Dagur - 15.06.1982, Blaðsíða 7

....alltaf ákveðinn í að
verða kaupfélagsstjóri“
Rætt við Olaf
nýráðinn kaupfélagsstjóra á
Að Birkimel 10 á Sauðárkróki
býr Ólafur Friðriksson, ný-
ráðinn kaupfélagsstjóri á
staðnum, ásamt konu sinni,
Freyju Tryggvadóttur, og
börnum þeirra tveim. Þegar
tíðindamenn Dags voru á ferð
á Króknum í fyrri viku, heim-
sóttu þeir Ólaf, og forvitnuð-
ust nánar um hinn nýja kaup-
félagsstjóra.
Ungur
kaupfélagsstjóri
„Nákvæmlega tiltekið er ég
fæddur þann 5. júní 1953, að Asi
við Kópasker, og ólst þar upp
hjá foreldrum mínum. Strax og
maður var farinn að geta eitt-
hvað, var farið að vinna í kring
um kaupfélagið, við verslun og
almenn verkamannastörf. Þegar
barnaskóia lauk fór ég í ung-
lingaskóla að Lundi í Öxnar-
firði, en var síðan eitt ár í Reyk-
holtsskóla og lauk þaðan gagn-
fræðaprófi.
Um haustið ‘72 byrjaði ég í
Samvinnuskólanum og útskrif-
aðist þaðan vorið ‘74, en
skömmu áður hafði ég verið ráð-
inn kaupfélagsstjóri á Þórshöfn.
Þá hafði ég reyndar verið búinn
að fá skólavist í Englandi og var
þar við nám um sumarið. Síðan
kem ég heim og tek við kaup-
félagsstjórastöðunni á Þórshöfn
í október ‘74, þá 21 árs gamall.
Þegar ég á sínum tíma tók þá
ákvörðun að gerast kaupfélags-
stjóri, var mér gerð grein fyrir
því af mínum kennurum - sem
ég mat mikils - til dæmis Snorra
Þorsteinssyni sem þá var yfir-
kennari að Bifröst, að það væri
tvennt til. Annaðhvort tækist
manni vel upp og þá væri maður
ofan á, eða að maður kafsigldi
sig, og þá gæti tekið mörg ár að
vinna sig upp aftur.“
- Var þetta ekki nokkuð
mikið í einu, að taka próf í Sam-
vinnuskólanum og vera ráðinn
kaupfélagsstjóri á sama tíma?
„Þegar ég var strákur var ég
alltaf ákveðinn í að verða kaup-
félagsstjóri, og eins og ég nefndi
áðan, hafði ég starfað mjög
mikið við kaupfélagið og gjör-
þekkti kaupfélagsrekstur. En
hins vegar hafði ég aldrei unnið
bein stjórnunarstörf og þekkti til
dæmis lítið til bókhalds. Þegar
ég fór til Þórshafnar var í mér
nokkur kvíði en þó spenningur,
að takast á við þetta verkefni.
Maður var ungur og gárungarnir
voru að minnast á að ég væri
ekki nema rétt orðinn fjárráða.
En það kom mér eiginlega á
óvart hvað mér var tekið vel og
mér gekk ákaflega vel að lynda
við starfsfólkið. Ég hafði mjög
góða samstarfsmenn á skrifstofu
kaupfélagsins, sem hjálpuðu
mér að komast inn í hlutina.
Reksturinn á kaupfélaginu hafði
gengið heldur illa, en strax á
fyrsta árinu eftir að ég byrjaði,
tókst að rétta það verulega við.
Ég held að það hafi fyrst og
fremst verið því að þakka að
reynt var að koma reglu á hlut-
ina. Það er boðorð númer eitt,
að þar sem ekki er reglusemi er
rekstur ekki í lagi. Á Þórshöfn
var ég í tvö ár, og á seinna árinu
var reksturinn kominn í gott
lag.“
Heim á Kópasker
„Síðan gerist það að kaup-
félagsstjórastaðan á Kópaskeri
losnar. Ég hafði nátturulega
sterkar taugar til þess staðar,
auk þess sem kaupfélagið þar
var stærra að umfangi - þótt
verslunarsviðið væri minna, var
afurðasalan svo miklu stærri - og
það varð úr að ég réð mig þang-
að og byrjaði þar í ágúst ‘76. Nú,
ég þekkti hvern einasta mann,
þannig að það var tiltölulega létt
að taka þar við. Sumir höfðu
reyndar spáð því að það yrði
erfiðara fyrir mig að koma þang-
að vegna þess að ég væri heima-
maður, en ég varð á engan hátt
var við slíkt. Og ég held að það
sé nauðsynlegt, að áður en menn
taka við ábyrgðarstöðum, fari
þeir að heiman og sýni eitthvað
af sér annarsstaðar. Og á Kópa-
skeri var ég í sex ár, þangað til ég
lét þar af störfum núna í lok
maí.“
Nýtt
blóð
- Áttu ekki von á að það
verði erfiðara fyrir þig að byrja
hér, þar sem þú þekkir lítið til,
en á Kópaskeri?
„Auðvitað er alltaf kostur að
þekkja til, en það getur líka ver-
ið ókostur. I vissum tilfellum
getur verið mjög gott að komi
nýtt blóð - ég segi í vissum til-
fellum. Ég tel mig þekkja vel til
reksturs kaupfélaga, og rekstur-
inn hér er í sjálfu sér ekkert frá-
brugðinn þeim rekstri sem ég
hef verið að fást við, en hann er
miklu margþættari og um að ræða
mun stærri einingar. Auðvitað
fer mikill tími hjá mér í það að
setja mig inn í aðstæður og reyna
að kynnast þeim sem best. En
hin rekstrarlegu vandamál eru
yfirleitt hin sömu, hvort sem
kaupfélagið er lítið eða stórt. Og
þótt ég sé ekki búinn að vera hér
lengi, finn ég að ég hef mjög
trausta samstarfsmenn og það
hjálpar geysilega mikið og er
mikill styrkur.“
Stórhýsi
- Og hvað er framundan?
„Ég byrjaði á því að reyna að
átta mig svolítið á fjármálunum
- þau eru alltaf það erfiðasta í
rekstrinum. Nú, svo er ég búinn
að fara út í allar deildir kaup-
félagsins og útibú. Hef þannig
verið að skoða alla sterfsemina,
og ég get sagt þér að það tekur
þó nokkurn tíma.
En stærsta verkefni kaupfé-
lagsins í dag, er bygging aðal-
stöðvar, sem er þegar hafin.
Jarðhæð hússins er 3600 fer-
metrar, en ofan á koma tvær
hæðir sem hvor um sig er 700 fer-
metrar. Verslanir félagsins, sér-
staklega á Sauðárkróki, eru fyrir
lögnu búnir að sprengja utan af
sér starfsemina. Þegar um slík
þrengsli er að ræða skortir oft á
hagræðinguna - vörurnar sjást
ef til vill ekki, jafnvel þó að til
séu. En þegar þetta nýja hús
verður risið, skapast grundvöll-
ur til að leggja niður 4—5 verslan-
ir og færa á einn stað. Og þegar
til kemur verður þetta sennilega

