Dagur - 04.02.1995, Blaðsíða 13

POPP
„MEÐ CRATTIVONÚUM
EN DÁ6ÓÐIR ENNÞÁ
Plant og Page. Samstarf að nýju eftir 14 ára hlé.
Laugardagur 4. februar 1995 - DAGUR - 13
MACNÚS CEIR GUÐMUNDSSON
Punktar • Punktar
I HEIÐURSSAUNN
Athöfnin Rock’n’roll hall of fame hefur verið vió lýði um nokkurt skeið og vekur
orðið mikla athygli í hvert skipti sem hún fer fram. Eru þar eldri hetjur rokksins
og poppsins heiðraðar sérstaklega og „vígðar'* af yngri stjömum dagsins í dag inn
í „Rokkheiðurssalinn". Nú um miðjan
janúar var blásið til leiks enn eina ferð-
ina í New York og var að vonum mikið
um dýrðir. Meóal þeirra sem hlutu heið-
urinn nú voru Led Zeppelin, sem Steven
Tyler og Joe Perry úr Aerosmith vígðu,
Frank Zappa af Lou Reed, Janis Joplin af
Laurie Anderson og Neil Young af Pearl
Jant. Stigu menn „þvers og kruss" á
sviðið saman, þannig að mikil veisla fyr-
ir augu og eyru varð úr. Young og
hljómsveitin hans Crazy horse tóku t.d.
Fuckin’ up með Pearl jam, Perry og Tyl-
er tóku væna rokksyrpu meó eftirlifandi
meðlimum Zeppelin og Young steig
einnig á svið með Zeppelinjöfrunum þremur og tóku þeir magnaða útgáfu af
When the leaves breaks. Vakti þaó einmitt nokkra athygli að John Paul Jones
skyldi „fá að vera með" Plant og Page þama, því eins og fram kemur hér í um-
fjöllun um hina tvo hér annars staðar á síðunni, er hann ekki til staðar í endumýj-
uðu samstarfi þeirra. Það mun þó ekki vera vegna einhverra leiðinda, heldur
vegna þess að Jones hefur haft í meiru en nógu öðm að snúast. Samkundan var
nú í fyrsta skipti tekin upp af MTV tónlistarstöóinni, þannig að ekki ætti að vera
útilokað að hún verði sýnd hér í sjónvarpi. Aðrir sem svo líka vom settir í heið-
urssessinn vom m.a. A1 Green og Allman Brothers.
Kominn í
Neil Young.
„Heiðurskiúbbinn“
HÆTT
Því miður hefur það reynst rétt að ein merkasta blökkumannarokksveit samtím-
ans, Living Colour, hafi hætt störfum. Ásamt öðmm fönkrokksveitum á boró við
Bad brains og 24-7 Spyz, átti Living colour stóran þátt í aó blökkumenn, og þá
sérstaklega í hljómsveitum, öðluðust virðingu og vinsældir í rokkinu um miðjan
síðasta áratug. Stórar plötur hljómsveitarinnar urðu þrjár, Vivid, Time’s up og
Stain, en einnig sendi hún frá sér útgáfur í minna formi. Er mikil eftirsjá af Li-
ving colour, en þeir Vemom Reid gítarleikari og Corey Gover söngvari, aðal-
menn sveitarinnar, eiga þó án efa eftir aó láta að sér kveóa á öðmm vettvangi.
BUTLERMEÐ SPARKS
Líklega er óhætt að fullyróa að
Led Zeppelin hafi verió fremst í
flokki rokksveita frá lokum sjö-
unda áratugarins og nær til loka
þess áttunda. Ef ekki fremst í
flokki þá allavega í fremstu röö
allan þann tíma sem hún starfaði.
Var yfir Zeppelin sérstakur dýrö-
arljómi, sem vart hefur átt sinn
líka og má tvímælalaust skipa
henni á bekk með Stones og Bítl-
unum, sem áhrifamestu postulum
rokksins af hvíta kynstofninum.
