Þjóðviljinn - 07.10.1954, Blaðsíða 6

,:f;) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 7. október 1954 -
þlÓOVIUINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guð-
mundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skóiavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrennl; kr. 17
annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
1 Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Ié>--------------------------------------——-----<$
Stjórnmálasamtök atvinnurekendanna og milliliðanna hafa á
tmdanförnum árum lagt sig öll fram til þess að ná áhrifum og
valdaaðsöðu í hagsmunasamtökum vinnandi fólksins, verkalýðs-
samtökunum. Og það er staðreynd að þetta hefur heppnazt
svo vel, vegna sundrungar vinstri manna í verkalýðssamtök-
■unum, að Sjálfstæðisflokkurinn hefur í sex ár átt sína um-
þoðsmenn í sjálfri yfirstjórn verkalýðsmálanna, miðstjórn Al-
þýðusambands íslands, og þannig tekizt að lama heildarsam-
tökin og beygja þau undir valdboð sitt.
Á þennan hátt hefur verkalýðurinn verið sviptur þeirri
forustu í kjarabaráttu sinni sem Alþýðusambandið á að vera.
í stað þess hefur hann orðið að skapa sér ný baráttuform og
forustutæki, þar sem verkalýðsfélögin sjálf hafa tekið að sér
launverulegt hlutverk Alþýðusambandsins. En þessu vilja
verkalýðsfélögin ekki lengur una. Þess vegna er nú risin öflug
hreyfing meðal verkalýðsins sem hefur það að markmiði að
endurheimta Alþýðusambandið í hendur alþýðunnar sjálfrar
með því að þurrka burt áhrif sendimanna Sjálfstæðisflokksins
Og koma heildarsamtökunum undir nýja og hæfa forustu.
Um þetta vitna þær kosningar sem nú fara fram til næsta
iAlþýðusambandsþings. Víðsvegar um land taka sósíalistar og
Alþýðuflokksmenn höndum saman í verkalýðsfélögunum, ráðn-
i-r í að tryggja þeirri stefnu sigur sem berst gegn völdum at-
vinnurekenda og milliliða í verkalýðshreyfingunni, en fyrir því!
að samtökin verði verkalýðnum það vopn sem bítur í hags-
ihuna- og menningarbaráttu hans. Fálmkenndar tilraunir hægri-
krata til að styðja íhaldiö og sundra samtökum vinstri manna
fcera nú rýrari ávöxt en áður. Allt bendir þannig til þess að.
Bendimenn íhalds og atvinnurekenda séu að kalla yfir sig ein-
angrun sem þeir verðskulda og að sú einangrun verði upphaf
að nýrri og öflugri samstöðu allra vinstri afla gegn íhaldsöfl-
nnum.
i Hverjir vilja hernám fsfands?
• Hvers vegna hafa aðalmálgögn Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknarflokksins oröið miður sín af vonzku vegna
undirskriftasöfnunar þeirrar gegn hernáminu, sem nú
stendur yfir?
Svarið við þeirri spurningu er augljóst. Stjórnendur
þeirra flokka eru ábyrgðarmenn bandaríska hernámsins
á íslandi, þeir hafa kallað erlendan her inn í landið á
friðartímum, þeir hafa ofurselt íslenzkt land og lands-
xéttindi bandaríska hervaldinu. Bjarni Ben., Ólafur
Thórs, Gunnar Thóroddsen vilja hafa erlendan her í
landinu, vilja leiða yfir þjóöina hernám og allt sem því
fygir. Eysteinn Jónsson, Hermann Jónasson, Vilhjálmur
Þór vilja hafa erlendan her í landinu, vilja að íslending-
ar búi við bandarískt hernám. Haraldur Guðmundsson,
Stefán Jóhann, Guðmundur í. Guðmundsson vilja hafa
her í landinu. Þetta eru staðreyndir sem ekki er hægt aÖ
komast fram hjá.
Þess vegna láta þeir blöð Sjálfstæðisflokksins og Fram-
sóknarflokksins hamast gegn undirskriftasöfnuninni
gegn hernáminu, alveg án tillits til þess að fjöldi fólks í
ílokkum þeirra hefur andstyggð á hernámi landsins og
vill ekki hafa bandarískan her á landinu.
Hernámið og baktjaldamakk valdamanna landsins við
bandaríska auövaldið í sambandi við hernámið hefur fært
auðklíkum afturhaldsins á íslandi milljónagróða. Þeim
gróðamöguleikum vilja þær halda, hvað sem líður vel-
ferð íslenzku þjóðarinnar. Og aðalmálgagn annars stjórn-
arflokksins gefur það fyllilega í skyn í gær að hinn
stjórnarflokkur afturhaldsins muni ekki skirrast við að
kalla á erlenda hjálp í stjórnmálabaráttunni innanlands
ef hann þykist fara halloka. Þarna er talað úr innsta
hring afturhaldsins, af mikilli þekkingu á samstarfs-
flokki um áratuga skeið.
Þetta tvennt munu aðalástæður til þess að afturhaldið
íslenzka heldur dauðahaldi í hernám landsins. En fólk-
ið er annarrar skoðunar. Það vill ekki bandarískt hernám,
þaö vill ekki kalla yfir æsku landsins, yfir alda og óborna,
andstyggð erlendra herstöðva. Öskur afturhaldsins gegn
nndirskriftunum mun því lítt stoða, nema til að sýna ís-
lendingum aö nú eru ábyrgðarmenn hernámsins hræddir.
