Dagur


Dagur - 13.09.1990, Qupperneq 4

Dagur - 13.09.1990, Qupperneq 4
4 - DAGUR - Fimmtudagur 13. september 1990 ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SlMI: 24222 ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI LAUSASÖLUVERÐ 90 KR. GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR. RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.) FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON BLAÐAMENN: JÓN HAUKUR BRYNJÓLFSSON (íþróttir), SKÚLI BJÖRN GUNNARSSON (Sauðárkróki vs. 95-35960), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585), JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓLI G. JÓHANNSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON, LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN ÚTLITSHÖNNUN: RIKARÐUR B. JÓNASSON AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON DREIFINGARSTJÓRI: INGVELDUR JÓNSDÓTTIR, HEIMASÍMI 22791 FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL PRENTUN: DAGSPRENT HF. SÍMFAX: 96-27639 Taka minni hagsmuni fram fyrii’ þá meiri Nú líður að því að samningsdrög forystumanna Atlantal- fyrirtækjanna og álviðræðunefndarinnar verði tilbúin til undirskriftar. Flest bendir til að Jón Sigurðsson, iðnaðar- ráðherra leggi tillögu um byggingu nýs álvers fyrir Alþingi í haust. Ef litið er til þróunar efnahagsmála undanfarinna ára og stöðu þeirra í dag er samningur um fyrirtæki á borð við 200 þúsund tonna álver mikilvægur fyrir atvinnu- og efnahagslíf í landinu. Ljóst er að aukinn afli verður tæpast sóttur í greipar Ægis á næstu árum og einnig að hagræðing er nauðsynleg í rekstri margra sjáv arútvegs- og fiskvinnslufyrirtæja. Slík hagræðing verður ekki framkvæmd í einu vetfangi og tæpast er raunhæft að búast við að einhugur muni ríkja um svo róttækar og í sumum tilvikum sársaukafullar aðgerðir sem þörf er að framkvæma. í ljósi þess er íslendingum nauðsynlegt að skjóta fleiri stoðum undir efnahagslíf sitt. Skapa fleiri arð- vænleg framleiðslufyrirtæki, sem byggja á náttúrulegum auðlindum landsins. í því sambandi verður orka fallvatn- anna fyrir valinu næst á eftir fiskinum. En íslendingar verða að hyggja að fleiru en beinum tekjum til handa ríki, vinnandi einstaklingum og iðnaðar- og þjónustufyrirtækjum. Þeir verða einnig að hyggja að því hvernig þessar tekjur koma til með að skiptast milli íbúa landsins. Á síðari árum hefur þéttbýlið á suðvestur- horni landsins sífellt farið vaxandi. Efling þess hefur að miklu leyti orðið á kostnað landsbyggðarinnar. Vegna aðseturs stórra þjónustuaðila á höfuðborgarsvæðinu hef- ur fjármagn, sem á uppsprettu á landsbyggðinni, runnið til Reykjavíkur. Þar má nefna iðgjöld lífeyrissjóða og tryggingarfélaga. Þar má nefna veltuskatt sem heitir aðstöðugjald. Fyrirtæki sem hafa verulega peningaveltu af viðskiptum við landsbyggðina greiða veltuskattinn til þess sveitarfélags þar sem þau teljast heimilisföst. í flestum tilfellum Reykjavíkur eða nágrannasveitarfélaga. Þá má nefna hafnargjöld. Vöruhafnir hafa mun sterkari tekjustofna í formi hafnargjalda en útvegshafnir. í því sambandi má benda á að höfnin á Grundartanga hefur sambærilegar tekjur og meðalstórar útvegshafnir kring- um landið. Þannig mætti halda áfram. Ríkar ástæður liggja því að baki þeim sjónarmiðum að álverið skuli byggt úti á landi. Utan suðvesturhorns landsins, sem verður að teljast eitt atvinnusvæði sé litið á samgöngu- möguleika innan þess. Sérfræðingar í rekstri áliðju telja sig hins vegar hafa komist að þeirri niðurstöðu að hagkvæmast sé fyrir Atl- antalfyrirtækin að byggja rekstur sinn á Reykjanesi. Inn- an ramma hins sameiginlega atvinnusvæðis Suðvestur- lands. Þeim sjónarmiðum vex því fiskur um hrygg að þessum niðurstöðum beri okkur að hlíta. Sterk rök má hins vegar færa fyrir því að hagkvæmara verði að leggja fram umtalsverða fjármuni til þess að fá álverið staðsett á landsbyggðinni. Kostnaðarsamara verði fyrir þjóðina að halda landinu í byggð en nemi þeirri hagkvæmni, sem hugsanlega næst með staðarvali á Keilisnesi. En spurn- ingin er hvort það dugar til. Umræður um staðsetningu álvers í Eyjafirði hafa því miður fallið í fjarstæðukenndan og tilfinningaríkan farveg. Andstaða fámenns en háværs hóps hefur skapað spurningamerki í hugum Atlantal- manna sem kjósa að starfa í sátt og samlyndi við ná- granna sína og umhverfi. Andstaða