Dagur - 27.05.1983, Blaðsíða 7

skin og skúrir í þessu starfí sem öðrum en hvort dökku hliðamar verða jafndökkar og ljósmyndarinn hefur dregið upp á myndinni hægra megin hér að ofan er
mæða verulega á eiginmannimun ‘ ‘
flytja norður og Húsavík varð
fyrir valinu. Ég hafði áhuga á
frekara námi og fékk vinnu á
Sjúkrahúsinu, samfara námi á
viðskiptabraut við Gagnfræða-
skóla Húsavikur. Þorvaldur setti
á fót fyrirtækið Víkurbarðann,
sem er hjólbarðaverkstæði. Ekki
má heldur gleyma börnunum.
Hér una þau sér vel enda hefur
Húsavík upp á að bjóða stórkost-
lega möguleika til útivistar fyrir
börn allan ársins hring og ágæta
möguleika til náms.“
0 Ég hef aldrei
verið flokksbundin
Og nú ertu orðin þingmaður.
Hefurðu haft afskipti af pólitík
áður?
„Já, nú er ég orðin þing-
maður.“ Kolbrún verður eins og
annars hugar örlitla stund.
Kannski að hún finni fyrir
ábyrgðartilfinningunni sem allir
þingmenn hljóta að vera með.
Hún sýpur duglega úr kaffiboll-
anum og heldur svo áfram.
„Pó ég hafi starfað töluvert að
félagsmálum hef ég aldrei verið
flokksbundin. En áhugi minn á
þjóðmálum hefur alltaf verið
fyrir hendi. Mínar fyrstu minn-
ingar um þjóðmálaumræður og
pólitík almennt eru frá því ég var
stelpa á Skagaströnd. Þá var
Björn á Löngumýri í framboði
fyrir Framsókn, en hann kom oft
heim til foreldra minna til að
viðra stefnu flokksins og kynna
sín baráttumál. Ekki gekk hon-
um nú að snúa foreldrum mínum
í pólitíkinni, enda voru þau bæði
flokksbundin í Sjálfstæðis-
flokknum. Trúlega hefur það
ekki verið tilgangur hans með
þessum heimsóknum í það hús.
Hann var bara eins og hver annar
gestur sem heilsaði upp á kunn
ingjana. Enda var hann auðfúsu-
gestur á heimilinu þótt áhugi
pabba og mömmu væri ef til vill
ekki sérlega mikill á hinni póli-
tísku umræðu Björns. Það kom
líka fyrir þegar búið var að bera
fram kaffi og kökur fyrir gestinn
að enginn varð eftir í eldhúsinu
til að taka þátt í pólitísku umræð-
unni, nema frambjóðandinn og
ég. Það var alltaf gaman að fá
Bjöm á Löngumýri í heimsókn,
enda er hann ógleymanleg pers-
óna.“
Fyrsta konan
úr þessu kjördæmi
sem kjörin er á þing
Nú eru störf Alþingis ekki hafin
en ert þú búin að skoða þennan
væntanlega vinnustað þinn?
„Já, ég er búin að vera í
Reykjavík í hálfan mánuð og hef
skoðað þinghúsið undir leiðsögn
góðra manna. Ég hef fengið skrif
stofu á efstu hæð í Þórshamri
sem bætir mjög starfsaðstöðu
mína sem utanbæjarþingmanns.
Þrátt fyrir að ég komi til með að
sitja á Alþingi ætla ég að eiga
mitt heimili fyrir norðan og mér
er tjáð að ég sé fyrsta konan sem
sest á Alþingi úr dreifbýlinu og
flytur ekki til Reykjavíkur, auk
þess að vera fyrsta konan úr
þessu kjördæmi sem kjörin er á
þing.“
„Verður ekki erfitt fyrir
þriggja barna móður búsetta úti
á landi að sitja á Alþingi?
„Jú, vissulega verður þetta
veruleg röskun á okkar högum.
En sem betur fer tekur ekki lang-
an tíma að fljúga norður. Ég geri
mér vonir um að komast norður
eigi sjaldnar en um aðra hverja
helgi meðan þing starfar. Það er
því enginn vafi á því að heimilis-
haldið mun mæða verulega á eig-
inmanninum. En ég hef stundum
verið að velta þeirri spurningu
fyrir mér, hver hefði spurt mig
þessarar spurningar hefði það
verið maðurinn minn sem kjör-
inn var á þing? En að sjálfsögðu
væri þetta ógerningur án stuðn-
ings frá fjölskyldunni.“
£ Alþingismenn
eru ósköp
venjulegt fólk
Breytist fólk eitthvað við það að
verða allt í einu aiþingismenn?
„Það held ég alls ekki, allavega
hef ég ekki orðið vör við neina
breytingu á mér. Ég held að eng-
inn alþingismaður telji sér trú um
að hann sé eitthvað merkilegri
persóna en annað fólk. Þeir eru
ósköp venjulegt fólk og ég er
ekki í nokkrum vafa að þeir vilja
láta líta á sig sem venjulegt fólk.“
- Eitthvað að lokum?
„Að lokum vii ég þakka öllum
sem unnu að framboðsmálum
Bandalags jafnaðarmanna í
þessu kjördæmi. Ég vil þakka
þeim fyrir gott samstarf sem án
efa á langa framtíð fyrir sér því
þetta fólk er mér traustur bak-
grunnur. Einnig vil ég þakka öll-
um þeim sem veittu listanum
stuðning."
/
Myndir: Einar Oiafsson
27. maí 1983 - DAGUR - 7