Öviss afsfacSa þinganna i Paris og Bonn
ti! Londonsamkomulagsins
Tnnan skamms koma fullt,-uar
uíanríkisráðuneyta Bret-
lands, Frakklands og Benelux-
landanna saman til að vinna
■ kátlegt verk. Þeir eiga að
brejúa Brusselsamningnum frá
1948, þar sem þessi ríki skuld-
binda sig til að standa saman
sem einn maður gegn árás af
hálfu Þýzkalands. Embættis-
mönnunum hefur nú verið falið
að gjörbreyta bandalagssáttmál-
anum.Nema á úr honum öll
ákvæði sem minna á að hon-
um var upphaflega beint gegn
þýzkri árás. Þetta er nauðsyn-
leg forsenda þess, að Vestur-
Þýzkaland verði aðili að þessu
bandalagi, sem upphaflega var
beint gegn því. Það varð nefni-
lega niðurstaðan á ráðstefnu
utanríkisráðherra Vesturveld-
anna í London í siðustu viku,
að vænlegasta ráðið til þess
að koma hervæðingu Vestur-
Þýzkalands í kring væri að
Pierre Mendés-France
ITMlboð Edens varð til þess
•*- að Mendés-France lét und-
an og féll frá vopnaframleiðslu-
banninu. Varð það úr að leyft
verður að framleiða í Vestur-
Þýzkalandi skriðdreka, fall-
byssur og flugvélar nema
stærstu gerðir sprengjuflug-
véla. Bann við framleiðslu
kjarnorkuvópna, sýklavopna,
eiturvopna og fjarstýrðra
skeyta er hægt að afnema með
---------------------------
Erlend
11 ð i ii d i
tveim þriðju hlutum atkvæða
í ráði Brusselbandalagsins. Enn
er eftir að semja um fram-
kvæmd eftirlits með vopnafram-
leiðslu og herafla meginlands-
rikjanna og sömuleiðis er sam-
komulag um framtíð Saarhér-
aðs forsenda fyrir því að hinn
nýi samningur um hervæðingu
Þýzkalands verði lagður fjTÍr
franska þingið. Mikil áherzla
verður þó lögð á að ljúka sem
fyrst við að ráða þessum at-
riðum og öðrum til lykta. Ætl-
unin er að ráð utanríkisráð-
herra A-bandalagsins komi
saman 22. október til þess að
fjalla um boð til Vestur-Þýzka-
lands að ganga í bandalagið.
Áður eiga utanríkisráðherrar
Bandaríkjanna, Bretlands,
Frakklands og Vestur-Þýzka-
lands að koma saman á fund
til þess að taka ákvörðun
um fullveldi Vestur-Þýzka-
lands. Önnur níu velda ráð-
Koyirad Adenauer
stefna á einnig að fara á und-
an fundi A-bandalagsráðsins.
að verður því í fyrsta lagi í
nóvember sem samningar
þessir koma til kasta þinga
lilutaðeigandi landa. Þess er
beðið með töluverðri eftirvænt-
ingu, hvaða viðtökur þeir fá í
franska þinginu. Eftir fall Ev-
rópuhersins lýsti nefnilega mið-
stjórn franskra sósíaldemó-
krata yfir að hún mynd undir
engum kringumstæðum fallast
á stófnun sjálfstæðs, þýzks hers.
Samskonar yfirlýsingu gáfu sex
fyrrverandi forsætisráðherrar
úr borgaraflokkunum, sem verið
höfðu fylgjandi Evrópuhernuin
og kenndu Mendés-France um
osigur hans, Standi þessir að-
ilar við stóru orðin verður nýt
hervæðingarsamningurinn
felldur með atkvæðum þeirra.
og kommúnista. Það er athygl-
isvert, að Mendés-France hef-
ur ekkert viljað segja um það
Framh. á 8. síðu.
taka það og Ítalíu upp í Bruss-
elbandalagið.
TTugmyndina að þessari ráða-
■*•■“• breytni' átti Eden, utan-
ríkisráðherra Bretlands, og á
yfirreið um Vestur-Evrópu fékk
hann stjórnir meginlandsríkj-
anna til að samþykkja hana.
Þrátt fyrir það blés ekki byr-
lega á fyrstu fundum ráðstefn-
unnar í London. Mendés-France
forsætisráðherra Frakklands,
bar fram tillögu um að banna
skyldi með öllu framleiðslu
þungra hergagna svo sem skrið-
dreka, fallbyssna og hernaðar-
flugvéla, í Vestur-Þýzkalandi.
Adenauer, forsætisráðherra
Vestur-Þýzkalands, og Dulles,
utanrikisráðherra Bandaríkj-
anna, lýstu yfir að slíkt væri
hróplegt misrétti sem þeir
myndu aldrei sætta sig við.
Það leit með öðrum orðum út
fyrir að ráðstefnan kynni að
fara út um þúfur. Þá var það
aftur Eden, sem kippti í liðinn.
Hann bauð að Bretar skyldu
hafa her á meginlandi Evrópu
til 1998 að því tilskyldu að
samkomulag yrði á ráðstefn-
unni um hervæðingu Vestur-
Þýzkalands.
Anthony Eden (t,h.) og John Foster Dulles. Myndin var
tekin í London í síðasta mánuði.