Þjóðviljinn - 11.09.1953, Blaðsíða 5

Föstudagur 11. september 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (5

ogn KiHi
xra ynr
í iiœ&Éa mánnði rerður í figr&ta siiiii ritmð
með rissu hre umrgir Kímeerjiir eru
í Kína stsndur nú yfir manntal, það fyrsta sem því
nafni getur heitið í sögu landtins. Manntöi. sem áöur
hafa verið tekin, hafa öll veriö mjög' ófullkomin og niöur-
stÖÖurnar ágizkanir að miklu leyti.
Manntalið er liður í undir-
búningnum fyrir kosningarnar
til kínverska þ:ngsins og svcit-
ar- og bæjarstjórna. En sú
vitneskja sem fæst um íbúa
Kína í þessu manntali getur
einnig orðið a’ð miklu gagni
á öðrum sviðum. Það er t. d.
mjög gagnlegt að vita hvenvg
þeir skiptast í aldurshópa og
eftir kynferði. Það auðveldar
skipulag framleiðslunnar á
neyziuvarningi, og hægt vercur
áð geta sér til um, v:ð hve
mikilli fólksfjölgun má búast
á næstu árum.
13 millj. fyrir 4000 ámni.
Að sjálfsögðu hafa Kínverj-
ar um þúsundir ára reynt að
komast fyrir um, hve margir
þeir voru. Fyrsta ág:zkun um
íbúafjöldann var gerð árið
2200’ fyrir Krist, á dögum Jú
keisara af Hsia-ætt. Embætt-
ismenn keisarans komust að
þeirri niðurstöðu, að íbúarnir
væru 13 millj. talsins. Síðan
hafa margar slíkar ágizkanjr
veríð gerðar, en þær hafa
senniiega alltaf verið fjavri
sanni.
Hvað eru fbúar K;na. margir?
Það er mjög almenn skoðun,
að í Kina búi 400 milijónir
manna. Þessi tala er ágizkun
fri dögum Mansjúkeisaranna
um 1840. 68 árum síðar var
byrjað að taka manntal. Það
var árið 1908, þegar valda-
stéttin var með fyrirætlanii
um að breyta stjórn landsins
í þingbundna konungsstiórn til
að vega upp á móti byltingar-
öldunni. Það tókst ekk: eins
og kunnugt er, og. rr.anntaiir.u
varð aldrei lokið. Löngu áíur
en svo varð, hafði fó'kið hiist
af sér ok keisarastjórnarumar.
Það var árið 1911.
Sjang Kajsék reyndi.
Sjang Kajsék reyadi líka,
þegar veidi hans síóð sem
hæst. að láta teija ítíáa lands-
ins. Það var árið 1925. En
þá þegar var kúómintang-
stjórnin ófær orðin t:I al.'ra
verka og ekk'rt varð úr mann-
talinu, nema i örfáuni fylkj-
um. Þær tölur sem þar feng-
ust voru lagöa*- til grundvaúar
ágizkunar. Og árið 193Í var
tiikynnt, að í Kin.a bvggju
474,787,386 manns, en þessi
tala var heldur ekki annað en
hæpin ágízkun.
Það er að sjálfsögðu ekki
hlaupið að því að telja alla
íbúa í fjölmeanasta riki jarð-
ar. Talninguna annast ein
milljón starfsmanna, eða r étt-
ara sagt, þnssi e’n milljón
manns hefur umsjón með tair,-
ingunni, annars telur fólkið
sig sjálft.
Á að vera lol.ið í októher.
Manntalið hófst i maí og á
að vera lokið í október. íbúa-
talan verður miðuð við 30.
júní á nrðnættí. Ef taJningu
var lokið einhvers stað-
ar fyrir þann tima, varð að
endurskoða niðurstöðurnar
með tilliti tii þeirra breyt:nga
sem orðið höfðu til 30 júni.
Talningin fer þannig fram,
að fjölskyldufaðirinn leitar
sjálfur til manntalsskrifstof'
unnar og gefur upp aUa þá,
sem búa undir hans þaki. Þess
ber að gæta, að kíuverskar
fjölskyldur eru að jafnaði all-
miktu stærri en hér tiðkast,
því að margar kynslóðir búa
undir sama þaki. 1 dreiíbýli
sendir manntalsskriístofan
starfsmenn sína til p.5 saf.na
upplýsingum. Og sama gerist
einnig, þar sem mjcg er þét* -
býlt, því þar mundi erf'.tt að
Framhald á 11. síðu.
ina á #

iinnni
afskiptalausa
Heldur að sér höndum raeoan fé er safnað
um allan heim
Fullkorainn glundroði og óskapleg neyö er enn á Jón-
isku eyjunum sem uröu fyrir jaröskjálftanum á dögun-
um. Fjöldi manna hefur enn ekkert þak fengið yfir höf-
uöiö og griska stjórnin virðist bæði ófús og ófær um aö
bæta nokkuð úr neyðinni.
