Þjóðviljinn - 18.11.1954, Blaðsíða 4

iftaaBeaaaBKSfiaacEacaRocBasaaiKSBiaaMftSft
'4) _Þ.TÓÐVILJINN — Fimmtudagur '18. nóvember 1954
Óiafur Hvanndal, faðir íslenzkrar
Hnoðaður mör
: i

Ólafur Hvanndal, faðir ís-
lenzkrar prentmyndagerðar er
til moldar borinn í dag. Hann
var fæddur 14. marz 1879 og
því á sjötugasta og sjötta ald-
ursári er hann lézt 11. þm.
Ólafur hefur komið mjög við
sögu íslenzkrar biaðaútgáfu.
Enda þótt hann legði fyrst
stund á trésmíði réðist hann í
það fyrstur íslenzkra manna að
læra prentmyndagerð. — Árið
1908 hóf hann nám í prent-
myndagerð í Kaupmannahöfn
og ári síðar fór hann til Leip-
síðustu árum getur gert sér
ljóst hvílík bylting það var á
sínum tíma að fá prentmynda-
gerð inn í landið. Áður urðu
blöðin að vera myndalaus eða
fá prentmyndir erlendis frá.
Hjá Ólafi Hvanndal lærðu starf
sitt flestir þeir er nú vinna að
prentmyndagerð hér á landi.
Ólafur Hvanndal hafði mikið
samstarf við íslenzka blaða-
menn. Hann var maður glaður
og reifur á hverju sem gekk,
hjálpsamur, ósérhlífinn og
þrautseigur er vann marga
stund er aðrir sváfu. Fyrir
hönd okkar Þjóðviljamanna
færi ég Ólafi hinztu kveðju og
þakkir fyrir vináttu hans og
langt samstarf, sem gott er að
minnast. — J. B.
Skólavörðustíg 12,
sími 1245 og 2108
*!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
! Til söla: I
■ «
■ «
1. Lítið einbýlishús í
Kópavogi.
: 2. Tveggja herberja kjall- i
araíbúð í Hlíðunum.
■ ■
■ ■
«« ■
Semja ber við
! Bagnar Ölaísson, hrl., j
Vonarstræti 12.
Odýrt! Ódýrt! j
■
■
Haustvörurnar komn- i
■
ar, mikið vöruúrval. 1
■
■
■
Gjafverð
Vörnmarkaðurinn,
Hverfisgötu 74:
Ólafur Hvanndal
zig og hélt áfram námi þar í
hálft annað ár. Það var þó ekki
fyrr en 1919 að hann hóf prent-
myndagerð hér og olli því m.a.
heimsstríð að vélarnar fengust
ekki fyrr fluttar til landsins.
Frá því ári og allt þar til hann
lézt starfrækti Ólafur Hvann-
dal prentmyndagerð. Flest ár-
in á Laugavegi 1, nokkur ár á
Akureyri, en fluttist svo aftur
hingað til bæjarins með prent-
myndagerð sína.
Enginn sem alinn er upp á
..Röksemdsr”
Gunnars Gunnarssonar
Gunnar Gunnarsson skáld birtir í gær mjög
sérkennilega grein í Morgunblaðinu. Segir hann
par í upphafi að rœða sín á Heimdallarfundinum
hafi verið „rökstudd ádeila“. Allir peir sem kom-
ust í gegnum samsetninginn vita pó að par var
engan „rökstuðning“ að finna; petta var glórulaus
œsingaræ&a, stóryrðum hrönglað saman á svo
klaufalegan liátt að mikið var að skáldið skyldi
ekki brjóta úr sér tennurnar pegar liann flutti
boðskap sinn.
í greininni í Morgunblaðinu í gær er haldið á-
fram á sömu braut og nægir til dœmis að birta
örstuttan orðalista: „Lýgin skipar hásæti að
vanda og Leitis-Gróa .... dylgjudraugur ... var-
menni ... morðhvatning ... grimmdarœðið með
ólíkindum ... Hver er gerist svo djarfur að fletta
ofan af svikavef peirra: hann skal deyja, ef ekki
í holdi, sem eystra, pá mannorðsmyrðast. Sjálfs-
myndin sœmir peim: vargur, máttvana, með froðu
lyga og gífuryrða um fláan kjaft.“
Þetta eru „röksemdir“ heiðursdoktorsins frá
Heidelberg, gistivinar Hitlers, og er ástæða til að
óska honum til hamingju með leitina í vopnabúri
„vestrænnar menningar“. Sé leitað samanburðar
um orðaval er pað helzt að finna hjá fornum
samherja Gunnars Gunnarssonar, Júlíusi heitn-
um Streicher.
Leikrit skírt upp — Köld og hávaðasöm leiksýning
— Skálhoii í tízku — Kirkjuþörfin ekki söm og á
dögum Brynjólfs
Skésalan,
Hverfisgötu 74.
'öfum fengið nýjar birgðir ■
r ódýrum dömuskóm, inni- ■
skóm og karlmannaskóm. ■
' ■
■
SKÓSALAN.
Hverfisgötu 74:
BÆJARPÖSTURINN heíur
verið beðinn að kvarta yfir því
