Þjóðviljinn - 29.04.1954, Qupperneq 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudag'ar 29. apríl 1954
r------
| Sélma Lagerlöf:
KARLOTTA
LOWENSKÖLD
18.
' — Þess vegna er ég hingað komin, kæra Thea, sagði
Karlotta með sinni blíðustu rödd.
Hvorug þeirra hækkaði röddina nema síður væri. Þær
sátu grafkyrrar, dreyptu á hindberjasaft og nörtuðu í
kökur. En hendur þeirra beggja titruðu eins og á á-
köfum skákmönnum í lok æsandi tafls.
— Ég skal þá segja Karlottu hreinskilnislega, að
ég lít svo á að Karl-Artur sé dálítið hræddur viö móð-
ur sína. Ef til vill ekki við hana sjálfa, því að hún á
heima í Karlstað og hefur sjaldan tækifæri til að
beita áhrifum sínum á hann, en hann hefur tekið eftir
því, að hún er að reyna að sameina hann og Karlottu
á ný. Og þú fyrirgefur þótt ég segi það, en það er þetta
sem hann óttast meira en allt annað.
Karlotta brosti lítið eitt. „Já, einmitt“, hugsaöi hún.
„Eigum við að taka þetta á þennan hátt? Thea er
sannarlega enginn heimskingi“.
— Þú heldur þá, Thea, sagði hún, að þú gætir fengiö
Karl-Artur til að fara til Karlstað og sættast við móður
sína, ef þú gætir sannfært hann um að ferðalagið
hefði engar afleiðingar hvað mig snertir?
Frú Sundler yppti öxlum.
— Ég kem bara með tilgátu, sagði hún. Ef til vill
er hann líka hræddur við sinn eigin veikleika. Per-
sóna Karlottu hefur vitaskuld mikið aðdráttarafl fyrir
hann. Ég get ekki skilið hvernig ungur maöur ætti að
geta staðizt svo fallega stúlku sem Karlottu.
— Áttu þá við ....
— Æ, Karlotta, það er svo erfitt að koma oröum að
því. En ég held að ef Karl-Artur hefði eitthvað á-
þreifanlegt merki ....
— Áttu við það, að ef lýst væri með okkur Schager-
ström í þriðja skipti á morgun, gæti hann verið ör-
uggur.
— Það væri auðvitað prýðilegt .... En Karlotta,
lýsingu er þó hægt að afturkalla. Brúðkaupið gæti
dregizt á langinn. Ef til vill yrði Karlotta kyrr á prests-
setrinu ár eftir ár.
Karlotta setti glasið dálítið harkalega frá sér. Þegar
hún fór að heiman hafði hún gert sér ljóst, að hún
yrði að borga það dýru verði að Thea leyfði Karli-Artur
að fara til móður sinnar. En hún haföi haldið að lýs-
ingin myndi nægja.
— Ég hef hugsað mér, sagði frú Sundler og nú var
rödd hennar hvíslandi og ísmegileg, að ef Karlotta
færi rakleiðis heim og skrifaði Schagerström bréf með
beiðni um það að hann kæmi á prestssetrið á morgun
og hann og Karlotta yrðu gefin saman strax að lok-
inni messu, þá yrði ....
— Það er óhugsandi!
Þetta kom eins og óviðráðanleg angistarstuna, bæn
um miskunn. Það var í eina skintið meðan á .samtal-
inu stóð sem unga stúlkan sýndi þess nokkur merki hve
mjög hún þjáðist.
Frú Sundler hélt áfram og lét sem ekkert væri.
— Ég get ekki skilið að það sé óhugsandi fyrir
Karlottu. Ég segi aðeins, að ef Karlotta skrifaði svona
bréf og það væri sent með traustum sendiboða að
Stóra Sjötorpi, þá gæti svar verið komið að fimm eða
sex klukkustundum liðnum. Ef það verður fullnægj-
andi mun ég gera allt sem í mínu valdi stendur til
þess að fá Karl-Artur til þess aö fara.
— En ef það mistekst?
— Mér er frú Ekenstedt mjög hjartfólgin, Karlotta.
Ég er mjög áhyggjufull hennar vegna. Ef ég get kveðið
niður ótta Karls-Arturs við það sem ég neíndi áðan,
þá geri ég ekki ráð fyrir aö mér mistakist. Ég er sann-
færð um að Karl-Artur fer heimleiðis á morgun strax
að lokinni messu. Áður en hjónavígslan fer fram mun
Karlotta fá að vita að hann sé lagður af stað.
Þetta var skýr og þaulhugsuð ráðagerð, sem engir
hnökrar voru á. Karlotta sat þögul og horfði í gaupnir-
sér. Gat hún gert þetta? Framtíð hennar yrði þá sú
aö lifa lífinu við hlið manns sem húh elskaði ekki.
Gat hún það?
Já, auovitað gæti hún þaö. Hún þreifaði á bréfinu
í vasa sínurn. Auðvitað gat hún það.
Hún' tæmdi úr glasinu sínu í einum teyg til þess að
væta kverkarnar.
— Ég skal láta þig vita hvert svar Schagerströms
verður strax og það berst, sagði hún og reis á fætur
til að fara.
LAUGARDAGURINN: SÍÐDEGI OG KVÖLD
I
Þegar eitthvaö erfitt og vandgert er framundan er
gott að geta sagt við sjálfan sig: „Þetta er nauðsyn-
legt. Ég veit hvers vegna ég geri það. Það er engin
leið önnur“.
