Dagur - 26.03.1952, Blaðsíða 10

10
DAGUR
Miðvikudaginn 26. marz 1952
Þorp í álögum
Saga eftir Jul'ia Trujtt Yeiini

26. DAGUR
(Framhald).
Mildin 'í svipnum hafði horfið
næsta skyndilega. Rödd hennar
varð hörð og bitur, og hún notaði
hana helzt til þess að læða skæt-
ingsorðum til hans. Hún var með
sífellt nöldur og sífelldar ásakanir
og allt þetta gerðist löngu áður en
hann kynntist Evu og áður en hann
var nokkuð farinn að ná sér eftir
vonbrigðin og undrunina, sem gift-
ingin hafði valdið honum.
Rödd Jónatans var dimm og
þreytuleg. „Við getum ekki verið
hér lengur, Eva, við verðum að
fara burt.“
Hún sneri sér hægt við og horfði
á hann. Og um leið og hún sá hann,
sá hún sjálfa sig. Þau voru bæði af
léttasta skeiði, eins og blóm á síð-
sumri. Henni vöknaði um augu, en
hún gat samt ekki varist brosi. —
Myndin af þeim báðum var lítið
eitt spaugileg. Þarna 'voru tvær
manneskjur á miðjum aldri, virðu-
legar og settlegar, að ræða í alvöru
að hlaupast á brott til þess að njót-
ast! Eva velti því fyrir sér í hug-
anum, hvort eldra fólk fórðáðíst
'syndina af meiri dugnaði en yngra
fóJkið vegna þess að það væri í
sjálfu sér fráhverfara henni eða
hvort það væri af því að syndin
gerði það hlægilegt.
Hún gekk nokkur skref í átt til
hans. „Jónatan....“, segði hún.
En hvernig átti hún að byrja? Hún !
vissi vel, að ef Jónatan var ákveð-
inn, mundi hún fara með honum,
hvort sem hún maldaði lengur eða
skemur í móinn nú. Eva hafði
aldrei kunnað þá list að segja nei
og standa við það.
En hann tók af henni orðið. „Við
erum orðin of gömul, Eva,“ sagði
hann. „Kannske hefðum við átt að
haga málum öðruvísi í upphafi, en
þó veit eg ekki hvernig."
„Nei. Það mundi ekki hafa
breytt neinu. Þótt við hefðum
tækifæri til þess að lifa það allt
aftur, held eg ekki að það mundi
breyta neinu.“ Hún þagnaði andar-
tak, en sagði svo (og hún þóttist
heyra á raddblænum að hún tryði
ekki sínum eigin orðum). „En við
getum beðið, Jónatan. Kannske
læknar tíminn þessi sár eins og
önnur.“
„Kannske", sagði hann um leið
og hann kyssti hana, fyrst lauslega,
léttilega, en svo heitar og fastar,
eins og hafði verið á fyrstu dögum
hinna löngu kynna.
Hann yfirgaf hana, gekk út úr
stofunni. Hún fylgdi honum ekki
til dyranna, eins og hún var vön.
En hún gekk út að bogagluggan-
um og beið þar unz hann kom í ljós
neðan við gluggann og hélt út á
strætið. Hún sá, að hann bar skaut-
ana í hendinni. Hann hlaut að hafa
tekið þá út úr skókassanum í for-
stofunni niðri. Þeir höfðu verið
geymdir þar árum saman. Ekkert
sýndi betur en þetta atvik, að þetta
vat endirinn.'
Ó, Jónatan, h'ugsaði Eva. Og áð-
ur en hann var horfinn sjónum,
voru augu hennar svo fúíl af tár-
uni, að hún sá ekkert lengur. Hún
stjeri frá glugganum og færði sig
innar í tóma stofuna.
Faith steig upp á gangstéttar-
hellurnar, sem gáfu til kynna að
komið væri á aðalgötu þorpsins.
Henni' Var órótt inn'anbrjósts og
hún horfði athugviltim augum allt í
kringum sig.
Það er rétt eins og eg haldi að
óvinur leynist í hverjum glugga,
hugsaði hún og ávítaði sjálfa sig
fyrir heimskuna. En við pabbi
þekktum marga bæi eins og þenn-
an, hélt hún éfram hugleiðingum
sínum, og aldrei áttum við neina
óvini þar. Eg skrifaði um fólk, sem
gæti. hafa búið í bæ eins og þess-
um,.en það fólk var ekki óvinveitt.
Eig er að verða eitthvað skrítin,
hugsaði hún. Ekkert hefur í raun-
inni breytzt. Ekkert.
Þar sem .aðajgatan.tieyg.ði pi5ur
að ánni, stóð brúnmálað hús, sneri
gafli að fljótinu. Stór messingplata
tilkynnti að þar væri grafari staðar
íns. Svartklædd kona kraup og var
að þvo útitröppurnaf. IJún rétti úr
sér þegar Faith nálgaðist, gekk |í
veg fyrir hana út á miðja r gang-
stéttina; setti hendúrnar’ á mjaðm-
irnár og hórfði hvasst á hanaý „Þú
þurftir endilega að skipta þér af
(ÍÍHBiíhallaði sér
að henni og. orðin komu í hásu
hvískri: „Hann hafði ekki hug-
myiid úm ríeitt. ög hann hefði aldr-
ei vitað neitt. Við mundum þá ekki
hafa verið allslaus, þegar ellin
kemur.“
Faith hórfði á bana, í þögulli
undrun. En konán hvárf af götunni
eins skyndilega og hún hafði kom-
ið þangað. Á næsta augnabliki
kraup hún aftur við að skúra
tröppur grafarans.
