Dagur - 09.11.1983, Blaðsíða 12

Vélsleðamenn valda
tjóni á trjáplöntum
„Á undanförnum árum hafa
nokkrar skemmdir orðið á
ungplöntum víða í Eyjafirði
vegna vélsleðaumferðar,“
sagði Tómas Ingi Olrich,
formaður Skógræktarfélags
Eyfirðinga, í samtali við Dag.
Að undanförnu hafa blaðinu
borist nokkra kvartanir frá
skógræktarmönnum, sem telja
að vélsleðamenn hafl valdið
„Útivinna er öll búin og ekki
neitt að gera hjá okkur,“ segir
Óskar Pálmason, en hann er
einn af eigendum Tréverks hf.
á Dalvík, en það fyrirtæki hef-
ur þurft að segja upp starfs-
mönnum að undanförnu vegna
verkefnaskorts.
„Við vorum 14 sem unnum
hjá fyrirtækinu í sumar. t>ar af
voru þrír skólastrákar sem hættu
í haust, en við urðum svo að
segja upp 5 smiðum um síðustu
miklum skemmdum á trjá-
plöntum.
„Tvennu er um að kenna,“
sagði Tómás Á fyrsta lagierueins
til fimm ára gamlar skógarplönt-
ur lítt sýnilegar og er þá oft ekið
um skógræktarland í þeirri trú að
þar vaxi ekki tré. í öðru lagi virð-
ist vélsleðamönnum ekki ljóst að
akstur á hvers kyns vélknúnum
tækjum um ræktað land er háður
leyfi landeiganda.
mánaðamót og nú erum við bara
eftir eigendurnir," sagði Óskar.
Óskar sagði að þetta sýndi
hvernig ástandið væri almennt í
byggingarvinnu á Dalvík. „Við
sjáum ekkert framundan nema
smáverkefni en það er ekkert á
þeim að byggja. Ég er búinn að
vera í þessu síðan 1965 og þetta
er versta ástand sem ég man eftir.
Byggingaframkvæmdir hér á
Dalvík voru með minnsta móti í
sumar, og lítið sem var lokið við
Þar sem nú er verið að stofna
til skóga á jörðum bænda víðs
vegar um Éyjafjörð og miklir
fjármunir eru í húfi, er rétt að
vekja athygli vélsleðaeigenda og
notenda slíkra tækja á því mikla
tjóni sem þeir geta valdið með
akstri um skógræktarlönd. Mikils
er vert að hér ríki skilningur á
málefnum landeigenda til þess að
forðast megi árekstra milli þeirra
þannig að það gæfi innivinnu í
vetur. Við verðum bara að sjá til
hvert framhaldið verður, en við
reynum að þrauka,“ sagði Óskar.
„Tréverk hf. þetta stóra fyrir-
tæki er með um helming starfandi
smiða á Dalvík og síðan eru
smiðir sem starfa saman tveir og
þrír. Þessir menn hafa tjáð mér
að þeir hafi eitthvað að gera
næstu daga og hugsanlega vikur
en síðan sjá þeir ekkert framund-
an,“ sagði Guðmundur Ómar
annars vegar og áhugamanna um
vélsleðakastur hins vegar. Slíkir
árekstrar geta leitt til þess að haf-
in verði barátta fyrir því að leyfi
til notkunar vélsleða verði veru-
lega þrengd, eða inntlutningur
takmarkaður. Má því segja að
það sé beggja hagur að full tillits-
semi verði sýnd þannig að hvor
aðili fyrir sig geti stundað sína
iðju vandræðalaust. “
Guðmundsson formaður Tré-
smiðafélags Akureyrar sem hefur
fylgst náið með ástandinu á
Dalvík.
„Þótt atvinnuástandið sé mjög
slæmt hér á Akureyri hjá smiðum
þá finnst mér að það sé mun
verra úti á Dalvík,“ sagði Guð-
mundur Ómar. „Þessir menn
hafa komist í fisk fram að þessu
ef ekki hefur verið hægt að fá
vinnu við smíðar en ég held að
það sé borin von í dag.“
Eiríkur Sveinsson
Heymar og tal-
meinastöð Islands:
Útibúá
Akureyri?
„Það má segja að þetta mál sé
■ deiglunni en það hefur ekkert
verið ákveðið ennþá,“ sagði
Eiríkur Sveinsson læknir er við
spurðum hann hvort til stæði
að opna á Akureyri útibú frá
„Heyrnar og talmeinastöð
Islands“.
Samkvæmt lögum hefur
„Heyrnar og talmeinastöð
íslands“ heimild til að setja upp
útibú út um landið eftir því sem
þörf er talin á og það er áhugi
fyrir því. Akureyri er fyrsti
staðurinn sem til greina kemur í
því sambandi og það hafa verið í
gangi umræður um þetta mál.
