Dagur - 16.03.1991, Blaðsíða 12

12 - DAGUR - Laugardagur 16. márs 1991
motarkrókur
Hvunndags og spari-
réttir í bland
- Bryndís Karlsdóttir býður upp á
villigæs, fisk og tvær kökusortir
/ síðasta matarkrók skoraði
Hólmfríður S. Haraldsdóttir í
Grímsey á skólasystur sína úr
Laugaskóla, Bryndísi Karls-
dóttur, en hún býr með manni
sínum, Áka Elíssyni, og
þremur dœtrum í Borgarsíð-
unni á Akureyri. Húsið þeirra
stendur efst og yst í nýbygg-
ingahverfinu í Porpinu svo
segja má að það sé vaxtar-
broddur bæjarins.
Bryndís ætlar að bjóða les-
endum Dags upp á blandaða
rétti. „Þetta er svona blanda af
spariréttum og hvunndagsmat,"
segir hún. Hún er heimavinn-
andi um þessar mundir og segist
hafa gaman af matseld, þótt
hún hafi aldrei haft hana að
starfi utan heimilisins.
Villigæs í rjómasósu
En það er ekki seinna vænna að
vinda sér í uppskriftirnar. Fyrsti
rétturinn er villigæs í rjóma-
sósu, enda á eiginmaðurinn það
til að skjóta gæsir og þá er um
að gera að matreiða þær vel. í
réttinn þarf þetta:
Kjöt af einni gæs
1-2 laukar
1 lítil dós sveppir
1 paprika
Salt og pipar
‘A1 rjómi
1-2 dl mjólk
Gæsin er úrbeinuð og kjötið
skorið í þunnar sneiðar.
Laukurinn, sveppirnir og pap-
rikan látin krauma í smjörlíki á
pönnu, síðan sett í eldfast mót.
Gæsakjötsneiðarnar brúnaðar
vel á pönnunni, kryddaðar og
settar ofan á. Rjómanum og
mjólkinni hellt á pönnuna, suð-
an látin koma upp og síðan hellt
yfir kjötið. Lok sett á fatið og
það haft í 160-170 gráðu heitum
ofni í 1 Vi klukkustund.
Kjötið er borið fram með
soðnum kartöflum, snittubrauði
og hrásalati.
Reyndar segir Bryndís að
'best sé að nota aðeins bringuna
í þennan rétt og þarf kjötið þá
heldur styttri tíma í ofninum.
Hitt kjötið af gæsinni má td.
nota í pottrétt. Einnig má nota
svartfuglsbringur í réttinn.
Fiskur með eplum
og karrý
„Þetta er fljótlegur og auðveld-
ur hvunndagsréttur," segir
Bryndís um fiskréttinn. Hún
segist oft elda fisk enda njóti
hann vinsælda á heimilinu. í
réttinn þarf:
600 grömm fiskflök
1 epli
50 grömm smjörlíki
'á tsk. karrý
Salt
Eplið er flysjað og rifið með
rifjárni. Smjörlíkið brætt á
pönnu og karrý hrært út í. Síð-
an er eplið sett saman við.
Aðeins látið hitna á pönnunni.
Fiskurinn skorinn í stykki og
raðað ofan á. Saltinu stráð yfir
og lok sett á pönnuna. Látið
malla við vægan hita í uþb. 15
mínútur.
Berjabaka
Bryndís er úr Kinn og reynir að
komast þangað á hverju hausti í
ber, enda eru berin hvergi betri,
finnst henni. Bláberin má svo
innbyrða á ýmsan hátt, til dæm-
is í þessari berjaböku, en að
sögn Bryndísar má bæði nota ný
og fryst bláber í hana:
ló kg bláber
1 dl sykur
4 dl hveiti
!ó tsk. salt
125 grömm smjörlíki
Berin eru sett í eldfast mót og
helmingnum af sykrinum stráð
yfir þau. Allt hitt er mulið sam-
an og sett yfir berin. Ef notuð
eru fryst og sykruð ber má nota
heldur minna af sykri. Bakað
við 170 gráðu hita í 30 mínútur.
Borið fram með vanilluís.
rJ
vísnoþóttur
Fyrir nokkrum árum birtist á
sjónvarpsskjánum myndin
Blóðrautt sólarlag eftir Hrafn
Gunnlaugsson. Þá kvað
Kristján H. Benediktsson:
Vel er lista - lagt á borð
lostætt margt þar kemur
en sifjaspell og móðurmorð
metast öðru fremur.
Ýmsum mönnum ofbauð slíkt
ógeð, fram úr máta
en fé er jafnan fóstri líkt
flestir sjá og játa.
Tæki einhver á sig rögg
yrði þjóðargæfa
að veita Hrafni vandarhögg,
vinnulaun sem hæfa.
Leikritið allt var lekahrip
með lítið í skut og stafni
og með þennan blóðrauða
sólarlagssvip
og sorann í arf frá Hrafni.
Ekki veit ég hver orti fyrri-
hluta næstu vísu, en Jóhannes
úr Kötlum botnaði:
Sunnanandi sólu frá
sveipar bandi skýja.
