Dagur - 04.05.1949, Blaðsíða 10

10
DAGUR
ERFLYND ER VII
Saga eftir Charles Morgaíi
18. dagui’. g-
(Framhald). j férSinni Kðra iíótt,' én éf ekki
,,Nei, það geri ég alls ekki. Mék
gengur bezt að hugsa á morgn-
ana. Nú mátt þú fara, María. Eg1
skal segja gestum okkar, hvað'
gera skuli“.
„Eins og þú vilt,“ sagði hún.
„Eg þarf aðeins að segja þeim
nokkur aðalatriði. Annað getur
beðið til morguns. Hver er hæst:
settur foringi af ykkur?“
„Það mun vera ég,“ svaraði:
Hfegrinn.
Hún horfði gaumgæfilega á;
hann, eins og hún væri að reyna
að meta, hvers konar maður hann:
væri. Því næst gekk hún að stiga'
og benti á hurðina, þar sem stig-
ann þraut. „Herbergið þarna“,
sagði hún, „var eitt sinn korn-
geymsla. Seinna, þegar ég var
barn, var það leikherbergi og
geymsla. Nú geymum við þar
eldivið og ýmislegt rusl, auk
npkkun-a bóka. Aðeins einar dyr
efú.áiþví, þ. e. a. s. sem snúa inn
ö'ð húsihu. En síðan það var korn-
geymsla er breið vængjahurð á
veggnum, sem snýr út í garðinn.
Utan við þær dyr eru ofurlitlar
sValir og stigi niður. Þessar dyr
voru negldar aftur fyrir langa
lcingu. Við höfum nú dregið nagl-
ana út og enginn veit til þess að
dyrnar séu opnar á ný. Og það ei"
stranglega bannað að opna þæf
nema í ýtrustu nauðsyn og bráðri
hættu.“ . i
_ „Mér er það ljóst“, sagði Hegr-;
ipn. .
„Þið sjaið, að faðir minn hefirj
!*v{ i-f
ofn hér. Reykrörið frá þessum
opni sameinast reykrörinu í
korngeymslunni. Faðir minn
yinnu rí þessu herbergi og hann
sefur líka í því. Þjóðverjar heim-
sækja hann stundum. Við teljum
það skynsamlegt.“
„Það er að segja, þú telur það
skynsamlegt," greip gamli mað-
urinn fram í.
„Af þessum ástæðum eru tvö
boðorð enn. í fyrsta lagi, ef bank-
að er í reykrörið hér niðri, þýðir
það að faðir minn hefur gesti —
franska eða þýzka — og skiptir
ekki máli hvort heldur er, því að
við getum engum treyst, og þið
megið hvorki tala né ganga um
fyrr en merki er gefið um að það
sé óhætt.“
„Og annað boðorðið?"
„Ef barið er í reykrörið í ann-
að sinn, þýðir það, að gesturinn
er á leið upp í ykkar herbergi. Þá
opnið þið vængjahurðina, gan'gið
út á svalirnar og niður stigann.
Ej uð þið með á nótunum?“
,,Fullkomlega“.
Hún var að ganga út úr her-
berginu þegar Frewer sagði:
„Getið þér sagt okkur, Made-
moiselle, hvort líklegt sé, að við
verðum hér lengi?“
Hún horfði rannsakandi á
hann og svaraði síðan: „Það er
hugsanlegt að þið haldið áfram
Vérður úr þvx, gétur brottferðin
dfégizt léngi“.
FréWer svai'áoi ekki, en brosti
þreýtuíega.
„Ykkur getur liðið vel hér, og'
þið vérðið alveg öruggir. Þurfið
ékki að 'lifa í sífelldum ótta. Þið
getið gengið um, nema.ef von er
á heimsókn í þetta herbei-gi, eins
og eg ságði áðán.‘
„Hefur nokkur af gestum ykk-
ar nokkru sinni sýnt nokkra
löngun til þess að skoða korn-
geyrhsluna?“ spurði Hegrinn.
„Nei,“ svaraði hún. „En stig-
ihn ér álltaf ‘á sínum 'stað og hver
sem er, getur gengið upp hann."
Hún þagnaði, hikáði andartak, en
sagði síðanf „Flýðuð þér frá
Þýzkalándi?“
„Já,“ svai-aði Hegi-inn.
„En hinir korriu í flugvélum?11
„Já,'þér þekkið' þá sögu okkar
allra.“ ' '
„Já'/'áð hökki’U leyti. ' Það er
nauðsynlegt."
Hún gekk að rúmi föður síns,
kyssti hann á vangann og bauð,
honum góðá'nótt.
Þcgar þeir vöknuðu næsta
morgun og sáu herbergið við
dagsbirtu, fannst Sturgess þegar
í stað vistarveran viðkunnanleg
og dvölin þar róaði hug hans.
Hann gat-þó ekki lýst því með
orðjjpi, hvað það var, sem hafði
islík álrrif á hann, og hann komst
ekkbhjá því. að skýr-a- frá .því, er
hann fór .að lýsa hérheygin.u, að
á þyí vorp,jengir'.gjuggai;.,j
„Leikherbergi án glugga?“
spurðþfrú Muriven undrandi.