Faith stóð kyrr í sömu sporum.
Hvað var að? Hvað hafði gerzt?
En hún gat ekki borið þessar
spúmingar upp við neinn. Það var
til einskis að standa þar. Hún hélt
áfram göngunni.
Ekkert gat lengur kæft þá til-
finningu, að þegar hún gékk ínn í
bæinn, géngi hún á fund óvina
sinna, Jafnvel Amos virtist henni
vera úr hópi fjandmannanna. Hún
háfði forðast'hann nú um nokkurt
skéið, óg hún fánn, áð ef hún mætti
honum húj mundi hún líta á hann
sem ókunnan mann) og vináttan og
glaðværðiny 1 sem" þau höfðu átt
sameiginlega og notið sameigín-
lega, mundi eins ög fjarlægur
löngu liðinn draumur.
Nú var hún rétt að segja komin
að pósthúsinu. Þegar hún gekk fyr-
ir anddyri Saddlers veitingahúss,
sá hún konu staðnæmast skyndi-
lega og snúa að henni. Hún þekkti
Barnavagii,
vandaður, til sölu.
Else Snorrason,
Sími 1460.
Veiðistöng
Vönduð laxastöng, hjól og
líná, selst allt í einu. Tæki-
færisverð.
Afgr. vísar á.
Skemmtisamkoma
og dans
að Hótel KEA sunnudaginn
30. marz n. k.
Skemmtiatriði kl. 15.30 og
20.30.
Kantötukór Akureyrar.
Góðir útsæðiskassar
til sölu. — Lágt verð.
Rammagerð
Jóhanns Arnasonar,
Hafnarstræti 97.
íbúð til sölu
Vegna brottflutnings úr
bænum er til sölu lítil íbúð
í innbænum.
Afgr. vísar á.
Ljósbrún karlmannaföt
og FERMINGARKÁPA úr
gabardine til sölu. Tæki-
færisverð.
Fjölbreytt úrval a£ FATA-
EFNUM fyrirliggjandi.
Sigurður Guðmundsson,
klæðskeri,
Helgamagrastræti 26.
Fermingarföt
til sölu í
Fjólugötu S. Sími 1642.
hana — hún þekkti allt fólkið í Ár-
móti í sjón. — Hún hafði gengið
nógu oft fram hjá henni, séð hana
tilsýndar á götu, til þess að per-
sónuleiki hennar hafði aðskilið sig
frá fjöldanum. í huga Faith var
yndisþokki einkenni þessarar
konu. Hún var ekki ung lengur, en
þó voru hreyfingar hennar ungleg-
ar og fagrar og hún bar sig tígulega.
Andlitið, sem blasti við Faith,
var brosandi, en þó lýsti það til-
finningum, sem voru á miklu róti.
Það var eins og^ konan væri veik
eða a. m. k. mjög mikið niðri fyrir.
En brosið var kyrrt og það var ekki
óvingjarnlegt.
„Þér eruð Faith Goodþind?“
„Já.“
Faith beið. Það var engin óvild
í þessari rödd, heldur aðeins for-
vitni, kannske aðdáunarvottur? —
Röddin var mjúk og hljómfögur.
Lpksins sagði konan: „Mig lang-
aði til að sjá yður.“
' (Framhald).
Jarðarför móður okkar,
INGIGERÐAR ZÓPHONÍASDÓTTUR frá Skáldalæk,
sem andaðist að Kristneshæli þann 13. marz, fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju laugardaginn 29. marz og hefst kl. 1.30 e. h.
Soffía Árnadóttir.
Trausti Árnason. Stefán Árnason.
Hjörleifur Árnason. Zóphonías Árnason.
Þökkum innilega samúð og hluttekningu við andlát og jarð-
arför SIGURJÓNS RÖGNVALDSSONAR.
Fyrir mína.hönd og annarra vandamanna.
Anna Sigmundsdóttir.
Hjartans þakkir til ykkar allra, fjær og nœr, fyrir
| hlýjar ltveðjur og margs konar vinsemd mér sýnda á t
| 60 ára afmœli mínu. — Lifið heil.
Sigurlaug Sveinbjörnsdóttir.
1
Þurrkaðir ávextir
Rúsínur m. steimim og steinlausar
Rúsínur í pökkum
Sveskjur
Kúrennur
Þurrkuð epli
Aprikosur
Döðlur
Blandaðir ávextir
Kaupfélag Eyfirðinga
Nýlenduvörudeild og útibú.
L
Skógrækfarfélag Eyfirðinga
tekur á móti pöntunum á trjáplöntum eins og
að undanförnu.
Pantanir sendist til undirritaðs fyrir 15. apríl
næstkomandi.
Ármann Dalmannsson.
Sími 1464.
0
Garðeigendur!
Sel í vor, á venjulegum tíma, alls konar KÁL- "og
SUMARBLÓMA-PLÖNTUR, svo sem:
Hvitkál Rauðkál
Blómkál Toþpkál
Grœnkál Savoykál.
fremur:
Levköj Stjúpur
Morgunfrúr Nceturfjólur
Nemesiur Bellisa
Phlox Humal
Mimulus o. fl.
Kálið er allt í moldarpottum; er æskilegt að það sé
pantað í tírna.
Tekið á móti pöntunum í síma í Laugabrekku
(bæjarsími) alla daga til kl. 1 e. h. og frá kl. 6 e. h.
Hreiðar Eiríksson.