Dagur - 05.03.1994, Síða 10

10 - DAGUR - Laugardagur 5. mars 1994
MATARKRÓKUR
Lambakjöt á
lágmarksverði
í glæstum búningi
- Kristín Ólafsdóttir, hjúkrunarfræðingur, í matarkrók
Kristín Ólafsdóttir, skóla-
hjúkrunarfrœðingur í Síðu-
skóla á Akureyri, leggur til
mataruppskriftirnar að þessu
sinni. Hún kveðst hafa gam-
an af matargerð einkum þeg-
ar hún œtli að taka á móti
gestum og eiga ánœgjulega
stund með þeim. Þá gefist
einnig tœkifœri til að prufa
eitthvað nýtt - eitthvað sem
ekki hefur verið reynt áður
og maður leyfi sér síður þeg-
ar hversdagsmáltíðir eigi í
hlut. Kristín var alin upp við
lambakjötið - sagði það œtíð
hafa talist hátíðamatur á
sínu heimili enda verði tœp-
astfundið betra hráefni til
matargerðar hér á landi. Því
sé sér bœði Ijúft og skylt að
bjóða lesendum Dags Ijúf-
fenga lambakjötsmáltíð nú
þegar fólk sé að fara með
lambakjöt á lágmarksverði -
kjötið í grœnu pokunum -
heim úr verslunum.
Marinerað lambakjöt
á lágmarksverði
Lambakjöt - til dœnús úrbein-
að niðurskorið lœri.
Sex til átta hvítlauksrif.
Einn til einn og hálfur desilítri
af sojasósu.
Ein til tvœr matskeiðar af se-
samolíu.
Látiö kjötiö marinerast í Ieginunr
í einn sólarhring. Síöan er mjög
gott og ekki síöur skemmtilegt aó
matreiða þaö sem „steinasteik“
en einnig má glóöa þaó eöa
steikja á útigrilli. Fyrir þá sem
ekki vita hvaö steinasteik er má
geta þess aö steinar eru hitaðir
upp - til dænris í bakarofni og
kjötið síóan látið stcikjast á þeim
eftir að það hefur verió borið á
borð. Geta matargestir þá ráöió
hvað þeir hafa þaö mikið steikt -
ef til vill byrjaó á fyrstu bitunum
blóðugum og lokið við máltíðina
vel steikta ef þeir hafa áhuga fyrir
því. Kristín mælir með því aó
bera gratineraðar kartöflur, epla-
salat og piparostasósu fram meó
steikinni.
Gratineraðar kartöflur
Kartöflur - skornar í sneiðar.
Sveppir - skornir í sneiðar.
Salt og pipar.
Tvö hvítlauksrif.
Rjómabiand - um helmingur
rjómi og helmingur mjólk.
Rifmn ostur.
Þá er kartöflunurrt og sveppununr
raðað til skiptis í eldfast mót og
kryddað eftir smekk hvers og
eins. Rjómablandinu er hellt yfir
en ekki látið fljóta yfir kartöflurn-
ar. Síðan eru kartöflurnar og
sveppirnir þakin með rifnum osti
og bökuð í ofni í um það bil eina
klukkustund við 200 gráðu hita.
Eplasalat
Þrjú til fjögur grœn epli - skor-
in í litla bita.
„Skvetta" afsojasósu
Rjómabland - um 2/3 peli af
rjóma og einn desilítri afvatni.
Þá er kjötmáltíðinni lokið og
komið að eftirréttinum. Aó
smekk Kristínar er nauðsynlegt
að hafa léttan eftirrétt að lokinni
kjötmáltíðinni svo hún býður upp
á ávaxtasalat.
Ávaxtasalat í eftirrétt
Kiwi.
Bananar.
Appelsínur.
Jarðarber - mega vera niður-
soðin.
Avextirnir eru skornir smátt nið-
ur. Nota má alla þá ávexti sem
fólk vill. Þeir eru síðan bornir
fram meó eftirfarandi sósu:
Tvœr þeyttar eggjarauður.
Fimmtíu grömm af makkarónu-
kökum.
Þrjár til fjórar matskeiðar af
sherrý.
Einn peli af þeyttum rjóma.
Makkarónukökurnar eru muldar
og bleyttar í sherrýinu. Þá er
þeim blandaó saman við eggja-
rauðurnar og síðan vió þeyttan
rjómann.
