Dagur - 13.06.1992, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - Laugardagur 13. júní 1992
Kristjana ívarsdóttir, íslandsmeistari í vaxtarrækt:
„Þetta er spuming um að láta sér líða vel“
Akureyringurinn Kristjana
ívarsdóttir náði injög góðum
árangri á síðasta íslandsmeist-
aramóti í vaxtarrækt sem fram
fór á Hótel íslandi fyrir
skömmu. Hún sigraði í -52 kg
flokki og varð önnur í opnum
flokki sem er hennar Iangbesti
árangur til þessa. Kristjana
hefur æft þessa umdeildu
íþrótt í 9 ár og lætur ekki for-
dóma og slæmt umtal hafa
áhrif á sig. Hún útskýrir hér
hvað það er við vaxtarræktina
sem heiliar svona.
Kristjana segist mjög ánægð
með árangurinn á mótinu á
dögunum en segist upphaflega
ekki hafa ætlað sér að keppa í svo
léttum flokki. Hún hafði hugsað
sér að keppa í -57 kg flokki en
reyndist léttari en hún átti von á
þegar að mótinu kom. Hún hefur
áður unnið til verðlauna, varð
íslandsmeistari í +57 kg flokki í
fyrra og hefur nokkrum sinnum
orðið númer 2 og 3 en árangurinn
í ár er sá langbesti hingað til. „Ég
þakka þetta fyrst og fremst
breyttu og betra mataræði og
meiri sjálfsaga. Svo hef ég ein-
faldlega æft betur,“ segir Kristjana
um árangurinn.
Hún byrjaði að æfa vaxtarrækt
fyrir 9 árum og segist hafa fengið
áhugann eftir að hún fór á vaxtar-
ræktarmót í Sjallanum. „Mér
fannst ekki mikið mál að drífa
mig í þetta. Þá voru þó nokkrar
konur famar að æfa og svo hafði
ég verið í öðrum íþróttum. Ég
stundaði t.d. fimleika og vaxtar-
rækt saman einn veturinn. Þá
vom, og eru enn, ákveðnir for-
dómar í garð vaxtarræktarmanna
og ég hef fengið að heyra ýmis-
legt síðan ég byrjaði. Það þýðir
ekkert að láta slíkt hafa áhrif á
sig og ég hef aldrei haft neinar
áhyggjur af því hvað fólki finnst
um þetta.“
Getur farið út í öfgar
Það kostar töluverða vinnu fyrir
vaxtarræktarfólk að ná árangri.
„Þetta getur verið ansi tímafrekt
en þetta gefur mikið og mér líður
ótrúlega vel eftir æfingar, er
svona þægilega þreytt. Núna æfi
ég fjórum sinnum í viku en
venjulega æfi ég sex sinnum í
viku og stundum sjö sinnum þeg-
Á verðlaunapalli eftir sigurinn í -52 kg flokknuni. Með Kristjönu á myndinni eru Glódís Gunnarsdóttir (til vinstri)
og Lind Einarsdóttir sem urðu í 2. og 3. sæti.
Kristjana „pósar“ á Islandsmeist-
aramótinu fyrir nokkrum vikum.
„Konur verða sjaldnast mikil
vöðvafjöll enda held ég að þær sæk-
ist almennt ekki eftir því.“
ar mót eru í aðsigi. Ég æfi u.þ.b.
tvo tíma á dag og finnst of mikið
ef ég fer yfir það. Það kom fyrir
að ég varð leið á þessu en ég hef
ekki fundið fyrir því í seinni tíð.
Þetta verður „baktería" hjá
manni með tímanum,“ segir
Kristjana. En hvað er það sem
fær fólk til að æfa þessa íþrótt tvo
tíma á dag, jafnvel sjö sinnum í
viku?
„Það er bara tilhugsunin um og
vellíðanin sem fylgir því að vera í
góðu formi. Konur verða sjaldn-
ast mikil vöðvafjöll enda held ég
að þær sækist almennt ekki eftir
því, þetta er frekar spurning um
að láta sér líða vel.“
- Hvað með raddir um að
íþróttin henti ekki kvenfólki, það
verði hreinlega ókvenlegt á því
að stunda hana?
