Þjóðviljinn - 14.07.1954, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikkudagur 14. júlí 1954

þlÓOVIUINN
/Jtjrefandl: Samelningarflokkur alþýCu — SósíallBtaflokkuriim.
Ritatjórar: Maguús Kjartanssou (áb.), SlgurSur Guðmundason.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
BlaCamenn: Asmundur Sigurjónssot.. Bjarnl Benediktsson, GuC-
mundur Vigfússon, Magnús Torfi Ólafsson.
Augiýsingastjórl: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgrreiCsla, auglýsingar, prentsmiCJa: Skólavöröustig
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áakriftarverð kr. 20 6 m&uuði i Heykjavfk og nágrennl; kr. 1T
umars staðar á landinu. — Lausasöluverð X kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
-4
-4>
Fyrirmynd f rá fóið-Anteríku
í umræðum þeim sem fram hafa farið um innlendan
her hafa hugmyndir valdamannanna skýrzt smátt og
smátt, þannig aö nú er augljóst hvaö þeir eru aö fara.
Bjarni Benediktsson hefur t.d. lýst yfir því aö hann telji
aö almenn herþjónusta komi ekki til greina, það' þurfi aö
stofna hér málalið atvinnumanna, úrvalslið af Heimdell-
ingum og öðrum Bandaríkjadindlum. Þessi hugmynd er
raunar ekki frumleg hjá Bjarna Benediktssyni, slíkir herir
tíökast einmitt í þeim löndum sem eru mest undir hand-
arjaðri Bandaríkjamanna, meðal þjóða Mið- og Suður-
Ameríku. í þessum löndum er þaö málaliöið sem sér um
öll stjórnarskipti; þótt kosningar séu látnar fara fram til
málamynda, grípur herinn í taumana ef úrslitin eru ekki
í samræmi við vilja og hagsmuni Bandaríkjanna. Þar sem
þjóðkjörnum stjórnum tekst að tryggja sig í sessi um
stund, eins og í Guatemala, er skipulögð innrás málaliðs-
manna og innlendu atvinnuhershöfðingjarnir svíkja auð-
vitaö í þágu hæstbjóðenda.
Þetta er sú fyrirmynd sem nærtækust er um eðli og til-
gang málaliös, og Bjarna Benediktssyni getur ekki gengið
annað til en aö vilja tryggja sér sömu aöstöðu. Þaö er
atriði sem óþarft er aö rökræöa aö slíkar sveitir íslenzkar
hafa engan tilgang sem „landvarnalið“ — sú hugmynd
er hlægileg — og jafnvel þótt einhver hugsaði til þeirrar
f jarstæðu er almenn herskylda sú aöferö sem tíökast í öll-
um löndum Vesturevrópu. Málaliö tíökast aðeins í fasista-
ríkjum og þar er þeim eingöngoi beitt innanlands til aö
halda þjóðunum í skefjum.
Ástin á málaliði hefur einnig komiö glöggt fram i frá-
sögnum Morgunblaðsins um atburöina í Guatemala. Hin-
ir launuðu fasistar hafa hlotið nafnið ,,föðurlandsvinir'‘
í því blaði og þeim hefur veriö goldið hiö mesta lofsorð
fvrir að steypa þjóðkjörinni stjórn af stóli í þágu banda-
rískra einokunarhringja og hagsmuna þeirra. Og þetta
blað Bjarna Benediktssonar má vart vatni halda þessa
dagana af ánægju yfir því að nú er veriö að myröa rót-
tæka menn í landinu í hundraðatali og verið að varpa
þúsundum í fangabúðir.
Állt er þetta sönnun þess að fasistarnir í Sjálfstæöis-
flokknum hafa fyllsta hug á því aö koma hér á þeirri teg-
und „vestræns lýðræðis“ sem tíðkast í Ameríku. Þeir vita
£ö vísu að slík þróun tekur tíma — en í þá átt er stefnt.
Það er ekkert nýmæli að rætt sé um reglur þær sem
settar eru um feröir Bandaríkjamanna út af herstöðvun-
um. Þær voru einnig mjög á dagskrá þegar Bjarni Bene-
diktsson fór með þau mál — og mjög að vonum. M.a. bar
Tíminn fram svohljóðandi gagnrýni 14. okt. 1952:
„Við aöalhliöið á Keflavíkurflugvelli hefur verið fest
upp hjá vörðum óundirrituð tilkynning, þar sem svo er
fyrirmælt, að hermenn í leyfi megi fara ferða sinna óein-
kennisbúnir. — Að undanförnu hefur verið misbrestur
á því, aö framfylgt væri reglum um takmörkun á dvöl
varnarliösmanna í bæjum og kauptúnum utan flugvall-
ar, en þessi nýju fyrirmæli gera stórum erfiðara fyrir al-
menning að fylgjast með pví hvort hinum ný]u reglum,
er settar hafa verið, sé hlýtt og er til þess fallin aö skapa
aukna tortryggni
Þarna taldi Tíminn hina brýnustu nauðsyn á því að al-
menningur fylgdist með því að reglurnar væru haldnar.
