Dagur - 03.10.1983, Blaðsíða 2

„Mér líkar vel ef
nóg e r að gera“
— Birgir Marinósson i Viðtaii-Dags-ins
Starfsmenn Sambandsins á
Akureyri eru um 750 talsins.
Birgir Marinósson er starfs-
mannastjóri og hefur því í
mörg horn að líta. Á meðan
tíðindamaður Dags átti við
hann Viðtal Dagsins, tók Birg-
ir tólið af símanum og lagði
það á borðið - „annars er eng-
inn friður,“ útskýrði hann. Og
á þeim stutta tíma sem við
röbbuðum saman var oftar en
einu sinni bankað uppá. Það
var komin biðröð þegar ég fór.
Birgir er 43 ára, fæddur að
Engihlíð á Árskógsströnd sonur
Marinós Þorsteinssonar bónda og
oddvita og Ingibjargar Einars-
dóttur ljósmóður. „Maður var í
almennum störfum til sjávar og
sveita fram til tvítugs. Síðan var
það burtfararpróf frá Héraðs-
skólanum á Laugum ’59 og þaðan
fór ég í Bifröst og lauk þaðan
prófi ’61segir Birgir. „Ég er frá
miklu samvinnuheimili, pabbi
var lengi fulltrúi á aðalfundi
Kaupfélagsins og í þess háttar
störfum. Nú, eftir próf úr Bifröst
fór ég hingað norður á Akureyri
og vann til ’65 á skrifstofu Gefj-
unar. Svo fór ég að búa, var í
Engihlíð í tvö ár og var kennari
á Arskógi um leið. Síðan fór svo
að kennslan vatt upp á sig og ég
var á endanum farinn að sinna
henni eingöngu og var við það í 7
ár á Árskógi og hélt svo til Akur-
eyrar þar sem ég var við kennslu
í Glerárskóla og síðan Oddeyrar-
skóla á árunum ’73 til '11, þegar
ég réðst í starf starfsmannastjóra
hér. Og er í leiðinni nokkurs
konar félagsmálafulltrúi."
- Þetta er mannmargur vinnu-
staður, er ekki í mörg horn að
líta?
„Jú, það er alveg ljóst. Þetta er
ansi erilsamt, við sjáum um
launagreiðslur, mannaráðningar
og samninga - auk þess ýmsa
persónulega fyrirgreiðslu sem
kemur til. Svo er maður að fást
við eitt og annað félagsmálastarf
þessu tengt, það er varla að
maður fái frí um helgar. Það ligg-
ur við að í þau fáu skipti sem ég
Mæður í Innbænum höfðu sam-
band við blaðið:
Vegna þeirrar umferðarviku sem
nýlokið er viljum við beina
þeim tilmælum til forráðamanna
í umferðarmálum bæjarins að
þeir geri eitthvað til að tryggja
öryggi barnanna úr Innbænum
sem þurfa að sækja skóla í
Barnaskóla Akureyrar.
kem heim, þakki konan mín mér
fyrir innlitið."
- Ertu ekkert orðinn þreyttur
á þessu starfi?
„Neinei. Mér líkar vel ef nóg
er að gera. Það er margt
skemmtilegt að gerast hér, starfs-
mannafélagið er mjög virkt og
það hafa skapast góð tengsl milli
starfsmanna - betri en víða ann-
ars staðar. Útihátíðin sem var
haldin í tilefni afmælis Iðnaðar-
deildarinnar sýnir vel hve virkt
félagið er, þar voru 200 manns í
sjálfboðavinnu, hver með sitt
Börnin fara nú velflest upp
Spítalastíginn þar sem engin
gangstétt er og engin gangbraut.
Spítalastígurinn er kannski fær
nú en í vetur er þar algerlega
ófært fyrir börn.
Eina gangstéttin á leið barn-
anna í skólann er við Lystigarð-
inn og það sem við leggjum til er
ákveðna verk og allir skiluðu
sínu verki með prýði.“
- Þegar ég heyri nafnið Birgir
Marinósson, dettur mér fyrst í
hug maður með gítar, ertu enn
að fást við tónlist?
„Jájá, og þá sérstaklega í sam-
bandi við skemmtanahald hér á
verksmiðjunum. Ég hef verið
með gítarnámskeið hérna á veg-
um starfsmannafélagins og
nokkrir nemendanna hafa endað
uppi á sviði og spilað undir al-
mennum söng hér á skemmtun-
að fá a.m.k. gangbraut yfir
Hrafnagilsstrætið og eins mætti
setja gangstétt á Spítalastíginn.
Þessi ipál horfa ekki betur við
þeim börnum sem fara með
strætisvagni áleiðis til skólans
Furðulega afgreiðslu hefir hið
svokallaða leiktækjasalamál hlot-
ið hjá bæjaryfirvöldum. Það virð-
ist liggja í augum uppi, að æski-
legast væri að æskulýðsráð fengi
rekstur þessara leiktækja í sínar
hendur.
Við vitum vel að börnin okkar
koma til með að eyða umtals-
verðum fjárhæðum í þessi leik-
tæki í framtíðinni. Og heldur
vildi ég vita af þessum peningum
í höndum æskulýðsráðs, sem síð-
an notaði þá aftur á ýmsan hátt í
þágu barna og unglinga bæjarins,
heldur en að þeir fari í að auðga
þá einstaklinga sem koma til með
að fá leyfi til reksturs slíkra leik-
tækja.
Og að halda því fram, eins og
einn bæjarfulltrúi gerir að æsku-
lýðsráð hafi ekki fjárhagslegt bol-
magn til starfrækslu leiktækja-
um. Maður er auðvitað alltaf
annað slagið að setja saman ljóð
og lög, það fer svo eftir því hvað
ég er duglegur að koma því á
framfæri, hvort það fer lengra.
Það er alltaf gaman að dunda
svona fyrir sjálfan sig.“
- Þannig að þú ert allur í fé-
lagsmálunum.
„Já, ég er fastur í þeim, má
segja. Frá því ég komst af ung-
lingsárunum hef ég verið í ung-
mennafélagi, íþróttafélagi og
starfsmannafélagi. Ég er alltaf í
félögum."
því þeim er hent út nálægt hita-
veitunni og verða síðan að ganga
það sem eftir er. Það er lágmark
að þessi börn séu keyrð í skólann
til jafns við önnur hér í bæ sem
langt þurfa að sækja.
sala. Heldur blessaður maðurinn
að slíkir salir séu reknir með fjár-
magni úr vasa eigendanna. Nei,
þvert á móti. Þeir mala eigendum
sínum gull, sem kallað er. Væri
ekki eðlilegra að æskulýðsráð
fjármagnaði sína starfsemi í
gegnum slíka leiktækjasali. Pen-
ingarnir til þess verða sóttir í vasa
okkar foreldranna hvort sem er.
Gaman væri að heyra álit sem
flestra bæjarbúa á þessu máli. Að
minnsta kosti þeirra sem ekki
bíða í ofvæni eftir því að geta far-
ið að græða á unglingunum.
P.S. Ég hefi ekki mikið fylgst
með afgreiðslu mála í bæjarráði
og bæjarstjórn. Ætli það sé
algengt, að bæjarfulltrúar muni
ekki í dag, hvað þeir töldu rétt
vera í gær?
Árni Valur Viggósson.
Birgir Marinósson: „Það liggur við að í þau fáu skipti sem ég kem heim, þakki konan mín mér fyrir innlitið.“
Mynd: KGA.
Öryggi barnanna úr Innbænum
Um leiktækjasali
2 - DAGUR - 3. október 1983