Dagur - 14.07.1986, Blaðsíða 5

14. júlí 1986 - DAGUR - 5
„Ekkert minnst á
hlut Akureyrarbæjar"
- Athugasemd frá Sigurði Jóhannessyni bæjarfulltrúa
Sigurður Jóhannesson bæjar-
fulltrúi hafði samband við
blaðið og óskaði að koma eftir-
farandi athugasemd á framfæri
vegna myndarinnar sem sjón-
varpið lét gera um M-hátíð á
Akureyri:
„Á þriðjudagskvöld var í sjón-
varpinu þáttur um M-hátíðina
sem haldin var hér á Akureyri í
síðastliðnum mánuði. Eins og
fram kom í öllum auglýsingum
um hátíðina og umfjöllun flestra
fjölmiðla var hátíðin haldin á
vegum menntamálaráðuneytisins
og Akureyrarbæjar að frum-
kvæði menntamálaráðherra
Sverris Hermannssonar.
Pað má því næstum flokkast
undir kraftaverk hjá umsjónar-
manni þáttarins að mögulegt
skyldi vera að gera 40 mínútna
langan sjónvarpsþátt um M-há-
tíðina án þess að í einu orði eða
setningu væri minnst á hlut Akur-
eyrarbæjar í þessari hátíð.
Akureyrarbær tilnefndi til
starfa að undirbúningi hátíðar-
innar Hermann Sigtryggsson,
Lárus Zophaníasson, Jón Hlöð-
ver Áskelsson og Rósu Júlíus-
dóttur. Sérstaka sýningarnefnd
vegna málverkasýningarinnar í
íþróttaskemmunni skipuðu þau
Guðmundur Ármann Sigurjóns-
son, sem var formaður nefndar-
innar, Rósa Júlíusdóttir fyrir
hönd Akureyrarbæjar og Daníel
Guðjónsson fyrir hönd Menning-
arsamtaka Norðlendinga. Val-
garður Stefánsson starfaði einnig
með nefndinni.
Allt þetta fólk, ásamt fjöl-
mörgum öðrum sem störfuðu á
vegum Akureyrarbæjar, lagði
mikið á sig við undirbúning M-
hátíðarinnar og vann þar mjög
gott starf og var því ekki ástæða
til að hlutur þess og Akureyrar-
bæjar félli alveg utan garðs í ann-
ars ágætum sjónvarpsþætti."
Davíðshús.
Davíðshús - skáldahús
Ég var nú að skoða Davíðshús í
fyrsta sinni, hafði ekki tekist það
áður. Þar er ýmislegt fallegt og
fróðlegt að sjá, en þó þykir mér
lítið leggjast fyrir gott hús, að í
því séu bara lokaðar inni bækur.
Pví hefur mér orðið hugsað til
húss Guðmundar Böðvarssonar,
sem hann gaf rithöfundum eftir
sinn dag. Væri ekki tilvalið að
fara eins að með hús Davíðs, að
láta íslensk skáld almennt njóta
þeirrar aðstöðu, sem hann hafði
skapað sér? Oft vantar skáld að-
eins þann herslumun til að ljúka
verki, að geta lokað sig af í næði
einhvers staðar í fáeinar vikur.
Pað væri nú ánægjulegt hlutskipti
að geta stuðlað að slíku. Og ekki
yrði það þungur baggi á Akureyr-
arbæ að veita stöðugt einu skáldi
húsaskjól með orku, jafnvel þótt
fæði fylgdi. Skáldin yrðu svo mis-
lengi hvert í húsinu eftir aðstæð-
um, líkt og tíðkast á Kirkjubóli
Guðmundar Böðvarssonar. Um
framkvæmdaratriði væri annars
best að ræða við Rithöfundasam-
bandið. En þetta ætti að vera
þeim mun auðveldara sem
þriggja herbergja íbúð stendur
ónotuð í kjallara Davíðshúss. Því
yrði öryggi, einkum þjófavörn í
því, að einhver byggi í húsinu.
Það yrði nú ekki einungis hag-
ur skálda að þetta kæmist á.
Akureyringar nytu þess eins og
aðrir landsmenn að hafa auðveld-
að skáldum að vanda rit sín. Bær-
inn yrði skáldum hugstæður og
kær, þangað myndu þau jafnan
sækja. Sjálfsagt væri að gefa
þeim kost á því að launa greið-
ann með því að halda opinberan
fyrirlestur eða upplestur á verk-
um sínum, eða spjalla um þau í
opnum hópi áhugamanna. Þegar
slíkt yrði reglulega, nokkrum
sinnum á ári, þá byðist Akureyr-
ingum þar einstaklega merkileg
alþýðumenntun. Hversu víða er
slíks kostur? Þetta yrði ekki lítil
uppörvun og þroskamöguleiki
rithöfundum á staðnum. Er þetta
ekki vísastur vegur til að gera
þennan fagra bæ að höfuðbóli í
ríki anda og skáldskapar? Þá
stafar að nýju ljóma af Davíðs-
húsi, þá geta menn horft stoltir til
Sigurhæða Matthíasar.
Mig rninnir að hafa einhvers
staðar séð þessari hugmynd
hreyft áður. Ég á von á því að
ýmsir muni ekki fallast á hana
umsvifalaust - en væri ekki rétt
að reyna þetta í svo sem eitt ár?
Örn Ólafsson.
Krabbameinsrannsóknir
Staða forstöðumanns
Krabbameinsfélag íslands hefur ákveöiö að verja
hluta af söfnunarfé „þjóðarátaks 1986“ til rann-
sókna í frumu- og sameindalíffræði. Rannsókna-
aðstaða verður tilbúin í ársbyrjun 1987 í húsi
félagsins í Skógarhlíð 8.
