Dagur - 20.02.1987, Blaðsíða 5

20. febrúar 1987 - DAGUR - 5
, H vet sem flesta ti I
að stunda skíðin"
- segir Daníel Hilmarsson
„íþróttamaður Norðurlands 1986"
Daníel Hilmarsson er nýkjörinn
„íþróttamaður Norðurlands
1986“. Blm. spurði hann um
nokkur atriði varðandi skíða-
iðkun og HM í Sviss.
- Sæll, Daníel. Hvað ertu
búinn að stunda skíðin lengi?
- Ég veit það nú ekki
nákvæmlega, ég er búinn að
vera á skíðum frá því að ég var
krakki en það eru fjögur ár sfð-
an ég fór að æfa að ráði.
- Pú befur keppt talsvert
áður erlendis?
- Já, ég er búinn að keppa
meira og minna í fjögur ár, aðal-
lega í Austurríki og á Ítalíu.
- Hvernig fannst þér þú vera
undirbúinn áður en þú fórst á
HM í Crans-Montana í Sviss?
- Ég var í mjög góðu formi
strax eftir jólin en ég fann að ég
var ekkert sérstaklega sprækur
rétt fyrir heimsmeistaramótið
sjálft. Þetta var nokkuð langur
túr og ég keyrði út af í nokkuð
mörgum svigmótum rétt fyrir
aðalkeppnina. Ég var því ekki
sérlega ánægður með sjálfan
mig þegar ég kom í aðalkeppn-
ina.
- Hvernig fannst þér skipu-
lagning og framkvæmd mótsins ?
- Hún var í alla staði hin
besta og getur eiginlega ekki
verið betri. Þarna klikkar ekki
mikið í framkvæmdinni.
- Parf að uppfylla einhver
skilyrði til að fá að keppa á
svona móti?
- Nei, í sjálfu sér ekki. Fjöldi
þátttakenda frá hverri þjóð fer
eftir hversu góða menn þeir
eiga. Það er gefinn út svokallað-
ur punktalisti þrisvar á ári, á
honum kemur fram hversu mörg
stig menn hafa. íslendingar
mega hafa fjóra keppendur,
tvær konur og tvo karla. Ég var
eini íslendingurinn sem náði því
punktalágmarki í janúar að
komast á mótið.
- Hafðir þú komið áður til
Crans-Montana?
- Nei, ég hafði aldrei komið
þangað áður. Þetta er nálægt
Zúrich, við landamæri Ítalíu og
Frakklands. Brekkan, sem við
kepptum f, var erfið. í fyrri
ferðinni gekk mér illa, það var
hengja í brautinni og þar fóru
margir út af og það henti mig
næstum því. Fyrir utan þetta var
brautin grjóthörð, nánast ís á
köflum. Það er alltaf reynt að
hafa brautirnar svona harðar,
þeir sprauta jafnvel vatni á hana
til að mynda ís og hjarn. Það er
reynt að hafa færið eins hart og
hægt er, en þeir sem æfa reglu-
lega vita þetta og haga æfingum
eftir því. Þetta er líka haft svona
með tilliti til þess að brautirnar
grafist ekki niður í keppnunum.
- Hvernig fannst þér þetta
ganga hjá þér?
- Ég var hundóánægður með
fyrri ferðina en sú seinni gekk
miklu betur. Þá hafði ég líka
farið eina ferð áður og þetta
small allt betur saman.
- Voruð þið búin að fá tæki-
færi til að prófa brautina fyrir
keppnina?
- Nei, það var alveg bannað.
Það má svo sem segja að þetta
sé sanngjörn regla nema hvað
það er staðreynd að meirihluti
keppendanna er búinn að fara
þarna oft áður. Svisslendingarn-
ir voru t.d. búnir að æfa oft áður
á þessurn stað og þekkja þetta
allt eins og fingurna á sér. Þetta
sá maður t.d. þarna og í Sjón-
varpinu á laugardaginn, það er
ein beygja sem er erfiðust í
brautinni og Svisslendingarnir
voru áberandi bestir í þeirri
beygju.
- Hvernig fannst þér hljóðið í
keppendunum?
- Ég þekki nokkra keppend-
ur sem ég talaði við á mótinu.
Það fannst öllum þetta mjög
erfitt, bæði færið og brautin.
Það voru, held ég, allir sammála
um það.
- Fékkstu ekki einhverja
styrki til að fara á mótið?
- Jú, Skíðasamband íslands
styrkti mig að einum þriðja af
heildarkostnaði og svo er ég
myndarlega styrktur af bæjar-
félaginu hérna á Dalvík, annars
væri þetta ekki hægt.
- Hvað finnst þér um framtíð
íslendinga á svona mótum, eig-
um við einhverja von?
- Við erum á réttri leið í
þessu, það er greinilegt. Mér
finnst bara að við verðum að
halda áfram. Næsta skref hlýtur
að vera að halda alþjóðlegt mót
hér á landi. Það myndi gefa okk-
ur möguleika á að fá punkta hér
heima í stað þess að þurfa að
sækja þá á mót hingað og þang-
að í Evrópu. Hinir keppendurn-
ir búa auðvitað allir þar og eiga
því miklu hægara um vik en við.
Það þarf að vinna að því að fá
erlenda keppendur hingað
heim.
- Hvað finnst þér um al-
mennan skíðaáhuga hér norðan-
lands?
- Hann er bara mikill, að
mínu mati. Fyrir svona tveimur
árum var áhuginn mun minni en
hann hefur vaxið aftur. Þá hefur
snjóleysi undanfarin ár haft
áhrif á skíðaiðkunina. Það er
greinilegt að fólk fer talsvert á
skíði núna.
- Hvað viltu segja að lokum?
- Ég hvet alla til að fara á
skíði, jafnt yngri sem eldri.
Þetta er holl íþrótt og útivera.
EHB
T
AÐALFUNDUR
Hf. Eimskipafélags íslands verður haldinn
í Súlnasal Hótel Sögu,
miðvikudaginn 25. mars 1987,
og hefst kl. 14:00.
---------DAGSKRÁ---------—
1. Aðalfundarstörf samkvœmt 14. gr.
samþykkta félagsins.
2. Tillögur til breytinga á samþykktum
félagsins.
3. Önnur mál, löglega upp borin.
Tillögur frá hluthöfum, sem bera á fram
á aðalfundi, skulu vera komnar skriflega
í hendur stjórnarinnar eigi síðar
en sjö dögum fyrir aðalfund.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir
hluthöfum og umboðsmönnum hluthafa
á skrifstofu félagsins í Reykjavík
frá 17. mars n.k.
Reykjavík, 14. febrúar 1987.
STJÓRNIN
EIMSKIP
Konudagurinn 22. febrúar
Eiginmenn
unnustar!
Til að losa ykkur við umstangið í eldhúsinu
á sunnudaginn, efnum við til fjölskyldutilboðs
í Höfðabergi veitingasal II. hæð
frá kl. 12-14.
Matseðill
Sherrybætt kjörsveppasúpa.
Ofnsteiktur grísahryggur
meö gljáðu epli. Kr. 590.-
Frítt fyrir börn frá 0-6 ára
1/2 gjald fyrir 6-12 ára.
Tommi, Jenni og félagar veröa í
videóinu fyrir börnin.
Laugardagurinn 21. febrúar
Eigum örfá borð laus fyrir matargesti.
Dansleikur
HljómsveitinCasablanca
leikur fyrir dansi
Verið velkomin. /í ^ til kl. 03.00.
HOTEL KEA
AKUREYRI