Dagur - 24.10.1951, Side 10

10
D AGUR
Miðvikudaginn 24. október 1951
Þorp í álögum
Saga eftir Julia Truitt Yenni
<^S-
ÍL^. 9. DAGUR. -----
(Framhald).
Hann horfði á hana þannig, að
auðséð var að hann bjóst við
nánari upplýsingum og Faith
hugsaði, að líklega væri það í
þúsundasta skiptið, sem fóllcið í
Ármóti hafði óskað að fá að vita
meira um hennar hagi, en hún
bar utan á sér. En þegar Hauer
sá, að engra meiri upplýsinga var
von, lýstu vonbrigðin í andliti
hans, en svo setti hann mjólkur-
bílinn sinn í gír og þrumaði af
stað.
Faith stóð á fætur og hélt
gönguför sinni áfram. Þegar hún
kom í útjaðar þorpsins sjálfs,
blasti við henni sama vandamálið
og nær alltaf áður: Átti hún að
fara til pósthússins eftir endi-
lángri götunni eða fara stíginn á
bak við, sem var fáförulli. Þetta
skipti nokkru máli hverju sinni,
því að aðalgatan og stígurinn áttu
ekkert sameiginlegt, hefðu þess
vegna vel getað verið hvert í sín-
um bæ með hundruð mílna
millibili.
—o—
Aðalgatan var hreinleg. Húsin
voru máluð hvít, a. m. k. sú hlið-
in, er sneri fram að götunni,
framan við þau var vel hirtur,
rennsléttur, fagurgrænn blettur,
tröppurnar voru þvegnar og blett
lausar, fáein smekkleg blómabeð
og einstaka runni prýddu garð-
ana. En við stíginn, sem lá með-
fram bakdyrum húsanna, var
annar bragur á. Þar var af hið
fínlega, settlega og smáborgara-
lega yfirbragð. Tilraunin til þess
að sýna virðulega ásýnd náði
ekki svo langt. Þarna voru skakk
ir og skældir snúrustaurar á
baklóðum, óþrifalegar öskutunn-
ur, óklipptir runnar, sem flæddu
yfir girðingarnar eins og á í vor-
leysingum. Þarna mátti líka sjá
skúra, í skjóli húsanna, og þótt
málningin á framhliðinni væri
blettlaus, höfðu þeir flestir týnt
þeirri snyrtingu fyrir mörgum
árum og sýndu vegfarendum
ótilhaft andlitið, eins og náttúran
hafði gengið frá því með aðstoð
veðra og vinda. Þetta yfirhft-agð
smábæjarins hafði Faith ævin-
lega þótt skemmtilegt og raunar
elskulegt. Það hafði þau áhrif á
hana, að þegar hún valdi að fara
aðalgötuna, gekk hún greiðlega
og leit naumast til hægri eða
vinstri, en þegar hún valdi stíg-
inn slóraði hún, stanzaði við bak-
lóðirnar og skiptist á gamanyrð-
um við börnin, horfði vingjarn-
legum augum á kúta og kirnur,
sem húseigendur höfðu falið í
húsasundum og skotum, klapp-
aði hundunum á kjammann og
horfði aðdáunaraugum á blóm-
skrúðið, sem óx eftirlitslaust á
landamerkjum húseigendanna,
eins og náttúran hafði skilið við
þau.
í dag hikaði hún eins og alltaf
fyrrum á vegamótunum og íhug-
aði hvora leiðina skyldi velja, en
lagði svo upp inn á hið hátíðlega
aðalstræti. Hún uppgötvaði, er
hún var komin hálfa leið á póst-
húsið, að hún hálfgert hljóp við
fót ,enda þótt engin ástæða væri
til þess að flýta sér.
Ed Silvernail var að lesa sund-
ur póstinn. Hún horfði brosleit á
hann, spurningin lýsti í svip
hennar, en hún sagði ekki orð.
Þá tók hún eftir því, að Rósa stóð
á bak við mann sinn. Hún hélt á
sóp, en gerði sig ekkert líklega til
þess að nota hann til þess, sem
hanri var ætlaður.