Rikisstjórnin liefur ekki feng-
izt til að veita nokkurn fjár-
stvrk til endurreisnarimiar á
3000 kampavínsfiöskur voru
fœmdcr i veizíu markísans
Fréttir halda áfram aö berast af „mesta dansleik aldar-
innar“, sem markisinn de Cuevas hélt í Biarritz á dög-
unum.
Lögreglan fjarlægði þennan ó-
svifna náunga, sem enginn ef-
ast um að hafi verið dulbú-
inn kommúnisti..
WerðiaU á
hau phöilin ni í
Neiv Yorh
.Mikið verðfall varð 'i kaup-
höllinni í New York í siðusíu
■vi'ku. Verðbréf voru skráð á
iægra verði en nokkru sínni áð-
ur á þessu ári. Verðfallið nam
milljónum dollar.a.
Hiutabréf í mörgum fyrirtækj-
um lækkuðu í verði um tvo
dollara eða meira. Hlutabréf í
jámbrautarfélögum lækkuðu
imest, en framboð hefur verið
‘ mi.kið á þeim upp á siðkastið.
enda þótt nýlegir reikningar
þeirra sýni góðan fjárhag. Reut-
erfréttastofan segir, að ekki hafi
verið um neinn glundroða að
ræða, en bent er á, að af 1200
kaupum sem fram fóru voru
ekki færri en 970, þar sem verð-
ið hafði lækkað. Enginn vafi er
á, að það eru auknar friðarhorf-
■ur í heiminum og útiit. fyrir
harðnandi átök milii verkalýðs-
íélaga og atvinnurekenda i
Bandaríkjunum sem hafa valdið
verðfallinu.
Markisinn hafði boðið 4000
manns, eri aðeins heirningur-
inn þekkt:st boði'ð. Drukknar
voru. 3000 flöskur af kampa-
víni og tuttugu ámur víns og
brenndra drykkja.
Markísinn hafði boðið þrem
uppgjafakonungum að sitja
veizluna, állir afþökkuðu, en
einn, Pétur fyrrum Júgóslavíu-
komungur kom samt, — kl. 3
um nóttina.. Það vakti athygli
í Bretlandi, að kona brezka
sendiherrans í París þá boðið
og einnig Norwich lávarður
og lafði hans sem áður hétu
herra og frú Duff Cooper,
brezk sendiherrahjón í París.
H'ns vegar lét kona markís-
aos- ekki sjá sig. Haft er fjn-ir
satt, að fjöiskylda liennar,
bandaríska Rockefellerættin,
hafi talið þennan íburð úr
hófi fram og heldur viljað að
það fé, sem veizlan kosta’ði,
hátt á þriðju milljón króna
hefði verið lagt í arðbær
frönsk fyrirtæki.
Megnið af gestunum voru
þandarískir auðkýfingar og
því eng:n furða að ..skemmti-
atriðið“ sem mésta lukku
gerði var innreið dansmeyjar
á úlfalda inn á veizlusvæðið.
Dansmærin var nefnilega að-
eins klædd í fikjublað og g'm-
steina fvrir nokkrar milljónir.
Óvænt atvik kom fyrir þegar
gleðskapurinn stóð sem hæst.
Einn gestanna, sem klæddur
var í spænskan liðsfor'ngja-
búning og með baskahúfu,
tyllti sér upp á pall og fór
hörðum orðum um þetta. óhóf,
meðan milljónir manna syltu.
1 siðasta hefti sovézka tímaritsins
„Sovétríkin“, sem fæst í enskri
útgáfu. í bókaverzlunum KRON og
Máls og menningar, birtist þessi
mynd. Hún er af einni af dans-
meyjum söngleikaihússins í Lenín-
grad, Nelií Kúrgapk'nu.
eyjunum og heldur því fra c,
að samskotin bæði lieimafy.'ir
og erlendis eigi að oægja til að
bæta ibúunum upp það tjón,
sem þeir hafa orðið fyrir. Þó
hefur verið sýnt fram á með
rökum, að engar líkur eru til
þess að það fé sem safnast
muni nægja, því að tjónið er
metið á 125 til 150 millj. doll-
ara, eða milli 2000 og 3000
millj. ísl. kr.
