
sem virtist gráti næst. Og hr.
Troy sem stóð við hlið brúðar-
innar starði alltaf á svaramann
inn eins og hann væri að skora
á hann að reyna að eyðileggja
fegurð þessarar stundar svo mik
ið sem tilhugsuninni einni.
Heimskulegt og óþarfi.
— Og svo er það hringurinn,
sagði biskupinn.
Brúðguminn leit á svaramann
inn og svaramaðurinn stakk hönd
inni í vinstri vestisvasann. Hönd
in fór ofan í vasan. Hún leitaði
um vasan. Hún hætti að leita.
Vector Luz fór að leita í hinum
vösunum. Biskupinn leit tii him-
ins.
— Flýttu þér Vietor, hvíslaíjj-
Henry Yates. — Þetta er ekki
staður né stund til að gera að
gamni sínu.
Trúlofunarhrlngar
Guðm. Þorsteinsson
(ullsmlður
Banbastrætl 12.
Auglýsið i
Alþýðublaðinu
24. nóvember 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 13