Og þá er ckkcrt annaó eftir en að
reyna sig við matargerðina og
njóta veitinganna - ef til vill með
góðu rauðvíni, við kertaljós og
létta klassíska tónlist eóa aórar
kringumstæóur sem hæfa tilefn-
inu. Að lokum skorar Kristín á
Kristjönu Olafsdóttur í Ólafsfirði
að leggja lesendum Dags til mat-
aruppskriftir að tveimur vikum
liðnum. Hún kvaðst hafa verið í
mat hjá henni og enginn þurfi að
verða svikinn af því sem hún hafi
að bjóöa. ÞI
PÓSTKORT FRA ÞÝ5KALANDI
HLYNUR HALLSSON
Holland er hola. Ekki mjög djúp að
vísu en samt hola. Og landslagið er
eins og himinninn, heiðskír. Landa-
mærin eru í aðeins tveggja og hálfs-
tíma fjarlægð sé farartækið lest. Hol-
landsmegin við þessi landamæri er
bær sem heitir Enschede og þar eru
íslenskir hestar, myndlistarnemar og
læknir. Alls átta að læra um myndir og
sennilega ekki fleiri samankomnir á
einum stað utan föóurlandsins. Það
gengur því vel að aðlagast á stuttum
tíma. Sennilega of stuttum. Og í En-
schede eru risavaxnar byggingar text-
ílverksmiðju sem lögðust af eftir að
fyrstu vefnaðarvörurnar bárust frá
Tævan og svo kviknaði í öllu sem eftir
stóó. Sem er náttúrlega synd því
svona hús er hægt að nota í margt
gott. Jafnvel íshokkíhallir, sýningarsali
eða aðrar verksmiðjur og líka margt
annað. Eins og öllum ætti líka aó vera
oróið Ijóst fyrir löngu er líka afar hent-
ugt að hjóla í Niðurlöndum. Það er
hægt að láta sig renna, hjóla smá og
renna svo og hjóla og renna síðan aft-
ur. Þar sem nú er frost er líka hægt aó
renna sér á skautum á nærliggjandi
tjörnum sem nóg er af enda við á
fenjasvæði, rétt yfir sjávarmáli. Ef til
vill hafa Ólympíuleikarnir einhver áhrif
á áhuga fólks enda erfitt að láta þá
framhjá sér fara. Rennum okkur nú á
skautum, skíðum og hjólum, saman.
Áhuginn á myndlist er hinsvegar enn
meiri enda landsmenn með ríka
menningarhefð og listasagan þeim
jafn töm og okkur Gísla-saga Súrs-
sonar. Það eru því sýningar á öðru
hverju strái.
Á heimleiðinni fellur snjór og vorinu
er frestað um óákveðinn tíma. Kór ís-
lendindingafélagsins æfir af kappi fyrir
þorrablót Hamborgarbúa enda hver
að verða síðastur að blóta þorra þeg-
ar góa er komin með sælgæti í skón-
um. Það bætast líka við íslendingar
og samkvæmt okkar tímatali er ösku-
dagur á miðvikudegi og heitir ekki
rósamánudagur. Bolludegi, saltkjöti
og baunum var samt skellt saman í
þennan mánudag og viróulegt eldra
fólk stökk út á götur klætt furðuleg-
ustu búningum, blési í lúðra, hleypti
hestum á skeið og dreifði nammi og
bjór til hinna sem horfóu á. Örugglega
allt saman eftir einhverri aldagamalli
kaþólskri hefð. Mánudagurinn sjálfur
dugði raunar ekki heldur var byrjað á
föstudegi og öll helgin svo tekin í
fagnaðinn. Þorrablót eru vissulega
bara svipur hjá sjón mióað við svona
skrautsýningar en samanlagðir bollu-
dagur, sprengidagur og öskudagur
jafna þetta næstum. Hver kippir sér
svo upp við það þó ekki megi boróa
kjöt þegar skuggaleg svín eru á boð-
stólum?
Af súrmeti í góu er annars það að
frétta að eftir flugferð með millilend-
ingu í Köben, fortölum í tollinum og
hæfilegri geymslu, hlýtur þetta að
vera orðið hættulegra en gerist og
gengur uppi á Fróni. Þá hlýtur nam-
mið og bjórinn að vera betri jafnvel úr
saltsýrupækli. Opnaðu munninn og
lokaðu augunum. Enn hefur maóur
ekki freistast til að kaupa eina einustu
bjórflösku útí þýskri kjörbúð þrátt fyrir
hlægilegt verð, gylliboð og einstök
gæði. En það hlýtur að koma aó því
og þá látum vió vita. Annars er allt
gott að frétta. Bless.
LAN