Dagur - 29.07.1985, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 29. júlí 1985
Er hann að bresta á
með sólskini?
Aðalsteinn Bergdal:
Það er ekki nokkur vafi á því,
ég kom með sólskinið með
mér að sunnan.
Guðjón Jónsson:
Já, að sjálfsögðu.
Hreiðar Eiríksson:
Já, ég held það. Við eigum
það alveg skilið.
Kristín Skúladóttir:
Já, ég er bara næstum alveg
viss um það. Það má alltaf lifa
í voninni.
Hann ætlaði sér að læra bif-
vélavirkjun eða vélvirkjun en
starfar nú sem húsgagnabólstr-
ari. Hann hefur flutt verkstæð-
ið sitt margoft á milli staða hér
í bænum, svo það er von að
maður spyrji hvað allir þessir
flutningar eigi að þýða? „Ég
held að mér sé ætlað að flytja
svona oft. Þess vegna sætti ég
mig við það.“
Það er Björn Sveinsson hús-
gagnabólstrari sem er í viðtali
Dags-ins í dag. Hann var hálf
þreytulegur þegar okkur bar að
garði. „Ég lenti í því að keyra
mann austur á Tjörnes í gær-
kvöld og var seint á ferð í nótt.
Þetta sýnir að maður er farinn að
eldast og þolir ekki svona nætur-
vökur við akstur.“
- Hvernig stendur á því að
maðurinn sem ætlaði að læra við-
gerðir á vélum er í húsagna-
bólstrun?
„Þetta æxlaðist einhvern veg-
inn þannig að ég fór í þetta nám.
Þannig var að á þessum árum
sem ég var í þessu, - það var 1957
í október, - var erfitt að komast
í iðnnám. Mér bauðst að læra
bólstrun svo að ég sló til. Og mér
er óhætt að segja að ég tel mig
heppinn að hafa lent frekar í
þessu en vélaviðgerðunum."
Björn lærði iðn sína í Reykja-
vík.
„Ég er Reykvíkingur í húð og
hár, en flutti til Akureyrar fyrir
15 árum. Það var aðallega til að
prófa, því ég hafði oft komið til
„Eg er eins og utanbæjarmaður í Reykjavík,“ segir Bjöm Sveinsson.
Mynd: gej
Akureyrar og líkaði vel. Því var
það að fjölskyldan tók ákvörðun
um að flytja norður. Við ætluð-
um að reyna í eitt til tvö ár en
þau eru orðin fleiri. Ég var svo
heppinn að komast í vinnu strax
og við komum hingað. Þetta var
rétt áður en Valbjörk sáluga
lagðist af, og þar vann ég þar til
yfir lauk hjá þv: ágæta fyrirtæki.
Þar á eftir vann ég hjá Karli
Bárðarsyni í eitt og hálft- til tvö
ár, fór síðan að vinna hjá Stáliðn
og þaðan fór ég á sjó og var í átta
mánuði. Það var gott að vera á
sjónum, - sældarlíf -, en ekkert
fjölskyldulíf. Eftir það fór ég út í
eigin rekstur. En það er sorglegt
hvað þessi iðngrein hefur dregist
saman. Þegar ég kom í bæinn
voru hér 6 verkstæði og 15 menn
í vinnu við bólstrun en nú eru tvö
lítil verkstæði og 2 menn að
vinna. Það er eitt af því sem fólk
sparar við sig í upphafi kreppu,
að láta gera við húsgögnin sín.
- Er starfið skemmtilegt?
„Já starfið er mjög skemmti-
legt. Það sem er kannski
skemmtilegast við það er að fá
illa farin húsgögn og gera þau að
nýjum.
- Þú ert einn hér á verkstæð-
inu, er það ekki leiðinlegt til
lengdar að vinna einn?
„Nei, það á ágætlega við mig
að vera svona einn. En það er
ekki þar með sagt að ég vilji ekki
hitta fólk, því ég hef ákaflega
gaman af að hitta fólk og spjalla,
fyrir utan það, að hingað koma
fastir vinir mínir til að ræða
málin, sumir einu sinni til tvisvar
á dag.“
- Hvað er til umræðu?
„Það verður ekki látið uppi.
En það er margt gott sem spjall-
að er um, það get ég sagt þér.“
- Þar sem þú ert fæddur og
uppalinn í Reykjavík, hefur þú
þá ekki margt að segja frá yngri
árum?
„Þrátt fyrir að ég sé ekki búinn
að búa hér á Akureyri nema í 15
ár, þá er ég eins og utanbæjar-
maður er ég kem til Reykjavíkur.
Það eru komin ný bæjarhverfi í
hvert sinn sem maður kemur
þangað. Hins vegar er ég á
grænni grein ef ég fer í gamla
bæinn, því þar þekki ég mig vel.
Það var gaman að vera ungur í
Reykjavík á mínum yngri árum.
Þá voru staðir eins og Iðnó, Þórs-
kaffi, Alþýðuhúsið, nú og ég náði
örlítið í Glaumbæ áður en ég óx
upp úr þessu. Svo má ekki
gleyma því að það var vinsælt að
fara austur fyrr fjall á böll. Það
voru ekki vandræði að eyða helg-
inni í þá daga.“
- Drakk unga fólkið mikið í
þá daga?
„Auðvitað skvettu menn í sig
þá eins og nú, en það var ekkert
til vansa.“
- Að lokum, ert þú orðinn
Akureyringur?
„Það máttu bóka. Ég fer aldrei
til Reykjavíkur til að búa þar,
nema þá farlama. Það mundi
kosta hjónaskilnað ef ég ætlaði
að flytja. Hér er gott að vera og
hér ætlum við að vera.“
Björn Sveinsson bólstrari, takk
fyrir spjallið. - gej
„Voru með dólgslæti“
Siglflrðingur hringdi:
Ég á orðið ansi erfitt með að sitja
þegjandi undir framkomu þess
fólks sem fylgir knattspyrnuliði
Völsungs frá Húsavík á leiki
liðsins.
Þegar Völsungar léku hér á
Siglufirði í sumar var þétta fólk
með dólgslæti á áhorfendapöll-
unum og „hápunkturinn“ var
þegar a.m.k. einn stuðning-
manna Völsungs tók niður um sig
á áhorfendapöllunum og sýndi á
sér óæðri endann. Ég fæ ómögu-
lega skilið tilgang þessa verknað-
ar, hann er a.m.k. örugglega ekki
leikmönnum Völsungs til fram-
dráttar.
Síðan fór ég nú á dögunum á
leik Leifturs og Völsungs á Ólafs-
fjarðarvélli og þangað komu
húsvískir knattspyrnuáhuga-
menn í langferðabílum. Ég fylgd-
ist vel með þeim á áhorfenda-
pöllunum og framkoma þeirra
þar var ekki í þágu Völsungs, það
er ég viss um.
Sífelldar upphrópanir og hót-
anir um að beita menn ofbeldi
eru Völsungi ekki til framdráttar
og vona ég að stuðningsmenn liðs-
ins fari að sjá að sér og haga sér
eins og siðmenntað fólk á
leikjum Völsungs, a.m.k. þegar
liðið heimsækir aðra staði. Þeir
mega svo sem mín vegna girða
niður um sig á leikjunum á Húsa-
vík, það snertir mig lítið en ætli
þeir geri þetta heima hjá sér?.