Forstöðumaður verður ráðinn frá 1. desember
1986, eða eftir nánara samkomulagi til þriggja ára
í senn. Sérhæft starfslið verður síðan ráðið í
samráði við forstöðumann.
Auk vísindarannsókna mun forstöðumaður og
starfslið rannsóknastofunnar skipuleggja og ann-
ast söfnun lífsýna fyrir Krabbameinsfélagið.
Umsóknir um starf forstöðumanns berist forstjóra
Krabbameinsfélagsins fyrir 15. september 1986,
og veitir hann jafnframt allar nánari upplýsingar.
Auk upplýsinga um menntun, starfsferil og vís-
indastörf skulu umsækjendur senda með umsókn
sinni áætlun til þriggja ára um þær rannsóknir
sem þeir hyggjast beita sér fyrir.
Krabbameinsfélag íslands,
Skógarhlíð 8, Box 5420, 125 Reykjavík.
TILKYNNING TIL
FORSTÖÐUMANNA
SVEITARFÉLAGA,
STÉTTARFÉLAGA OG
LÁNASTOFNANAÁ
NORÐURLANDI
FUNDUR
ER BOÐAÐUR UM HVORT
STOFNA SKULI Á AKUREYRI
RÁÐGJAFAÞJÓNUSTU í
HÚSNÆÐISMÁLUM
Fundurinn hefst kl. 14.00,
þriðjudaginn 15. júlí,
í Alþýðuhúsinu á Akureyri.
Húsnæðisstofnun rikisins.
JiögnL
Verslunarhúsnæði
óskast
Óskum eftir verslunarhúsnæði á góðum stað á
Akureyri. Þarf helst að vera laust fyrir 1. septemb-
er. Lysthafendur leggi nafn og símanúmer á
afgreiðslu Dags fyrir 18. júlí í lokuðu umslagi
merkt: „Traustir leigjendur.“
Blessuð bakterían...
Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að bakteríur eru skað-
ræðis kvikindi og langoftast til
bölvunar hvar sem þær eru. I
sinni öflugustu mynd, geta þær
beinlínis verið lífshættulegar og
steindrepið lifandi fólk. Og
vegna smæðar sinnar, er lífsins
ómögulegt að varast þær,
svona ósýnilegar berum aug-
um. Allt þetta fékk ég að reyna
hérna um daginn.
Ég átti erindi við mann, sem
lá í flensu og kvefi. Ég uggði
ekki að mér en óð undirbún-
ingslaust inn á manninn svona
fársjúkan. Þetta hefði ég að
sjálfsögðu ekki látið mér til hug-
ar koma hefði ég séð bakteríu-
sveiminn, sem örugglega
umlukti þann sjúka. Og óhjá-
kvæmilega svolgraði ég í mig
vænan slatta, - sjálfsagt hundr-
uð eða þúsundir baktería, sem
lögðu mig síðan í rúmið með til-
heyrandi flensu og kvefi. Það
breytti engu, þótt læknisfróður
maður fullyrti, að hér hefði ekki
verið um bakteriur að ræða,
heldur veirur eða vírusa. En
mér finnst litlu máli skiþta hvað
þær heita þessar skaðræðis
pöddur, sem hrekja saklaust
fólk undir sæng um hásumar.
En enginn má við margnum,
segir máltækið.
Aftur á móti og einkum þó og
sér í lagi, er ekki auðvelt að
viðurkenna að barasta ein bakt-
ería geti lagst með þeim ofur-
þunga á saklaust fólk, að það
verði aldrei samt upp frá því.
Þaö telst nú ekki til stór-tíð-
inda, þótt maður fari í sunnu-
dags-bíltúr með fjölskylduna.
En þannig vildi til í umræddum
bíltúr, að leiðin lá yfir brú. Eins
og oft vill verða, rann á undir
brúna. Einmitt við þessa á, sá
ég hvar gamall kunningi stóð og
veifaði stöng í ákafa. Okkur lá
svo sem ekkert tiltakanlega á,
svoleiðis að ég stöðvaði bílinn
og heilsaði upp á kunningjann.
Nei, hann hafði ekki orðið var.
Allt steindautt. Best að fá sér
kaffi og hætta þessum barningi,
sagði hann. Svona, prófa þú,
meðan ég sýp kaffið, bætti
hann við. Ég gat ómögulega
verið að segja manninum að
svona tæki hefði ég aldrei
handleikið fyrr, svo ég tók við
stönginni og kom á einhvern
yfirnáttúrlegan hátt, ána-
maðks-flakinu út í ána. En það
var eins og við manninn mælt:
Eitthvað mikið gekk á þarna við
orminn úti í ánni. Og ég fékk
svo sannarlega að finna fyrir
því. Ég skal ekki þreyta lesend-
ur með langri veiðisögu, en eftir
skrautlega tilburði og mikinn
hlátur viðstaddra, lá tólf punda
lax á bakkanum.
Hér gæti maður búist við að
sagan endaði. En það er nú
öðru nær. Einhvers staðar var
ósýnileg veiði-baktería, sem
laumaðist óséð sína leið.
Fúkkalyf og sótthreinsivökvar
drepa bakteríur í þúsundatali
og menn læknast. En gagnvart
þessari bakteríu standa vísind-
in ráðþrota. Sjúkdómurinn er
ólæknandi. Og þar með er ég
hættur þessu pári. Ég ætla
nefnilega, - þrátt fyrir það að
klukkan er löngu orðin tólf á
miðnætti og þrátt fyrir það, að
úti ei mígandi rigning, - þá ætla
ég samt út á lóð að tina maðka.
Högni.