Það var sem kunnugt er fráfall
trommuleikarans John Bonham,
sem orsakaói endalok Zeppelin,
en þá var „dagsverkið" líka orðió
harla gott, níu plötur, sem flestar
hverjar teljast til meistaraverka
rokksins. Lést Bonham nánar til-
tekió í september 1979 og kom
andlát hans í kjölfar mikillar
áfengisdrykkju. I desember var
hljómsveitin síðan öll. Það hefur
hins vegar allar götur síðan verið
von rokkunnenda og fleiri að
sveitin lifnaði við að nýju og þau
eru ófá skiptin sem endurkoma
hennar hefur verið boðuð. Þar hef-
ur þó óskhyggjan oftar en ekki
ráðið ferðinni á kostnað raunveru-
leikans. En árið 1992 gaf Jimmy
Page gítarleikari það sterklega í
skyn í viðtali, að endurkoma gæti
hæglega orðið innan skamms hjá
þeim Robert Plant söngvara og
John Paul Jones bassaleikara. Það
hefur samt ekki gerst alveg þann-
ig, heldur hafa hann og Plant einir
hafið samstarf að nýju. Var það,
eins og fram hefur komið fyrr í
Poppi, seint á árinu 1993 sem það
spurðist út að þeir hefðu laumast
svo lítið bar á í hljóðver saman, en
það var ekki fyrr en um mitt síð-
asta ár sem mynd komst á það
sem þeir ætluðust fyrir.
Un(plugg)ledded
Nokkur ný lög, sem m.a. urðu til
við ferð þeirra félaga til Marokkó,
þar sem þeir spiluðu nokkrum
sinnum með þarlendum tónlistar-
mönnum, var það sem hið endur-
nýjaóa samstarf Page og. Plant
fæddi af sér og síðan í nóvember
kom platan þeirra, No quarter,
Jimmy Page & Robert Plant Un-
ledded, út. Var hún afrakstur
tveggja þátta sem teknir voru upp
í London fyrir MTV þættina
margfrægu, Unplugged. Þeir
„Zeppelinbræður" nutu hins vegar
þessara forréttinda að þátturinn
þeirra var nefndur sérstaklega
Unledded. Það er jú táknrænt fyrir
þá tvo, aftur saman á ný, en ekki
sem Led Zeppelin. Þá er nafnið
líka heppilegra vegna þess að
bæði er um órafmögnuð og raf-
mögnuð lög að ræóa, þó umhverf-
ið sé eins og í venjulegum Unpl-
uggedþáttum. Inniheldur platan
samtals 14 lög, þar af ein þrjú ný.
Hafa engu gleymt
Frá því þeir Page og Plant fóru
hvor sína leið eftir að Zeppelin
hætti, hafa þeir báðir fengist við
ýmislegt, sem mönnum hefur þótt
tilhlökkun eftir „Unledded“. En
líkt og með aðra rokkjöfra sem
komnir eru með „grátt í vanga“ og
sendu frá sér plötur á síðasta ári,
hafa þeir engu gleymt og er
greinilegt á öllu að þeir hafa notið
þess vel og innilega að hafa tekið
upp þráðinn að nýju saman eftir
14 ára hlé. Þama eru ódauóleg lög
á boró við Thank you, Kashmir,
The battle of evermore, Since I’ve
been loving you og Nobody’s
fault but mine, sem svo ný lög
eins og City don’t cry og Wah
wah, hljóma bara ágætlega við
hliðina á. Það er líka skemmst frá
því að segja að platan fékk al-
mennt góða dóma gagnrýnenda og
var hún af ýmsum tónlistarblöðum
talin vera í hópi bestu afurða síð-
astliðins árs. Seldist hún líka dá-
vel og fór á topp tíu víða. Um
framhaldið er ekki allt ákveðið hjá
þeim félögum, en miklar líkur eru
á að þeir komi fram næsta sumar á
hinni virtu Knebworthátíð.
