Alþýðublaðið - 28.05.1968, Blaðsíða 2

fUtstjórar: Kristján Bersi Ólafsson (áb.) og BenediKt Grðndal. Simar: 14900 —
14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hverfisgötu,
Reykjavík. - Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Sími 14905. — Askriftargjald kr.
120,00. — í lausasölu kr. 7,00 eintakið. — Útgefandi: Nýja útgáfufélagið bf.
Á þriðja degi
Hægri umferð er hafin á ís-
landi. Fyrsta daginn gekk allt vel,
þrátt fyrir gífurlega þátttöku öku
manna í æfingum á götum bæj-
anna og jafnvel þjóðvegum.
Ljóst er, að öll þjóðin hefur tek
ið þátt í breytingunni með heil-
um hug, staðráðin í að brosa að
mistökum og láta allt ganga vel.
Það er jafnan ánægjulegt, þegar
landsfólkið getur sameinazt um
mál og einbeitt sér að einu og
sama verkefni. Þá sést máttur
samtakanna bezt, sá máttur, sem
þjóðin getur beitt, þegar þess er
þörf, ef hún ber gæfu til.
Ljóst er einnig að undirbúning
ur undir breytinguna hefur verið
mjög góður og eiga þeir þakkir
skildar, sem þar hafa verið að
verki, stjórnendur jafnt sem ó-
breyttir umferðaverðir. Öll fjöl-
miðlunar- og áróðurstæki nútím-
ans voru tekin í þjónustu hægri
umferðari'nnar og árangurinn
varð mikill. Er raunar hrolivekj-
■andi að hugsa til þess, hve mikl
um áróðri er hægt að koma við
með nútíma tækni á þvx sviði,
þegar henni er allri beint að einu
marki. Fólk í einræðisríkjum upp
lifir, að þessi tækni sé notuð allan
ársins hring í þágu einræðisherr
anna og stjórnmálastefnu þeirra.
Ýmislegt kann að vera umdeil
anlegt í hinni nýju hægriumferð.
Til dæmis greinir Reykvíkinga
mjög á um, hvort rétt hafi verið
farið með Hverfisgötu og Lauga-
veg. Reynslan mun skera úr því,
en þar til hún fæst, gildir regla
H-dagsins um að brosa að mis-
tökum sjálfna sín og annarra.
Ekki verður því neitað, að gífur
legir umferðahnútar hafa verið í
hægriumferðinni í Reykjavík.
Þeir stafa að einhverju leyti af
þeirri ástæðu, að sjálf umferðin
var á sunnudag meiri en nokkur
dæmi eru um áður. Ef þeir ekki
lagast til muna á næstu dögum,
verður að telja þá alvarlega mis-
smíð á hægriakstri, sem erfitt
getur reynzt og dýrt að lagfæra.
Hin gífurlega umferð á sunnu-
dag er að sjálfsögðu einstök. Hins
vegar er rétt að gera sér grein
fyrir, >að umferðin vex statt og
stöðugt. Eftir nokkur ár verður
hún alla daga eins mikil að bíla-
fjölda og hún var á sunnudag.
Svo stórbrotið er vandamálið
sem leysa verður á einn eða ann
an hátt á komandi árum.
Miklar deilur voru um umferð
arbreytinguna, áður en hún var
gerð. Telja má líklegt, að enn séu
margir, sem telja hægriumferð
dýrustu vitleysu, sem íslending-
ar hafi gert. En þetta fólk hefur
lotið vilja meirihlutans og tekið
heiðarlegan þátt í breytingunni.
Það er mikils virði.
Þeir eru án efa fleiri, sem telja
breytinguna mikla framför og
minna á, að það hefði kostað mörg
um sinnum meira að breyta eftir
nokkur ár. Ekki verður vefengt,
að grundvöllur hefur skapazt fyr
ir meiri og betri umferðamenn
ingu en hér hefur verið , og er það
mik'ð fagnaðaref-ni.
1 Punktar
HEIMSÓKN HERSKIPANNA
Oístækisfullir kommúnistar
sáu til þess, að heimsókn fimm
herskipa frá jafnmörgum mis-
munandi þátttökuríkjum Atlants
hafsbandalagsins vaktj mikla
athygli. Skrílslætin við höfnina
og rauða málningin voru engum
til sóma eða gagns, sízt af öllu
Æskulýðsfylkingunni. Virtist
þetta jafnvægislausa fólk ekki
gera sér ljóst, hverju það ætlar
að mótmæla við l’.vern. Það bar
spjöid um Vietnam og Che Gue-
vara, sem ekki koma Atlantshafs
bandalaginu við. Mótmælin
voru gerð, þar sem brezkt, holl-
enzkt og norskt skip lágu. Eng
in þessara þjóða tekur þátt í Vi
etnam ófriðnum, og kommúnist
um hefur þótt afstaða hollenzka
þingsins og norsku stjórnarinn-
ar til þess máls ágæt. Þessi
skammarlegu ólæti á bryggjunni
í Reykjavík voru því út í hött
og gátu engum gert gagn. Virð-
ast ungkommúnistar þjást af
innibyrgðri þörf til að láta illa,
enda hafa þeir yfir fáu að gleðj
ast nú á dögum.
