Dagur - 23.09.1995, Blaðsíða 4
4 - DAGUR - Laugardagur 23. september 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 462 4222 • SÍMFAX: 462 7639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1500 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
AÐRIR BLAÐAMENN: AUÐUR INGÓLFSDÓTTIR,
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON, FROSTI EIÐSSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavlk vs. 464 1585, fax 464 2285).
LJÓSMYNDARI: BJÖRN GÍSLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Að nýta
sóknarfærin
Styrkur sá sem fiskeldisfyrirtækið Máki á Sauðár-
króki hefur fengið frá Evrópusambandinu undir-
strikar hvaða athygli má ná á alþjóðavettvangi
með íslensku hugviti og frumkvæði. íslensku at-
vinnulífi veitir ekki af nýsköpuninni og allir eru
sammála um að þróun nýrra atvinnutækifæra
kalli á mikið fjármagn. Því miður hefur ekki verið
úr digrum sjóðum að ausa hér innanlands fyrir
atvinnulífið og því má fastlega reikna með að
margar góðar hugmyndir hafi farið fyrir borð sem
ella hefðu getað orðið að góðum fyrirtækjum ef
fjármagn hefði verið fyrir hendi.
í tilfelli Máka á Sauðárkróki er um samstarf að
ræða við fyrirtæki í fjórum Evrópulöndum og
þetta samstarf skiptir miklu um vilja Evrópusam-
bandsins til að styrkja samstarfsverkefni þeirra.
Guðmundur Ingólfsson, framkvæmdastjóri Máka,
segir í Degi í gær að svo virðist sem mikil tregða
eða hræðsla sé meðal íslenskra fyrirtækja að
sækja um styrki til ESB og það hlýtur að vera
miður þar sem íslensk fyrirtæki eru mörg hver að
þreifa fyrir sér með framleiðslu sem gæti náð
augum og eyrum styrkveitenda erlendis ef rétt
væri á spilum haldið. Guðmundur bendir rétti-
lega á að samstarfsaðilar verði að vera traustir
og þá vaknar sú spurning hvort verið geti að ís-
lensk fyrirtæki séu of hikandi að leita eftir sam-
starfsaðilum á erlendum vettvangi. Ekki er annað
hægt en viðurkenna að menn hafa oft verið fljótir
að hrópa upp ef minnst hefur verið á erlend fyrir-
tæki í tengslum við íslenskt atvinnulíf en sam-
starfsverkefnið sem Máki er í sýnir að þetta sam-
starf er hægt að útfæra á þann hátt sem nýtist ís-
lensku atvinnulífi mjög vel. Ef styrkur Evrópu-
sambandsins við þetta starf verður til að treysta
fyrirtækið og búa til störf þá er ekki nema gott
eitt um það að segja. Styrkurinn ætti þá að vera
öðrum hvatning til að feta sömu braut fyrir sínar
hugmyndir og nýsköpun. Það er sama hvaðan
gott kemur.
I UPPAHALDI
- segir Gígja Sigurbjömsdóttir, skólastjóri einkaskólans að Skútustöðum
íðasta mánudag hófst
kennsla í nýja einkaskólan-
um að Skútustöðum og það
er skólastjórinn. Gígja Sig-
urhjörnsdóttir, sem er í
uppáhaldi í dag. Gígja er gift Am-
grími Geirssyni sem kennirvið
framhaldsskólann á Laugum en
hann er einnig stundakennari við
einkaskólann. Gigja og Arngrímur
eiga 5 börn, sú yngsta er 17 ára
en sá elsti 33 ára. Börnin eru
dreifð víða um heiminn; einn er í
Danmörku, ein kennir við Fram-
haldsskólann á Laugum, einn son-
urinn er við nám í Bahdaríkjunum,
annar í Reykjavík og sú yngsta er í
Menntaskólanum á Akureyri. Þrjú
yngstu eruöll við nám og koma
þvíheim á sumrin og vinna segir
Gígja. Gígja komfyrst til Mý-
vatnssveitar árið 1961 og hefur
búið í Skölahúsinu að Skútustöðum
síðan 1973. Hún segir að staifið í
einkaskólanum leggist vel í sig og
viðhoiftð til skóláns sé ákaflega
jákyœtt. En hvað skyldi vera í
uppáhaldi hjá Gígju?
Hvaða matur er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
Lambakjötið.
Uppáhaldsdrykkur?
Vatn, ég er lítið fyrir gosdrykki.
Hvaða heimilsstörffinnst þér
skemmtilegust/leiðinlegust?
Mér finnst mest gaman að sauma
en leiðinlegast að ryksuga.
