Dagur - 06.04.1982, Page 9

hafi ekki verið vísað frá heldur
hafi þeir fengið tækifæri til að
reyna og menn finna sig líka
fljótt í því sjálfir hvort þeim er
ætlaður söngur eða ekki. En svo
er einnig upp úr því lagt að menn
lesi nótur.
- Þarf ekki karlakór eins og
Geysir ávallt að vera að syngja
sömu lögin ár eftir ár, er eitt-
hvað samið afefni beinlínis fyrir
karlakóra?
„Pað má segja að það séu
mikið til þessi hefðbundnu
karlakóralög sem verið er að
flytja, en samt er alltaf verið að
taka eitthvað nýtt á dagskrá og
alltaf er eitthvað um það að
samin séu lög sem henta karla-
kórum til söngs og jafnvel samin
fyrir karlakóra, og svo eru tilót-
eljandi erlend lög. En takmark
Geysis hefur alltaf verið að flytja
vandað efni og söng og að mínu
mati hefur það tekist þótt seint
verði öllum gert til hæfis.“
- Hvernig gengur það fyrir
sig þegar þið takið nýtt lag til
æfinga hjá kórnum?
„Hver kórfélagi fær sitt nótna-
blað, og þótt allir lesi ekki nótur
geta þeir stuðst við þær. Þeir,
sem syngja sömu rödd, eru til að
byrja með út af fyrir sig og æfa
saman og þegar þessir hópar eru
komnir vel á veg er farið að æfa
lagið saman og síðan samæft þar
til allt er tilbúið. Við erum yfir-
leitt með fleiri en eitt lag í
æfingu, þannig að það er erfitt
að segja til um hvað það tekur
langan tíma að æfa hvert lag, en
yfir veturinn tökum við yfir 12-
15 lög og af því er jafnvel eitt-
hvað sem hefur verið á söngs-
kránni árið áður.“
- Er fjörugt félagslífí kór eins
og Geysi, komið þið saman til
þess að skemmta ykkur og þess
háttar?
„Það má segja að félagslífið í
svona hóp sé fjörugt. Við kom-
um saman tvisvar í viku til
æfinga að staðaldri og það að
mæta á æfingu er upplyfting út af
fyrir sig frá hinu daglega amstri.
Við komum saman nokkrum
sinnum á hverjum vetri til að
skemmta okkur og svo eru söng-
ferðalög sem eru mjög til að
stuðla að félagsstarfi í kórnum.
Þetta er svona það helsta.
Vegna breyttra aðstæðna í
þjóðfélaginu hefur fólk mögu-
leika á fjölbreyttari skemmtun-
um en áður var og karlakórsöng-
ur hefur e.t.v. orðið útundan.
En það má líta á karlakór sem
hljóðfæri og sé það hljóðfæri rétt
stillt og því stjórnað af kunnáttu
þá er það alltaf áheyrilegt hljóð-
færi,“ sagði Reynir Valtýsson að
lokum.
Reynir Valtýsson.
„Starfandi kórfélagar í dag
eru 39 og má segja að það sé
hæfilegt. Pó hefur reynst nokk-
uð erfitt að fá menn í kórinn,
sérstaklega yngri menn sem hafa
minni tíma aflögu, eins og gefur
að skilja. En þrátt fyrir allt þá
held ég að okkur hafi tekist
nokkuð vel að yngja kórinn upp
og hann er vel skipaður í dag.“
- Hvernig gengur það fyrir
sig ef nýr maður kemur til ykkar
og vill fá inngöngu í kórinn, ekki
stillir hann sér upp strax og byrj-
ar að syngja?
„Nei yfirleitt hlustar söng-
stjórinn á manninn og skipar
honum á þann stað í kórnum
sem hann á heima.“
- Er eitthvað um það að
mönnum hafí verið vísað frá
vegna þess að þeir hafí ekki get-
að sungið eins og vera ber?
„Yfirleitt og nær alltaf er það
þannig að ef menn hafa áhuga á
því að starfa í kór, þá eru það
menn sem hafa áhuga á söng og
hafa söngrödd. En ég held að
þeir sem hafa komið til prufu
„Rétt stilltur
karlakór er
áheyrilegasta
44
hljóðfærið
- spjallað við Reyni Valtýsson sem er
formaður Karlakórsins Geysis
„Þaö sem kórstarfið veitir
mér aðallega er hvíld, ég get
slappað af frá daglegum önn-
um og er í góðum félagsskap.
Þá hef ég að sjálfsögðu alltaf
haft gaman af söng,“ sagði
Reynir Valtýsson formaður
Karlakórsins Geysis á Akur-
eyri er við ræddum við hann,
en Geysismenn munu halda
upp á 60 ára afmæli kórsins í
lok þessa árs.
Kórinn var stofnaöur síðla árs
1922, og kom fyrst fram í des-
cmber það ár. Á þessu tíma-
mótaári í sögu kórsins fannst
okkur því tilvalið að spjalla
stuttlega við Reyni, formann
hans. Reynir hefur starfað í
kórnum síðan 1966, og er þetta
annað árið hans sem formaður.
