Dagur - 08.10.1988, Page 6

6 - DAGUR - 8. október 1988
*y egar við svo eftir versl-
M ^ unina góðu í afsláttar-
M—J búðinni fórum að huga
JL að verði á hliðstæðum
vörum í öðrum búðum, var verð-
merking gjarnan sú sama og
varan áður keypt á, eða þrjátíu
og fimm prósentin, en nú ekkert
hægt að prútta, því það var fast
verð. Væri verslun þessara kaup-
manna góð einn daginn lokuðu
þeir gjarnan daginn eftir, var
okkur sagt, og nutu lífsins og
gróðans.
Á annan stað er einnig rétt að
geta um þau áhrif og eða völd
sem gyðingatrúin raunverulega
hefur og áþreifanlega verður
vart. Laugardaginn 11. júní var
ákveðið að skoða gömlu Jerúsal-
em innan múra, en þá mættu bíl-
stjórarnir ekki. Þeirra hvíldar-
dagur, eða sunnudagur, er laug-
ardagurinn okkar og þá þurfa
þeir ekki að vinna og gera ekki
einu sinni að keyra bíl. Og því er
það að í ísrael eru um 30% færri
umferðarslys en í nokkru öðru
landi og er það rakið til lítillar
laugardagsumferðar. Þessir ofsa-
trúarmenn hafa reyndar ótrúlega
mikil völd þótt ekki séu fjöl-
mennir, því að í þinginu eru
a.m.k. 19 flokkar og verður
stjórnin hverju sinni að njóta
stuðnings eða hlutleysis þeirra til
að koma fram málum sínum. Þá
setja þeir gjarnan ýmsa afarkosti
að skilyrði eins og t.d. að E1 A1
flugfélagið, sem er eitt stærsta í
heimi og á um 50 þotur, þar af 15
svona risaferlíki og flaug okkur
austur, má engri þeirra fljúga í
heilan sólarhring eða frá sólsetri
á föstudag til jafnlengdar laugar-
dags. Má svo reyna að geta sér til
um hvað þau atkvæði kosta, að-
eins í þessu eina tilfelli, hvað þá í
allt það heila.
En einn bílstjóri fékkst á stór-
um bíl og öllum troðið í hann og
ekið að Grátmúrnum, en þar var
nú gyðingaþröng auðvitað við
bænagjörð. Þeir hafa þann hátt-
inn á að þeir safnast nokkrir sam-
an við borð og söngla í sífellu
einhverjar bænir eða söngva,
sumir sitja á stól við vegginn og
róa stöðugt að og frá honum
sönglandi. Mest allt voru þetta
eldri menn og í svörtum skikkj-
um, auðvitað með skallakolluna
litlu og gjarnan langa hárlokka
framan við eyrun sem náðu niður
á axlir eða háls, en þetta er þeirra
einkenni gyðinganna. Eitt er svo
hluti
- frá ferð karlakórsins Heimis
Við Grátmúrinn þar sem gyðingar stunda bænagjörð. Þeir skrifa gjarnan
óskir sínar á blaðsnepil og troða þeiin í rifur milli steina í múrnum.
sem að þeir skrifa gjarnan óskir
sínar á blaðsnepil og troða í rifur
milli steina í múrnum. Myndir
mátti ekki taka þarna en ekki var
það bann virt af öllum.
í þessari ferð gengum við upp
Via Dolorosa, eða veg þjáningar-
innar, þann sem Kristur gekk
með krossinn á leið til aftöku. Þá
var stansað á nokkrum stöðum
þar sem lesið var úr Biblíunni, en
með í för og í kórnurn voru sr.
Sigurður Guðmundsson vígslu-
biskup á Hólum og sr. Gísli
Gunnarsson Glaumbæ. Sú ferð
var ekki hvað síst áhrifamikil fyr-
ir hugkvæmni Guðna fararstjóra,
sem keypti útskorna Kristsmynd
á krossinum, og bar í farar-
broddi.
Haldið til Egyptalands
um Súesskurðinn
Svo lýkur sæludögum í Landinu
helga og fyrir dag er haldið af
stað þriðjudaginn 14. júní og
ekið yfir Sinai eyðimörkina,
áleiðis til Kaíró í Egyptalandi og
þar dvalist nokkra daga. Lang-
dregið þjark á landamærastöðv-
unum í brennandi sólarhitanum
var ákaflega slævandi, ekki síst
þar sem verðirnir höfðu mjög svo
takmarkaðan skilning á ritmáli
en reyndu þó að viðhafa sem trú-
legasta sýndarmennsku á því
sviði.
Skriðdrekaflök og óhrjálegar
menjar á stríðshrjáðu landi þjóta
hjá er ekið er áfram um eyði-
merkursandana og svo er komið
að bílferju á Súesskurðinum og
keyrt um borð. Beðið er lags að
sigla yfir því ógnarlöng flutninga-
skipin virðast óratíma að silast
framhjá.