„Ját því: að þegar herbergið var
notað sem leikherhergi mátti
-opha vængj&hurðina. Það var
eins og að kippa veggnum burtu.
En þetla er þó ekki skýrihgin á
eiginleikum herbergisins. Mér
mun ekki takast að útskýra fyrir
ykkur tilfinöingar mínar. Her-
bergið. var gluggalaust en þó ekki
blint, ef svo má að orði komast.
Ljósið kom inn um tvöfaldan
þakglugga og það hafði ákaflega
þægileg áhrif á mig.
Þegar feg hafði legið vakandi
dálitla stund og virt þetta fyrir
mér, vaknaði Hegrinn. Frewer
háfði verið á vakt. Við fundum
brátt þvottaskálar og vatn. Við
þvoðum okkur og snyrtum og
klæddum okkur. Litlu seinna
kom María með morgunverðinn.
Við gátum lítið talað við hana,
því að hún þurfti að flýta sér til
þess að ná til skólans á réttum
tíma, en hún var kennari. En nú
hafði hún fleiri boðörð fyrir okk-
ur til að leggja á minnið.
Hún sagði að aldi’éi mætti sjást
nein merki þess í herberginu, að
þar væri búið. Dýnurnar okkar
yrði að vefja upp og leirtau allt
á bakkanum, svo að kippa mætti
því öllu úr vegi á andartaki. Allt
(Framhald).
- ERLEND TÍÐINDI
(Fx-amhald af 4. síðu).
hvernig hver einstaklingur hugs-
ar og 4alar. En það er elcki lengur
einkamál h"ans, er hann notar list
sína sem lyftistöng fyrir stjórn-
málaáróður. Hann hefir hlotið
mikla náðargáfu, þar sem er hin
dásamlega söngrödd, og með
ástundun, hæfileikum og dugnaði
hefir honum tekist að verða lista-
söngvari.
En hvers vegna skyldu menn
ætla, að fullkomnun á sviði söng-
listarinnar gefi sjórnmálayfirlýs-
ingum hans sérstakt gildi? Sjálf-
ur heldur hann áreiðanlega að
svo sé, og vinir hans á Norður-
löndum taka undir. Og þessir
vinir munu naumast hafa komið
einvörðungu til þess að hlusta á
söng hans í Stokkhólmi á dögun-
um, heldur munu stjórnmálayfir-
lýsingarnar hafa verið aðalatrið-
ið. Og sjaldan hefir hér um slóðir
heyrzt jafn ógeðfellt sambland af
list og stjórnmálaáróðri....
Stúdentafélagið í Kaupmanna-
höfn vill koma á stjórnmálafundi
með Robeson, og slíkt er auðvit-
að annað mál. Hér í Danmörku,
eins og í Bandaríkjunum, getum
við gjarnan leyft okkur að ráðast
gegn Atlantshafsbandalaginu og
Mai’shall-áætluninni, án þess að
eiga á hættu að verða fluttir að
næturþeli í fangabúðír. En dönsk
alþýða er þeii’rar skoðunar, að
kaupi hún aðgöngumiða á hljóm-
leika, þá sé það ekki til þess að
heyra pólitískar skoðanir lista-
mannsins eða sjá kommúnistískar
æsingar. Hver hlutur hefir- sinn
tíma. Stjórnmál hafa sinn tíma.
Listin hefir sinn tíma.“
MÓÐIR, KONA, MEYJA.
(Framhald af 6. síðu).
er banninu oft algerlega stungið
undir stól, rak eg mig sérstaklega
á þetta, er eg ferðaðist víða um
landið fyi’ir tveimur árum, en al-
menningur kennir jafnan um
kvikmyndaeftirlitinu í Reykja-
vík.
Þetta varð til þess, að eg fékk
barnaverndarráð íslands til þess
að skrifa barnarverndarnefndum
um allt land og brýna fyrir þeim
skyldur þeirra í þessu efni. Eftir-
lit með að framfylgt sé banninu
héðan úr Reykjavík, eða að dæma
sjálfar um þær myndir, sem
sýndar eru, og var sá réttur und-
irstrikaður mjög, því viðhorf
fólksins á ýmsum stöðum eru
mjög ólíkt. Við þetta bætist svoað
allmargar kvikmyndir hafa verið
í umfei’ð úm landið, sem aldrei
hafa til Reykjavíkur komið, og
verða því að dæmast að nýju af
barnaverndarnefnd hvers staðar.
Þér sjáið því af því, sem eg hefi
hér sagt, að barnaverndarnefnd
Akureyi-ar á að líta eftir þeim
myndum, sem þar eru sýndar, og
getur tekið í taumana hvenær
sem henni sýnist, er 'því auðvelt
fyrir yður að kippa þessum mál-
um í lag, að því er Akureyri
áhrærir, það eru að minnsta kosti
hæg heimatökin. . . . “
Miðvikudaginn 4. maí 1949
SkíSaskálasjóður ÞÖRS
5-KRÓNA VELTAN -
Baldur Benediktsson skorar á:
Hjörleif Hafliðas., Þór.str. 102.