„Ingimundur Árnason var
fyrsti stjórnandi kórsins og
stýrði honum alveg frá stofnun
hans fram til ársins 1955 að einu
ári undanskildu. Páttur hans í
sögu kórsins er því stór, en hann
var ekki einungis stjórnandi
heldur einnig leiðandi kraftur í
öllu starfi kórsins. Mun það
áreiðanlega fátítt að sami maður
sé svo lengi leiðandi afl í félags-
skap sem þessum. Aðrir söng-
stjórar hafa verið Árni Ingi-
mundarson, sonur Ingimundar
Árnasonar, sem stjórnaði í
nokkur ár, tékkinn Jan Kisa,
Philip Jenkins, Áskell Jónsson,
Sigurður Demens Franson og nú
er Ragnar Björnsson stjórn-
andi.“
Tóku upp plötu
í Hlíðarbæ
- Nú starfar Ragnar Björns-
son íReykjavík, skaparþað ekki
vandamál varðandi æfíngar?
„Það má segja að við höfum
átt í smá erfiðleikum með
stjórnanda. Ragnar hefur mætt
á nokkrar æfingar hjá okkur í
vetur og það má auðvitað segja
að það sé skammtímalausn að
hafa stjórnanda sem ekki er bú-
settur hér. En vonandi fæst betri
lausn á þessu máli áður en langt
um líður. Og það eru menn
innan kórsins sem hafa raddsett,
svo þetta hefur allt saman geng-
ið upp þrátt fyrir þessa erfið-
leika.
Við erum búnir að halda okk-
ar árlega samsöng nú í vor, en
við héldum tvenna samsöngva í
Akureyrarkirkju í byrjun mars.
Þá er ákveðið í tilefni þessara
merku tímamóta í sögu kórsins
að gefa út hljómplötu, og hefur
upptaka þegar farið fram. í
Hlíðarbæ. Við erum einnig með
það í huga að gefa út plötualbúm
með söng kórsins frá fyrri árum.
Það eru til eldri upptökur með
kórnum, bæði sem Ríkisútvarp-
ið á og fleiri, en allmörg ár eru
síðan Geysir hefur sungið inn á
plötu.
- Hvað olliþvíað platan ykk-
ar sem kemur út núna var tekin
upp í Hlíðarbæ?
„Sennilega er Akureyrar-
kirkja best fallin til upptöku af
húsum hér í bæ, en þar sem við
þurftum að nota helgi til upp-
töku, féll það ekki saman af
skiljanlegum ástæðum, við þann
tíma sem kirkjan er lánuð svo að
það var ekki í önnur hús að
venda. Upptakan í Hlíðarbæ
gekk ágætlega þótt vindur
gnauðaði á glugga smástund, en
það kom ekki að sök.“
- Hvað eru margir í kórnum í
dag?
8- DAGUR-6. apríi 1982
„Vissi ekki hvað transistor
var á þessum árum“
Þann 1. april árið 1957 stofnaði
Stefán Hallgrímsson, útvarps-
virki, fyrirtæki er hann nefndi
einfaldlega Radioviðgerðar-
stofu Stefáns Hallgrímssonar.
Þetta var í þá gömlu góðu daga
er transistorar voru óþekktir á
Akureyri og menn undu glaðir
við lampatæki. Sjómenn not-
uðu neistamæla til að mæla
sjávardýpi og veltu því stund-
um fyrir sér hvort það gæti ver-
ið að fiskur sæist líka í tækinu.
Þetta var líka í þá daga er Við-
tækjaverslun ríkisins hafði ein-
okun á sölu útvarpstækja á Ak-
ureyri og það tók Stefán dágóð-
an tíma að fá þeirri einokun
aflétt. Skömmu síðar komu
fyrstu transistorarnir, smárarn-
ir, til landsins.
Færir í flestan sjó
Síðan 1957 hefur mikið vatn
runnið til sjávar, fyrirtækið er
ekki lengur til húsa í Geislagötu 5,
það flutti út í Glerárgötu fyrir 16
árum og um leið var nafni fyrir-
tækisins breytt í Hljómver. Starfs-
mönnum hefur líka fjölgað í 12.
Þeir virðast vera færir í flestan
sjó, enda er fyrirtækið eitt af fáum
- ef ekki það eina í landinu - sem
getur og má auglýsa: „Alhliða raf-
eindaviðgerðir.“
„Ég lærði á sínum tíma í
Reykjavík, en ég er fæddur og
alinn upp á Akureyri. Eftir námið
vann ég í Reykjavík, en kom aftur
til Akureyrar aðallega vegna þess
að ég var hvattur til þess af for-
ráðamönnum Útgerðarfélags Ak-
ureyringa. Eftir heimkomuna
stofnaði ég mitt fyrirtæki. Nei, ég
vissi ekki einu sinni hvað transis-
tor var á þessum árum. Fyrsta
transistortækið, sem kom í versl-
unina hét TESLA, var tékkneskt.