Stundarþú einhverja markvissa
hreyfingu eða líkamsrœkt?
Ég stunda bdskap á sumrin og er
Gígja Sigurbjörnsdóttir.
þá rnikið úti. Stðan fer ég stund-
um út að hlaupa eða ganga.
Ertþú í einhverjum klúbb eðafé-
lagasamtökum?
Já, allt of mörgum. Ég er í kven-
félaginu hér, Slysavarnafélaginu.
ungmennafélagi, hestamannafé-
lagi og Kvennakórnum Lissý.
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
Ég kaupi Dag, íþróttablaðið og
Hestinn okkar.
Hvaða bók er á náttborðinu hjá þér?
Ég er að lesa „Skáldið sem sólin
kyssti“, sem er um Guðmund
BÖðvarsson og Siíja Aðalsteins-
dóttir skrifaði. Ég hef líka verið
að lesa „í bamdómi“ eftir Jakob-
ínu Sigurðardóttur.
/ hvaða stjörnumerki ert þú?
Égertvfburi.
Hvaða tónlistarmaður er í mestu
uppáhaldi hjá þér?
Kristinn Sigmundsson.
Uppáhaldsíþróttamaður?
Jón Amar Magnússon qg eins
verð ég að nefna son minn, Stg-
urbjörn Áma Arngrímsson en
hann æfir hlaup í bandarískum
háskóla.
Hvað liorfir þú mest á ísjónvarpi?
Fréttir og ég reyni líka að horfa á
Matador.
Á livaða stjórnmálamanni hefurðu
mestálit?
Kristínu Haildórsdóttur, þing-
konu Kvennalistans.
Hver er að þínu matifegursti staður
á Islandi?
Skagafjörður.
Hvar vildirðu helst búa efþú þyrftir
að flytja búferlum nú?
Mér væri alveg sarna, ætli ég
myndi samt ckki hclst flytja til
Skagafjarðar þar sem mínar
æskustöðvar eru.
Efþúynnir stóra vinningin í Lottó-
inu í hvað myndirþú nota pening-
ana?
Ég mundi borga skuldir og síðan
myndi ég reyna að ná fjölskyld-
unni saman og fara með henni í
ferðalag.
Hvernig vilt þúhelst verja frístund-
um þínum?
Gjarnan í ferðalögum og með
fjölskyldunni.
Hvað œtlarðu að gera um helgina?
Helgin er fullbókuð hjá mér. Á
laugardaginn klukkan þrjú verður
Lissý kórinn með tónleika í
Borgarholtsskóla á Húsavík og á
sunnudagskvöldið syngjum við í
Glerárkirkju á Akureyri. AI
BAKÞAN KAR
KRISTINN C. JÓHANNSSON
Um kornrækt í kartöflugarði
eða að snúa blaðinu við
Ég heyrði og sá gegnan og dugmikinn
bónda úr Eyjafjarðarsveit í sjónvarpinu á
dögunum. Hann var að skera kom sem
sprottið hafði hjá honum af miklum dugn-
aði. Hann lét þess getið þessi bóndi, þegar
hann var spurður um hvort komrækt væri
vænleg í Eyjafírði, að einhvers staðar hefði
hann heyrt að þar sem væri hægt að rækta
kartöflur þar væri hægt að rækta kom. Fyrr-
um kartöflubónda, mér, þótti mikið til um
þetta. Kartöflugarður minn er sem kunnugt
er í órækt um þessar mundir og hefi ég nú
ákveðið að hefja komrækt í honum að vori í
þeirri von að reynist mér drýgri búbót en
kartöflumar. Ég hefi ákveðið að mér leiðist
kartöflur nema þegar ég borða þær. Svona
ætla ég að snúa við blaðinu og koma á
átaksverkefni undir vinnuheitinu kornrækt í
kartöflugarði. Ráðherra minn, hann Páll, er
vís með að styrkja þetta fmmkvæði svo
fremi ég ráði ekki útlendinga til upp-
skerustarfa þegar þar að kemur. Ekki væri
þessi breyting á búskaparháttum mínum í
frásögur færandi nema fyrir þá sök að svo
virðist sem um þessar mundir séu allir sem
eitthvað eiga undir sér að gera þetta sama,
þ.e. að snúa við blaðinu.
Ekki eru t.d. margir dagar síðan ég hlust-
aði á ráðherrann minn, hann Pál, í útvarp-
inu. Hann var spurður um efndir á loforðum
okkar framsóknarmanna um að skapa nokk-
ur þúsund störf á næstu ámm. Hann var þá
búinn að snúa loforðablaðinu kirfilega við
og á hvolf líka þegar hann svaraði horskur
að það hefði lítið upp á sig að skapa ný
störf ef ekki væri hægt að manna þau sem
fyrir em.
