Dagur - 14.10.1989, Blaðsíða 2
2 - DAGUR - Laugardagur 14l október 1989
Ekki er öll dellan eins
Hallfreður
Örgumleiðason:
„Hvað eru mennirnir að læðu-
pokast þarna?“ spurði kona
mín kvöld eitt þegar við keyrð-
um um bílasöluhverfið á
Oddeyrinni. Nú á dögum til-
heyrir þessi bæjarhluti Akur-
eyri, en það er svo annar hand-
leggur.
„Þeir eru að skoða bílana,“
svaraði ég spurningu konunn-
ar.
„En það er kolniðamyrkur,“
benti hún réttilega á.
„Það er málið,“ sagði ég.
„Akureyringar fara alltaf á
bílasölurnar eftir að dimma
tekur.“
„Af hverju?“ spurði konan
og gapti af undrun.
Já, lesendur góðir, vissulega
á þessi spurning rétt á sér. Eg
get ekki gefið neina einhlíta
skýringu á þessu skringilega
atferli Akureyringa. í gegnum
árin hef ég margoft orðið var
við grunsamlegar mannaferðir
á bílasölunum eftir að skugg-
sýnt er orðið á kvöldin. Þetta
eru góðborgarar sem eru of
feimnir við að láta sjá sig á
bílasölum um hábjartan dag.
Þeir þræða á milli bílanna á
eigin bíl, stökkva stundum út
og sparka í dekkin á bíl sem
þeim líst vel á. Þetta eru menn
sem hafa áhuga á að kaupa sér
farartæki en ég held að þeir
séu í minnihluta.
Hinir sem stunda þessa
skuggalegu iðju gera það af
einskærri forvitni. Þeir sjá
kannski bíl með kunnuglegu
númeri og þá hrópa þeir: Jæja,
er Nonni Guðmunds að selja
Broncoinn sinn. Þessir gaukar
eru sérstaklega hrifnir af jepp-
um og amerískum drekum og
það er mikið spáð í hverjir eigi
þessa gripi. Þetta er hin ákjós-
anlegasta tómstundaiðja en
hún virðist vera bönnuð fyrir
klukkan 9 á kvöldin. Það mætti
kannski benda blaðamönnum
Dags á að taka þessa bíla-
hnýsni, sem ég kalla svo, fyrir í
tómstundaþætti blaðsins.
Þetta sama kvöld ókum við
hjónin framhjá nokkrum
nestum. Okkur langaði til að
dreypa á einni kók saman en
alls staðar var gríðarleg
biðröð. Loks nennti ég ekki
þessu hringsóli og skellti bíln-
um í eina röðina. Við fylgd-
umst með því er fólkið í bílun-
um fyrir framan okkur raðaði í
sig pylsum, hamborgurum,
kjúklingabitum og öðrum
kræsingum. Það sást jafnvel
grilla í djúpsteiktan fisk og
nautasteikur.
„Fær aumingja fólkið ekkert
að borða heima hjá sér?“
spurði kona mín, hálfvegis
lömuð af öfund.
„Sumir eru bara að stelast í
aukabita, kannski hefur verið
siginn fiskur í matinn,“ sagði
ég. „En hérna eru líka heilu
fjölskyldurnar sem eru að fara
út að borða af einhverju
tilefni.“
„Út að borða? En þetta er
bara nesti!“ hrópaði blessuð
eiginkonan. „Þetta er bara
draslfæði.“
„Láttu nú ekki eins og þú
sért ekki Akureyringur, greyið
mitt,“ sagði ég höstugur. „Þú
hlýtur að vita það að Akureyr-
ingar leggja annan skilning í
hugtakið að fara út að borða
en aðrir landsmenn. Þeir geta
ekki hugsað sér að gera það
öðruvísi en svona, sitja í bíln-
um og fá matinn gegnum lúgu.
Þess vegna fara flest veitinga-
hús á hausinn í bænum. Þar
getur fólk ekki borðað í
bílnum.“
Konuna setti hljóða eftir
þessa ræðu. Ég held að hún
hafi skammast sín fyrir að vera
Akureyringur. Hún tuldraði
eitthvað um sveitamennsku,
ódannaðar lífsvenjur, brasað-
an skyndimat og klikkun. Hún
rifjaði upp ljúfar stundir úr
Reykjavík, þar sem vel heppn-
að kvöld hófst kannski með
mat á Arnarhóli, síðan
leikhúsferð og loks balli á
Broadway. Já, þeir kunna að
lifa lífinu fyrir sunnan. Það er
eitthvað annað en hægt er að
segja um hamborgaraæturnar
á Akureyri.