Yfir land og úfinn sjá
óteljandi kría.
Þorgils Benediktsson kvað
næstu vísu kominn á bernsku-
slóðir.
Rústir á rýru koti,
raftar f moldarkekki,
spyr migh vort spor mín þekki
sprunginn leggur í skoti.
Var eða var ég ekki?
Haraldur Zophoniasson kvað
er sjónvarpið fór í frí:
Hugrenningum hægt skalflíka,
hóglega ganga á vegum Braga.
Sé ég fram á súldarríka
og sjónvarpslausa hundadaga.
Eftir fríið.
Ágúst er reyndar riðinn í hlað,
og rökkursins magnast kraftur.
Það birtir nú samt þó að syrti að
því sjónvarpið byrjar aftur.
Hér koma vísur eftir Karl
Ágústsson í Litlagarði, Akur-
eyri.
Otíð.
Rignir enn með ódæmum
er það Ijóti baginn,
fresta verður framkvæmdum,
fátt vill ganga í haginn.
Ekkert Ijós og ekkert haf,
allt er bak við loku.
Fjörðurinn er fullur af
fúlli grárri þoku.
Húsráð:
Ég held gömlu fræðin fín
flestum enn vel þéni
að hákarlsbiti og brennivín
sé best við öllu sleni.
Á ferð að Breiðumýri 9.
ágúst 1964.
Hef ég varla afhestum nóg
hópinn upp þó lesi:
Bleikur, Kvistur, Fála, Fró,
Fjöður, Gola, Blesi.
Gallagripur:
Listir ýmsar leikið hafði,
léttan bar hann kostamal.
Gerði eins og eðlið krafði
ýmist bæði laug og stal.
Tveir menn gengu inn í búð á
Skagaströnd. Hét annar Bene-
dikt. Félagi hans kvað:
Varaðu þig að vera hvinn,
voðaleg er krambúðin.
Hann Axlar-Björn var afi þinn,
elskulegi Bensi minn.
Benedikt svaraði:
Égfinn að þú ert frændrækinn
fyrst mér leggur heilræðin
en móðurbróðir það var þinn
þú sem nefndir afa minn.
Heimilisfriður
Hér er á ferðinni hversdags-
kaka, „svona klessa til að setja í
skúffu," eins og Bryndís orðar
það. Hún ber það göfuga nafn
Heimilisfriður og stendur áreið-
anlega undir því. í hana þarf:
3 bollar hveiti
3 bollar hafragrjón
3 bollar sykur
3 tsk. natrón
3 egg
3 bollar af bræddu smjörlíki
2 bollar af soðnum döðlum
Þurrefnunum blandað saman,
smjörlíkið, eggin og döðlurnar
settar út í og hrært smástund.
Bakað í vel smurðri ofnskúffu
við 180 gráðu hita. Kakan skor-
in í stykki heit áður en hún er
borin fram.
Þannig hljóðaði boðskapur
Bryndísar Karlsdóttur og hún
ætlar að skora á fyrrum vinnu-
félaga sinn, Þuríði Sigurðar-
dóttur fóstru, en hún býr á
Akureyri. í næsta Matarkróki
fáum við að sjá hvað hún hefur
upp á að bjóða.
Umsjón:
Jón
Bjarnason
frá Garðsvík
Vatnsenda-Rósa kvað næstu
vísu.
Guð mér veiti um rænureit
rólegheit, svo þreyi.
Þín ég leita, því ég veit
þú mér neitar eigi.
Næstu vísur eru heimagerðar.
Hreiður:
Hér nam mjófætt lítil lóa
land í mó við kjörin ring.
Hvar er óhætt, urmull þjófa
er að gjóa hér í kring.
Horfðu fram:
Hversu brött sem brekkan er
berðu reistan makka.
Hafðu ávallt innst með þér
einhvers til að hlakka.
Framvindan:
Bráðum lifir ísland á
álvers nægtabrunni
hvar sem lækur fellur frá
fjalladrottningunni.
Þá leyfi ég mér að birta
nokkrar heimagerðar vísur.
Að Hlíð.
Búpeningur bæjarins
brosir gegnum tárin,
undir hjálmi aftanskins
er að sleikja sárin.
Hér er frábært hjálparlið.
Hringingarnar gjalla.
Þess vegna er þolhlaupið
þreytt um ganga alla.
Hendir þó á þessum stað
þótt mér hjúkkur sinni
að vinstri höndin veit ei hvað
vakir fyrir hinni.
Víst er best að venjast því
- vissa þess er fengin
að fortíðin er fyrir bí
og framtíðin er engin.
Trúarbrögðin.
Mild er orðin okkar trú.
Eldar vítis slökktir.
Upp við hliðið opið nú
enginn Pétur höktir.
Fyrr var annað uppi þar
er í Satans loga
Pétur svörtu sálirnar
svífa lét í boga.
Mælt við öldung.
Flesta kallar elli inn.
Áfram lífið þrammar.
Nú er orðinn aldur þinn
eins og minn, til skammar.
Vísukorn.
Þegar vísa verður til
vertu trúr því sanna
svo hún beri einhvern yl
inn að hjörtum manna.