Eftirminnilegast úr ferðinni er
án efa aðbúnaðurinn á snyrting-
um, en ofan í karlakiósettin lá
rör niður að vatninu og endinn
beygður upp og sprautaði neðan í
þann er á sat þegar skrúfað var
frá krana. Úti fyrir kvennaklós-
ettunum sat aftur á móti strákur
og seldi klósettpappír í smá-
skömmtum þeim er slíkan tepru-
skap vildu viðhafa. í Kaíró beið
okkar fimm stjörnu Seraton
hótelið með iúxus aðbúnaði á all-
an máta, á okkar mælikvarða.
Hér í þessu landi er sagan ekki
ný því að öruggar heimildir eru
til frá því fyrir um 20 þúsund
árum, en ekki verulega glöggar
nema 5 þúsund eftir í tímanum.
Aðalmarkmið manna á þeirri tíð
var að búa sig undir næsta líf og
þungamiðja allra starfa var sú.
Auðvitað höfðu konungar eða
Faraóarnir til þess besta aðstöðu
og notuðu sér líka vel, þess bera
mestu undur veraldar, píramít-
arnir, vitni. Einn áhrifamesti
Faraóinn var Ramses II og hann
átti að sögn 40 konur og með
þeim 51 dóttur og 110 syni. Af
honum sáum við stórfenglegt
líkneski, 16 metra langt, liggj-
andi á bakinu og vó 120 tonn. Að
vísu með ellimörkum nokkrum
en þó að mestu heilt, 3300 ára
gamalt!
Engar fiskiflugur að sjá
Þarna er það stórfljótið Níl sem
rennur gegnum borgina og er líf-
gjafi þessa landsvæðis. Áveitu-
skurðir frá fljótinu eru um nær-
liggjandi landsvæði og gegna
hreint ótrúlega margþættu hlut-
verki. Við keyrðum meðfram
einum slíkum borgarmegin þó,
og á hinum bakkanum stóðu
hrörlegir leirkofar sem kallaðir
voru bændabýli. í skurðinn sóttu
konurnar vatn til eldunar og
þvotta, fóru þangað með matar-
ílátin til þvotta innan um suliandi
endurnar og þar voru líka uxar,
asnar, kindur og geitur böðuð í
lítt bærilegum miðdegishitanum.
Auðvitað var þarna líka auðveld-
asta leiðin til að koma frá sér því
sem þurfti, enda sást dauð belja
fljóta þar við bakkann.
Einkennilegt var það að engar
flugur voru á sveimi eins og ætla
skrúðinn virðist óskemmdur,
ógrynni af skartgripum, verkfær-
um, farartækjum og helgríman
sjálf úr hreinu gulli, 120 kg. Því
miður mátti engar myndir taka
þarna af ótta við skemmdir af
flassljósum, en það er reyndar
hvorki hægt að lýsa þessu með
myndum eða orðum, slíkt verður
hver og einn að sjá sjálfur til að
komast að raun um hvílíku
ógrynni af fé, orku og tíma var
varið til að gera vistina hinum
megin sem besta.
Ökuferðin
sannkölluð vitfirring
Eitthvert sérstæðasta fyrirbærið í
Kaíró var umferðarmenningin.
Hin gífurlega fólksfjölgun hefur
í samyrkjubúi í ísrael þar sem kúrínn söng fyrír íbúa. Um 400 mjólkandi kýr
eru í búinu og unga stúlkan á myndinni er fjósameistarinn.
mætti í þessum hita, hvorki
innanhúss eða utan. Það lá við að
maður saknaði þess í öllum þess-
um kirkjuskoðunum að sjá ekki
fiskiflugurnar, þessar voða voða
stóru með bláa rassgatið, og sem
eru svo vinsælar á gluggum ís-
lensku kirknanna.
í þjóðminjasafni sáum við í
sérstakri deild saman komið allt
það sem kom upp úr einu Far-
aóagröfinni sem fundist hefur
órænd. Þarna voru saman komin
reiðinnar ósköp af öllu því sem
nöfnum tjáir að nefna. Þessi Far-
aó hét Tutankhamsun, var uppi
um 1350 f. Krist og var aðeins‘18
ára þegar hann lést en þó eru
þarna 1750 hlutir númeraðir.
Sáðkornið spírar ennþá eftir 3300
ár, lokkur úr hári móður hans og
gjörsamlega sprengt af sér fjötra
og aðhald umferðarreglna og
iðandi manngrúinn æðir nú að
því er virðist stjórnlaust um götur
og stræti milljónaborgarinnar.
Þar ægir saman gangandi vegfar-
endum, hestvögnum, asnakerr-
um og svo bílunum sem auðvitað
var aragrúi af.
Við tókum leigubíla frá hótel-
inu niður á aðal verslunartorgið
en kringum það voru allar þær
verslanir sem við þurftum að
koma í. Gjaldmiðillinn þarna er
egypskt pund og pundið rúmar 20
krónur íslenskar. Fyrst var samið
um verðið við bílstjórann og var
það 5-6 pund fyrir bílinn, sem við
svo vorum að skipta bróðurlega
milli okkar í hugsunarleysi á leið-
inni, 4-6 farþegar, en við nánari