Hall Sveinsson, Byrgi, Glþ.
Þorbjörn Kaprasíuss., Hrafna-
björgum.
Matth. Sigurðardóttir skorar á:
Olöfu Tómasd., Klapparst. 5.
Ingibj. Jónsd., Brekkug. 43.
Unni Sigurðard., Brekkug. 1.
Helgi Steinarr skorar á:
Elínu Aðalmundard., Oddeyr-
argötu 8.
Jónu Gíslad., Strand. 35.
Soffíu Gunnlaugsd., NorðMTA.
Aðalsteinn Jósefsson skorar á:
Jóhann Jóhannsson, járnsmið.
Tryggva Samúelsson, járnsmið.
Ara Krist., Verzl. Eyjafj.
Hallgrímur Stefánsson skorar á:
Sumarrósu Garðarsd., Felli.
Pálínu Jónasd., Árgerði.
Marju Valsteinsd., Þórsnesi.
Barði Benediktsson skorar á:
Stefán H. Júlíuss., Brg. 27.
Arnór Kerlsson, KEA.
Garðar Loftsson, KEA.
Sigurður Jónsson skorar á:
Jón Sigurgeirss., lögregluþjón.
Björn Guðmundss., lögregluþj.
Aðalst. Bei’gdal, lögregluþj.
Borghild urGarðai’sd. skorar á:
Dísu Ström, Bókb. G. Tr. J.
Hauk Jónss., Munkaþv. 22.
Svanlaug Ólafsson, Eyrarv. 12.
Berta Sigurðardóttir skorar á:
Sigríði Jónsd., Norðurg. 38.
Svanborgu Benediktsd., Gils-
bakkaveg 5.
Margr. Halldórsd., Fjólug. 5.
Veltunni er nú lokið. Fylgir hér
listi yfir þá er síðast skoruðu. —
Auk þess, sem prentað, eru
nokkrir, sem greitt hafa 5 krónur
en ekki skorað (18 talsins). All-
mai'gir hafa greitt 10 kr., tveir 20
kr. og eftirtaldir 6 50 krónur:
Hermann Stefánsson.
Jóhannes Kristjánsson.
Kristján Kristjánsson.
Sigurður O. Björnsson.
Sólveig Eyfeld.
Sverrir Georgsson.
Allmargðir skoruðu 2—3 sinn-
um.
Heildarupphæðin er þá með
þessu móti oi’ðin kr. 2410.00.
Fyrir hönd íþróttafél. Þórs
þökkum við öllum þeim, sem með
þessu móti hafa eflt skíðaskála-
sjóðinn. Framlagi til hans, gjöf-
um eða áheitum, verður fram-
vegis veitt móttaka í sama stað,
Sportvöruverzlun Brynj. Sveins-
sonar og Co., Skipagötu 1.
, Stjórn Þórs.
MlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIII|IIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIimilllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIII**~
É !’> I
lýsi
Viðskiptanefndin hefur ákveðið, að smásöluverzlun- |
j um skuli óheimilt að selja liverskonap véfr^aðarvöfwv |
í til iðnaðarframleiðslu, og að þeim jalníiSufu le öhéimilt |
\ að framleiða nokkrar vörur úr’ slíkum efnum án sam- %
I þykkis nefndá'rinnar. \
1 Jafnframt hefur nefndin ákveðið, að heildverzlun-
Í um skuli skylt að selja umrædda vöru eingöngu til smá-
\ söluverzlana, án þess að krefjast gjaldeyris- og innflutn-
Í ingsleyfa, liafi heildverzlunin sjálf fengið gjaldeyris- og
j innflutningsleyfi fyrir vörunni.
Þeir sem uppvísir verða að því að brjóta þessi ákvæði
j eiga á hættu að verða sviptir gjaldeyris- og innflutnings-
\ leyfum framvegis.
Reykjavík, 22. apríl 1949.
I Viðskiptanefiidiii.
AUGLYSING
| frcí Viðskiptanefnd um viðtalstíma í maí
Viðskiptanefndin liefur ákveðið að fastir viðtalstím-
j ar nefndarinnar falli niður í maímánuði.
Utanbæjarmenn sem þurfa að hafa tal af nefndinni
j geta snúið sér til skrifstofu nefndarinnar kl. 11 — 12
\ árdegis.
Reykjavík, 22. apríl 1949.
[ Viðskiptanefndin.
.............................MMM..MMMIMMMMMMMIMM.IIIII1111111111111.111111IIIIII11111?
ÁuolýsiS i „DEGI"
iiiiiiMiiiiiiiiirtlfiMiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMfiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiimiiiiiMiiiiiiiiiiiuiM« rúiiiiiiMMiiMMiiiMiiimmiMMilMimiiminiUMiiiiiiimiiiiMmiiMMi