Dagur - 16.12.1988, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - 16. desember 1988
viðtal dagsins
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 800 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 70 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 530 KR.
RITSTJÓRI:
BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ANDRÉS PÉTURSSON (iþrótlir),
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BJÖRN JÓHANN BJÖRNSSON
(Sauðárkróki vs. 95-5960), EGILL H. BRAGASON,
FRlMANN HILMARSSON (Blönduósi vs. 95-4070),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavik vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON
(Reykjavik vs. 91-17450, pósthólf 5452, 105 Reykjavík),
MARGRÉT ÞÓRA ÞÓRSDÓTTIR, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARAR: GUÐMUNDUR HRAFN BRYNJARSSON,
TÓMAS LÁRUS VILBERGSSON,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRl'MANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Nafn með rentu
Þjóðin hefur löngum verið gefin fyrir bækur
og bókalestur. Af þeim sökum er mikil
gróska í bókaútgáfu hér á landi. Það sem
hins vegar einkennir þessa bókaútgáfu er
að henni er nær allri stefnt á einn mánuð,
þ.e. desember. Þá hefst það sem kallað
hefur verið jólabókaflóð og teygir það anga
sína inn á hvert heimili.
í raun er það mikill galli að bókaútgáfa
skuli ekki dreifast jafnar á árið. Fullyrða má
að margar athyglisverðar bækur „týnist" í
flóðinu mikla ár hvert, meðan aðrar ómerk-
ari komast á metsölulistana með tilstyrk
öflugrar auglýsingatækni. Hins vegar eru
sjónarmið útgefenda vel skiljanleg, því
bókapakki er algengasta jólagjöfin hér á
landi og eðlilega seljast nýjar bækur best.
Meiri og jafnari dreifing bókaútgáfunnar
væri tvímælalaust æskilegri, því þar með
myndi álagið dreifast á lengri tíma. Þetta
kæmi lesandanum vel að því leyti að hann
fengi meiri tryggingu fyrir hámarksgæðum
þeirrar vöru sem hann fær í hendur. Stað-
reyndin er nefnilega sú að allt of margar
hinna svonefndu jólabóka eru flausturs-
lega unnar vegna tímahraks. Það hefur
gefið góða raun undanfarin ár að gefa út
bækur um atburði líðandi stundar. Slíkar
bækur seljast jafnan vel. En með tilliti til
markaðssetningar og söluhorfa verða
atburðirnir, sem fjallað er um, að vera
almenningi í fersku minni. Slíkar bækur eru
því skrifaðar í kappi við tímann og síðan sjá
auglýsingarnar um afganginn. Þar er ekki
alltaf spurt um gæði.
Þrátt fyrir þessa annmarka er gleðilegt
að svo mikil gróska sé í íslenskri bóka-
útgáfu sem raun ber vitni. Margir óttuðust
það á sínum tíma að myndbandavæðing
heimilanna myndi ganga að bókinni dauðri
en sá ótti hefur ekki reynst á rökum reist-
ur. Og þótt sjónvarpsstöðvarnar séu nú
tvær og sú þriðja í burðarliðnum, er jóla-
bókaflóðið síst í rénun. Bókin ætlar greini-
lega að standa fjölmiðlabyltinguna af sér.
2-300 nýir titlar líta dagsins ljós fyrir
hver jól og seljast grimmt, enda eigum við
heimsmet í bóksölu miðað við höfðatölu.
Bókaþjóðin ber því áfram nafn með rentu.
Vonandi höldum við því sæmdarheiti um
ókomin ár. BB.
r-
Árni Huraldsson og Kaja Joensen í Shellstöðinni.
Árni og Kaja á Shellstöðinni á Húsavík:
„Finnst ég tölu-
verður Þmgeyingur“
- en versla með úrvals vestfirskan harðfisk
Kaja Joensen og Árni Har-
aldsson tóku við rekstri Shell-
stöðvarinnar á Húsavík um
mánaðamótin. Kaja og Árni
voru að flytjast til Húsavíkur
af suðvesturhorninu. Þau eru
Húsvíkingum og Þingeyingum
að góðu kunn, þótt hann sé að
vestan og hún frá Færeyjum
bjuggu þau á Húsavík frá 1970-
1984. Þeir eru margir sem flutt
hafa „suður“ á síðustu árum
svo það er fróðlegt að heyra
hljóðið í fólki sem kemur aftur
til baka.
