Þjóðviljinn - 21.05.1955, Blaðsíða 7

Laugardagur 21. maí 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (7
göngu Spánar í Atlanzhafs-1
tók við dabbinu eftir Bjarna
Benediktsson fyrrverandi utan-
ríkisráðherra, lofaði hann há-
tíðlega bót og betrun á fram-
kvæmd hinna illræmdu varnar-
mála. „Það skyldi hreinsað til
á Keflavikurflugvelli," sagði
málgagn flokksins „og ósóminn
sem þar dafnaði í skjóli er-
lendra verktakafélaga skyldi
upprættur“. Tíminn talaði sam-
fleytt i ár og gott betur um
öll þau afrek er hinn nýi ut-
anríkisráðherra, dr. Kristinn
Guðmundsson, hyggðist vinna
á því sviði. Því miður hefur
orðið langur dráttur á því að
hin fögru fyrirheit yrðu efnd
og enn er ekki farið að bóla
á neinum verulegum umbót-
um úr þeirri átt, aðeins klaufa-
legum sjónhverfingatilraunum,
miðuðum við að dylja óánægð-
um Framsóknarmönnum þá
staðreynd að á Keflavíkurflug-
velli er allt er máli skiptir ó-
breytt frá því sem var í stjórn-
artíð fyrrverandi utanrikisráð-
herra Bjama Benediktssonar,
nema hvað nú hefur hinum
stríða straumi hermangsgróð-
ans verið beint í fjárhirzlur
stórlaxa Framsóknarflokksins
meira en áður var. Vonbrigð-
um vinstri sinnaðra Framsókn-
armanna með málamyndaum-
bætur flokksins á utanríkis-
málum verður vart með öðrum
orðum lýst, enda mun flokkur-
inn eiga eftir að súpa seyðið
af sviksemi sinni í þeim efn-
um í næstu kosningum, ef
hann sér ekki að sér í tíma
og sannar það með verkum
sínum en ekki orðum, að hann
vilji vera sannur umbóta- og
vinstri flokkur. Og er ekki
seinna vænna að gera það.
Hvernig stóð á því að ekkert
varð úr siðabót dr. Kristins
utanríkisráðherra þegar til
kom? Skýringin er ofur einföld.
Bjami Benediktsson fyrrver-
andi utanríkisráðherra, fór með
forkólfa Framsóknarflokksins
og dr. Kristin Guðmundsson
upp á hið háa fjalla gróða-
brallsins og sýndi þeim öll und-
ur hermangsins og mælti:
„Helming alls þessa skal ég
gefa ykkur ef þið bregðist
trausti kjósenda ykkar og fall-
ið fram og tilbiðjið mína herra
og húsbændur".
Hinar girnilegu gróðalindir
sem þá upplukust fyrir sjónum
leiðtoga hins heiðarlega sveita-
fólks á fslandi, voru svo lokk-
andi, að þeir gátu ekki fengið
sig til að segja: „Vík frá mér
Satan. Hagur og heiður föður-
landsins er mér meira virði en
flekkaður auður.“ Það hefðu
hinir dugmiklu bændur sem
kjósa Framsóknarfl. gert, er
þeir sáu hvers kyns var, því í
augum þeirra er hagur og heið-
ur ættjarðarinnar meira en orð
in tóm En spillingarvírus valda
setu með miður heiðarlegum
stjórnmálaflokki hafði lamað
siðferðisþrek Framsóknarfor-
ingjanna. Strax og þeir eygðu
gróðamöguleikana mynduðu
þeir sín verktakafélög og fleira
og féllu fram og tilbáðu hinn
almáttuga dollar, sem löngum
hefur verið eini guð íhalds-
flokksins. Og því fór sem fór.
Varnarmálaumbætur dr. Krist-
ins Guðmundssonar, hæstvirts
utanríkisráðherra’ urðu sams-
konar fyrirbrigði og nýju föt-
in keisarans í ævintýrinu. Eng-
inn getur komið auga á þær
nema fólk sem hefur samskon-
HELSINGBORGj
fjllionlebcejc
(ybmcL ci
«roi
/ >. (
FrcdcrXkshfiwj v. ;
spr HILLER0DVt
rr/S _ , ,| HHl 'iSn
crufi
rrtJÁjacl/ve- /iírn^iid
artun^Kw,
í oU.t-. J - S.A.71,
LANDSKRONA&
Voji\
rJiungtlrtl'
VrÆbœk- (írácr
fiVyS'kwlsborq eitun;
uí/ySTaarbœk ^ E
* jFJflainpenborg *-*• Bi
Jikí'i'op
l'omaO
FREDERIKSSUND
iliakicliWiifflofrbkui ”°*
SaUvivr^
K0BENHAVN
^rllrA'nu; V
B-i M A LMO P
's'Draqor* Z'unhirmnMf
& BunktSFIo J \
ldcastunm\, \
LUND
ROSKILDE \ \
o ftrwe/
oKnrmuJule,

Brttd Gr
Bn-fír \
b’Avi/JO/vAÍ
A'aJ.s
Uákláppm.«9 .
