Dagur - 07.05.1982, Blaðsíða 5

B A R N AVA < i INIINN
Heiðdís Norðfjörð:
Öll þekkið þið hann krumma
eða Hrafninn eins og hann
heitir. Þið hafið oft séðhann,
ýmist á flugi eða sitjandi á
húsþökum, staurum eða
kirkjuturnum. En hvað vitið
þið um hann?
Hrafninn er fremur stór fugl,
svartur og gljáandi. Nefið
hans er stórt, vængirnir eru
langir og einnig stélið enda á
hann auðvelt með að leika
ýmsar Iistir á flugi. Hann er
staðfugl, það er að segja,
hann er hér allt árið. Sagnii
líru^A i
herma að hann verpi níu nótt-
um fyrir sumar, eða nálægf
sumarmálum, en það er þó
breytilegt eftir tíðinni.
Hrafninn er einkvænisfugl.
Hjónin halda tryggð hvort við
annað ævilangt. Hann er tal-
inn langlífur en nær sjaldan
háum aldri hér vegna ófriðar
af manna völdum.
Hann verpir oftast á kletta-
syllum í gljúfrabörmum, sjáv-
arhömrum eða á hraunnybb-
um eða borgum og stundum
meira að segja í kirkjuturn-
um. Hreiðrið er stór dyngja úr
kvistum og lurkum, sem oft er
skeytt með hvítum beinum,
skeljum og ýmsu sem hann
hefur hnuplað, þvi hann er
mjög glysgjarn og svolítið
þjófgefinn. Tekur það sem
hann á ekki. Að innan er
hreiðrið klætt stráum og ull.
Eggin eru oftast 4-5. Þau eru
fremur smá, grágræn með
dökkum dröfnum eða
blettum. Þau klekjast út á 24
dögum og þegar líður á klak-
tímann, liggur krumma-
mamma svo fast á, að
krumma-pabbi verður að færa
henni mat.
Þegar ungarnir koma úr
eggjunum eru þeir fremur
ófrýnilegir greyin og ákaflega
matgráðugir. Krummahjónin
hafa þá nóg að gera við að afla
þeim fæðu. Þau láta sér mjög
annt um börnin sín. Snemma í
júní, fara ungarnir að yfirgefa
hreiðrið og um sólstöður eða
Jónsmessu eru þeir orðnir
fleygir.
Fyrst í stað eru þeir með for-
eldrunum en sagt er, að þegar
þeir séu orðnir nægilega sjálf-
bjarga reki foreldrarnir þá í
burtu.
A veturna, þegar hart er í ári
dreifa hrafnarnir sér um
byggðir landsins og leita þá oft
á náðir okkar mannanna í
þeirri von að við gefum þeim
eitthvað ætilegt.
Hrafninn er auðtaminn og
getur orðið hændur að
mönnum. Hann er talinn
mjög vitur fugl og næmur og
getur jafnvel lært að segja
ýmis orð. Og hann er mesta
hermikráka, því að hann get-
ur hermt eftir allskonar
hljóðum, til dæmis röddum
annarra dýra. krummi getur
verið mesti prakkari og ráða-
góður með afbrigðum.
Huglausi krummi í
kirkj uturninum
í mörg ár hafa hrafnar gert sér
hreiður í turnum Akureyrar-
kirkju, og gera enn. Margir
hafa fylgst með þessum
hrafnafjölskyldum, sér til
mikillar ánægju.
Eitt sumarið horfðu menn á er
ungarnir yflrgáfu hreiðrið.
Þrír unganna voru flognir og
tylltu þeir sér hreyknir á nær-
liggjandi staura og þök og
görguðu mikið.
Krumma-mamma og pabbi
fylgdust montin með og einnig
nokkrir krumma-frændur og
frænkur.
En einn krumma-strákur var
þó eftir í hreiðrinu og horfði
skelfingaraugum út í þennan
stóra og viðsjárverða heim.
Hann var svo hræddur, að
hann þorði alls ekki að yfír-
gefa hreiðrið sitt mjúka og
hlýja.
Þar var hann svo öruggur.
AUir hinir krummarnir görg-
uðu eins og þeir ættu lífið að
leysa og hvöttu ungann til þess
að fljúga nú strax út.
Krumma-mamma og pabbi
voru alveg eyðilögð yfir þess-
um hugleysingja sem þau áttu
og voru meira að segja farin
að hugsa um að rífa utan af
honum hreiðrið, ef annað
dygði ekki.
Hvað annað gátu þau gert?
- Flýttu þér, flýttu þér,
fljúgðu, görguðu allir krumm-
arnir.
- Þetta er enginn vandi,
krunkaði krumma-mamma
allt annað en blíðlega. Hún
skildi ekkert í þessu hugleysi
hjá unganum hennar. -
Breiddu bara út vængina og
stökktu.
Litli vesalingurinn í hreiðrinu
gægðist upp fyrir brúnina.
Atti hann að þora?
Nei, þetta var svo ægilega
hátt, hann þorði alls ekki.
- Svona, komdu nú aulinn
þinn, krunkaði krumma-
pabbi og hoppaði óþolinmóð-
ur upp og niður á annarri turn-
spýrunni.
- Ef þú kemur ekki, færðu
ékkert að éta, gargaði
krumma-mamma.
Og þetta hreif. Krummaung-
inn, sem alltaf var sísvangur
gat ekki hugsað um annað en
að fá eitthvað í gogginn. Hann
var svo svangur að það gaul-
uðu í honum garnirnar.
Allt í einu fór hann upp á
hreiðurbarminn, breiddi út
kolsvörtu vængina sína, garg-
aði nokkrum sinnum og lét sig
síðan svífa út í loftið blátt.
Mikið fagnaðarkrunk kvað
við frá öllum hinum krumm-
unum og þeir menn, sem
fylgdust með af jörðu niðri,
þóttust þess fullvissir að
hrafnarnir væru að krunka
húrra, á hrafnamáli.
HN
í Barnavagninu þann 16. apríl, féll niður vegna mistaka teikning sem
Rósfríður Fjóla Þorvaldsdóttir hafði sent okkur. Hér birtum við þá
teikningu og biðjum Rósfríði afsökunar á mistökunum.
Kynnum traktora, heyvinnuvélar, vörubíla
og þungavinnuvélar
í nýjum og glæsilegum húsakynnum Véladeildar KEA viö Óseyri 2
Laugardag kl. 10-17 og sunnudag kl. 10-17 n
♦ VÉIADEIID KEA 101

7. jnaí 1982.^- DAGUR.-5