Mikið hcfur verið um varnar-
bandalög ríkja á milli í sögunni.
Hafa þjóðir þá gert með sér,
samninga um, að þær skuli
styðja hver aðra, ef á þær er ráð
izt eða ef einhverjar aðrar þjóðir
gerast áleitnar.
Atlantshafsbandalagið er að
einu mikilvægu leyti með öðru
sniði. Það lét ekki nægja að
semja um gagnkvæma aðstoð,
ef á eitthvert bandalagsríkjanna
yrði ráðizt, heldur var sett upp
sr.meiginleg herstjórn, sem bjó
sig á friðartímum undir að fram
kvæma hina gagnkvæmu aðstoð.
Þetta er megin einkenni At-
lantshafsbandalagsins. Það hef-
ur nú þegar komið á því hernað
arlega samstarfi, sem áður hef-
ur ekki komið til skjalanna fyrr
en eftir ófriðarbyrjun. Stafar
þetta að sjálfsögðu af hraða nú-
tímans. Það mundi ekki gefast
tóm til að koma upp slíku skipu-
lagi, ef beðið væri með það þar
til ófriður hefur brotizt út.
Flotadeildin, sem hér kom í
heimsókn, var eitt dæmið um
þetta nána samstarf, sem At-
lantshafsbandalagsríkin hafa með
sér. Herskip fimm þjóða sigla
saman undir sameiginlegri stjórn
og æfa sig undir að gegna sam-
eiginlegu hlutverki.
Það er þetta nána hernaðar-
lega samstarf í NATO. sem
Frakkar hafa sagt sig úr. Hins
vegar hafa þeir ekkj sagt sig úr
bandalaginu sjálfu og telja, að
þeir mundu eiga að koma til
hjálpar upp á gamla mátann, ef
ófriður brytist út.
íslendingar taka engan þátt í
hern.samstarfi Atlantshafsbanda
lagsins, nema hvað þeir hafa
leyft -dvöl varnarliðs í landi
sínu, en það er hlekkur í varn-
arkeðju frá Tyrklandi til Noregs,
Kanada og Bandaríkjanna. Hins
vegar hefur þátttaka íslendinga
einskorðazt við Atlantshafsráð-
ið, sem hér mun lialda fund sinn
í næsta mánuði. Það er ekki
hernaðarstofnun, heldur sam-
koma stjórnmálamanna, fyrst og
fremst utanríkisráðherra við-
komandi þjóða. íslendingar hafa
haft margvíslegt gagn af setu
sinni í þessu ráði, til dæmis í
landhelgismálinu. En meginþýð-
ing ráðsins er að móta starf og
stefnu bandalagsins í heild, enda
er þetta æðsta stofnun þess.
Vegna legu íslands í Norður-
Atlantshafj eru herskipakomur
hingað tíðar. Yfirleitt eru við-
komandi skip á æfingasiglingu.
Mörg koma til hafnar í nokkra
daga til að taka vatn og hleypa
áhöfninni á fast land. Önnur
sigla með ströndum fram einS
og rússnesku skipin. Sumir ís-
lendingar láta sér fátt um finn-
ast þessar siglingar. En það er
mikil hræsni að segja ekkert,
þegar frönsk skip koma hér, en
halda uppi óspektum, þegar skip-
in eru brezk, amerísk, hollenzk,
þýzk og norsk.
Bréfa—
KASSINN
Eítir H-dag
Nú er H-dagur um garð
genginn og h-dagar teknir við:
var gott til þess að vita, hve
hinn fyrsti tókst vel, jafnt í
Stór-Reykjavík sem annars
staðar, og vonandi, að svo
haldi áfram sem horfir: að
slysum fækki og bílstjórar og
fótgangendur temji sér meiri
varúð og aukna tillitssemi í
hinni ört vaxandi umferð hér
á landi. Má þá með sanni
segja, að milljónunum, sem
varið var til umferðarbreyt-
ingarinnar, hafi ekki verið
eytt til ónýtis.
- O -
Það var óneitanleg tölu-
vert nýjabragð að því að ferð-
ast um borgina í fyrradag;
það var eins og maður væri
staddur í erlendri borg eða á
öðrum hnetti: allt var öfugt
við hið gamalgróna og venju-
lega. En hægðin og rólegheit-
in gerðu það að verkum, að
menn héldu sönsum og fóru
sér og öðrum ekki að voða.
Það var skynsamlegt ráð að
lækka hámarkshraðann svo
mjög — því að ella hefði
áreiðanlega margur staðið ver
að vígi eftir daginn en raun
varð á.
- O -
Við skulum nú vona, að í
önn og amstri hversdagsins
gleymist okkur ekki að halda
áfram að'fara varíega og líta
vel í kringum okkur, hvort
sem við erum í bíl eða utan.
Við megum ekki gleyma því;
að vaninn sljóvgar eftirtekt-
ina og viðbragðsflýtinn —
enda guldum við þess óspart í
vinistri umférðinnii; allt v.^r
orðið svo ofboð venjulegt og
hefðbundið, að sumum virtist
vart þörf á að sýna varúð til
vinstri. Látum það ekki henda
okkur í H-umferð.
Vegfarandi.
2 28. maí 1988
ALÞÝÐU8LAÐÍÐ