STORE HEDING.E
KOGE
Éíc tVcri lujhpj.t*7
Þórður Valdimarsson, þjóðréttaríræðingur:
VARNARMÁL
séð af sjónarhóll vlnstri-
sinnaðs Framsóknarmanns
Hr. Vaf Peterson, vamarmálastjóri
Bandaríkjaiuxa, segir a<5 70 niUIj-
ónir íbúa 95 stærstu borga Banda-
ríkjanna verði fluttir frá þeim
strax í styrjaldarbyrjun, annars
séu þeir dauðans matur.
Hann telur brottflutning fólks úr
hinum dauðadtemdu borgum
híettusvæðanna einu vömina fyrir
borgarana í kjamorkustríði og
fullyrðir að enginn ábyrgur mað-
ur innan hers og stjómar Banda-
ríkjanna láti sér til hugar koma
að loftherinn geti varið þær. Iliug-
að er að koma upp geislaheldum
loftvarnabyrgjum á margra mílna
svæði meðfram öllimi þjóðvegiun.
Alit vamarmáiastjóra Bandaríkj-
amia og undirbúningur sá er nú
fer fram vestra til að verja líf
borgaranna í stríði á ekkert skylt
við það sem kaUað er „vernd" hér
á Islandi. Hin nýja vamaraðferð,
sem byggist á brottflutningi fólks
frá borgunum, verður reynd sam-
tímis í 50 borgum í júní næstkom-
andi. — Orð Petersons varnar-
málastjóra Bandaríkjaima og inni-
hald nýútlcominnar „Hvítrar rit-
gerðar" bre/.ka hermálaráðuneyt-
isins flettir ofan af blekkingum
talsmauns íslenzkra hemiangara,
Eysteins Jónssonar.
ar gáfnafar og þeir sem dáð-
ust mest og fjálglegast að nýju
fötunum kejsarans í ævintýr-
inu. En allur þorri þjóðarinnar
sér og veit að á Keflavíkurflug-
velli situr allt við það sama
og var í ráðherratíð Bjarna
Benediktssonar. „Keisarinn er
nakinn" þrátt fyrir tilraunir
Tímans til að spinna honum
áróðursvef úr blekkingum.
Engar markverðar umbætur
hafa verið gerðar. Öll orkan
hefur farið í að mata krókinn
og koma sér í aðstöðu til að
krækja í stóra og feita bíta úr
kjötkötlum hersins.
Um starfsemi bandarískra
verktakafélaga mSetti margt
segja og geri ég það ef til
vill síðar, eftir að ég er bú-
inn að vinna betur úr amerísk
um gögnum er varpa ljósi yf-
ir starfsemi þeirra. En ýms
amerísk verktakafélög eiga ó-
fagra sögu að baki, sér í lagi
þau sem hafa pólitískan bak-
hjall. Starfsemi þeirra er
stundum með slíkum endem-
um ,að bandarískar kennslu-
bækur í stjórnfræði kalla þau
„tækin sem valdhafar nota til
að stela með.“ Það er ekki að
vita nema full ástæða sé til
þess að kynna íslendingum
hina margvíslegu baktjalda-
starfsemi þessara félaga, því
síðasta mannsaldur hafa ver-
ið talsverð brögð að því að
þau og þeirra starfsemi hafi
verið gerð að einskonar út-
flutningsvöru.
En það var um vamarmál
almennt sem ég ætlaði að tala
að sinni og þá sér í lagi þá
staðreynd að vamaraðferðir
þær sem Bandaríkjamenn
hyggjast nota til að vernda
líf sjálfra sín heima fyrir
eiga ekkert sammerkt með því
sem þeir og þeirra verkfæri
hér á landi kalla vernd fyrir 'n'
fslendinga. Því til sönnunar
langar mig til að leiða eitt
vitni, Hr. Val Peterson fyrr-
verandi ríkisstjóra í Nebraska
og núverandi varnarmálastjóra
Bandaríkjanna, og vænti ég
þess að talsmaður íslenzkra
hermangara, hæstvirtur fjár-
málaráðherra, Eysteinn Jóns-
son, ætli honum hvorki van-
þekkingu né ófyrirleitni þótt
hann láti í ljós skoðanir sem
tíni til það helzta sem Peterson
varnarmálastjóri sagði í viðtali
þvi er birtist við hann í tima-
ritinu ,,US and World Report“
8. apríl 1955, og erindi á til
íslenzku þjóðarinnar, er rétt að
geta þess að hægri hönd dr.