Grísku blöðin, jafnvel þau
sem styðja ríkisstjórnina, gagn-
rýna hana harðlega fyrir fram-
komu hennar í þessu máli. Hún
er ekki einungis gagnrýnd fyrir
.viljaleysi, heldur fyrir ódugii-
að. Eitt blaðanna, To VimaT
segir þannig, að það litla magm
matvæla, sem sent hefur verið
til eyjanua hafi ekki komizt
hinu bágstadda fólki í hendur
vegna óreiðu og stjórnleysis.
Þegar jarðskjálftarnir stóðu
sem hæst og íbúar eyjanna voru
mest hjálparþurfi, bannaði
gríska stjórnin sarakvæmt
bandarískum fyrirmælum gríska
flotanum. að fara á vettvang
til að aðstoða við hjálparstarf-
ið. Skýring Bandaríkjamanna
var sú, að það mundi verða
til að tefja fyrir fyrirhugaðri
flotaæfingu Atlanzbandalags-
rikjanna á Miðjarðarhafi!!
„Bemdarískii hernámsliðesrnir
ern hestesðir ism etlles Evrópu",
seifir eití stmrsta rihuhlað Seíþjóðar
„Allir sem feröast hafa um mcginiand.'ð vita. að hinir
bandarísku hernámsliöar eru hataöir um aJ.la Evrópu —
fyrir sjálfbirgiugshátt, ruddaskap og ófyrirleitni“.
Þannig kemst sænska yiku- voru sömu ruddarnir. Og sömu
blaðið SE, sem er gefið út af fréttir herast frá Þýzkalandi.
Bonniersforlagi, að orði nýlega
í ritstjórnargrein. Tilefni grein-
arinnar er framkoma banda-
risku íþróttamannar.na í Sví-
þjóð, sem sagt hefur verið frá
á íþróttasíðu Þjóðviljans. Einri
þessara íþróttamanna hafði
ráðizt á stúlku á veitingastað
og hótað að taka fylgdarmann
hennar út fyrir, „slá hann i rot,
sparka í kvið hans og hrækja
framan í hann“. SE segir:
Hann varen gin undan-
tekning.
„Baudarísku bullunni var
eftir þetta bannað að keppa i
Svíþjóð. Allt í lagi, haldið þið,
þá er því lokið. Svartur sauður
getur alltaf slæðzt með í slik-
um hópi.
En málið er ekki svo einfalt.
Mr. Innes var því miður engin
skuggaleg undantekning: SLarís
fólkið á Club 700 í Stokkhóimi
og Grand Hotell í Málmey get
ur vitnað, að ferðaftlagar hans
Helcíur flær en Bandaríkja-
rnenn.
„Við viljum heldur gæta fulls
poka af flóm, heldur en veya
leiðsögumenn bandarískra í-
þróttamanna aftur“, hefur
Neue Woclie eftir stjórn félags
ein,s í Hannover, sem hafði haft
gesti frá Bandaríkjunum. Mað-
ur minnist með söknuði Jianda-
rísku íþróttaflokkanna frá því
fyrir strið, sem hegðuðu sér svo
af bar.
Ruddaskapurinn hefur ekki
einungis sett svip sinn á banda-
ríska íþróttahreyfingu. Allir
sem ferðazt hafa um megin-
landið vita, að hinir bandarísku
hernamsliðar eru hataðir um
alla Evrópu — fyrir sjálfbirg-
ingshátt, ruddaskap og ófyrir-
leitni.
Þeir halda að allt sé faít
fyr'r dollara,
Þeir gera sig breiða. i fyrsta
flokks vögnunum í járnbrauta-
iestuoum. Þeir skemmta sér við
að kaupa upp allar vörur, sem
á boðstólum eru í verzlunum
járnbrautarstöðvanna, og dreifa
þeim síðan yfir íbúana, sem
kreppa hnefana í buxnavösun-
um. Þeir ganga af göfluaum
i skemmtihverfum Berlínar,
Amsterdams, Parísar og Róm-
ar. Þeir halda að þeir geti
keypt upp allan gamla heiminia
fyrir dollara sína.
Ef Rússarr.ir eru bornir
samaa við þá . . . .
Þetta stafar af nýjum herra-
þjóðarhugsunarhætti, sem hef-
ur alvarlegri afleiðingar en
haldið er hcima í Washington
og New York. Bandaríkin hafa
einmitt núna ríka þörf fyrir
allt það álit, sem þau geta
unnið sér í Evrópu. Við Sviar
eigum hægt með að skilja hvers
vegna, ef við berum samar.
þessa bandarísku íþróttamenn
sem- hér hafa verið við rúss-
neska íþróttaflokkinu sem var
hér fyrir tverm mánuðum“.