Alþýðublaðið - 07.06.1968, Síða 4

BLÓM
Þriðji hver bílstjóri
ætti oð nota gleraugu
Komið og sjáið blómgiírvalið, eða hringið.
Við sendum.
Franskir
og frjálsir
Myndin af þessum nashyrning
um gæti hæglega hafa verið tek
in í Afríku. Raunverulega var
hún þó tekin í Frakklandi. La
Panouse greifi og kona hans hafa
komið upp dýragarði, eða öllu
heldur friðunarsvæði fyrir villt
dýr, á landareign sinni, sem er
200 hektarar að stærð. 400 dýr
lifa þarna frjálsu lífi innan girð
ingarinnar, sem er fjórir metrar
á hæð. Ef einhver ætti leið um
Frakkland og langaði til að líta
við, þá er staðurinn í Thoiry-en
Yvelines.
GRÓÐRARSTÖÐIN
v/MIKLATORG
SÍMAR 22-822 og 1-97-7R
t Ein milljón Svía, eða þriðji hver bíleigandi í Svi-
þjóð sjá ekki hvað þeir gera, þegar þeir aka bíl»
Liðlega tíundi hver bílstjóri mundi ekki fullnægja
lágmarkskröfum til að öðlast ökuskírteini sökum
sjóndepru. Nærsýnn hílstjóri með fullkomin gler-
augu er stórhættulegur í umferðinni að næturlagi.
Fjórði hver bílstjóri hefur gleraugun í vasanum
meðan hann er í akstri. Helmingur þeirra, sem hafa
slæma sjón, hefur enga hugmynd um það. Fjórir af
hverjum tíu nota gleraugu, en sjö af tíu ættu að
gera það.
Hinn beizki sannleikur er
semsé sá að sænskir bílstjórar
og þá væntanlega bílstjórar
annarra þjóða, aka blindir um
strætin. Enginn getur sagt til
um, hversu mörg slys og dauðs
föll þetta hefur haft í för með
sér.
Þessar athyglisverðu upp-
lýsingar hefur Robert von Sand
or, rektor sænska augnlækna-
skólans, látið frá sér fara, en
Sandor hefur stjórnað fyrstu al-
mennu rannsóknunum, sem gerð
ar hafa verið á umferðarsjón
manna, ef svo má að orði kom-
ast. Rannsóknirnar hófust árið
1958, og var þeim lokið nú í
vor. Er nú verið að vinna úr nið
urstöðum þeirra. Til rannsókn-
anna voru valdir 15 bílstjórar,
sem allir höfðu það góða sjón, að
þeir þurftu ekki gleraugna við í
akstri, samkvæmt þeim reglum,
sem um það gilda. Síðan voru
þeir látnir aka í 30 stundir sam
tals, en þannig, að aldrei var ek
ið lengur en í 5 tíma samfleytt.
Stundum liðu vikur á milli til-
rauna.
Bílstjórarnir fengu skipun um
að hemla eins fljótt og þeir fram
ast gátu, jafnskjótt og þeir
komu auga á 1) hættumerki, 2)
hraðamerki og 3) bíl, sem numið
hafði staðar á veginum framund
an. Með hverjum bílstjóra var
prófdómari, sem var með gler-
augu, ef þess var talin þörf. í
fyrri hluta prófsins höfðu bíl-
stjórarnir gleraugu, en í síðari
hlutanum voru þeir án þeirra. í
fyrstu mældist viðbragðsflýtir-
inn 1,25 sek., en eftir 2 og hálfan
tíma akstur fór hann niður í 2,5
sek., ef bílstjórinn notaðist ekki
við gleraugu. Eftir jafnlangan
akstur með gleraugum mældist
viðbragsflýtirinn hins vegar 1,75
sek. Mönnum kann að finnast
þetta smáræði, en staðreyndin
er sú, að bíll, sem ekið er á 100
km. hraða fer 28 metra á sek.
ýmislegt fleira kom í ljós við
þessar tilraunir. Nærsýnn bíl-u
stjóri, sem ekur með gleraugu,
sér illa að næturlagi. Þetta gildir
aftur á móti ekki um hinn fjar
sýna, og stundum var sjón hans
jafnvel betri að næturlagi, ef
hann tók niður gleraugun. Rann
sóknirnar leiddu líka ýmislegt
fleira í Ijós varðandj akstur í
myrkri. Bílstjóri, sem ekur á 70
km. hraða í myrkri, getur alls
ekki stöðvað bílinn nægilega
snemma ef óvænt hindrun ber
fyrir augu hans. Þessi staðreynd
á jafnt við, þó að ljós bifreiðar
innar séu í fullkomnu lagi og bíl
stjórinn sé með viðeigandi gler
augu.
Niðurstaða rannsóknanna er
þessi: Þriðji hver bílstjóri þarfn
ast gleraugna til að sjá betur. 80
prósent bílstjóra geta fengið
sjónina lagfærða með gleraug-
umi. Þriðjungur þeirra 30 pró-
senta, sem sjá illa, hefur svo
slæma sjón, að hún fullnægir
ekki lágmarkskröfum þeim, sem
gerðar eru til verðandi ökuþóra,
segir Robert von Sandor, rektor.
FRÁBÆR
ENDING
Svona verða bíldekk til
Myndin er frá Askim, gúmmíverksmiðjunni, sem fyrir
skömmu tók í notkun nýja vélasamstæðu til framleiðslu á
dekkjum undir bila. Stúlkan á myndinni er að skera sund-
ur þræði og notar til þess sjálfstýrða vél. Bíldekk byggist upp
af röð af þráðum, sem skornir eru á' ákveðinn hátt. Einnig er
í uppskriftinni náttúrlegt gúmmí og tilbúið gúmmíj sót og
olía. Sótið er fengið frá olíuhreinsistöðvunum og skapar
meira slitþol, að sögn sérfræðinga.
Þegar dekkið er tilbúið undir presssun, lítur það út líkt og
lítil tunna. Því er komið fyrir á eins konar kjarna og þenst
út með aðstoð gufu. Því næst fer það í pressun og tekur á
sig mynd bíldekks, eins og við bíinotendur þekkjum það.
Með þessari aðferð tekur um eina klukkustund að framleiða
hvert degg - og hitinn sem notaður er 180 gráður á Cel-
síus.
HEYRTg’
SÉÐ
4 7- júní 1968 —
ALÞYÐUBLAÐIÐ