„Þetta er bara spurning um
smekk hjá hverjum og einum. Ég
er yfirleitt ekki sammála þessu en
að vísu getur vaxtarrækt farið út í
öfgar eins og annað. Mér finnst
sjálfri of langt gengið þegar kven-
fólk er búið að missa allar kven-
legar línur. Mér finnst það sama
um karlana, þeir geta gengið of
langt en vel stæltur skrokkur er
ekki slæmur."
Yaxtarrækt er lífsstíll
Vaxtarrækt er meira en bara
æfingar, hún snýst einnig um
mataræði, hugarfar og er í raun
ákveðinn lífsstíll. Vaxtarræktar-
menn gera einnig meira en að æfa
saman, þeir halda árshátíðir, fara
í grillferðir o. fl. og fá þannig
heilmikinn félagsskap út úr iðkun
íþróttarinnar.
Kristjana segir mataræði sitt
ekkert afbrigðilegt, hún hugsi
fyrst og fremst um að borða holl-
an mat og sneiða hjá þeim
óholla. „Ég borða flestan mat en
reyni að sneiða hjá fitu og hafa
sykurinn í minna mæli. Gróft
brauð og hafragrautur eru ómiss-
andi, skyr, fiskur og oft kjöt.
Aðalmálið er að innbyrða sem
allra minnst af fitu, hvort sem er
í fljótandi eða föstu formi.
Mataræðið skiptir sérstaklega
miklu máli þegar mót eru í nánd.
Ég byrjaði „sköfunina“ óvenju-
lega snemma núna, í febrúar en
mótið var í maí. Þá vigta ég allt
sem ég borða og reyni að velja
það besta úr fæðunni, það grófa
og holla. Síðan minnka ég hita-
einingafjöldann smátt og smátt
en þó varlega til að fara ekki illa
með líkamann. Síðan endar mað-
ur á að takmarka vökva- og salt-
neyslu. Það getur verið ansi
óþægilegur tími, ekki beint lík-
amlega en fer stundum svolítið á
sálina. Þetta er bara svo stuttur
tími að það er engin ástæða til að
gráta út af því.“
Lyfjaneysla ekki freistandi
Raddir um ólöglega lyfjaneyslu
vaxtarræktarfólks hafa oft heyrst
og verið sérstaklega háværar upp
á síðkastið. Kristjana segist ekki
hafa orðið vör við slíka neyslu.
„Ég hugsa lítið um þetta og skipti
mér ekki af því ef aðrir vilja
standa í þessu. Það er eitthvað
um þetta en ég held að það sé
ekki nærri því. jafn mikið og
margir halda, Gróa á Leiti er allt-
af spræk og við verðum mikið vör
við það. Þetta er vitanlega afleitt
fyrir íþróttina en það er alltaf erf-
itt að stoppa Gróu þegar hún er
komin af stað. Mér fannst mjög
gott framtak að lyfjaprófa á síð-
asta móti og slík próf geta hugs-
anlega dregið úr neyslu og kveðið
niður slúðrið.
Það er vitað að það næst betri
árangur með lyfjanotkun en mér
finnst ekki hægt að bera þetta
saman. Þeir sem neyta lyfjanna
eru að gera allt aðra hluti. Ég veit
ekki hvað það er sem freistar við
þetta, a.m.k. finnst mér þetta
ekki freistandi.“
Kristjana segir litlar líkur á að
hún hætti í vaxtarræktinni á næst-
unni. „í dag bendir ekkert til
þess. Það er ekkert sérstakt fram-
undan hjá mér annað en að æfa
vel og vera í góðu formi. Ég er
ekkert farin að hugsa um hvort
ég verð með á næsta móti, það
verður bara að koma í ljós,“
sagði Kristjana ívarsdóttir. JHB