manna sem hika ekki við að taka minni hagsmuni fram fyrir þá meiri. ÞI. Hjálparsveit skáta á Akureyri: Mikið annríki hjá sveitinni það sem af er árinu - ferðamenn æða inn á hálendið þrátt fyrir aðvaranir kunnáttumanna Hjálparveit skáta á Akureyri hefur átt annríkt á þessu ári og þegar eru útköllin orðin yfir 20 talsins. Mikið er um að sveitin sé send til aðstoðar ferðafólki sem ient hefur í erfiðleikum. Á síðasta vetri aðstoðaði sveitin oft fólk sem lenti í óveðri og ófærð bæði innanbæjar og utan og ferðirnar á Öxnadalsheiði urðu 8 eftir áramótin. Snjóbíll sveitarinnar var mikið notaður og var stundum í stanslausum ferðum dögum saman. Þessar upplýsingar koma fram í nýjasta tölublaði Hjálparsveita- tíðinda, fréttabréfi Landssam- bands hjálparsveita skáta. í sum- ar hefur sveitin farið þrjár ferðir inn á hálendið til aðstoðar ferða- fólki sem lent hefur í hrakning- um. I tveimur tilfellum var fólk aðstoðað á leiðum sem voru lok- aðar vegna bleytu. í annað skipt- ið fór ferðafólkiö af stað þrátt fyrir aðvaranir landvarðar í Laugafeili. Sú ferð endaði með því að jeppi ferðafólksins sökk á kaf í forarsvað. Fólkið kunni ekki á driflokurnar á jeppanum Þriðja ferðin var farin til þess að sækja jeppa sem hafði festst í Fjórðungskvísl. í því tilfelli voru tveir Svisslendingar, karl og kona á ferð í jeppa sem þau tóku á leigu til að aka inn á hálendið. Hvorugt var vant akstri tveggja drifa bíía og fyrir misskilning haföi farist fyrir að kenna þeim á driflokurnar. Segir ekki af ferðum fólksins fyrr en inn við Þúfuver og þá voru þau orðin rammvillt. enda ómerktir vegaslóðar um allar trissur á þessu slóðum. Þegar þau koma að ánni ætluðu þau að setja framdrifið á en vegna þess að driflokurnar voru ekki læstar, var aðeins afturdrifið í sambandi. Bifreiðin festist því í ánni. Lengi Hjálparsveitarmenn þurfa að vera vel að sér í hjálp í viðlögum, því það kem- ur fyrir að ferðalangar verða fyrir úhappi á ferð um landið. Smári Sigurðsson hjálparsveitarmaður á Akureyri: Hjálparsveitin og félagar hennar bera alían út- Iagðan kostnað við útköll „Það er hjálparsveitin sjálf sem borgar allan útlagðan kostnað við útköll og einnig leggst kostnaðurinn að hluta á félaga sveitarinnar,“ sagði Smári Sigurðsson hjálparsveit- armaður á Akureyri í samtali við Dag. Blaðamaður hafði samband við Smára vegna greinar um mikið annríki sveit- arinnar, í síðasta tölublaði Hjálparsveitatíðinda og vitn- að er í hér að ofan. „I þessu tilviki með Svisslend- ingana vorum við hins vcgar fengnir sem verktakar til þess að sækja jeppann, af bílaleigunni scm hann átti. Það var fyrst og fremst vegna þess að það var ekki vitað nákvæmlega hvar bíllinn var niður kominn. Að öðru leyti er allur kostnaður við útköll borgaður af sveitinni og félögum hennar, sem oft á tíðum nota eig- in vélar og tæki." - En er eitthvert vit í því að sveitin og félagar hennar béri þennan mikla kostnað. Oft á tíð- um vegna glannalegra ferða ferða- fólks? Við hjálpum öllum þeim sem þess þurfa „Við segjum alla vega ekki að við förum ekki í einhverja ferð, vegna þess að þaö finnist enginn til að borga. - Og það skiptir okkur engu máli hvort cinhver aðili hafi komið sér í vandræði fyrir asnaskap eða ef um slys er að ræða. Við förum og leggjum okkur alla fram við að hjálpa öll- um þeim er þess þurfa. Við erum með okkar fjáraflan- ir og leitum til almennings til þess að reka sveitina en því er ekki að leyna að t.d. samkeppnin á flug- eldamarkaðnum, sem hefur verið okkar helsta tekjuöflun, er alltaf að harðna." - En hvað með það t.d. 'þegar fólk æðir af stað yfir lokuð svæði og svæði sem þeim hefur verið ráðlagt aö fara ekki um? Ferðir um bannsvæði ættu að vera lögreglumál „Auövitað ætti það að vera lög- reglumál þegar ferðamcnn æða yfir svæði sem eru lokuð af vega- gerðinni og náttúruverndarráði. En í þessum tilfellum sem um ræðir í greininni, hefur ekkert gerst í málunum." - En eru ferðamenn nægilcga vel að sér urn það hvernig eigi að haga sér á hálendinu og hvar megi fara um og hvar ekki? „Oft á tíðum vita þeir það ekki og víða eru skiltin sem banna umferð, eingöngu á íslensku og því ekki hægt að ætlast til að Félagar í hjálparsveitum landsins þurfa oft að halda til leitar á fólki og í gegnum árin hafa þeir öðlast mikla reynslu við slík störf.

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.