Fyrst skulum við aðeins rifja
upp j»amla daga, við hvað Kaja
og Arni störfuðu á Húsavík á
árum áður, og gefum Árna orðið:
„Við fluttum hingað 1970 og þá
kom ég sem lögregluþjónn. Svo
fór ég að starfa við bólstrun og í
tvö eða þrjú ár var ég fram-
kvæmdastjóri við Öskju hf. Þá
keyptum við prentsmiðjuna Örk
og rákum hana þar til við fluttum
suður 1984.“ En við hvað starfaði
Kaja á þessum árum: „Fyrst var
ég „bara“ húsmóðir en vann svo
á næturvöktum á gamla sjúkra-
húsinu sem notað var sem dvalar-
heimili fyrir aldraða. Ég aðstoð-
aði við bólstrunina og vann síðan
á setningartölvunni í prentsmiðj-
unni.“
- Nú eruð þið flutt norður
aftur, berist svona á móti
straumnum, var ekki gott að búa
fyrir sunnan, Ámi?
„í sjálfu sér er allt í lagi að búa
fyrir sunnan og við kunnum í
rauninni ágætlega við okkur, en
segja má að það hafi alltaf legið í
loftinu að koma aftur. Ég átti
uppástunguna að því að flytja
suður og einhvern veginn fann
maður þetta ekki fyrr en við vor-
um farin að það voru alltaf ein-
hverjar taugar norður. Þótt ég sé
Vestfirðingur þá finnst mér ég
einnig vera orðinn töluverður
Þingeyingur.“ „Það eina sem ég
sé eftir, að sunnan, er vinnan, ég
var í mjög góðri og skemmtilegri
vinnu,“ svarar Kaja.
- Fannst ykkur svipað hljóð
vera í fleira fólki sem flutt hafði
af landsbyggðinni?
„Við umgengumst nú ekki
marga burtflutta Húsvíkinga en
mér fannst þeim sem ég hitti líka
vel fyrir sunnan. Mér finnst ýmis-
legt öðruvísi fyrir sunnan, miklu
meira stress á fólki og samskipti
verða ekki eins persónuleg og
hérna þar sem allir þekkja alla.
Ég var með atvinnurekstur og
það var t.d. farið að færast í vöxt
að fólk stæði ekki í skilum.
Þegar við flytjum suður vorum
við orðin vel fullorðin og það er
einhvern veginn þannig að eftir
því sem maður eldist á maður
orðið erfiðara með að kynnast
fólki þannig að það verði nánir
vinir manns. Við söknuðum
góðra vina héðan og ýmislegt
svona togaði í okkur,“ segir Árni
og Kaja segist vera sammála
þessu.
- Nú eruð þið að hefja rekstur
hér þegar mjög er rætt um hart
árferði fyrir atvinnurekendur.
„Við skulum segja að við séum
bjartsýnisfólk. Við höfum alltaf
verið bjartsýn enda hefur maður
fengist við ýmislegt. Þó alltaf sé
verið að tala um slæmt ástand þá
er þetta talsvert öðruvísi hérna,
mér finnst ekki eins mikil óreiða
á hlutunum," segir Árni og Kaja
bætir við: „Það er engin ástæða
til annars en vera bjartsýnn þegar
maður fer út í rekstur, annars
væri það alveg vonlaust."
- Hvaða þjónustu verður boð-
ið upp á hér á Shellstöðinni?
„Við ætlum að reyna að veita
ekki lakari þjónustu en boðið er
upp á annars staðar. Hér er
bensínafgreiðsla og það sem
henni fylgir, skyndibitastaður og
verslun með sælgæti, gos, mjólk-
urvörur, mánaðarrit, vikurit og
Dag,“ segir Kaja og hlær glað-
lega en Árni bætir við: „Svo
verslum við líka með úrvals vest-
firskan harðfisk. Við viljum
bjóða Húsvíkinga, Þingeyinga og
aðra velkomna til viðskipta hing-
að og vonum að við sjáum sem
flesta.“
- Hvernig var tilfinningin að
koma aftur til Húsavíkur?
„Það var mjög góð tilfinning
og maður finnur sig mjög vel-
kominn,“ svarar Árni. „Mér lík-
ar mjög vel að vera komin aftur
en ég vildi náttúrlega aldrei fara
héðan,“ segir Kaja að lokum.
IM