Dagur - 26.11.1984, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 26. nóvember 1984
Hvernig líst þér á
hugmyndir að nýju
bíói á Akureyri?
Þarna komstu við auman blett,
ég er formaður hússtjórnar
Borgarbíós og hefði helst vilj-
að að þessar hugmyndir kæmu
úr okkar röðum. En ég hlýt að
fagna samkeppni og vonandi
verður hún til góðs.
Níels Halldórsson:
Pær hljóta að vera af hinu
góða. Eg sofna alltaf við sjón-
varpið en ef ég gæti farið í gott
bíó þá myndi ég ekki sofna.
Rósberg Óttarsson:
Mjög vel.
Friðbjörn Benediktsson:
Mjög vel, Borgarbíó hefur ver-
ið hræðilegt.
Kjartan Þorbjörnsson:
Æðislega vel, Borgarbíó sýnir
ekki nógu góðar myndir.
- Það er frumskilyrði að hafa
auga fyrir því hvar rjúpan
heldur sig. Þetta kemur með
æfingunni en eins hafa sumir
veiðimenn þetta í sér. Menn
verða að fylgjast með snjólag-
inu og svo er það ekki minna
atriði að vera góð skytta og
geta skotið fugl á flugi. Það er
ekki nóg að finna rjúpuna en
geta ekki náð henni.
Það er Kristján Jóhannesson,
bifvélavirki á Akureyri og skot-
veiðimaður sem hefur orðið.
Kristján vakti mikla athygli í
fyrra fyrir frækilega frammistöðu
á rjúpnaslóð og fáir menn hafa
skotið fleiri rjúpur í einni ferð
eða á einum vetri en einmitt
Kristján í fyrra. Þegar upp var
staðið hafði Kristján skotið um
500 rjúpur og mest hafði hann
um 80 stykki á einum degi.
- Það má segja að höfuðreglan
sé sú að rjúpan fylgi snjóröndinni
en ef mikill snjór er þá verða
menn að grípa til annarra ráða.
Ég hef t.d. orðið var við að ef
það er mikið af lausum snjó þá er
rjúpuna oftast að finna mjög neð-
arlega en ef snjórinn er blautur
þá er eins líklegt að hún hafi flog-
ið upp á reginfjöll, þrátt fyrir að
þar sé landlaust með öllu.
- Hvað með úthaldið?
- Menn verða að vera þraut-
seigir og harðir af sér og þeir
mega aldrei gefast upp. Eg hef
oft gengið í heilan dag án þess að
fá rjúpu en síðan náð fjölmörg-
um rjúpum undir kvöldið í ljósa-
skiptunum. Það er besti tíminn.
- Verða menn að æfa sig í
Gangandi vegfarandi skrifar:
Til hvers eru gangstéttir? Til
hvers eru götur? Og síðast en
ekki síst, til hvers eru bílastæðin?
Ég var á leið heim úr vinnu
þann 22.11. og klukkan var 16.
Leið mín lá um Glerárgötuna og
sá ég ekki betur en að bifreiðin
A-9640 væri þar stödd á gang-
stéttinni. Þurfti ég að víkja út á
götu til þess að komast leiðar
minnar. Ég veit ekki betur en að
bílastæði séu við Glerárgötuna,
skotfimi áður en þeir ganga til
rjúpna?
- Það þýðir ekkert að fara af
stað án þess að æfa sig fyrst.
Rjúpan er gífurlega hraðfleygur
fugl og það er gott að æfa sig t.d.
á sjó við að skjóta á máfa áður en
farið er til rjúpna. Síðan er hægt
að þjálfa hraða og snerpu þegar
undirstaðan er fengin. Það er
margra ára æfing að skjóta rjúpu
á flugi svo vel sé og mikilvægt að
menn fari rétt að frá byrjun.
- Hvað með staðinn sem skot-
ið er á. Verða menn að þekkja
vel til staðhátta?
- Það er ekkert höfuðatriði en
það er ekki verra. Sjálfur skýt ég
mest í kjarri eða skóglendi og
það hefur hjálpað mér mikið að
þekkja til staðhátta. Á mörgum
stöðum eru blettir þar sem fugl-
inn er gæfari en ella og eins eru
ákveðnir staðir sem hann flýgur
alltaf á. Þetta lærist með tíman-
um og auðvitað er það kostur að
þekkja vel til.
- Hvað er það sem gerir
rjúpnaveiðina svona heillandi í
þínum augum. Er það veiði-
mennskan eða útiveran?
- Ætli það sé ekki sitt lítið af
hverju. Veiðivonin togar í mann
og ég gengi að ég held ekki á fjöll
nema þar væri eitthvað að hafa.
Ég er endurnærður
- Hvenær fórst þú fyrst til
rjúpna?