Bemard Butler, fyrmrn gítarleik-
ari í Suede, sem hætti með látum á
síðasta ári, hefur að undanfömu
verið að vinna með dúettinum
Sparks við að hljóðblanda þeirra
nýjasta smáskífulag, Shen I kiss
you, er koma á út í lok þessa mán-
aðar. Er lagið að finna á safnplötu
frá Sparks, sem kom út á síðasta
ári, en er víst töluvert breytt í út-
gáfu Butlers. Auk þessa hefur svo
Butler einnig stigið á svið með
Sparks a.m.k. einu sinni. Annars
er það aðeins meira um Sparks aó
segja, að hljómsveitin á sér yfir 20
ára sögu í bresku poppi og það
nokkuð litríka. Hún er t.a.m. af
mörgum talin undanfari og áhrifa-
valdur í nýrómantíska/tölvupopp-
inu, sem „grasseraói“ um og eftir
Bernard Butler vinnur með sér
eldri mönnum.
MUSIKTILRAUNIR1995
Músíktilraunir eru að fara í gang enn eina ferðina og verður þær þrjár hljómsveitir sem sigrað hafa síðustu þrjú ár, Kolrassa
væntanlega mikið um dýrðir og margir sem þátt vilja taka eins og krókríóandi, Yukatan og síðan Maus á síðasta ári.
vanda ber til. Líkt og oftast áður er gert ráð fyrir þrcmur undanúr- Plata þeirra síðasttöldu, Allar kenningar heimsins... og ögn
slitakvöldum og síðan úrslitakvöldi, en undanúrslitakvöldin gætu meira, 9 laga sniíð, endurspcglaði vel þann þéttleika og framsækni
þó oróið fleiri eins og stundum áður ef þátttökuóskir verða margar sem tvímælalaust færði þeim sigurinn í tilraununum. Það er að
og vel frambærilegar. Fara tilraunimar sem fyrr
fram í æskulýðsmiðstöðinni Tónabæ í
Reykjavík, sem stendur aó þeim ásamt
Æskulýðs- og tómstundaráði borgar-
innar. Fara undanúrslitakvöldin
fram 16., 23. og 30. mars og úr- x
slitin síðan 31. Mun skráning
að sögn vera nú þegar hafin
og fer hún fram í Tónabæ.
Rétt er að bcnda norð-
lenskum hljómsvcitum
sem áhuga hafa á að
taka þátt, að Flugleiðir
veita 40% afslátt fyrir
þær og aðrar hljóm-
sveitir af landsbyggð-
inni. Ætti þetta m.a. aó
hvetja sveitir hér noró-
anlands og víðar að láta
slag standa og vera með.
Maus hin framsækna
Aðalverðlaun Músíktilrauna,
svo haldió sé aðeins áfram mc
þau, hafa lengst af verið upptökutím
ar í hljóöveri. Það hafa m.a. margir
urvegaramir nýtt sér og hljóð-
ritað plönir. Þar á meðal em
Maas. Bráðefnilegir ungir sigurvegarar Músíktllrauna 1994.
sumu leyti öfugt með það sem geróist með Yukatan.
. Þeir þrír, sem eins og snákamir fjórir í Maus,
lofuðu mjög góðu fyrir plötuupptöku, en
vegna bagalegrar upptöku varð platan
þeirra heldur misheppnuð. Á henni
voru samt ágætislög. En hjá
Maus var þetta sem sagt
snöggtum betra, sem gerði
það aó verkum að hún tald-
ist með þeim bestu og
frumlegustu að mati
Poppsíðunnar á síðasta
ári. Aó mörgu leyti
fmmlegt rokk þeirra í
anda nýbylgjunnar frá
því um og cftir 1980,
segir manni að keppni
eins og Músíktilraunir
eigi rétt á sér. Reyndar
finnst mér alltaf vafasamt
aó vera að keppa um „það
besta“ í tónlist, slíkan al-
. hæfmgarstimpil er ekki hægt
að setja svo glatt á fyrirbærið,
. en ef það hins vegar reynist fæða
V; af sér vaxtarbrodda, eins og í tilviki
. Maus, Kollrössu og reyndar Yukat;m
Ííka, auk þcss að koma hljómsvcitunum
c.t.v. á framfæri, cr það að
f
sönnu réttlætanlegt.