„Góðan daginn, ungfrú Good-
bind,“ sagði hún.
„Góðan daginn.“
„Vinir yðar hafa ratað alla leið
heim að húsinu?“
„Já, það var í bezta lagi. Þeir
komust þangað klakklaust."
Rósá hélt áfrain að horfa á
hana eins og hún vildi toga upp-
lýsingarnar út úr henn'i með
augnátillitinu einu saman. Faith
greip ósjálfrátt í gluggakistuna
til þess að hafa stuðning af ein-
hverju í vörn gegn þessari
ágengu forvitni.
Ed ýtti tímaritshefti og verð-
lista yfir borðið til hennar. „Þetta
er allt og sumt í dag,“ sagði hann.
En áður en hún he'fði ráðrúm
til þéss að hvérfa méð blaða-
strangann út um dyrnar, bætti
hann við; „Þeir þurfa' líklega
ekki að. skrifa mei-f a úr því að
þeir eru komnir hingað sjálfir.“
„Nei, líklega ekki,“ sagði hún
hikandi.
„Aldrei vissi eg það, að þér
væruð ættaðar þaðan — frá New
York á eg við,“ sagði hann.
„Eg er það ekki. Hef aldrei
komið þangað," flýtti hún sér að
segja.
Konan hélt áfram að horfa
áfergjulega á hana. Sálin var
augsýnilega þyrst í fréttir, eins
og vegfaranda þyrstir á sólheit-
um degi. Andlitið var úr lagi
gengið af eintómri forvitni. Faith
sá vel, hvað henni leið og hugsaði
sem svo: Til hvers ætlast hún af
mér? Hvað gæti eg svo sem sagt
þessari konu? Til dæmis þetta:
Eg skal segja yður, frú Silver-
nail, eg kom hingað að Ármóti
vegna þess að mér þótti nafn
þorpsins aðlaðandi og lögfræð-
ingurinn í Lunadill, sem eg skipti
við, benti mér á, að hér gæti eg
fengið hús fyrir gott verð, það
verð, sem eg réði við og fæst hús'
komust í þann vferðflokk. Eg get
ekkert sagt yður um ætt mína
eða uþpruna af þeirri einföldu
ástæðu, að eg er næsta fáfróð um
hvort tveggja sjálf. Eg er óskil-
getin og eg hef ekki átt í neinum
ástarævintýrum, sem yður mundi
þykja nokkur fengur að heyra
ÍBÚÐ
mín við Þórunnarstræti 104
er til sölu. — Nánari upplýs-
ingar gefur undirritaður, á
sama stað.
íbúðin verður til sýnis að-
eins kl. 7—9 næstu kvöld.
Baldvin Ásgeirsson.
Snemmbær kýr
til sölu.
Haraldur Daviðsson,
Stóru-Hámundarst.
Herbergi
óskast á Oddeyri eða Norð-
ur-brekkunni.
Afgr. vísar á.
Stíilka
óskast til heimilisstarfa ca.
2 mánuði.
Upplýsingar í Norðurg. 19.
Lyklar
(2 á hring) töpuðust í síð-
ustu viku. Skilist vinsaml.
á afgreiðslu Dags.
Herbergi
til leigu í nýju húsi á Odd-
eyri.
Afgr. vísar á.
Kolaeldavél.
nýleg, til sölu.
Afgr. vísar á.
í BUÐ
eða einstök herbergi til
leigu.
Afgr. vísar á.
um. Eg hef nú skrifað bók og
selt handritið fyrir upphæð, sem
eg vona til guðs míns að dugi
mér til uppihalds þangað til eg
hef skrifað aðra. Þetta gæti hún
auðvitað sagt þeim, og þetta voru
hlutir, sem Rósu Silvernail, Ge-
org Hauer og aðra fýsti að vita,
en hún gat ekki fengið sig til að
ségja þeim þetta. Hún hafði aldr-
ei getað látið orð og upplýsingar
um sjálfa sig — jafnvel um hvers
dagslegustu hluti — falla til ó-
viðkomandi fólks. Þeir, sem ekki
voru vanir slíkri hlédrægni, litu
stundum á þetta sem hofmóð, eða
töldu það bera vott um, að líf
hennar hlyti að vera ákaflega
undarlega — jafnvel dularfullt.