Kristins utanríkismálaráðherra
um varnarmál heitir Sigurður
Jónasson og er löngu orðinn
þjóðkunnur maður fyrir aðferð-
ir þær er hann notar til að
vernda fjárhagslega hagsmuni
sína og olíufélaga. Fyrir
skemmstu vakti maður þessi
á sér athygli i sambandi við
illræmt hneykslismál sem lauk
með því að honum var gert að
greiða 100.000 kr. sekt fyrir
brot á landslögum. Um svipað
leyti mun hæstvirtur utanríkis-
málaráðherra, Kristinq Guð-
mundsson, hafa komið auga á
það að bezta leiðin til að ís-
lendingar yrðu hólpnir í stríði
væri sú að hala Sigurð Jónas-
son upp í varnarmálanefnd.
Varnarmálastarfsemi hans og
nefndar þeirrar er hann á sæti
í, á ekkert skylt við starfsemi
hr. Petersons varnarmálastjóra
Bandaríkjanna eða varnarmála-
nefnda annarra landa. Varnar-
málanefnd Sigurðar virðist
aðallega í því fólgin að gefa
bandaríkjaher 9 íslandi fyrir-
mæli um það í gegnum hverra
umboð hann eigi að kaupa
dýrar vélar og annað þvíum-
líkt. Með því móti varnar hann
því að miklar fúlgur dala lendi
í vasa annarra en þeirra sem
hlotið hafa náð fyrir augum
dr. Kristins, sem helzt er að
heyra á Tímanum að sé mesti
siðbótarmaður síðan á dögum
Lúters. Þess er ef til vill ekki
að vænta að nefnd manna sem
verður að hafa allan hugann
við að ráðstafa jafn dýrlegum
dásemdum og dölum, geti gefið
sér tíma til að hugsa um aðra
eins smámuni og líf og velferð
íslenzkra borgara, en þetta
verða samt varnarmálastjórar
annarra landa að gera, og nefni
ég þá fyrst áður umgetinn
Val Peterson, sem bandaríska
sambandsstjórnin hefur falið
það vandasama hlutverk að
sjá um að vernda líf banda-
rískra borgara í styrjöld þeirri
er vofir yfir mannkyninu,
í forspjalli viðtalsins við Pet-
erson segir að billjónum dala
hafi verið varið til þess að
koma upp radarkerfi um norð-
urslóðir Kanada til að Banda-
ríkjamönnum gefist ráðrúm tii
að geta flutt allt fólk burt úr
stórborgum Bandarikjanna, en
Val Peterson helzti sérfræðing-
ur Bandaríkjanna í varnarmál-
um, segir að eina leiðin til að
forða borgarbúum frá bráðum
bana, sé að flytja þá burt úr
borgunum strax og stríð skell-
ur á. „Stærsta vandamálið sem
við eigum við að striða“, segir
Peterson, „er að ganga frá und-
irbúningi undir að tæma 90
af stærstu borgum Bandaríkj-
anna af fólki strax í stríðs-
byrjun. Takist það ekki eru í-
búar þeirra dauðans matur.
Jafnhliða þessu vinnum við
að víðtækum framkvæmdum
til að sjá fólki utan hættu-
svæðanna fyrir vörn gegn
geislaverkun en sú hætta vofir
yfir gervöllum Bandaríkjunum.
— Haldið þér að tími muni
vinnast til að flytja borgarbúa
á burt?
— Já. Tilraun sem gerð var
með að flytja alla íbúa Mil-
waukeeborgar á burtu (1.010,.
þús. talsins) sýndi að það tók
aðeins 7 tíma, sem samt er
helzt til langur tími. Ég hef
ferðazt um gjörvöll Bandaríkin
og brýnt það fyrir fólki að
eina leiðin fyrir það til að
verjast tortímingu í stríði sé að
grafa geislaheld loftvarnabyrgi
og komast út úr stórborgunum
ef það er svo óheppið að vera
búsett þar. Ef það lætur
það ógert, er það dauðans
Framhald á 4. síðu.
Vehussprengja
tortímir öllu inn-
an hrings meS 6-8
km sreisla.
Hviti floturiiui
sýnir liring raeð
45 km geisla.
óhjákvæmiiega hijóta að koma Þessu korti, sevi birtist nýlega í danslca blaðinu Land og FolJc, er ætlað að sýna áhrif
iiia við Eystein Jónsson, vetnissprengju sem Jcastað vœri á KaupmannaJiöfn miðja. Allt tortímist innan 6-8 Jcm
vamarmáiadeiid hans og varn- frá sprengingunni, en áhrif Jiennar veröa einnig mjög alvarleg og banvœn í állt aö
armólaráðherra. Áður en ég 45 Jcílómetra fjarlœgð