Þjóðviljinn - 11.02.1954, Blaðsíða 8

«)■ — WÓEWILJINN — Finomtudagur 10. febrúar 1954
landssamband Mandaðm
ifcóra biður um Vóq við lióð
í nóvembor siðasUiðmim
liað L. B. K. blöðin að flytja
þá ósk til íslenzrkra ljóðskálda,
að sambandið vildi gjaman fá
ljóð, — þrenns-konar, er
syngja mætti á Landsmóti L.
B. K. næstkomandi sumar.
Þetta gerðu blöðin, flést öil,
og sum vel, og þakkar. stjónr
L. B. K. það kærlega. Jafn-
framt mælist hún til fram-
haldandi aðstoðar í þessu
efni.
Nokkur ljóð hafa borizt,
en ekkert frá verulega kunn-
um' skáldum. Eitt var merkt:
Nr. 23, en höfundamafn
fylgdi ekki með; þvi er ekki
hægt að skila þe^su ljóði.
Sér U1 aðstoðar fékk stjórn
L. B. K. og formaður söng-
málaráðs nokkur viðurkennd
• ljóðskáld hér í bæ til að at-
huga kv-æðin og svara þessum
spumingum þeim viðvikjandi:
,,Er nokkurt kvæðið gott?
og ,,hver tvö eni bezt —•
skárst ? — 1 og 2."
I Fyrri spumingunni hliðmðu
þau -sér ■ flest við að syara
beint. En með samanburði á
og hliðsjón af svörum við
seinni spurningunni v^arð það
úr að . þc-ssi ijóð, sem hér
fylgja, eitt úr hverjum flokki,
voru valin, tll reynáju, ef við
þau hvert fyrir sig .fengist
gott lag, sem gæU lyft ljóð-
inu á hæn-a stig.
Því raælist L. B. K. U1 þess
við íslenzk tónskáld, — með
sömu ummælum.Qg kjörum og
hún lét fylgja ósk sinnl um
ljóðin, — að þau vilji semja
lög við þessi ljóð og senda
lögin, fyrir 1. marz næstkom-
andi: „Stjórn L. B. K. Sölfl
hólsgötu 10, Reykjavik." Séu
lögin merkt dulmerki, er
fylgi í lokuðu iunslagi, sem
geymi hið rétta höfundar-
nafn og heimili.
Æskilegt er að lögin komi
raddsett fyrir blandaðar
raddir, þvi að þá er tryggt
. að þau halda „stemmmngu“
tónskáldsms, en ekki er þetta
skil>Tði.
I ÍSLAND
Er vor á íjarbláum f Jiiilum hiær
o/? faðmar í bUemim ner og fjær
alla, sem þráðu það lengi;
er sóiin Ijómar úr svalvinda átt
og: sofið vV-r iretum éi dagijósa nátt, —
1 Island, þ& áttu vorn hug.
i I>á dagsÓnn hverfnr í diamnitínd hyr
1 uii7. dagur oss kallar aftur nýr
til starfs á tdnum og teignm,
og Ijúfa angan um lög og grund
ber líöandi blær um rökkurstund, —
) Island, þá áttu vom hug.
Sjf ÍÞRÖniR
RITSTJÓRl FRÍMANN HELGASON
Hneíaleíkamót Ármaiins
Leif „Boggis" Hansen vonti
Björn með mikSutn yfirburðnni
Hnefalelkamót Ármanns. sem
halciið var í tilefni af 65 ára
afmæli félagsins fór fram að
Hálogalandi s.l. þriðjudags-
kvöld.
Áóur en képpni hófst kjmnti
formaður Árnianns, Jens Guð,-
bjömsson, ®sti mótsins eo þaö
var fjTst og fremst Leií
„Baggis" Hansen sem keppti
Við Bjöm Eyþórsson í velti-
vigt, og Johnny Haby, ritara
endur fengu þýí aldrei að sjá
hvað Leif Hansc-n kðnn og
getur. Við sium að yfirbui'ðir
háns voru miklir, kunnátta. í
sókn og vörn; og að rothögg eru
ekki nauðsyn til að láta ágæti
sitt koma fram. Hann var því
góður fulltrúi Noregs og
hnefaleikanna eins og Norð-
menn vilja að þeir séu leiknir.
Það var líka sannarlega réttlátt
og hefði mátt vrera fyrr að
Frá luiefaleikamóti Ámianns: Leif „Baggis" Hansen greiðir
Birni Eyþórssyni vinstri hanxlarliögg. (Ljósm. Ánii Kjartansson)
I
!