Loks komumst við að lúg-
unni eftirsóttu og ég pantaði
kurteislega eina litla kók og
tvö rör. Rétt áður en
afgreiðslustúlkan lagði af stað
til að ná í kókið heyrðist ægi-
legt vein við hliðina á mér.
Konan virtist gersamlega hafa
misst stjórn á sér:
„Fröken, fröken. Tvo ham-
borgara líka, fyrst eina pylsu
með öllu, og franskar, mikið af
frönskum.“
Já, það erfreistandi, skyndi-
bitafæðið á Akureyri.
Þannig haga Akureyringar sér þegar þeir fara út að borða. Renna upp að nesti og kaupa sér skyndibitafæði meðan
hálftóm veitingahúsin fara á hausinn.
-í
matarkrókur
Svínakjöt og eftirréttir
Þessi eftirréttur er búinn til úr eplum og er fjarskalega góður með þeyttum
rjóma.
Nú er sláturtíðin í hámarki
og sjálfsagt að hvetja fólk til
að taka slátur, enda hollur
matur fyrir unga sem aldna.
Margir kaupa sér kjöt í heil-
um eða hálfum skrokkum
fyrir veturinn og efþið lumið
á svínakótilettum er hér ágœt
uppskrift ykkur til handa.
Einnig œtlum við að bjóða
upp á tvo eftirrétti og gceti
annar þeirra hentað vel á eftir
kótilettunum á sunnudaginn.
Sinnepskótilettur
4 svínakótilettur
2 msk. dill
salt, pipar
1 laukur
1 dós sýrður rjómi
2 dl rjómi
5 tsk. franskt sinnep
2 hvítlauksrif
3 tsk. kínversk sojasósa
1 tsk. estragon
Veltið kótilettunum upp úr dilli.
Steikið þær við vægan hita á
pönnu og kryddið með salti og
pipar. Kótiletturnar eru látnar
malla á pönnunni þangað til þær
eru steiktar í gegn. Þá eru þær
settar á fat. Síðan er laukurinn
brúnaður á pönnunni. Blandið
saman rjóma, sýrðum rjóma,
sinnepi, hvítlauk og kryddi og
hellið blöndunni yfir laukinn á
pönnunni. Látið þetta malla í
fáeinar mínútur. Hellið síðan
sósunni yfir kótiletturnar og
stráið dilli yfir. Rétturinn er til-
búinn og hann er borinn fram
með hrísgrjónum eða bökuðum
kartöflum.
Spari-ís
4 egg
100 g sykur
l/2 l rjómi
100 g saxað súkkulaði
50 g saxaðar hnetur
4-5 makkarónukökur
smávegis sherrý eða
jarðarberjasafi
Þeytið egg og sykur og blandið
stífþeyttum rjóma saman við.
Söxuðum hnetum og súkkulaði
bætt út í. Helmingurinn af blönd-
unni er settur í mót. Þá eru muld-
ar makkarónur vættar með
sherrý eða jarðarberjasafa og
settar ofan á blönduna í mótinu.
Því næst er afgangurinn af
íshrærunni settur ofan á. Þetta er
síðan fryst í a.m.k. þrjár klukku-
stundir. Fallegt er að skreyta
ísinn með þeyttum rjóma og
súkkulaði.
Eplaeftirréttur
6 epli
3 msk. sykur
3 msk. vatn
75 g smjörlíki
1 dl sykur
3 eggjarauður
100 g tvíbökurasp
50 g saxaðar möndlur
2 dl rjómi
2 stífþeyttar eggjahvítur
Eplin eru skorin í báta og þeim
raðað í smurt eldfast mót. Stráið
sykri yfir eplin og hellið vatninu
út í. Hrærið saman smjörlíki og
sykri, bætið eggjarauðum og
þurrefnum saman við og síðast
eggjahvítunum. Þetta er sett yfir
eplin í mótinu og bakað í 40
mínútur. Eplaeftirrétturinn er
ýmist borðaður volgur eða kaldur
með þeyttum rjóma. Takk fyrir
eftirtektina og verði ykkur að
góðu. SS