Undanfarin tuttugu ár hefur á vegum
kertaljósakynslóðarinnar verið í gildi lög um
skóla og menntun bama, kölluð gmnnskóla-
lög af einhverjum ástæðum. Með þeim var
m.a. ætlað að draga úr samkeppni milli
skóla og einstaklinga, leggja af landspróf og
aðra ómannúðlega mælikvarða, próf urðu að
námsmati, helst loðnu, agi mildur ef yfirleitt
mátti beita honum, nám að föndri í blönduð-
um bekkjum og allt undur sjálfrennandi og
moðvolgt. Nú ber hins vegar svo við að á
dögunum var haldin ráðstefna um gæða-
stjómun og gæðamat í skólum og ekki er yf-
ir því að kvarta en eins og allir vita núorðið
em þau vísindi, gæðastjórnun, byggð á
þeirri hugljómun að æskilegt sé að menn
vinni í vinnunni. Það finnst ekki öllum sann-
gjörn krafa. En hvað sem um það má nú
segja þá kemur yfirmaður minn, hann Bjöm,
í blöð á eftir og er nú aldeilis búinn að snúa
blaðinu við. Hann er uppfullur með það,
hann Björn, að nú sé brýnt að koma á sam-
keppni á milli skóla, hverjir skili bestum ár-
angri samkvæmt einhverjum mælikvarða
sem uppfundinn verður, gæðamatslandspróf.
Engin elsku mamma lengur, kertaljósin
slökkt og kvarði tekinn upp í staðinn, kepp-
ist nú hver sem betur getur. Hann ætlar í
komræktina eins og ég, hann Bjöm, úr
grunnskólagarðinum. Og hann varð svo
uppnuminn, yfirmaður minn, hann Bjöm, að
hann var ekki fyrr kominn á næstu gæða-
stjómunarráðstefnu en hann lýsti því yfir að
nú væri hers þörf í landinu í gæðastjórnun-
arskyni væntanlega. Þar með var hann búinn
að snúa við öðra blaði bara sisona.
Það kemst svo upp og ekki hávaðalaust
að þingmennimir okkar hafa aldeilis snúið
við blaðinu. Menn höfðu svona almennt
verið sammála um það í landinu í orði að
minnsta kosti að launþegar skuli allir greiða
skatta af tekjum sínum og viðamiklu eftirliti
komið upp um land allt að fylgjast með því
að skattskýrslumar væru nú réttar og skatt-
amir í samræmi við þær og engin grið gefin
ef upp komst að krónur færu fram hjá kerf-
inu. Kemur þá ekki á daginn að þessir
dándimenn hafa búið til handa sjálfum sér
dálftinn tekjuauka og sett um það lög að
hann skuli undanþeginn skatti. Þetta má nú
aldeilis kalla að fara í kornræktina.
Mig dreymir til þeirra sælu tíma þegar
núverandi meirihluti í borgarstjórn höfuð-
borgarinnar var minnihluti í þeirri sömu
borgarstjóm. Þá lofsöng hann mjög og
mærði, minnihlutinn, almenningssam-
göngur og strætisvagnaferðir. Efla skyldi
allt svoleiðis og helst að gera einkabfia
brottræka úr miðborginni. Þar átti að vera
blómaangan og blíða og ekkert að spilla
fegurðinni. Þó mátti þar vera einstaka hljóð-
látur Ikarus sem helst gengi fyrir jurtaolíu
og smurður með júgursmyrslum. Ferðir
með strætó áttu að vera ódýrar, helst fríar til
að laða að viðskiptavini og vera þeim
hvatning til að skilja eigin farartæki eftir
heima. Nú er búið að snúa við laufblaðinu
og allt í einu farið að tala um jafn fáfengi-
lega hluti og peninga og rekstrarhalla.
Fjóluangan og frímiðar löngu gleymdir og
fargjald hækkað hundrað prósent hjá þeim
með breiðu bökin. Hún er víða komræktin
um þessar mundir.
Meira að segja hér í fásinninu eru menn
einatt að snúa við blöðum. Nýjasta dæmið
var þegar mönnum hugkvæmdist að breyta
grænu svæði í bensínstöð. En þar braut auð-
vitað nauðsyn lög svo sem oft vill verða
þegar hugsjónamenn taka til við að rækta
kartöflugarðinn sinn.
Ekki rek ég þessa sögu lengur en sný nú
við blaðinu og fer að hyggja að undirbún-
ingi kornræktar í garðshorni.