Reyndar hefur verið starfandi
hér óformlegt útibú. Kiwanis-
klúbburinn í bænum gaf heyrn-
armælingaklefa 1977 eða 1978 til
heilsuverndarstöðvarinnar og
þetta hefur setið í sama farinu
síðan. Rekstur þess klefa og
heyrnarmælinga hér er þó ekki á
vegum „Heyrnar og talmeina-
stöðvar íslands" að öðru leyti en
því að þeir greiða laun eins
starfsmanns af þremur við stöð-
ina.
Það er ekki nokkur vafi á því
að það er mikil þörf á að fá hing-
að útibú frá „Heyrnar og tal-
meinastöðinni". Áhuginn er fyrir
hendi en þettta byggist auðvitað
á því að fá til þess fjármagn. Nú
er laust húsnæði í kjallara sjúkra-
hússins og það er vilji sjúkrahús. -
stjórnar og þeirra sem þar starfa
að þessi stöð verði sett þar upp.
„Vá, kemur myndin í Degi, það er uppáhaldsblaðið okkar“ sögðu þessir glaðbeittu
strákar, sem voru í óða önn að hlaða sér þrefalt virki í gærkvöld. Ljósm. GS.
Uppsagnir trésmiða á Dalvík:
„Ekkert að gera“
Veður
„Það lítur vel út með veður
hjá ykkur þama fyrir norðan
næstu daga,“ sagði veður-
fræðingur á Veðurstofu ís-
lands í morgun.
Það er orðið sæmilega
hlýtt hjá ykkur, 2 stig kl. 6 í
morgun. Það verður vestan
og suðvestanátt í dag og á
morgun og ég reikna ekki
með að úrkoma nái til
ykkar. Það verður sennilega
þurrt og þetta veður ætti að
haldast lítið breytt alveg
fram á sunnudag.“
• Andstæðing-
ar óttast
og fagna
Sjálfstæöismenn viröast
flestir hinir ánægðustu með
nýja formanninn sinn, enda
hinn frambærilegasti maður
í anda fjölmiðlaformannsins
sem Styrmir á Mogganum tal-
aði um. Andstæðingar ýmist
óttast þennan nýja röska
formann og óttast um sinn
hag, eða gleðjast og fagna
með sjálfstæðismönnum, en
á öðrum forsendum en þeir.
Sumir telja nefnilega að Þor-
stefnn sé þvílíkur hægri
maður að tilkoma hans í
formannsembættið í Sjálf-
stæðisflokknum muni væn-
leg til að hreinsa línurnar í
stjórnmálunum. Sjálfstæðis-
flokkurinn hætti miðjusæknl
sinni og kratisma og verði
aftur alvöruflokkur á hægri
kanti stjórnmálanna. Svo er
bara að bíða og sjá.
# Landsbyggð-
in fyrir bí
Ekki eru þó allir sjálfstæð-
ismenn ánægðir með úrslitin
á landsfundinum og á það
helst við um landsbyggða-
mennina. Það fór nefnilega
svo að aðeins þrír að 17 full-
trúum sem kosnir voru í míð-
stjórn voru utan höfuðborg-
arsvæðisins, þeir Matthías
Bjarnason og Elnar Guð-
finnsson, vestfirðingar. Því
hefur oft verið haldið fram að
djúp gjá væri staðfest milli
annars vegar Reykjavíkur-
íhaldsins og hins vegar
sumra stuðningsmanna og
forystumanna flokksins á
landsbyggðinni. Þessi niður-
staða er ekki vænleg til að
brúa það bil. Hvað finnst
mönnum til dæmis um það
að Norðlendingar skull eng-
an fulltrúa eiga í miðstjórn
Sjálfstæðisflokksins?
# Loksins var
hljóðið í lagi
Hvað svo sem segja má um
sjónvarpsleikritið íslenska,
sem sýnt var sl. sunnudags-
kvöld, þá var eitt í það
minnsta alveg á hreinu:
Myndatakan og hljóðupptak-
an voru með því allra besta
sem sést hefur í íslenskum
kvikmyndum og reyndar
tæknivinnan öll. Það var
skemmtileg tilbreyting að
heyra allt það sem leikendur
létu sér um munn fara en
hljóðið hefur verið mikið
vandamál í fslenskri kvik-
myndagerð. Það er svo annar
handleggur hvað mönnum
fannst um verkið sjálft og
frammistöðu leikaranna. Þó
má segja að leikritið var á
stundum bráðhlægllegt og
Erlingur Gíslason stóð sig
frábærlega.