Nú eru reglurnar ekki aðeins faldar almenningi, heldur
fær hernámsliðið ekki að vita um þær, sökum þess að ut-
snríkisráðherríinn óttast að þær kunni aö mælast illa
fvrir hjá „varnarliðsmönnum".
Faktúrumemi blása
í málpípuziei
Á fimmtudaginn var birti
Þjóðviljinn viðtal við Helga
Hóseasson prentara, nýkom-
inn heim frá 10 daga dvöl og
ferðalagi í Austurþýzkalandi.
Hið sérstaka málgagn faktúru-
falsaranna á Islandi hefur tek-
ið sér þetta viðtal mjög nærri.
Hefur helmingurinn af leiður-
um Vísis síðan verið helg-
aður viðtalinu, og virðist af
þessu að það hafi komiö eitt-
hvað við kaun biaðsins. Þó ber
þess vitaskuld að gæta a.5
menn æpa ekki alltaf lí því
tilefni sem þeir gefa upp. Svo
gæti farið að þetta lítilláta
viðtal yrði Vísi enn átylla til
meiri ópa, því nú eru erfiðir
tímar fyrir auðvaldið. En það
eru einmitt þessir erfiðleikar
sem standa bakvið uppnám-
ið í heildsalablaðinu.
Bjarni Thorarensen lýsti
því 'forðum að ekki skyldi
þeim ámælt er lægi söxuðu
holdi undir björgum, þótt
hann æpti ei eftir nótum.
Þessu er eins farið um Vísi:
hann æpir ópsins vegna, fyr-
ir skuld sinnar pólitísku þján-
ingar; það er því eigi von að
rök og staðreyndir eigi greið-
an aðgang að ofannefndum
leiðurum. Það er sama gamla
platan — og virðist seinslitin:
mannvonzka kommúnista,
blóðveldi kommúnista, kúgun
kommúnista, að ógleymdum
hinum óheyrilega friðarsöng
kommúnista, og „hinum al-
þjóðlegu bófasamtökum komm
únista". Það væri auma líðan-
in ef kommúnistar hefðu sam-
vizku í hinni yfirþyrmandi
sekt sinni.
Vísir er dálítið seinheppinn,
eins og hans er vandi, þegar
hann fer að tala um „upp-
reisnina" í Berlín í fyrra og
nefnir Bandaríkjamenn í sömu
andrá. Það hefur sem sé kom-
ið á daginn að það voru hand-
langarar Bandaríkjamanna í
Vesturberlín, þ.e. fyrrverandi
SS-menn Hitlers og aðrir at-
vinnunazistar, sem voru að
verki í þessum uppþotum, réð-
ust inn í Austurberlín með
óiátum og sögðust vera verka-
menn. Þeir hófust handa þegar
ríkisstjórn Austurþýzkalands
hafði að marxískum hætti
leiðrétt mistök sem orðið
orðið höfðu 1 framkvæmd um
skeið. Slíkt er að sjálfsögðu
hin mesta synd í augum kapí-
talista, sem hafa endalaust
stríð gegn hagsmunum fólks-
ins aö leiðarljósi; enda var
það markmið nazistanna og
bandarískra húsbænda þeirra
að kpma í veg fyrir þær um-
bætur sem nú voru á döfinni.
Þetta mistókst, þar sem fólkið
í Austurberlín og annarstaðar
í Þýzka alþýðulýðveldinu
skellti skolleyi-um við boð-
skap nazistanna og lét þá eina
um að fara með óspektum. En
nazistamir og Bandaríkja-
menn í Vesturberlín eru enn
við sama heygarðshornið.