Óttinn og kvíðinn verður að víkja fyrir hinni ör-
uggu vissu um það, aö hiö erfiða sé óhjákværnilegt.
Það er raunverulega satt sem fólk segir, að auðveldara
sé að sætta sig við hið erfiða þegar ákvörðun hefur
verið tekin og það verður ekki umflúið.
Þegar Karlotta kom heim á prestssetrið aftur, skrifaði
hún Shagerström þegar í stað. Þaö vom ekki margar
línur sem hún skrifaði en þær ollu henni samt miklum
heilabrotum. Þetta tókst henni að lokum að setja
saman:
„Með skírskotun til síðustu línanna í bréfi Verk-
smiðjueigandans, langar mig til að spyrja, hvort Verk-
smiðjueigandinn geti komið á prestssetrið á morgun
um tvöleytið til þess aö prófasturinn geti gefið okkur
saman 1 heilagt hjónaband.
Ég vænti svars með boðberanum.
Með virðingu og auðmýkt.
Karlotta Löwensköld".
HbhhhIÍ
OC CAMN j
Hvað eru áhrif?
Áhrif cr eitthvað sem maður
imyndar sér að hann hafi þar tiS.
hann reynir að beita því.
Pabbinn: Hversvegna var þér
haldið eftir í skólanum?
Svenni: Ég vissi ekki hvar Krit
er.
Pabbinn: Þú verður að reyna að
vcnja þig á að vita hvar þú lset-
ur hlutina.
Móðirin: Ég var að ta’a hreín-
ski'.nis ega við hana dóttur okk-
ar um nokkrar staðreyndir lifs-
ins.
Faðirinn: Lærðirðu eitthvað njVt
af því?
Hvað er reirtalan af maður?
Menn.
En fleirta’an af barn?
Tvíburar.
Kossar þínir vekja mór yndi
alveg niður í fætur.
Þeir eiga líka að gera það -£• '
það eru kossa.r sá’arinnar. .
Erfiðisvinna hefur a’drei drepið
neinn, sagði faðirlnn.
f>að er einmitt það, svaraði son-
urinn — mig íangar að taka
mér eitthvað fyrir hendur sem
einhver áhætta fylgir.
laus, sparileg biússa og svarti
kjóllinn er orðinn allra snotr-
asti sparikjóll. Jakkinn er
hentugur undir kápu, því að
hann er þröngur og fyrírferð*
arlítill. Sé hann notaður við
grátt pils er ) arna komin
dragt, og þetta má því te’jast
mjög hentug flík, sem auk þ'ss
er mjög a.uðvelt að saurha, því
að á honum er hvorki krngi né
horn.
I-Ientugir eru einnig kjó'arn-
ir sem nota má allt árið, og
dökkgrái kjóllinn með hvítu
dropunum er ekki bundinn við
neina sérstaka árstíð. Sá kjóll
er jafn heppilegur á vetrar-
kvöldi sem á sumardegi. Kjóll-
inn er úr silki og undir boga-
dregna v-hálsmái.inu er livítur
listi. Takið eft'r sniðinu, það
er ekki mjög mikið fyrir augað,
en það er þó lát'.aust og hent-
ugt og kiólar af þessu tagi
ná æ meiri vinsældum. Kióllinn
er frá Nelly Don og við hann
er hafður hvítur hattur og
hvítir hanakar.
Nýja Hzkan: LitiS á goðu
MiSornor
: mismunandi vegu. Ef blússan
er höfð undir pilsinu og belti
1 notað í mittið er þetta ágæt-
ur hversdagsbúningur, en ef
peysan er liöfð utauyfir, verð-
ur búningurinn sparilegri.
Önnur ágæt hugmynd er lit’i
þröngi jaklcinn sem á mynd-
inni er notaíur yfir fínan svart
an kjól. Kjcllinn er með slétt.u,
svörtu pilsi, og þegar við hanh
er notaður grár jakki með
svöríum bryddingum er þetta
ágætur hversdaga- og vinnu-
búningur. Þegar farið er úr
í jakkanum kemur í Ijós erma-
Um daginn litum við einkum
á ágalla nýju tízkunnar, og það
var eicki mjög uppörvandi, en
kostimir vega þó margfaldlega
upp á móti göllunum, og mað-
ur ræcur sjálfur hvaða snið
maður velur.
Einn af Icostum nýju tízlc-
unnar er það, að lögð er sér-
stök rækt við hversdagsfötin,
og í þeim er mikil tilbreytni.
Breytingakjólarnir ná æ meiri
vinsældum. Fína dragtin verður
að flegnum kjól þegar konan
fer úr jakkanum. Sumarkjóll-
inn með bólerójakkanum verð-
ur líka að glæsilegum sam-
kvæmiskjól þegar jakkinn er
fjariægður. Þessir kjólar sem
hægt er að breyta í hendi sér
eru eitt vinsælasta fyrirbrigði
tízkunnar ekki sízt vegna þess
hve hentugir þeir eru. |
Og blússum og pilsum er
einnig hægt að breyta á allan
hugsanlegan hátt. Franska fyr-
irmyndin úr Jardin des modes
er einkennandi fyrir þessar
flíkur. Hægt er að nota pilsið
og Ijósu peysuna á tvo mjög

eimilisþáiíur