- Ætli það séu ekki ein 22 ár
síðan. Þá fór ég með körlunum
og fyrst í stað var ég með riffil-
garm. Veiðin var eftir því. Sjald-
an nema ein rjúpa í hvert skipti.
svo af hverju ekki að nota þau.
Ég er ekki að segja að þetta sé
eini svarti sauðurinn í umferðinni
því þeir eru afskaplega margir.
Ég á leið um Glerárgötuna á
degi hverjum og ætíð skal ég sjá
bíla þar á gangstéttinni. Hvernig
væri nú bílstjórar góðir að taka
sig saman um að leggja á bíla-
stæðum í framtíðinni?
Löggur. Hvar eru sektarmið-
arnir ykkar, eða er þetta kannski
löglegt?
- Þú værir sennilega ekkert
hrifinn af því í dag að vita af
stráklingi með riffil í kjarrinu
skammt frá þér?
- Nei, það er stórhættulegt að
vera með riffil á veiðum í skóg-
lendi. Það á ekki að gerast en
rifflar geta verið góðir þar sem
það á við.
- Hvenær eignaðist þú þína
fyrstu byssu?
- Það hefur verið 1963 en þá
eignaðist ég Browning, sjálfvirka
fimm skota.
- Áttu hana ennþá?
- Já, en hún er orðin lúin og í
dag nota ég nýlega Remington
haglabyssu.
- Hvað með gæsaveiðar.
Stundar þú þær?
- Já, ég hef alltaf farið mikið
á gæs og reyndar skotið svartfugl
líka á vissum árstímum.
- Hvort er skemmtilegra.
Rjúpna- eða gæsaveiðin?
- Rjúpnaveiðin er skemmti-
legasta sport sem ég þekki.
Sennilega vegna þess að þetta er
eitt erfiðasta sport sem til er.
Maður gengur myrkranna á milli,
bullsveittur en samt er þetta það
mikil afþreying eða skemmtun að
ég er alltaf tilbúinn til þess að
skella mér á ball þegar heim er
komið. Ég er endurnærður.
Sigurður Ragnarsson skrifar og
segir m.a. að hann hafi nú ekki
lagt það í vana sinn að lofsyngja
blaðaútgáfu. Dagblöð komi eng-
in inn á hans heimili en hann hafi
aðstöðu til að lesa Dag, sem hann
ætli þó ekki að hæla neitt sérstak-
lega. Þó vilji hann þakka það
framtak sem Dagsbrot er og að
það skuli borið inn á hvert heim-
ili á Akureyri. Ekki fyrir það að
hann hafi gaman af að skoða
flennistórar auglýsingar frá
KEA, Sjallanum eða Helgar-
Degi, heldur fyrir það að dag-
skrárkynning þess hafi stóraukið
- Hvernig hefur þér gengið í
vetur?
- Mér hefur gengið þokkalega
en þó ekkert í líkingu við í fyrra.
Það er miklu minna af rjúpu nú
og sú rjúpa sem sást í haust hefur
ekki skilað sér ennþá. Auðvitað
lifum við í voninni um að svo
verði en maður fer að verða
vondaufur úr þessu.
- Hvað með þann ágreining
sem alltaf virðist koma upp milli
rjúpnaskytta og bænda?
- Það er alveg rétt að það er
ágangur í löndum bænda og
margir sem ekki biðja um leyfi og
þeir skemma fyrir hinum. Mér
finnst að bændur ættu að gefa
leyfi ef um það er beðið og það
kemur sér ekki illa fyrir þá. Þeir
gætu þess vegna sett upp gjald
fyrir leyfi til veiða í heimalöndum
en mér finnst mjög hæpið að ætla
að banna mönnum að skjóta
uppi á fjöllum langt frá öllum
bæjum.
Áð sögn Kristjáns hefur hann
skotið um 100 rjúpur í vetur og
hann selur alltaf eitthvað til að
hafa upp í kostnað.
- Rjúpur eru besti matur sem
ég fæ en ég leyfi mér samt ekki
þann munað að hafa rjúpu oftar
en tvisvar eða þrisvar á ári í
matinn, segir Kristján Jóhannes-
son. - ESE
hlustun hans á það annars ágæta
„ófrjálsa“ útvarp sem við höfum,
og sé það vel.
Leiörétting
í minningargrein um Fanneyju
Eggertsdóttur sem birtist í blað-
inu sl. mánudag, urðu þau mistök
að Sigrún Friðriksdóttir kona
Eggerts sonar Fanneyjar, var
sögð Guðjónsdóttir. Þessi villa
var í handriti og eru hlutaðeig-
andi beðnir velvirðingar á mis-
tökunum.
Maríus Helgason.