Hafa þeir t.d. mjög iðkað það
nú um skeið að ræna mönn-
um í Austurberlín og flytja
þá vestur jrfir, hafa þá þar í
haldi og leika þá grátt. I vor
rændu nazistarnir í Vestur-
beriín t.d. austurþýzkum
lækna 'rófessor og liéldu hon-
um föngnum vikum saman. Er
nemendur lians fóm til að
beiðast þess að hann yrði lát-
inn laus, svo þeir gætu haldið
áfram að læra, snerust nazist-
arnir gegn þeim með barefi-
um. Stúlka ein, læknanemi sem
200 íslenzkir Búkarestfarar
þekkja frá Bad Schandau í
fyrra, hlaut þáu meiðsl af
bareflum nazistanna að hún
hefur legið á sjúkrahúsi og
síðar dvalizt á hressingarhæti
nokkuð á þriðja mánuð. Þess-
ar aðfarir og fleiri beinast að
því að halda þýzku þjóðinni
sundraðri. Bandaríkjamenn
vinna að því að kijúfa hana
til frambúðar í fjandsamtegar
fylkingar, reyna að koma í veg
fyrir hverja titraun Lil sam-
starfs Og samvinnu milli aust-
ur- og vestursvæðisins. Þeir
leitast við að hleypa „illu
blóði“ í Austurþjóðverja, svo
þeir hætti þessu linnuiausa
„kjaftæði“ sínii um einingu
Þýzkalands undir merkjum
friðar og bróðemis. Vestur-
þýzkaland á um aldur að vera
bandariskt áhrifasvæði undir
bar.darískri leppstjórn, sá
staður þar sem bandarískum
morðtólum er safnað saman til
árása á „austrænar" þjóðir.
Það er ekki að furða þótt Vísi
sé hiýtt til nazistanna í"Vest-
urberlín. Hann þjónar Banda-
ríkjunum á sinn hátt hér á
landi.
Vísir hefur miklar áhyggjur
út af þeim Bería og Slansky,
og er það einkar vLsisiegt að
bera meiri önn fyrir dauðu
folki en lifandi. Visir skal
ekki hafa neinar yfirlýsingar
út úr mér; en það er rauna-
legt þegar menn gerast svikar-
arar við alþýðu lands síns og
hagsrnuni hennar. Munurinn
er sá að í sósíalískum ríkjum
heizt mönnum ekki uppi að á-
stunda slík svik, en í kapi-
talískum löndum eru þau sjálf
sögð. Hér á landi hefur það
t.d. um skeið verið vegur til
metorða að berjast fyrir
auknum áhrifum Bandaríkja-
manna, verja hernám þeirra
með oddi og egg, njósna fyrir
þá, skríða fyrir þeim, nudda
sér utan í þá. Og það hefur
verið lögleidd tugthússök að
standa á Austurvelli og beið-
ast þess að þjóðin fengi sjáif
að ákveða hvort hún yrði leidd
inn í stríðsfélag hins morðóða
kapítalisma. Hér er það at-
vinnuvegur og sérfræði að
beita fóikið brögðum, fyrir
austan er það refsivert at-
hæfi. Vísi rennur bíóðið t;l sinn
ar skyldu. Því oft&r sem hann
vitnar um innræti sitt því
betra fyrir þá er berjast fyrir
hagsmunum ísienzku þjóðar-
innar. Agli Skallagrímssyni
þótti'það lofsvert foröum er '
vélendur gerðust vísir fjendur
hans. Lögmál baráttunnar er
enn hið sama.
Vísir getur haidið áfram að
skrifa ems og hinn vesæii andi
hans inngefur honum, eius og
peningavaldið sem á hann
mælir fyrir á hverjum tíma.
En það skiptir engu máli fyr-
ir hina hraðfara þróun- sam-
tímans frá kapítalisma til
sósíalisma, frá kúgun ti 1 frels-*
is, frá ómennskri þrælkun til
mannlegrar virðingar. Þótt
Vísir rógberi Austurþýzkaland
halda Bandaríkin áfram &ð ein
angrast í heiminum — og þar
er raunar að finna hina, raun-
verulegu ástæðu til uppjnáms-
ins í biaðinu. Dulles hefur gef-
izt upp gagnvart ráðstefn-
unni um fxúð í Indókína —
þessvegna tekur Vísir til þess
ráðs að leggja sósíalismann
að velli í leiðurum sínum, sbr.
vísuna fornu: Þú hefnir þess
í héraði, sem hallaðist á Al-
þingi'^- og er ástæða til að
samfagna blaðinu með þá
hefnd. Sjú Eniæ er komiiin á
þing i staðinn fyrir Foster
Duiles — þessvegna rýkur
, Framhald á 8. síðu.
tÉ||§!
i £É
Þessl un;i maður er hér að lýsa því á þintji „Alþjóðasanibajids
frjálsra verklýðsfélasa“ í Stokkhólm) í fyrra, hvernig „alþýða Aust-
urberliiutr reis upp 17. júní gegn kúgurum sínum”. Síðar sá jiessi
ungl maðiir, Giinther Eckstein, slg um hiind og sagði frá þvi hvemig
vesturþýzkir faslstar sviðsettu uppþotín. Gekit haun þá úr þjónustu
þeirra — eu Vísír hefur eklti sagt upp sinni vist.