Menn stóðu orðlausir þegar þeir
sáu þessi ósköp. Ég get sagt þér,
að það sem ég lærði í upphafi sé eg
ekki í dag, það er varla í umferð
lengur.
Það var á námsárum mínum
fyrir sunnan að ég fékk að vera
viðstaddur þegar einn fyrsti rad-
arinn var settur í skip, það mun
hafa verið björgunarskútan
Sæbjörg, sem var í eigu
Slysavarnarfélags íslands.
Það er óhætt að segja að tækn-
inni hafi fleygt fram í tækjabúnaði
íslenskra skipa frá því að þetta
Stefán og Jón Guðmundsson sem starfað hefur í Hljómveri í 18 ár.
Stefán (lengst t.v.) og starfsfólk hans
gerðist. í morgun yar ég t.d. að
leggja á ráðin með staðsetningu á
tæki um borð í Örvari, sem nú er
verið að smíða í Slippstöðinni.
Með þessu tæki geta skipsmenn
gert staðarákvörðun eftir gervi-
tungli.
Mikil samkeppni
„Við önnumst ekki eingöngu
viðgerðir og niðursetningu á tækj-
um í skip og báta. Hér seljum við
útvörp, hljómtæki, hljómplötur
og sjónvörp svo eitthvað sé nefnt.
Ég tel að það sé viss trygging
fyrir viðskiptavininn að bak við
verslunina sé viðgerðarþjónusta,
sem annast viðgerðir á þeim
merkjum er verslunin selur. Auk
þess tel ég að það fyrirtæki sem er
þannig upp byggt, tryggi við-
skiptavininum betri vöru - í okkar
tilfelli t.d. er það þannig að við
höfum ekki áhuga á að fá vöruna
aftur til viðgerðar. Eina leiðin til
að fyrirbyggja að slíkt komi fyrir,
er að selja góða vöru.
Hins vegar er það svo að fólk
hugsar ekki út í þetta er það fjár-
festir. Það er ekki fyrr en það er
búið að kaupa tækið og þau fara
að bila, að það reynir á viðgerðar-
þjónustuna. Oft fáum við t.d.
tæki sem keypt hefur verið ann-
arsstaðar, þau hafa bilað og við-
gerðarþjónusta ekki fyrir hendi.“
- „Flytjið þið sjálfir inn til
landsins?
„Já, og ætli Hljómver sé ekki
eina fyrirtækið á Akureyri sem
annast innflutning á útvörpum,
segulböndum og sjónvörpum,
auk ýmissa annarra rafeinda-
tækja. Aðrir sem selja slíkt á Ak-
ureyri og víðar fá sínar vörur frá
heildsölum í Reykjavík.“
- Er mikil samkeppni á þessu
sviði?
„Oft hefur það reynst okkur
erfitt að halda umboðunum vegna
þess að reykvísk innflutningsfyr-
irtæki hafa gert allt sem í þeirra
valdi hefur staðið til að ná af okk-
ur umboðunum. Þessi fyrirtæki
hafa skrifað út og haldið því fram
við framleiðandann að markaðs-
svæði Hljómvers sé allt of lítið, en
þeir hinir sömu hafa ekki látið
þess getið að þær vörur sem við
flytjum inn eru einnig seldar í
Reykjavík og raunar út um allt
land.
Bjagaðar myndir
„Þú spyrð um athyglisverð
tæki. Við erum t.d. núna með
sjónvarpstæki sem eru gerð fyrir
mörg kerfi, og ef við getum í
framtíðinni náð beinu gervi-
tunglasambandi, þá skiptir ekki
máli á hvaða kerfi verður sent út.
- Get ég keypt hjá þér mót-
tökutæki og svona sjónvarp og
horft á myndir frá gervitunglum?
„Ég hef orðið var við töluverð-
an misskilning í sambandi við
gervitunglasendingar. Fólk held-
ur að það geti náð myndum frá
þeim án mikillar fyrirhafnar. Til-
fellið er að einhver verður að
greiða afnotagjaldið, og sending-
arnar frá þéssum hnöttum eru
þannig að þú getur ekki numið
þær nema með sérstökum búnaði,
sem fæst hjá þeim sem sendir
myndirnar. Án þessa búnaðar
koma myndirnar bjagaðar á
skerminn í sjónvarpinu. Það er
sem sagt tómt mál að tala um að
taka beint myndir frá gervitungl-
um, án þess að greiða afnotagjald
til viðkomandi sjónvarpsstöðvar.
Hitt er svo aftur annað mál að
með aukinni samkeppni má búast
við beinum og óbjöguðum send-
ingum.
Við óskum Stefáni og hans
mönnum til hamingju með afmæli
fyrirtækisins.

6. apríl 1982 - DAGUR - 9