Er logar borjalyng: bjart sem gláö
og blöð eru gryilt á skógarslóö
og ávextir moldar þá anga;
er rauður hauatmánlnn rennur hljótt
við raðir i jalla um lcyrra nótt, —
fsland, þá áttu vom hug.
Er dunar stórhriðar-dans vtð sJkjá
og dapurt er gæð og vot er brá
þelrra, sem hug eiga á hafl,
og eins og stjamaugun horfa hljóð
frá himnl á hvita jaröarslóð, —
fsland, þá áttu vom hug.
Vala-BÚUH.
REYKIAVÍKURLIOÐ
Hve tíguleg þú heilsar oss af iiafi
sem hafsins drottning kalli oss tll sín.
Þlg sveipar Ægir safírbláu trafi
og sólargull á þfnum turaum skin.
Þelr fomu guðir vlssu hingað veglnn
að velja iandnámsmanni höfuðból. —
Tll heiðurs þér skal hver ehui strengur siegian
með helllaspám I dagsins björtu sóL
Hór mætast vegir allra Islands bamft,
hér á að nema fífsins speki’ og starf.
Því skaltu vemda vorrar þjóðar kjama
og vekja menning, geyma dýran arf.
tú • megir sæmdawnerki háu lyfta
sem móðir frjáls, af góðum biirnum rík,
Þér fyigl landnáinsmannsins guðagifta,
sem gaf þér forðum nafnið: BeykjftYÍk!
Frostí.
/
LOFSÖNGUR TIL SÖNGDÍSARINNAR
Heyr oss, fttgra hljómadísln bjarta,
hellög gyðjan, alira lista drottning.
Þig vér tignum öll með heitu hjarta,
hástól þínúm krjúpum rér í iotnlng.
Eeið oss upp til ijóssins glæstu saia,
lát oss nema skæra dýrðaróminn, —
söngvamál, er sjálfir guðir taia, —
sýn oss, móðir, æðsta helgtdómlnn.
Söngvadís! Ó, hugga hvem, er grætur,
hreinsa loftið, greiddu skýin sundor,
leystu viðjar, lyft þeim velku’ á fætnr,
láttu gerast heUög tákn og undur!
Bjarta gyðja, heyr voni iofsöug hJjóma,
háfið, ioftlð, storðln undlr taki.
Básemd þiua raddir aliar róma,
roðl af þínura eldl hjá om vabL
uoraka hnffa.leikasambandsins.
Ba.uð liann þá velkoixma, um
k-ið og hann baö þá aö skila
kveðju til frændanna í austri.
Bað Jens menn rísa úr sætnm
og hylla Noreg og þessa góðu
gesti, sem var og gert.
Haby þakkaði hlýjar móttök-
ur og kvaðtít hafa áhuga fyrir
að sýna hnefaleika eins og Norð
menn vildu að þeir væru leiknir.
Þegar -keppni hófst voru öll
sæti .skipuð í hjúeinu.
„Baggis" sló Bjiirn í „ógáti".
Sú viðiu-eign sem allir biðu
eftir var keppnin í veltivigt en
þar áttust við norski meistar-
inn Leif Hansen og Bjöm Ey-
■þórsson, sem er íslandsmeistari
í þessum þvTigdarflokki. Mestan
hluta viðureignarLnnar lék
„Baggis" sér að honum eins og
köttur að mús eða þar til að
hringdómarinn tók í hendi
„Baggis" og lyfti henni til
merkis um að hann hefði sigr-
að, þar sem Bjöm gat ekki
varið sig. Baggis varð nefni-
lega fyrir því „óhappi" um
miðja fyrstu lotu að slá Bjöm
svo að hann féll í gólfið en
reis við illan leik á fætur áð-
ur en hann var talinn út. Var
það hægri handar högg, sem
varð fastara en ætlaö var því
að Bjöm féll vdð höggiö. Þótti
Baggis þetta sýnilega mikið mið
ur og hafðist ekkert að það
sem eftir var lotunnar ef Bjöm
fengi jafnað sig eftir k»tuna.
.En Bjöm jaínaði sig aldrei og
hefði Baggis getað slegið hann
niður hvenær sem var en það var
honum ekkert kappsmál. Áhorf-
ójafni leikur væri stöðv-
Lítið lært af IJngás.