Hin nýja bygging kaupfélagsins

Mynd: K.G.A.
Ólafur Friðriksson.
í flokki stærstu verslana utan
Reykjavíkursvæðisins. Við ger-
um okkur vonir um að hægt
verði að flytja inn í þetta hús
eftir um það bil ár.
í öðru lagi stendur til að
byggja í sumar fyrsta áfanga fóð-
urvöruhúss. Sú starfsemi hefur
einnig sprengt allt utan af sér.“
„Nýir vendir sópa
best“
„Ég er þeirrar skoðunar að
viss færanleiki í svona störfum sé
nauðsynlegur. Auðvitað mega
alls ekki verða of ör manna-
skipti, hvort sem um er að ræða
kaupfélagsstjórastöðu eða aðra
framkvæmdastjórastöðu. En
það er heldur ekki gott að menn
sitji lengi í sama starfi. Það er nú
einu sinni svo að nýir vendir
sópa best. Þegar menn eru búnir
að vera lengi í svona starfi er
hætt við að fari framhjá þeim
svona eitt og annað sem alÞs ekki
má fara framhjá þeim. Auðvitað
er þetta einstaklingsbundið,
sumir eru alltaf ferskir en aðrir
eru fljótir að staðna. Það er ef til
vill ein af ástæðunum fyrir því að
égfór hingað, að égvildi sjáhvar
ég stæði. Og það er engin laun-
ung, að í mér er viss metnaður,
og ég segi það alveg hiklaust að
sá maður sem ekki hefur neinn
metnað kemst ekkert áfram.“
Erfítt fyrir
fjölskylduna
- Nú ert þú með fjölskyldu,
var ekki erfitt fyrir ykkur að rífa
ykkur upp og flytja hingað?
„Jú, það var mjög erfitt. Um
leið og við komum á Kópasker
fórum við að byggja okkar eigin
íbúðarhús og vorum flutt í það
fyrir fjórum árum. Við unnum
mikið í því sjálf og höfum þann-
ig gert það að miklu leyti eftir
eigin höfði - og manni finnst nú
einhvernveginn að maður eigi
miklu meira í hlutunum þegar
maður hefur gert þá sjálfur. Auk
þess eiga foreldrar mínir heima
á Kópaskeri, og fyrir börnin, til
dæmis, er alltaf gott að geta
heimsótt afa og ömmu. Þetta er
auðvitað mjög erfitt fyrir þau,
svona fyrst í stað.
Maður varð fyrst og fremst að
gera þá ákvörðun, að flytja
hingað, upp við sjálfan sig og
fjölskylduna. Ogþóttfjölmargir
kollegar mínir og vinir hafi hvatt
mig til að takast á við þetta verk-
efni, hlaut auðvitað endanleg
ákvörðun og uppgjörið að vera
við sjálfan sig og fjölskylduna.“
Bjartsýnn
- Og hvernig lýst þér svo á
Krókinn?
„Ákaflega vel. Það liggur ljóst
fyrir að ekki þarf að kvíða verk-
efnaskorti. Hér hefur átt sér stað
gríðarlega mikil uppbygging síð-
ustu ár, og sú ákvörðun ríkis-
stjórnarinnar að reisa hér stein-
ullarverksmiðju kemur til með
að skapa mörg ný atvinnufyrir-
tæki. Þannig að ég get ekki ann-
að en verið bjartsýnn á framtíð-
ina.“
6 - DAGUR -15. júní 1982
Ef þú lítur inn hjá okkur, sérðu margt á ótrúlega
góðu verði í öllum deildum Vöruhússins, en til þess að
telja það allt upp, yrðum við að leggja undir okkur allt
blaðið, svo að við stiklum aðeins á stóru.
Snyrtingin
tekst vel
og veitir konunni vellíðan með
snyrtivörum frá okkur
Biodroga - Sans Soucis - Revlon
Bjóðum einnig úrval af slæðum,
hárböndum, hálsmen, eyrnalokka,
armbönd og nælur.
Snyrtivörudeild.
HAFNARSTR. 91-95 - AKUREYRI - SÍMI (96)21400
15. júní 1982- DAGUR-7