Dagur - 09.09.1988, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 9. september 1988
spurning vikunnar
Hvað búa margir á Akureyri?
(Spurt í Reykjavík)
(rétt svar 13.819 1. des. 1987)
Finnbogi Júlíusson:
Það er ég nú ekki nógu viss um.
Það búa svipað margir í þess-
um þremur bæjum: Kópavogi,
Hafnarfirði og á Akureyri. Ætli
það sé ekki eitthvað á milli 12-
14 þúsund sem búa á Akureyri.
Jónína Davíðsdóttir:
Ég hef ekki hugmynd um það.
Nei, ég held ég treysti mér ekki
til þess a§ giska á töluna. Ætli
það sé ekki svipað margir og
búa í Kópavogi, en ég veit ekki
hvað margir búa þar.
Jóhann Ingimundarson:
Þar stend ég á gati og verða aö
viðurkenna að ég hef ekki hug-
mynd um það. Nei, ég vil ekki
giska því sú ágiskun yrði líkleg-
ast langt frá raunverulegri tölu.
Guðni Bjarnason:
Er ekki alltaf að fjölga þar? Ég
er búinn að gleyma hvað margir
búa þar. Ætli ég giski ekki á
svona 10-12 þúsund.
Stefán Guðjónsson:
Ætli það séu ekki um 17
þúsund. Nú, búa tæplega 14
þúsund á Akureyri. Jæja, þessi
tala verður þá rétt eftir nokkur
ár!
Spennandi brúðu-
leikhús á Akiu*eyri
Það er alltaf voða, voða gaman að fá brúðuleikhús í heimsókn. Börnin á
leikskóla FSA og dagheimilinu Krógabóli á Akureyri fengu á dögunum
skemmtilega uppákomu, sem var brúðuleikhús í umsjá Hallveigar Thorlacius.
Þar var lítil mús í aðalhlutverki og hlaut hún að sjálfsögðu samstundis stuðning
ungra áhorfenda sem skemmtu sér konunglega. Við fullorðna fólkið verðum að
láta okkur nægja að öfunda ungviðið af því að geta lifað sig inn í
ævintýraheiminn af einlægni, en látum myndirnar tala sínu máli . Myndir: GB
íslenska kvikmyndin Foxtrot:
Tilveraréttur íslenskra
kvikmynda sannaður
- Tveir framleiðendanna Karl og Hlynur Óskarssynir
„Þegar við fórum af stað með
Foxtrot vorum við ekkert að
fela það að við ætluðum að
gera spennumynd sem væri
pínulítið skálduð út frá amer-
ískum myndum. Myndin er
engu að síður algjörlega
íslensk og við göngum ekki of
langt við að „copera“, sögðu
þeir Karl og Hlynur Oskars-
synir frá Frostfilm sem er
framieiðandi áðurnefndrar
myndar.
Samvinna við norska aðila
Þeir bræður komu til Akureyrar
sl. fimmtudag og höfðu þá með
sér eintak af myndinni og var hún
tekin til sýningar í Borgarbíói
sama kvöld.
„Fyrir einu ári fengum við
styrk úr kvikmyndasjóði upp á
tíu milljónir eftir að við höfðum
sent inn handrit eftir Sveinbjörn
I. Baldvinsson. Við sáum að
þetta myndi ekki vera nógu mik-
ið og leituðum eftir samvinnu við
erlend fyrirtæki. Það gekk erfið-
lega í fyrstu og við vorum byrjað-
ir á myndinni sjálfir. Þegar menn
sáu síðan hvað við höfðum tekið
fengu þeir áhuga og það endaði
með því að norskir aðilar Film-
í stuttu spjalli
effect og Vikingfilm lögðu 18-20
milljónir í dæmið,“ segir Karl.
„Það er kannski gaman að
koma því að að það var lengi vel
danskt fyrirtæki inni í myndinni,“
segir Hlynur. „Það og þeir
norsku trúðu lítið á íslenska
kvikmyndagerð og voru virkilega
hrædd við að leggja út í þetta. En
þegar upp er staðið þá endaði
með því að danska fyrirtækið
keypti myndina fyrir miklu meiri
pening. Þetta sýnir hvað hægt er
að fara að treysta mönnum í
stærri og alþjóðlegri verkefni en
áður.“
Enska útgáfan
gerð fýsilegri
Myndin var bæði tekin upp á
ensku og íslensku og enskir og
amerískir leikarar fengnir til að
lesa raddirnar inn á ensku útgáf-
una. Þeir Karl og Hlynur voru
sammála um að það hefði verið
nokkuð fyndið að heyra íslensku
leikarana tala með allt öðrum
röddum en þeirra eigin.
„Það hefur komið fram nokkur
gagnrýni á okkur fyrir að taka
myndina upp á ensku líka,“ segir
Karl. „Staðreyndin er sú að allar
myndir eru hvort sem er endur-
hljóðunnar og ef myndin væri
seld til Bandaríkjanna þá væri
talað inn á hana á ensku og sama
gildir um flest önnur lönd. Ef hún
væri seld til Japans þá væri talað
inn á á japönsku og svo framveg-
is. Það skiptir því ekki máli
hvernig varahreyfingarnar eru en
við erum bara að gera ensku
útgáfuna fýsilegri með því að
hafa þær réttar."
Góðar móttökur
Enska útgáfan var fyrst kláruð af,
seld og sýnd á Cannes. Síðan
snéru þeir sér að íslensku útgáf-
unni og unnu að henni í fjóra
mánuði. Daginn fyrir frumsýn-
inguna var síðan komið með
myndina til landsins en að sögn
þeirra Karls og Hlyns er það ekki
óalgengt með íslenskar myndir.
Aðsóknin á myndina hefur verið
betri en á nokkra aðra íslenska
mynd og fyrstu vikuna komu um
11.500 manns til að berja hana
augum.
„Það sannar tilverurétt íslenskr-
ar kvikmyndagerðar hversu góð-
ar þessar móttökur hafa verið.
Það sama má segja um þessa tvo
nýju bíósali hér á Akureyri. Til