Yfirleitt virtust flestir kepp-
endurnlr vera í slæmri þjálfun
og vanta sýnilega úthald. Ekki
vei’öur heldur séð að koma
hins snjalla hnefaleikamanns i
f>Tra Bjame Lingás frá Nor-
egi hafi haft mikil áhrif á
híiefaleikamennina hér, þannig
að þeir hafí tekið upp leik-
a'ðferðir lians. Slagsmálin eru
þeim of töm. Undantekning frá
þessu var þó Jóhannes Hall-
dói-sson í léttvigt sem hafði út-
hald og léttleik. Andstæðan við
hann var leikstaða Alfonsar
Guðmundssonar í þungavigt.
Slík leikstaða getur naumast
verið til að auka hnefaleikum
fyigí.
All skiýtin Vþátti dómsniður-
staðan xir leik þeii>ra Jóels B.
Jakobssortar og Arúkels Guð-
mundssonar í léttvigt. Dóm-
■arar dæmdu Arnkeli sigur : (þ.
e. a. s. meirihlutinn).en sá litli
■meirihluti hefur ékki átt marga
áhangendur í sabium.
Alltat' á byrjunarstigl.
Hinir „áhugasömu" áhoií-
endur létu áhuga sinn óspart í
ljós og kölhiðu til keppenda að
„rota", „berja" o. s. frv. og
aldrei var æpt meir en þegar
keppendur gengu hvor á annan
og slógu sem óðir væru með
hægri og vinstri .ári þess að
taka varrnr eða vita. hvað íý’r-
ir varð. s Gefur þetta til kynna
að livorki leikmenn né áhorf-
endur viti hvað góðir hnefa-
leikar eru. Ef okkar menn eru
líka bomir saman við þá tvo
norsku gesti sem hér hafa ver-
ið i ár og í fyrm þá. eru í&-
lendingamir eins og byrjendur
M'eð aðeins örfáum undantekn-
ingmn háfa hnefaleikar hér
aJltaf' -verið á byrjunarstigi í s.
1. 20—30 ár.
Sigurvegarar í keppninni
voru:
Léttvigt: Jóhaimes Halldórs-
son.
Léttveltivígt: Sigurður H.
.Jóhannsson.
MllUvigt: Leifur Ingólfsson.
Léttvigt: Amkell Guðmunda-
son.
Léttþnngavigt: öskar Ing-
varsson.
Þungavigt: Jens Þórðarson.
Velthigt: Leif (Baggis)
Hansen.
Hringdómari var Peter Wíge-
lund og utanhringdómarar: Guð
mu.ndur Arason, Thor R. Thora
og HaraldUr Gurmlaugsson.
KrÉstmundur
Guðmundssou
vann bikargiímu
ármanns
Bikarglíttia - Ármanns fór
fram í Iþróttahúsi Jóns Þor-
steinssonar x gærkvöld, og var
' keppt um bikar þanri, er Krist-
inn og Bjami Péturssyhir gáfu
til mittxiingar xim föður sinn.
Þátttakendur voru sex, átlir
'úr Ármanni. Sigurvegari várð
Kristmundur Guðmundsson, —
hlaut 35.5 stig. Annar varð
Gísli Guðmundsson, fékk 34.4
stig, og þriðji Auton Högna-son,
hlaut 32.1. — Ólafur Óskarsáon
'híaut 22.9 óg Sigurjón Guð-
mundsson 24.2. Einn keppend-
anna, Baldur Kristinsson, varð
að ganga úr glímunni vegna
meiðslis.
Þorsteinn Einarsson íþrótta-
fulltrúi stjómaði glímxmni og
afhenti sigurvegaranum blkar-
inn og þremur efstu verðlauiia-
peninga. Hafði verið boðið ung-
lingum ókeypis og mættu þeir
vel, en fullorðnir gestir hafa
vart verið fleiri en 30. Er það
ótnilegt áhugaleysi um þjó'ðar-
íþrótt íslendinga.
Landy kemur ttl Norðnr-
landa i snmar
Fyxir nokkru bárxist fxéttir
um það að Frakkar myndu
hafa í huga að bjóða ástralska
hlauparanum Landy að keppa
í París í sumar. Landy lét þess
•þegar getið að hann mundi
ekki keppa í Frakklandi en
mundi hinsvegar taka til at-
hugunar ef hann fengi boð frá
Norðurlöndunum.
Nú alveg nýlega háfa Svíar
'boðið Landy að koma tll Svi-
þjóðar, og keppa þar. Segir í
fréttinni að hann lxafi tekið
boði þessu.
Gleymdi, sjálfum sér
Framhald af 5. síðu.
á móti 86 og þríburar 1 á mót\
5000".
En Lee hafði aldrei kornið í
hug að kaupa sjálfur alíka
tryggingu. Á sunnudaginn var
eignaðlst kona hana þríbura.
Prom