Enginn — nema Amos — hafði
skilið það rétt, að þetta viðhorf
var henni eðlilegt og vottaði að-
eins heilbrigða hugsun og hreint
líferni.
(Framhald).
Innilegt þakklæti til allra, sem sýndu samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför
AÐALSTEINS SIGURÐSSONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Vandamenn.
Jarðarför móður okkar og tengdamóður,
HELGU GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
sem lézt 20. þ. m., fer fram frá heimili hennar, Myrká,
Hörgárdal, fimmtudaginn 1. nóvember kl. 2 eftir hádegi.
Þóra Júníusdótitr, Ármann Hansson.
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
SOFFÍU JÓNSDÓTTUR, Hóli.
Móðir og systkini.
Þingeyingum, og fjölmörgum öðrum vinum mín-
um nœr og fjær, sem heiðruðu mig á margvíslegan
liátt á fimnitugsafmœli mínu 30. f. m., sendi ég kcer-
ar þakkir og heztu árnaðaróskir. Heimsóknir, gjafir,
kveðjur og lilý handtök yljuðu mér um hjartarætur.
Ollum er ég lijartanlega þakldátur, en sérstaklega
vil ég hera fram þakkir til Þingeyinga fyrir stór-
höfðinglega rausn og til símastúlkna á Akureyri fyrir
ámœgjulega heimsókn og ágœta gjöf. Það er ósk mín
og von, að auðna gefi mér enn nokkur ceviáir, svo
að ég geti ehdurgoldið með einhoerju móti eitthvað
,af þeirri vinsemd, sem ég varð aðnjótandi á þessum
degi. Bið öllum vinum minum hlessunar.
SIGURÐUR L. VIGFÚSSON,
Fosslióli.
WKHKBWHKHKHKHKBKHKHKHKBKHKHKBKHKHKHKHWHKHKHKíSHÍbí
Öllum þeim, sem glöddu mig með heimsóknum,
gjöfum og skeytum á sjötugsafmœli mínu 11. þ. m.,
t fccri ég minar beztu þakkir. — Guð blessi ykliur öll.
JÓNAS STEFÁNSSON,
Gránufélagsgötu 19, Akureyri.
><$>®<$<$*$>$><S>$xS><S>G^><S><$*$*SxS><S«Sx$><S>4>&S>4><$*S*S><$*S>$*$><$>$*$<$><S»§>$*$<S>&Sx$^Q><S>Q
>$^$>$^$^$>$^$>$>$>$>$>$>$^$>$>$^$^§^$^$>$^$>$>$^$>$^$>$>$^$>$^>$^>$$>$>$>$>4
Hugheilar þakkir til allra þeirra mörgu, sem á marg-
an liátt sýndu mér vinsemd og hlýhug á sextugsafmceli
minu. — Guð blessi ykkur öll.
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Grimsstöðum, Glerárþorpi.
Nr. 38/1951.
TILKYNNING
Fjárhagsráð hefur ákveðið eftirfarandi hámarksverð
á brauðum í smásölu:
Án söluskatts: Með söluskatti:
Franskbrauð, 500 gr.
Heilhveitibrauð, 500 gi
Vínarbrauð, pr. stk. . .
Kringlur, pr. kg......
Tvíbökur, pr. kg......
kr. 2.47
kr. 2.47
kr. 0.68
kr. 7.23
kr. 11.01
kr. 2.55
kr. 2.55
kr. 0.70
kr. 7.45
kr. 11.35
Séu brauð bökuð með annari þyngd en að ofan grein-
ir, skulu þau verðlögð í hlutfalli við ofangreint verð.
Á þeim stöðum, sem brauðgerðir eru ekki starfandi,
má bæta sannanlegum flutningskostnaði við hámarks-
verðið.
Reykjavík, 17. okt. 1951.
V erðlagsskrif stof an