að útvarpið hafi farið illa með
hlustendur sína síðast liðið
sunnudagskvöld með því að
flytja leikrit sem áður' hafi
verið flutt undir öðru nafni,
svo að lilustendur áttu sér
einskis ilJs von og bjuggust
við nýju útvarpsefni. Þegar
leikrit þatta var flutt síðast
liðið sumar hét það Arfurinn
en á sunnudaginn var hafði
það hlotið nafnið Jóhann síð-
asti.
ÖNNUR kvörtun sem Bæjar-
pósturinn hefur verið beðinn
að koma á framfæri er i sam-
bandi við Þjóðleikhúsið. Á
leiksýningunni síðast liðinn
laugardag var talsverð trufl-
un að því fyrir leikhúsgesti
að músík neðan úr kjallaran-
um heyrðist upp í salinn með-
an á sýningu stóð. þar niðri
var einhver gleðskapur og
barst ómurinn þaðan upp, á-
heyrendum og sjálfsagt leik-
endum líka til mikils ama.
Það verður að koma í veg fyr-
ir að þetta endurtaki sig.
Ennfremur ku kuldinn á leik-
sýningum vera illbærilegur á
stundum og brögð að því að
fólk hafi kvefazt á því að
sækja leiksýningar.
ÞAÐ virðist enginn vafi á því
að Skálholtsstaður er kominn
í tízku. Hinn merkilegi beina-
fundur síðast liðið sumar kom
staðnum á hvers manns varir
og fólk fór almennt að ræða
það sín á milli hvað gera
skyldi við staðinn. 1 þætti
Björns Th. IBjörnssonar s.l.
þriðjudag var þetta mál á
dagskrá og komu þá í ljós ó-
lík sjónarmið. Nú hefur
Bæjarpóstinum borizt bréf áf
þessu tilefni og fer það hér
á eftir:
Þórður skrifar: — „Eins og
fleiri hef ég stundum verið að
velta fyrir mér hvaða tilgangi
Skálholtsstaður gæti þjónað
í framtíðinni. Mest er talað
um að byggja þar kirkju,
enda er það á ýmsan hátt
Ungur maður,
:
■ áhugasamur, getur komizt :
að sem nemi í
1 rafvirkjaiðn i
Upplýsingar í síma
6064.
réttlætanlegt. En væri ekki
liægt að gera þjóðfélaginu
meira gagn með því að
byggja eitthvað annað en
kirkjur og minnismerki? Mér
hefur dottið í hug, hvort ekki
mætti reisa handritaliús í
Skálholti. Brynjólfur biskup
gekk ötullega fram ‘í þvf að
safna handritum, þótt hann
sendi þau til Danmerkur. Og
þegar handritin eiga loks aft-
urkvæmt til íslands, væri þá
fráleitt að þeim yrði fenginn
staður í Skálholti, hinu forna
menningarbóli? Þár gæti svo
smám saman risið upp fræði
og menntasetur umhverfis
þau, og óneitanlega yrði það
íslenzkri menningu meiri
akkur en nokkur kirkja gæti
nokkru sinni orðið, hversu
mikið listaverk sem hún væri.
Við verðum að horfast í augu
við þá staðreynd að íslenzka
þjóðin liefur ekki sömu þörf
fyrir kirkjur í dag og hún
hafði á dögum Brynjólfs
Fiskups. Það er alveg sama
hvað við tölum fjálglega um
kristni og guðstrú, hin gömlu
tengsl milli kirkju og almenn-
ings eru úr sögunni. Og þótt
þessi tillaga mín um hand-
ritahús í Skálholti sé ef til
vill út í bláinn, þá lilýtur að
vera hægt að endurveltja
reisn Skálholtsstaðar á ein-
hvern þann hátt sem þjóðinni
má að gagni koma. Það yrði
varanlegast og heilladrýgst.—
Þórður.“
Amerískir
staadlampar
40 teg. Glæsilegt úrval.
Verð frá kr. 855.00.
Verzlunin BlN
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Amerískir
borðlampar J
fallegir, ódýrir
Hollenzkir borðlampar, •
■
ótal gerðir. Verð frá ltr.
45.00, með skermi.
Verzlunin BÍN
) reykborð j
með tveim ljósum, tveim |
| öskubökkum, vindlakveikj^ ■
■ ■
■ ara og sígarettuhylki, 8 teg. ■
: Verð frá kr. 480.00.
Verzlsmm BlN
Spönsk
Reyksett
margar gerðir. Fóðraðar
saumakörfur. Smekklegar
og ódýrar tækifærisgjafir.
Verzlunin BlN
Njálsgötu 23.

timjðiGcus
siauctxMuttaR$on
Minningarkortin eru til sölu
í skrifstofu Sósíalistaflokks-
ins, Þórsgötu 1; afgreiðslu
Þjóðviljans; Bókabúð Kron;
Bókabúð Máls og menning-
ar, Skólavörðustíg 21; og í
Bélaverzlun Þorvaldar
Bjamasonar í Hafnarfirði.